Plik anafora Jest to zasób retoryki polegający na powtarzaniu słów lub fraz w trakcie opracowywania przesłanek składających się na tekst. Emitent liryczny posługuje się anaforami o wyraźnie komunikatywnym przeznaczeniu, służą one skupieniu uwagi czytelnika na konkretnym pomyśle.
W swoim badaniu etymologicznym ustalono, że słowo to pochodzi z łaciny anafora, który z kolei pochodzi z języka greckiego ἀναφορά. Przedrostek ἀνα (ana) oznacza „na, przeciw”, podczas gdy root φορά (phora), czasownika φερειν, znaczy „nieść”. Anafora może być rozumiana jako radzenie sobie, przeciążanie lub najczęściej: powtarzanie się.
Użycie anafory w retoryce nie powinno być mylone z powszechnym stosowaniem w językoznawstwie. Gramatycznie anafora, zamiast powtarzać słowa lub frazy, stara się unikać ich powtarzania, aby mowa miała lepszą dźwięczność i elokwencję.
Aby osiągnąć to, co zostało powiedziane w poprzednim akapicie, wykorzystuje się różne zasoby językowe, takie jak elizja, która jest tłumieniem podmiotu, gdy logicznie zakłada się jego istnienie w tekście. Innym zasobem jest zastąpienie nazwy zaimkiem w mowie, również w celu uniknięcia redundancji.
Oto kilka wyraźnych przykładów elizji i substytucji w anaforze gramatycznej: „María przyszła. Przyniósł orzeszki ”, po punkcie skreśla się temat za domniemanie jego obecności; i „Maria przyszła. Przyniosła orzeszki ”, w tym drugim przypadku podmiot zostaje zastąpiony zaimkiem.
W przeciwieństwie do tego, co zostało powiedziane w poprzednim akapicie i wracając do tego, co jest zawarte w tym artykule, anafora jako figura retoryczna wykorzystuje powtórzenie jednego lub więcej słów, aby podkreślić lub podkreślić jakąś część przemówienia.
Indeks artykułów
Jego pojawienie się w mowie zwykle pojawia się na początku każdej przesłanki, zaraz po każdej kropce i po niej, kropka i osobno, przecinek lub średnik.
Staje się punktem odniesienia, od którego zaczyna się reszta idei, albo wokół tego, co obraca dyskurs, albo dźwigni lub impulsu, który go napędza..
Nie należy mylić anafory z epiforą. Chociaż jego użycie jest bardzo podobne, gdy powtarzane słowo lub fraza znajduje się na końcu zdań, nazywa się to epiforą.
Mogą zdarzyć się przypadki, w których anafora i epifora są przedstawiane w tym samym założeniu, a te z kolei są powtarzane w całym dyskursie.
Anafory w retoryce mogą mieć więcej niż jedno słowo; tak, wymagane jest, aby jednostka wybrana do jej dostosowania była powtarzana w całym dyskursie.
Mogą istnieć pewne warianty, które zostaną omówione później, ale logika dyskursywna jest utrzymywana wokół pierwszej założonej formy.
Jeśli jest coś, co charakteryzuje anafory, to jest to nacisk, jaki pozwalają one nadać ideom dyskursu, w którym są stosowane..
Mogą być używane do ulepszania zarówno głównych, jak i pomocniczych pomysłów. Jego obecność ułatwia pedagogikę i andragogikę zastosowaną do tekstów, dzięki czemu dociera do czytelników z prawdziwą prostotą..
Dzięki temu jest to normalne, że stosuje się go w szkolnych tekstach z różnych dziedzin nauki. W książkach i ich różnych tematach można zauważyć, że pisarze, specjaliści w nauczaniu, nie powtarzają ani jednego słowa, ale kilka w całym tekście, ułożonych w strategicznych punktach..
Chociaż wspomniana technika różni się od koncepcji podstawowej („słowo lub słowa, do których stosuje się anaforę, muszą znajdować się na początku wersetu…”) i chociaż słowa nie pojawiają się razem w zdaniu w mowie, niekoniecznie przestań być anaforą; powiedzmy, że jest to sposób wykorzystania zasobu.
