Plik wycięcie ślepej kiszki Polega na zabiegu chirurgicznym mającym na celu usunięcie wyrostka kątniczego ze stanem zapalnym. Ta procedura jest wykonywana jako nagły wypadek zapalenia wyrostka robaczkowego, biorąc pod uwagę ryzyko, jakie stanowi ta choroba. Jest to obecnie najczęstsza operacja.
Znajomość i rozwój wyrostka robaczkowego jako techniki operacyjnej nastąpił między XVIII a XIX wiekiem. Pierwsza odnotowana operacja wyrostka robaczkowego miała miejsce w 1735 r., Przeprowadzona przez chirurga wojskowego Amyana. Dopiero od połowy do końca XIX wieku udokumentowano technikę i procedury diagnostyczne zapalenia wyrostka robaczkowego..
Wyrostek robaczkowy to struktura znajdująca się w jelicie ślepym, części jelita grubego. Funkcja narządów jest powiązana z aktywnością immunologiczną, ale nie jest to istotna struktura. Zapalenie wyrostka robaczkowego to stan zapalny wyrostka robaczkowego spowodowany głównie mechanizmami niedrożności. Ten stan, chociaż powszechny, jest potencjalnie poważny.
Zapalenie wyrostka robaczkowego przedstawia objawy, które kierują jego rozpoznaniem, takie jak ból brzucha, utrata apetytu, nudności, wymioty i czasami gorączka. Ból klasycznie zaczyna się w górnej części jamy brzusznej, a następnie promieniuje i lokalizuje się w prawym dole biodrowym. W zależności od czasu ewolucji wyrostek robaczkowy może ulec perforacji i spowodować zapalenie otrzewnej.
Oprócz badania klinicznego, diagnostyczne podejście do zapalenia wyrostka robaczkowego obejmuje wykonanie badań laboratoryjnych, radiologii i USG. Ponad normalna liczba białych krwinek lub dane obrazowe potwierdzą rozpoznanie zapalenia wyrostka robaczkowego.
Po postawieniu diagnozy zapalenia wyrostka robaczkowego leczeniem z wyboru jest wycięcie wyrostka robaczkowego. Czasami podczas laparotomii może dojść do profilaktycznego usunięcia zdrowego wyrostka robaczkowego. Profilaktyczne wycięcie wyrostka robaczkowego wykonuje się po uprzedniej wiedzy pacjenta, aby uniknąć przyszłych operacji.
Najczęściej stosowana jest otwarta lub tradycyjna wycięcie wyrostka robaczkowego, która polega na dostępie chirurgicznym przez nacięcie w ścianie brzucha. Chirurgia laparoskopowa to technika instrumentalna, która stanowi opcję wykonania wyrostka robaczkowego..
Indeks artykułów
Jedynym uzasadnieniem wykonania wyrostka robaczkowego jest jednoznaczne rozpoznanie zapalenia wyrostka robaczkowego. Biorąc pod uwagę konsekwencje, jakie operacja ma dla pacjenta, musi istnieć odpowiednia wcześniejsza podstawa diagnostyczna. Niezbędnymi narzędziami są wywiad, dokładne badanie kliniczne oraz badania laboratoryjne i obrazowe.
Istnieją dwie procedury wykonania wyrostka robaczkowego: technika tradycyjna lub otwarta wycięcie wyrostka robaczkowego; i podejście laparoskopowe.
Tradycyjną i najczęściej stosowaną procedurą jest otwarta appendektomia. Można go wykonać u pacjenta w znieczuleniu ogólnym lub zewnątrzoponowym, w zależności od stopnia skomplikowania zabiegu. Ta technika składa się z kilku faz:
Polega na przystosowaniu pacjenta do aktu chirurgicznego. Obszar operacyjny to prawy dolny kwadrant brzucha, topograficzna lokalizacja wyrostka robaczkowego.
Najpierw po ogoleniu obszaru operacyjnego przystępujemy do dokładnego czyszczenia środkami antyseptycznymi. Po oczyszczeniu obszar jest ograniczony przez umieszczenie sterylnego materiału, pól i arkuszy.
