Plik antybiogram Jest to raport końcowy, który powstaje po przeprowadzeniu badania wrażliwości bakterii na antybiotyki. Kiedy płyn lub tkanka ciała jest „hodowana” w poszukiwaniu bakterii, a część jest izolowana, poddaje się ją badaniu wrażliwości w celu określenia antybiotyku, który najlepiej przeciwdziała..
To badanie jest często wykonywane w praktyce lekarskiej. Dostarczane przez nią informacje mają kluczowe znaczenie w leczeniu chorób zakaźnych. Specjalistyczny personel do przeprowadzania testów wrażliwości, posiewów i antybiogramów składa się z bioanalizatorów mikrobiologicznych, a wyniki są interpretowane przez lekarzy chorób zakaźnych..
Raport antybiogramu informuje o wrażliwości lub oporności bakterii na jeden lub więcej antybiotyków. W przypadku wyizolowania kilku zarazków przeprowadza się antybiogram dla każdego z nich. Ostateczna decyzja dotycząca zastosowania jednego lub drugiego środka przeciwdrobnoustrojowego należy wyłącznie do lekarza prowadzącego i nie powinna opierać się wyłącznie na tym wyniku..
Indeks artykułów
Antybiogram jest wskazówką dla lekarzy przy wskazaniu leczenia antybiotykami. Informacje zawarte w tym badaniu są bardzo przydatne w początkowym określeniu, czy zamówić terapię przeciwdrobnoustrojową, a jeśli zdecyduje się to zrobić, pomagają wybrać najlepszą opcję leczenia..
Istotne jest również ustalenie, czy rotacja antybiotyków jest rozważna. Kiedy antybiotykoterapia jest rozpoczynana empirycznie, bez pewności, która bakteria powoduje infekcję, gdy wynik antybiogramu jest dostępny, należy rozważyć, czy kontynuować ją, czy zmienić na bardziej specyficzną lub odpowiednią..
Kolejną użytecznością antybiogramu jest kontrola jakości i walidacja wrażliwości. Jest często stosowany w badaniach klinicznych, ocenach epidemiologicznych i bezpieczeństwie pracy.
Poza sferą ścisłej medycyny, kultury i antybiogramy powierzchni i obiektów nieożywionych ujawniają możliwości miejscowego skażenia.
Antybiogram jest końcowym sprawozdaniem z wyniku posiewu. W związku z tym nie ma różnych typów, poza szczególnymi różnicami w sposobie przedstawiania informacji, które posiada każde laboratorium..
Wszyscy podają rodzaj wyizolowanych bakterii, liczbę jednostek tworzących kolonie i podatność na różne antybiotyki..
Raport wrażliwości na antybiotyki jest wyrażony w trzech kategoriach: wrażliwy, średni lub oporny. Wydaje się to oczywiste, ale na podstawie reakcji antybiotyku na wyizolowany drobnoustrój jego stan zostanie określony:
- Wrażliwy, gdy rozwój bakterii jest zahamowany in vitro o ilość antybiotyku, która odpowiadałaby zwykłej dawce u ludzi.
- Pośredni, gdy wzrost bakterii jest częściowo hamowany przez stężenie antybiotyku odpowiadające zwykłej dawce stosowanej u ludzi; lub gdy do uzyskania skutecznego wyniku potrzebne są bardzo wysokie dawki z ryzykiem toksyczności.
- Odporny, gdy wzrost bakterii nie jest hamowany przez zwykłe stężenie antybiotyku. Jest to związane z wysokim odsetkiem niepowodzeń leczenia.
Część literatury dostępnej w świecie mikrobiologicznym podnosi możliwą klasyfikację antybiogramu. Jest bardzo prosty i dzieli antybiogram na dwie duże klasy: jakościową i ilościową..
Uzyskuje się go za pomocą technik dyfuzyjnych. Jakościowy raport antybiogramu dostarcza informacji o obecności izolowanego zarazka oraz informacji o wrażliwości.
Czasami możesz mieć wstępny raport, którego zadaniem jest jedynie poinformowanie lekarza, jakie bakterie zostały znalezione, aby rozpocząć leczenie.
Uzyskuje się go za pomocą technik rozcieńczania. Ten rodzaj raportu nie tylko informuje, które bakterie zostały wyizolowane, ale także podaje liczbę jednostek tworzących kolonie; Te dane są ważne, aby określić agresywność zarazka, stężenie antybiotyku, aby go zaatakować lub możliwą obecność innych zarazków.
Hodowle bakteryjne przeprowadza się dowolną metodą ustaloną dla niego na zlecenie lekarza specjalisty. Istnieje wiele typów kultur, a wybór tego, który z nich zostanie zastosowany, będzie zależał od zamierzonego celu, rodzaju podejrzanej infekcji, charakterystyki próbki oraz możliwości laboratorium i pracującego w nim personelu..
Istnieją jednak podstawowe cechy, które musi posiadać każde podłoże, wśród których są:
- Obecność tlenu dla bakterii tlenowych.
- Brak tlenu dla bakterii beztlenowych.
- Odpowiednie zaopatrzenie w składniki odżywcze.
- Sterylne podłoże.
- Idealna temperatura.
- Konsystencja zgodnie z poszukiwanym zarodkiem.
- właściwe pH.
- Sztuczne światło.
- Dostępność okapu laminarnego.
Gdy dostępna jest idealna pożywka hodowlana, próbkę wysiewa się w niej. Próbkami tymi mogą być krew, mocz, stolec, płyn mózgowo-rdzeniowy, wysięk lub przesięk, inne wydzieliny ustrojowe, ropa lub fragmenty tkanki stałej..
Gdy bakterie zaczną rosnąć i zostaną zidentyfikowane, dodaje się je do krążków z antybiotykiem w celu zbadania ich działania..
Wielkość okręgu utworzonego wokół miejsca zaszczepienia zależy od stopnia wrażliwości mikroorganizmu: kółeczka, bakterie oporne; duże koła, wrażliwe bakterie.
Następnie wyspecjalizowane zespoły lub przeszkolony personel analizują każdą aureolę i zgłaszają ją. Informacje te należy interpretować jako część całości, a nie jako pojedyncze informacje.
Objawy pacjenta, fenotypowe cechy bakterii, znane oporności i odpowiedź na leczenie to kluczowe dane przy wyborze antybiotyku..
Ostateczny raport antybiogramu należy wydrukować lub zapisać na papierze wraz ze wszystkimi uzyskanymi danymi. Każdy badany antybiotyk (nie zawsze jest taki sam) należy zgłosić z powyższą klasyfikacją jako wrażliwy, średnio lub oporny. Należy dodać minimalne stężenie hamujące i liczbę jednostek tworzących kolonie..
Chociaż do tej pory wymieniano tylko antybiogramy uzyskane przez kultury bakteryjne, istnieją one również dla grzybów. Te patogeny wymagają specjalnych pożywek hodowlanych, ale jeśli można je wyizolować, można określić wrażliwość lub odporność na ich typowe leczenie..
Wirusów nie można inkubować w tradycyjnych pożywkach hodowlanych, dlatego wykorzystuje się jaja z zarodkami od ptaków, kultur komórkowych lub żywych zwierząt doświadczalnych. Dlatego nie jest możliwe wykonanie antybiogramów.
Jeszcze bez komentarzy