Antonio López de Santa Anna (1794-1876) był meksykańskim wojskowym i politykiem, którego postać wyznaczyła pierwsze dziesięciolecia po odzyskaniu przez kraj niepodległości. Karierę wojskową rozpoczął walcząc z powstańcami walczącymi z władzami kolonialnymi, ale w 1821 roku, kiedy Agustín de Iturbide ogłosił Plan Iguala, Santa Anna przystąpiła do sprawy niepodległościowej.
Historycy zwracają uwagę, że te zmiany pozycji były jedną z cech charakterystycznych Santa Anna. Przez trzydzieści lat sprzymierzył się ze wszystkimi istniejącymi obozami, od federalistów po centralistycznych konserwatystów..
Jego pierwsza kadencja prezydencka rozpoczęła się w 1833 r., Kiedy po serii powstań zbrojnych zastąpił na stanowisku Gómeza Pedrazę. Większość źródeł twierdzi, że był prezydentem jedenaście razy, ale National Institute for Historical Studies zmniejsza tę liczbę do sześciu.
Santa Anna ustanowiła autorytarne rządy, unieważniając znaczną część praw obywatelskich. Jego przywiązanie do centralizmu było jedną z przyczyn, choć nie jedyną, niepodległości Teksasu. Podobnie, w okresie swoich wpływów, Meksyk stracił dużą część swojego terytorium na rzecz Stanów Zjednoczonych..
Indeks artykułów
Antonio López de Santa Anna stał się najważniejszą postacią meksykańskiej polityki między 1821 a 1855 rokiem. Czasami sam sprawował prezydenturę w kraju, a innym razem jego wpływ był fundamentalny.
Antonio de Padua María Severino López de Santa Anna y Pérez de Lebrón, pełne imię tego polityka, urodził się w Jalapie 21 lutego 1794 r. Jego ojciec był subdelegatem prowincji Antigua, a jego matka zajmowała się domem..
Będąc arystokratycznym pochodzeniem i hiszpańskim pochodzeniem, Santa Anna była skazana na bogate życie. Jednak w wieku 16 lat wstąpił do Królewskiej Armii Nowej Hiszpanii, wbrew woli ojca. Jego pierwsze zadanie jako kadeta odbyło się w Veracruz.
W 1810 roku Miguel Hidalgo wezwał do broni przeciwko rządowi kolonialnemu, rozpoczynając wojnę o niepodległość. W następnym roku Santa Anna została zmobilizowana do walki z powstańcami.
Pierwsze doświadczenia wojskowe Santa Anna miały miejsce w Nuevo Santander oraz w Teksasie. W tych latach wojny wojsko pozostało wierne sprawie królewskiej. Na początku lat dwudziestych wydawało się, że niezależniści zostali pokonani.
Rozpoczęcie tak zwanego liberalnego trzyletniego okresu w Hiszpanii zmieniło sytuację. Konserwatyści Nowej Hiszpanii nie chcieli, aby liberalne wpływy dotarły na ich terytorium i promowali własną alternatywę. Jego kandydatem do rządzenia Meksykiem był Agustín de Iturbide.
Iturbide został wysłany do walki z Vicente Guerrero, przywódcą niepodległościowym, który stawiał opór rojalistom. Jednak ostatecznie ogłosił plan Iguala i osiągnął porozumienie z Guerrero. Dzięki temu utworzył Armię Trigarante, aby walczyć o niepodległy Meksyk w ramach monarchicznego i konserwatywnego reżimu..
Santa Anna dołączyła do Planu Iguala i stała się częścią Trigarante. Zdaniem historyków to wsparcie było początkiem jego kariery politycznej..
Iturbide, na czele armii Trigarante, wkroczył do stolicy Meksyku we wrześniu 1821 roku. Po utrwaleniu zwycięstwa ogłosił niepodległość i utworzył rząd tymczasowy..
Chociaż w zasadzie wybranym monarchą musiał być sam Hiszpan Fernando VII lub hiszpańskie niemowlę, ich odmowa spowodowała, że Iturbide został ogłoszony cesarzem. Ze swojej strony Santa Anna został mianowany dowódcą generalnym prowincji Veracruz.
Sytuacja polityczna była bardzo napięta. Republikanie nie zaakceptowali nominacji Iturbide, podobnie jak monarchiści na rzecz Burbonów. Ostatecznie cesarz rozwiązał Kongres i zastąpił go 45 posłami wybranymi bezpośrednio przez siebie.