Umlaut to oddzielenie tkanek poprzez nacięcia i nacięcia. Aby zlokalizować wyrostek w jamie brzusznej, umlaut należy wykonać w różnych płaszczyznach od zewnątrz do wewnątrz: skóra, rozcięgno mięśniowe, mięśnie i otrzewna. Zabieg wykonywany jest przy użyciu skalpela, kleszczyków, nożyczek i specjalnych przekładek..
- Początkowe nacięcie będzie zależało od klinicznej fazy zapalenia wyrostka robaczkowego, czasu rozwoju i decyzji chirurga. Najczęściej stosowanymi nacięciami są skośne McBourneya, paramedial skośne Lanz i prawe podołębowe pararectalis. Pararectalis jest zwykle stosowany, gdy istnieje podejrzenie powikłań, jest najłatwiejszy do przedłużenia, jeśli jest to wymagane.
- Najczęściej stosowana technika McBourney zapewnia przegląd procedury chirurgicznej. Wykonywane jest ukośne nacięcie w skórze, tuż przy zewnętrznej jednej trzeciej linii biegnącej od pępka do prawego grzebienia biodrowego. Aby to wykonać, do cięcia i kauteryzacji używa się konwencjonalnego skalpela i elektrokoagulacji.
- Po oddzieleniu skóry odsłania się rozcięgno mięśniowe, które zostanie przecięte i oddzielone nożyczkami i kleszczami. Mięsień skośny jest oddzielony zgodnie z kierunkiem włókien, bez cięcia. Podczas oddzielania płaszczyzny mięśniowej obserwuje się powięź poprzeczną i otrzewną, których cięcie odsłania jamę brzuszną.
- Pierwsza inspekcja jamy brzusznej pokaże, czy jest jakiś nieprawidłowy płyn, ropa lub krew. Część okrężnicy, jelito ślepe, znajduje się tak, aby znaleźć wyrostek kątniczy ręcznie lub instrumentalnie. Kiedy wyrostek robaczkowy jest odsłonięty, przeglądany jest jego wygląd - w tym jego przyczepienie do okrężnicy - oraz wygląd sąsiednich struktur.
- Pozycja wyrostka robaczkowego w stosunku do jelita ślepego jest gorsza i nieco z tyłu. Warianty pozycyjne mogą być boczne, miedniczne i pozagałkowe, zakładając różne stopnie złożoności techniki. Poszukiwanie wyrostka robaczkowego tylnego lub retrocekalnego jest bardziej pracochłonne.
- Usunięcie wyrostka robaczkowego składa się z kilku faz. Pierwsza faza polega na zlokalizowaniu tętnicy wyrostkowej znajdującej się w jej konstrukcji wsporczej (śródwyrostku) i podwiązaniu jej. Druga faza obejmuje podwójne podwiązanie proksymalne i dystalne podstawy wyrostka robaczkowego. Na koniec nacięcie zostanie wykonane skalpelem nasączonym jodem pomiędzy dwiema ligaturami..
- Gdy tkanka kikuta i podstawa wyrostka robaczkowego są bardzo uszkodzone, chirurg decyduje się na ich wgłębienie. Invaginacja kikuta polega na wprowadzeniu tej struktury do zdrowej tkanki jelita ślepego i zamknięciu jej za pomocą niewchłanialnych szwów. Jest to technika stosowana w przypadkach perforowanego lub zgorzelinowego zapalenia wyrostka robaczkowego.
Przed sfinalizowaniem interwencji konieczny jest dokładny przegląd jamy brzusznej. Weryfikacja podwiązań, czynne krwawienie, obecność chirurgicznego materiału medycznego i badanie narządów są częścią tego przeglądu. Operacja kończy się przemyciem i aspiracją jamy brzusznej roztworem soli..
Zamknięcie pola operacyjnego stanowi restytucję strukturalną wydzielonych płaszczyzn w umlaucie. Synteza tkanek zostanie przeprowadzona za pomocą nici lub zszywek odpowiednich dla danej tkanki.
Szew będzie prowadzony od najgłębszej do powierzchniowej płaszczyzny: otrzewnej, rozcięgna, mięśnia, powięzi mięśniowej, podskórnej tkanki komórkowej i skóry.
