Plik leki przeciwneuryczne To grupa leków o innym charakterze, ale mających wspólny cel: zapobieganie lub zmniejszanie zapalenia nerwów. W zależności od pochodzenia mogą działać bezpośrednio na dotknięte nerwy obwodowe lub oddziaływać na ośrodkowy układ nerwowy..
Większość z tych leków nie była początkowo przeznaczona jako leki przeciwneuritowe. Chociaż większość ma działania na poziomie neurologicznym, ich terapeutyczne zastosowanie było przeznaczone do innych patologii, takich jak drgawki, depresja, choroby zwyrodnieniowe lub przewlekły ból.
W przypadku leków działających na poziomie układu nerwowego skutki uboczne wynikające z ich podania są obfite. W rzeczywistości ich stosowanie jako leków przeciwneuritowych było sporadycznym objawem, początkowo opisywanym jako zdarzenie niepożądane. Niektóre z tych objawów mogą być ciężkie i wymagać przerwania leczenia.
Indeks artykułów
Leki przeciwneuritowe są podawane w celu zmniejszenia stanu zapalnego, a tym samym objawów neuropatii obwodowych. Aby lepiej zrozumieć to zadanie, musi być jasne, z czego składają się te neuropatie, powszechnie znane jako zapalenie nerwu..
Zapalenie nerwu obwodowego lub jednej z jego gałęzi nazywane jest zapaleniem nerwu. Ten stan może być spowodowany miejscowym lub uogólnionym urazem, różnymi infekcjami, zaburzeniami odżywiania, zatruciami, chorobami neurodegeneracyjnymi, rakiem lub nawet nieznanymi przyczynami..
Termin zapalenie nerwu jest również błędnie używany do opisania wszelkich bolesnych dysfunkcji nerwu obwodowego, nawet przy braku zapalenia. W tym przypadku właściwym słowem jest nerwoból, chociaż pojęcie to ogranicza się tylko do bólu i nie bierze pod uwagę innych konsekwencji neuropatii.
Zapalenie nerwu nie objawia się samym bólem. W rzeczywistości początkowe objawy to zmiany w odczuwaniu obszaru unerwionego przez dotknięty korzeń nerwowy i uczucie mrowienia. Jeśli przyczynowy stan chorobowy jest utrwalony, zwykle występuje hipotrofia mięśniowa, zmiany funkcji tkanek i miejscowe zmiany skórne..
Leczenie przeciwneuritowe obejmuje znaczną liczbę patologii neurologicznych. Zapalenie nerwu może wystąpić praktycznie w każdym nerwu obwodowym w ciele, ale są pewne szczególne przypadki, które zasługują na wzmiankę.
Jest to zapalenie nerwów przebiegających między jednym żebrem a drugim. Oznaki i objawy związane z tym konkretnym typem zapalenia nerwu są bardzo zróżnicowane..
W ciężkich przypadkach samo oddychanie może być bolesne. Irytujące są również inne typowe czynności, takie jak śmiech, kichanie, kaszel, wzdychanie lub wyciąganie ramion..
Występuje w wyniku zapalenia jednego z najwyższych nerwów czaszkowych: nerwu trójdzielnego. Jej obszarem unerwienia jest twarz, dlatego objawy są zlokalizowane w tej okolicy.
Zwykle jest jednostronny, więc obejmuje tylko połowę twarzy i powoduje specyficzne grymasy, które zmniejszają dyskomfort. Ból jest przeszywający lub przeszywający i bardzo silny.
Jedną z najczęstszych przyczyn ostrej utraty wzroku jest zapalenie nerwu wzrokowego. Jednostronne lub obustronne zapalenie tego nerwu czaszkowego dotyka młodych ludzi i występuje częściej u kobiet. Oprócz częściowej lub całkowitej utraty wzroku występują trudności w rozróżnianiu kolorów i bólu podczas poruszania gałką oczną.
Nerw przedsionkowy zaopatruje ucho wewnętrzne i pełni podstawowe funkcje w równowadze. Stąd jego stan zapalny charakteryzuje się zawrotami głowy, nudnościami, zawrotami głowy, brakiem równowagi, a nawet omdleniem. W takich przypadkach słuch nie jest zagrożony i prawie nie ma bólu..