Początkowo Santa Anna pozostał wierny Iturbide ze swojego stanowiska w Veracruz. Wkrótce jednak zmienił swoje stanowisko.
Przyczyna tej zmiany nie jest do końca jasna. Niektórzy historycy zwracają uwagę, że powodem było rozwiązanie Kongresu, podczas gdy inni wskazują na problemy, które Santa Anna miał na swoim stanowisku dowódcy.
Prawda jest taka, że 2 grudnia 1822 roku Santa Anna uruchomił Plan Veracruz, dzięki któremu nie znał Iturbide i ogłosił się zwolennikiem republiki i Guadalupe Victoria..
Po upublicznieniu planu Santa Anna chwyciła za broń przeciwko rządowi, ale pierwsze bitwy zakończyły się porażkami. To spowodowało, że musiał szukać sojuszników. Aby ich szukać, 1 lutego 1823 r. Uruchomił kolejny plan, plan Casemate.
Szybko zyskał poparcie bohaterów Wojny o Niepodległość, takich jak Vicente Guerrero czy Bravo. Podobnie, niektórzy żołnierze przyłączyli się do jego sprawy, podkreślając José Antonio Echávarri, który, co ciekawe, został wysłany, aby wykończyć Santa Annę..
Wraz ze swoimi sojusznikami Antonio López de Santa Anna zdołał obalić Iturbide. Następnie Meksyk stał się Republiką Federalną, czego kulminacją były wybory Guadalupe Victoria na prezydenta w 1824 roku..
Pierwsze lata republiki były wstrząsane ciągłymi powstaniami zbrojnymi. Santa Anna zdołała wykorzystać niestabilność, wywierając wielki wpływ.
W ten sposób Santa Anna wspierał rząd, gdy doszło do powstania 1827 r., Mimo że jego brat był wśród rebeliantów. Dzięki temu osiągnął rząd Veracruz.
W następnym roku wybory 1828 zakończyły się zwycięstwem Gómeza Pedraza, a Santa Anna zareagowali buntem przeciwko niemu i żądając, aby został zastąpiony przez Guerrero. Po osiągnięciu celu nowy prezydent postawił go na czele armii narodowej.
Santa Anna zwiększył swój prestiż, gdy udało mu się powstrzymać Hiszpanów w ich próbie odbicia Meksyku. Wojskowi udało się pokonać hiszpańskiego generała Isidro Barradasa w bitwie pod Tampico, za co otrzymał tytuł bohatera ojczyzny..
W sferze politycznej sytuacja w kraju była równie burzliwa. Guerrero został obalony przez broń Anastasio Bustamante, co wywołało reakcję Santa Anna.
W ten sposób zgodził się z Gómezem Pedrazą na powrót do prezydentury poprzez nowe powstanie. Co ciekawe, był to ten sam prezydent, którego Santa Anna obaliła kilka lat wcześniej..
Wpływ, jaki osiągnął Santa Anna w tych latach, można zobaczyć w następującym cytacie, który przewija się przez jego różne ruchy polityczne:
„W 1828 roku sprzeciwił się wyborowi Manuela Gómeza Pedraza na następcę prezydenta Guadalupe Victorii (1824-1829) i mianował Vicente Guerrero na prezydenta (kwiecień-grudzień 1829)..
Następnie pomógł wiceprezydentowi Guerrero, Anastasio Bustamante, objąć prezydenturę (1830–1832), a następnie wynegocjował rezygnację na korzyść kandydata, któremu sprzeciwił się cztery lata wcześniej, Manuela Gómeza Pedraza (1832–1833) ".
Po mandacie Gómeza Pedrazy Santa Anna po raz pierwszy objęła prezydenturę w kraju. W rzeczywistości między tym rokiem a 1835 rokiem zrezygnował ze stanowiska i obejmował je ponownie cztery razy..
Jako prezydent Santa Anna zaczął od polegania na federalistach i pozwolił swojemu wiceprezydentowi, Gómezowi Faríasowi, opracować szereg liberalnych środków. Jednak później sprzymierzył się z konserwatywnymi obrońcami centralistycznego reżimu.
Santa Anna, z większym przywiązaniem do tego sektora, stłumił federalizm w 1835 roku, surowo represjonując swoich zwolenników.