Niezależnie od gatunku literackiego, w jakim jest używany, czy płaszczyzny, w której się przejawia, wzór odtworzony przez anaforę generuje dyskursywny rytm, a także dźwięk.
Ten rytm i ten dźwięk, gdy są odbierane przez receptory liryczne poprzez czytanie lub oratorium, powodują wrażenie zaczepienia, które więzi i otwiera receptory poznawcze.
To otoczone słowami środowisko staje się idealną przestrzenią do pokazania wszelkich możliwych pomysłów i jak najlepszego ich przyswojenia przez odbiorców..
W przypadku rozmów od prelegentów wymaga się, aby umieli uwydatnić anaforę. Dobrze rozwinięta mowa, z doskonałym wykorzystaniem zasobów, jest bezużyteczna, jeśli techniki fonologiczne nie są odpowiednio wdrażane.
Kiedy słowo użyte do wywołania anafory przedstawia odmiany płci, liczby lub jakiegokolwiek aspektu funkcji lub formy, mamy do czynienia z anaforą z polyptoton. Ta mieszanka nie jest obca ani dziwna, jest bardziej powszechna niż myślisz. Jasny przykład jest następujący:
"Kochany ponieważ chciał,
zakochany zaaranżowała,
zakochany bez pozwolenia,
zakochać się to był grób ".
W tym przypadku można zobaczyć anaforę, w której słowo, które się powtarza, przedstawia zmiany rodzaju i liczby; następnie czasownik pojawia się w bezokoliczniku zaimkowym z końcówką „se”. Pomimo zmian nie przestajemy przebywać w obecności anafory.
Mówiąc o paronomazji, nawiązuje się do tych słów, które są używane do opracowania anafory, mimo że nie mają identycznego podobieństwa - w rzeczywistości nawet nie są zgodne co do znaczenia - ale przedstawiają pewien związek fonologiczny lub dźwiękowy..
Nie jest to również coś niezwykłego, ale jest to powszechnie używane i obecne źródło w wielu przemówieniach. Jest to normalne, gdy używane są epifory, aby uzyskać doskonałe rymy spółgłoskowe, zwłaszcza w dziesiątych częściach. Oto kilka wyraźnych przykładów:
"Pada deszcz dzisiaj,
ruszaj się w coś w każdej kropli,
mogą poczuj odrętwienie nocy,
pachnie do melancholii,
pachnie śmiać się,
mogą skoro już się zdarzyło i co
Deszcz dla mnie".
Obecność podobieństwa dźwiękowego widać wyraźnie w podkreślonych słowach, z użyciem ciągu samogłosek „u-e-e”, w słowach o różnym znaczeniu. Jest również oczywiste, że słowa w kontekście przedstawiają logikę składniową, nie są umieszczone przypadkowo.
W tym przykładzie ukazana jest kadencja, rytm, jaki ten typ anafory dodaje do poetyckiego dyskursu. Czytelnik jest prowadzony do tempa w czytaniu, do stopniowego przenoszenia znaczenia i wewnętrznej pasji dyskursu.
"Mieszkałem z głuptaki,
między sieciami i peñeros,
między dużymi koledzy z klasy
bardzo pokorny i zdolny.
Cóż za chwile przelotny
Cenię we mnie pamięć,
jesteś częścią mnie fabuła,
Punt'e Piedras, miasto duży,
gdziekolwiek ja spacerować,
będziesz swoją gwiazdą notoryczny".
W przypadku epiforów użycie paronomazji jest wyraźnie doceniane, z niewielką różnicą w stosunku do poprzedniego przykładu: nie dotyczyło to pojedynczego zakończenia, ale raczej cztery różne zakończenia.
Ponadto użyto słów, które choć różniły się znaczeniem, miały wspólny cel lub cel dla celów wyraźnie właściwych dziesiątemu spinelowi..
Użycie anafory jest obecne, jeśli można to powiedzieć, na długo przed wynalezieniem pisma; był obecny w oralności. Było to konieczne, aby mężczyźni, którzy byli zmuszeni prowadzić duże grupy, wykorzystywali ją w przemówieniach do skutecznego przekazywania pomysłów.
Kiedy prezentowane jest pismo, a jest to sposób na osiągnięcie graficznej reprezentacji przemówień, narzędzia oratorium są utrzymywane, a nawet ulepszane.