Leki przeciwneurycynalne to leki produkowane do innego zadania, które również wykazywały zdolność łagodzenia objawów zapalenia nerwu.
Wśród tych leków najważniejsze są:
Głównymi przedstawicielami tej grupy są gabapentyna i pregabalina. Pierwotnie opracowane jako leki przeciwdrgawkowe, obecnie odgrywają istotną rolę jako leki neuropatyczne, przeciwmigrenowe i przeciwdepresyjne.
Jego mechanizm działania jako leku przeciwneuryckiego nie jest dobrze poznany. Na poziomie centralnym wiadomo, że działają na receptory neuroprzekaźnika GABA, pomagając zapobiegać napadom, ale na poziomie obwodowym ich funkcja nie jest jasna. Niektórzy autorzy uważają, że jest to spowodowane jego wpływem na bramkowane napięciem kanały wapniowe w drogach bólowych..
Karbamazepina i okskarbazepina są szeroko stosowane w neuralgii nerwu trójdzielnego, wykazując zachęcające wyniki. Lamotrygina, kolejny lek przeciwpadaczkowy nowej generacji, działa na kanały sodowe i hamuje uwalnianie glutaminianu, silnego neuroprzekaźnika, który jest bardzo aktywny w powstawaniu bólu.
Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny / norepinefryny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą być pomocne jako leki przeciwneuroidalne. Podobnie jak leki przeciwpadaczkowe, leki te wywierają wpływ na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy. Jego zastosowanie jest przeznaczone prawie wyłącznie w przypadku przewlekłych nerwobólów.
Leki te aktywują zstępujące ścieżki nerwowe zależne od noradrenaliny i serotoniny. Gdy ten szlak jest stymulowany na poziomie rdzenia kręgowego, neuronalne sprzężenie zwrotne nie jest spełnione, co ogranicza sygnały bólu, które docierają do mózgu przez przeciwległe wiązki nerwów.
Morfina, metadon i meperydyna są szeroko stosowanymi lekami opioidowymi w zapaleniu nerwu. Jego celem jest jedynie zmniejszenie bólu, chociaż pewien centralny efekt może zapobiegać zaburzeniom psychicznym, które często towarzyszą tym neuropatiom. Jego mechanizm działania obejmuje zarówno centralny, jak i obwodowy układ nerwowy.
Receptory opioidowe znajdują się w całym organizmie. W zależności od zastosowanego leku i dawki mogą mieć działanie miejscowe lub odległe. Jego zadanie skupia się na antagonizmie NMDA, bardzo ważnym neuroprzekaźniku w aktywacji bólu. Dzięki temu zjawisku uzyskuje się efekt przeciwbólowy.
Miejscowe środki znieczulające są przydatne ze względu na ich miejscowe działanie i niewiele skutków ogólnoustrojowych. Lidokaina, bupiwakaina i mepiwakaina są stosowane w postaci zastrzyków, żelu lub plastrów, blokując miejscowe nerwy, a tym samym hamując bodziec bolesny na czas ich działania..
Niektóre zapalenie nerwu jest spowodowane niedoborem witamin, dlatego w takich przypadkach szeroko stosuje się związki z witaminą B. Leki złożone z elementów kompleksu witamin B są szczególnie przydatne w zapaleniu nerwu międzyżebrowego.
Obecnie dopuszczono pochodne kannabinoidów w leczeniu niektórych przewlekłych neuropatii. Chociaż ich stosowanie pozostaje kontrowersyjne, niektóre badania potwierdzają ulgę, jaką zapewniają dzięki działaniu THC na poziomie centralnym.
Zdecydowana większość leków przeciwneuritowych ma ośrodkowe działania niepożądane. Większość leków przeciwpadaczkowych i przeciwdepresyjnych powoduje senność, zawroty głowy, niestabilny chód i niewyraźne widzenie.
Obecność koszmarów sennych i zaburzeń odżywiania występuje również przy stosowaniu tych leków.
Innym częstym wydarzeniem pobocznym jest uzależnienie. Tak jest również w przypadku opioidów i kannabinoidów. Dobre samopoczucie, a czasem euforia, które wywołują, mogą okazać się wadą. U tych pacjentów konieczna jest ostrożność i odpowiednie dawkowanie..
Jeszcze bez komentarzy