Chociaż napięcia z Teksasem pochodziły z czasów Wicekrólestwa, z dużym wpływem ekonomicznym, to ustanowienie centralizmu było jedną z przyczyn wybuchu działań wojennych z teksańskimi niezależnymi, głównie anglosaskimi..
Poprosili o powrót do konstytucji federalnej z 1824 r., A Santa Anna nie spełniła ich żądań. Wcześniej wybuchł bunt, wspierany przez Stany Zjednoczone. Prezydent Meksyku odpowiedział, wysyłając wojsko.
Na ich czele Santa Anna odniósł wielkie zwycięstwo pod El Álamo (marzec 1836), choć wkrótce potem został pokonany i wzięty do niewoli w San Jacinto..
Aby zostać zwolnionym, musiał zaakceptować niepodległość Teksasu, chociaż rząd meksykański nie uznał ważności tej umowy. Po powrocie do Veracruz Santa Anna stracił wiele ze swojej popularności, a także prezydentury kraju.
Nowy konflikt zbrojny dał Santa Annie możliwość powrotu na front polityczny. W 1838 roku Francja zaatakowała Meksyk w związku z serią roszczeń gospodarczych zaniedbanych przez rząd meksykański..
Santa Anna została wysłana do Veracruz, aby powstrzymać wojska europejskie. Tam żołnierz stracił nogę podczas konfrontacji, dzięki czemu odzyskał status bohatera narodowego..
Korzystając z tej sławy, Santa Anna powróciła, aby objąć prezydenturę na kilka miesięcy w 1839 roku, zastępując nieobecnego Anastasio Bustamante.
Dwa lata później, gdy Bustamante został obalony przez powstanie, utworzona Junta de Notables mianowała go ponownie prezydentem. Przez rok Santa Anna ustanowiła autorytarny i represyjny rząd, nie reagując na ogłoszenie niepodległości Jukatanu. Ponadto pogrążył kraj w poważnym kryzysie gospodarczym.
Jego występ polityczny był o krok od sprowokowania masowego powstania. Aby tego uniknąć, złożył wniosek o licencję w 1842 r., Chociaż w następnym roku wrócił na urząd. To wtedy zatwierdził Podstawy Organizacji Politycznej Republiki Meksykańskiej, przepisy bardzo korzystne dla Kościoła i konserwatystów..
W 1834 roku Stany Zjednoczone zaproponowały przyłączenie Teksasu do swojego terytorium. Santa Anna próbowała zignorować problem i poprosiła o wycofanie się z prezydentury. Wymówką była śmierć jego żony.
Jednak zaledwie czterdzieści dni po owdowieniu Santa Anna wyszła ponownie za mąż. Skandal, motywowany fałszem użytej wymówki, zmusił go do wygnania, kierując się do Hawany.
Wojna między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi wybuchła w 1846 r. Santa Anna przebywała na Kubie, na wygnaniu, ale jego obecności zażądał prezydent Gómez Farías, aby współpracować w obronie kraju. W czasie konfliktu prezydenturę miał objąć w dwóch krótkich okresach.
Historycy twierdzą, że Santa Anna stanowczo odmawiała negocjacji z Amerykanami, pomimo meksykańskiej niższości wojskowej. Klęski następowały po sobie, a inwazja na kraj rozwijała się szybko.
W końcu Meksyk przegrał wojnę, a Santa Anna została ponownie zesłana na wygnanie. Traktat z Guadalupe-Hidalgo, zawarty między dwoma przeciwstawnymi krajami, spowodował, że Stany Zjednoczone zaanektowały stany Alta, Kalifornia i Nowy Meksyk. Jedyną rekompensatą była wypłata odszkodowania w wysokości 15 milionów dolarów.
W następnych latach Meksyk ponownie przeżywał okres niestabilności. Kryzys zakończył się upadkiem prezydenta Mariano Aristy w 1854 r. Partia Konserwatywna, triumfująca w ostatnich wyborach, wezwała Santa Annę do powrotu do kraju z kolumbijskiego wygnania..
Konserwatyści uważali, że tylko Santa Anna była w stanie rządzić krajem i stabilizować sytuację. W liście wysłanym 23 marca 1853 r. Poprosili go jedynie o obronę religii i terytorialną reorganizację kraju i wojska. W kwietniu sześciu lat Santa Anna wznowił prezydenturę.