Z historii Gilgamesza - mezopotamskiego tytana, bohatera tego, co uważa się za pierwszą książkę w historii ludzkości, Epos o Gilgameszu- nawet dzisiejsze wiersze Mario Benedettiego można wykazać użycie anafory. To narzędzie przekroczyło bariery czasu.
Wszyscy wielcy poeci hiszpańskiego Złotego Wieku używali tego wspaniałego języka, aby upiększyć i wzmocnić swoje wiersze i prozę. Korzystali z niego Francisco de Quevedo i Luis de Góngora, dwaj z wielkich hiszpańskich pisarzy tamtych czasów.
Lorca, Miguel de Cervantes y Saavedra, Calderón de la Barca i Lope de Vega, nikt nie był zwolniony z uciekania się do anafory i nie tylko mówiący po hiszpańsku. Wszyscy wielcy poeci i pisarze różnych języków używali w pewnym momencie tej retorycznej figury..
Właściciele dużych marek odzieży, napojów, zabawek, butów, usług i wszystkiego, co można zaoferować masom, znają potencjał anafory w sprzedaży swoich produktów..
W tym samym przypadku Coca-Coli możemy wykazać użycie anafory z paronomazją o tej samej nazwie.
Chociaż dwa słowa składające się na nazwę tego napoju nie są ze sobą powiązane, mają one wewnętrzne powtórzenie samogłosek „o-a”, które ułatwia naukę, oprócz masowego rozpowszechniania produktu w niezliczonych piosenkach lub reklamach..
Anafora pojawia się nie tylko podczas próby podkreślenia nazwy produktu, ale także w piosenkach lub frazach, które są używane do jego sprzedaży.
Wyraźnym przykładem jest piwo Corona Extra; jedno z jego słów reklamowych brzmi: „Dodatkowa korona, aby zobaczyć, jak ją pokochać”, anafora ma paronomazję.
Reklamodawcy wiedzą, że to, co proste i powtarzalne, jest tym, co się najbardziej dociera, a co za tym idzie, najlepiej się sprzedaje.
Oto kilka przykładów z poezji, prozy, języka reklamy i SEO:
"daj mi obiad,
daj mi Wskazania…
Powiedz mi jeśli trzeba przepłynąć morze ...
Powiedz mi jeśli trzeba przejść przez pustynię ".
(Piekło 3, 1-3)
"Na mnie, jeśli to pójdzie ne la città dolente,
na mnie, jeśli to pójdzie ne l'etterno pain,
na mnie, jeśli to pójdzie przyprowadź zagubionych ludzi".
(Wiersz na gitarze)
"Płacze monotonny
jak on płacze woda,
jak on płacze wiatr
ponad śniegiem ".
(Aleph)
"Widział zatłoczone morze, widział świt i wieczór, widział tłumy Ameryki, widział srebrna pajęczyna pośrodku czarnej piramidy, widział zniszczony labirynt ".
(„Niewdzięczna sala sądowa”)
„I nikt nie będzie mógł mi zaprzeczyć, że tam, gdzie jest wielu zalotników, jest mnóstwo hipokrytów. ¿Co to jest konkurentem, ale człowiekiem, który zawsze myśli o tym, by wyglądać innym mężczyznom jako kimś innym od tego, kim jest? ¿Co to jest ale fałszywy, chętny do reprezentowania przez cały czas charakteru, który najbardziej mu odpowiada?
¿Co to jest ale Proteus, który zmienia swój wygląd, gdy przekonują go możliwości? ¿Co to jest ale kameleon, który zmienia kolory jak powietrze naprzemiennie? ¿Co to jest ale showman cnót i ukrywacz wad? ¿Co to jest ale człowieka, który zawsze myśli o oszukiwaniu innych ludzi? ".
"Pachnij jak człowieku, człowieku,
Old Spice ”.
"Cuca cuca, karaluch, cuca, cuca, gdzie idziesz?
Cuca cuca, karaluch, nie będzie cię w moim domu ... ".
Obie propozycje pokazują wyraźne użycie anafory, aby kampania reklamowa była bardziej uderzająca. Nawiązuje do komedii.
Jeszcze bez komentarzy