Pierwsze miesiące rządów były dość efektywne. Śmierć jego głównego współpracownika, Lucasa Alamána, odmieniła pracę Santa Anny. Stopniowo przekształciła się w dyktaturę, nazywając siebie „Spokojną Wysokością”.
Podczas swojej kadencji Santa Anna musiał radzić sobie z delikatną sytuacją ekonomiczną. Aby spróbować rozwiązać kryzys, stworzył podatki od takich rzeczy, jak posiadanie psów czy okien. Postanowił również sprzedać terytorium La Mesilla Stanom Zjednoczonym w zamian za 10 milionów dolarów..
Oskarżenia o korupcję były ciągłe, a dowody na to, że przekierowywali publiczne pieniądze do kieszeni.
Mając dość dyktatury Santa Anna, kilku liberalnych polityków proklamowało plan Ayutla w 1854 r. Poprzez ten plan nie byli świadomi istnienia rządu i starali się powrócić do demokracji. Sukces tego powszechnego powstania zakończył życie polityczne Santa Anny na zawsze, pomimo militarnego oporu, jaki stawiał.
Resztę życia spędził na wygnaniu, mieszkając m.in. na Kubie, w Stanach Zjednoczonych, Kolumbii czy Santo Tomás. Jego artykuły prasowe na temat polityki meksykańskiej cieszyły się w kraju bardzo niewielkim zainteresowaniem..
Santa Anna próbowała wywołać bunt przeciwko nowemu liberalnemu rządowi, choć bezskutecznie. Podobnie, zaproponował rządowi, że powróci do walki podczas Drugiej Interwencji. Twoja oferta została zignorowana.
W końcu napisał też do cesarza Maksymiliana I, podczas Drugiego Cesarstwa Meksykańskiego, aby oddać się jego usługom. Odpowiedź znów była przecząca.
Dopiero w 1874 r., Po ogólnej amnestii ogłoszonej przez prezydenta Lerdo de Tejada, Santa Anna mogła powrócić do Meksyku. W tym czasie miał już 80 lat i jego zdrowie zaczęło się pogarszać..
21 czerwca 1876 roku Antonio López de Santa Anna zmarł w Mexico City.
Trudno jest znaleźć ogólną charakterystykę różnych rządów Santa Anna. Jego częste zmiany, przechodząc od wspierania liberalnych reform do forsowania całkowicie przeciwnych praw, sprawiają, że jego trajektoria wydaje się nieregularna.
Generalnie mimo tych zmian eksperci uważają Santa Annę za konserwatystę, choć wielu z nich używa określenia demagog lub populista.
Chociaż zaczął rządzić wraz z liberalnymi federalistami, Santa Anna opowiedział się za centralistycznym systemem organizacji terytorialnej.
Podczas swojego pierwszego rządu pozwolił swojemu wiceprezydentowi, Gómezowi Faríasowi, wprowadzić środki liberalne, z których wiele jest sprzecznych z Kościołem katolickim. Jednak na prośbę konserwatystów Santa Anna całkowicie zwrócił się do swojego rządu.
W ten sposób utworzył nowy konserwatywny gabinet i przystąpił do uchylenia konstytucji z 1824 r. Zamiast tego zatwierdził nową Magna Carta w 1836 r., Znaną jako „Siedem praw konstytucyjnych”. W tym zreformował system federalny i scentralizował administrację.
Wszystkie rządy Santa Anna stały się osobistymi dyktaturami. W jego pierwszej kadencji stało się to po reformie konstytucji i scentralizowaniu władzy. Prezydent rozwiązał Kongres i zaczął rządzić autokratycznie.
Coś podobnego wydarzyło się, gdy Bustamante został usunięty ze stanowiska. W tej sytuacji zdaniem ekspertów rząd Santa Anna był jeszcze bardziej dyktatorski. Wśród podjętych działań było zamknięcie gazet i uwięzienie przeciwników.
Kiedy w kwietniu 1835 r., Powołany przez konserwatystów, powrócił na stanowisko prezydenta, jego autorytaryzm wzrósł. Nazywał siebie „Spokojną Wysokością” i rozeszła się plotka, że zamierza stworzyć monarchię.
Historycy obwiniają swoje rządy za marnowanie pieniędzy, często wydawanych na osobiste luksusy. Prawdą jest jednak, że Santa Anna zawsze znajdował kraj w sytuacji bliskiej bankructwa, ale jego działania tylko pogorszyły sytuację, oprócz oskarżenia o korupcję.
Jego próba podniesienia podatków po wojnie z Francuzami wywołała niezadowolenie w całym kraju. Niekorzystna pogoda wzrosła tak bardzo, że Jukatan i Nuevo Laredo ogłosiły niepodległość.
Podczas jego ostatniej dyktatury podatki ponownie stworzyły sytuacje napięć. Santa Anna, szukając większych dochodów, zmuszona była płacić m.in. za psy czy okna, między innymi za przedmioty codziennego użytku.
Santa Anna dwukrotnie musiała stawić czoła niebezpieczeństwu dezintegracji terytorialnej kraju. W obu nie udało mu się temu zapobiec.
Pierwszy raz miał miejsce w 1836 roku, kiedy Teksas ogłosił niepodległość. Sam Santa Anna dowodził oddziałami, ale skończył jako więzień i podpisał umowę o niepodległości.
Poważniejszy był drugi z kryzysów terytorialnych. Po wojnie ze Stanami Zjednoczonymi Meksyk stracił prawie 50% swojego terytorium.
Wreszcie był bohaterem wydarzenia znanego jako Sale of the Table. Było to porozumienie między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, podpisane w czerwcu 1853 r., Na mocy którego ta pierwsza sprzedała Amerykanom niewielką część swojego terytorium, Mesillę, w zamian za 10 000 000 dolarów..
Dziedzictwo Santa Anna, na dobre i na złe, wyznaczyło epokę w historii Meksyku. Pomimo jego błędów i autorytaryzmu nie można zrozumieć pierwszych dziesięcioleci po odzyskaniu niepodległości bez jego postaci.
Antonio López de Santa Anna stał się bohaterem Tampico po pokonaniu Hiszpanów w mieście.
Hiszpania wysłała ekspedycję pod dowództwem Isidro Barradasa, aby spróbować odbić swoją starą kolonię w 1829 roku. Aby temu zapobiec, niezbędna była praca Santa Anny i innych żołnierzy..
W sferze legislacyjnej najważniejszym wkładem Santa Anna było zatwierdzenie Ustaw konstytucyjnych Republiki Meksykańskiej, nazwanej konstytucją z 1836 r. Chociaż tekst został podpisany przez tymczasowego prezydenta José Justo Corro, to Santa Anna naprawdę zwiększyła zawartość.
Poza centralistycznym charakterem, nowa konstytucja utrzymywała podział władzy, czego nie chcieli konserwatyści, którzy popierali Santa Annę..
Jedną z nowości było stworzenie czwartej potęgi, zwanej Najwyższą Mocą Konserwatywną. Składało się z pięciu obywateli, którzy zajmowali stanowiska takie jak prezydentura, wiceprezydent lub byli senatorami, posłami lub ministrami Trybunału. Władza ta miała za zadanie regulować działania pozostałych mocarstw..
Francuski atak na Meksyk, zwany wojną ciastek, zmusił rząd do wezwania Santa Anny do poprowadzenia jego wojsk.
Generał wyruszył do obrony Veracruz i stanął przed kolumną złożoną z 1000 żołnierzy pod dowództwem Charlesa Baudina. Bitwa nie zakończyła się żadnym zwycięzcą, ponieważ żadna ze stron nie zdołała odepchnąć drugiej..
Santa Anna stracił nogę podczas walk i ostatecznie nakazał ewakuację portu w celu ochrony ludności.
Chociaż wielu ekspertów krytykuje taktykę zastosowaną przez Santa Annę, dzięki tej akcji odzyskał część utraconej po odzyskaniu niepodległości Teksasu popularności..
Chociaż postać Santa Anna spotkała się i nadal otrzymuje wiele krytyki za jego autorytaryzm i popełnione błędy, które zostały uznane za zdrajcę, eksperci przyznają, że w niektórych przypadkach był jedynym, który mógł rządzić krajem..
Niestabilność Meksyku po odzyskaniu niepodległości, z ciągłymi powstaniami zbrojnymi, sprawiły, że Santa Anna, dzięki swojej charyzmie i sile, stała się rozwiązaniem, jeśli chodzi o rządzenie. Problem pojawił się jednak, gdy te same cechy ostatecznie wywołały reakcję, która po raz kolejny zdestabilizowała życie polityczne..
Jeszcze bez komentarzy