Laparoskopia jest techniką małoinwazyjną, polegającą na wykorzystaniu kamery wideo i specjalnych narzędzi do zabiegu chirurgicznego jamy brzusznej. Zastosowanie laparoskopii w wyrostku robaczkowym zależy zarówno od dostępności specjalistycznego sprzętu i personelu, jak i od braku przeciwwskazań.
Wskazanie do laparoskopowej appendektomii jest związane ze stanem chorobowym pacjenta. Niestabilność hemodynamiczna, zapalenie otrzewnej, wzdęcia brzucha, skrajna otyłość, choroby układu oddechowego, ciąża i wcześniejsze operacje jamy brzusznej są przeciwwskazaniami do jego stosowania..
Fazy operacji laparoskopowej są podobne do operacji otwartej. Przeprowadza się przygotowanie pacjenta, diaerezę przez płaszczyzny, ekstrakcję wyrostka robaczkowego, rewizję i zamknięcie płaszczyznami, chociaż z oczywistymi różnicami.
- Czyszczenie obszaru operacyjnego środkami antyseptycznymi i umieszczenie sterylnych serwet.
- Najczęściej stosowanym rodzajem znieczulenia jest wziewne.
- Celem umlautu samolotów jest umożliwienie wprowadzenia trokarów lub portali dla kamery wideo i instrumentów. Zwykle wykonuje się dwa lub trzy nacięcia po 2 cm w ścianie brzucha.
- Jama brzuszna musi być wypełniona dwutlenkiem węgla, aby ją powiększyć i umożliwić wizualizację struktur i ruchomości narzędzi..
- Stosowane narzędzia, takie jak kauteryzacja, kleszcze i nożyczki, są dostosowane do techniki. Ligatury wyrostka robaczkowego i jego mezo wykonuje się za pomocą ligatur i specjalnych zszywek..
- Ostateczna kontrola polega na badaniu aparatem, płukaniu i aspiracji soli fizjologicznej. Usunięcie trokarów poprzedza zamknięcie nacięć płaszczyznami.
Obecnie najpowszechniej stosowana jest otwarta wycięcie wyrostka robaczkowego; jednak laparoskopia jest akceptowalną alternatywą.
Chociaż jest droższy niż tradycyjna operacja, stosunek kosztów do korzyści jest wyższy. Powrót pacjenta laparoskopowego jest szybszy.
Sukces wyrostka robaczkowego zależy zarówno od wyników operacji, jak i od powrotu pacjenta do zdrowia. Na powrót do zdrowia mają wpływ takie czynniki, jak stan ogólny pacjenta, wykonywany zabieg i reakcja na zabieg.
Opieka pooperacyjna służy zapobieganiu powikłaniom i skróceniu czasu hospitalizacji. W przypadku nieskomplikowanych wyrostków robaczkowych nadzór szpitalny będzie trwał od 24 do 48 godzin.
Po zabiegu efekt znieczulenia należy całkowicie odwrócić. W bezpośrednim okresie pooperacyjnym zapobieganie ewentualnym reakcjom na znieczulenie przeprowadza się na sali pooperacyjnej. Do obowiązków anestezjologa należy kontrola i monitorowanie całkowitego wyzdrowienia pacjenta..
Monitorowanie parametrów życiowych - takich jak tętno, ciśnienie krwi i oddychanie - może ostrzegać o wczesnych komplikacjach.
Temperatura ciała jest regularnie mierzona w celu wykrycia gorączki. Stabilność parametrów życiowych jest kryterium braku powikłań i powrotu do zdrowia po operacji.
Wszystkie operacje jamy brzusznej obejmują okres odpoczynku od czynności jelit. Pacjent musi przestrzegać diety bezwzględnej do czasu przywrócenia prawidłowych ruchów układu pokarmowego. Po wskazaniu zostanie rozpoczęta dieta płynna, a następnie miękkie pokarmy.
Po usunięciu wyrostka robaczkowego należy unikać obfitych pokarmów, roślin strączkowych lub pokarmów wywołujących wzdęcia brzucha.
Operacje jamy brzusznej niosą ze sobą potencjalne ryzyko zakażenia rany w obrębie jamy brzusznej lub pooperacyjnej. Stosowanie antybiotyków jest środkiem pozwalającym uniknąć infekcji w pooperacyjnym okresie wycięcia wyrostka robaczkowego.
Ból po usunięciu wyrostka robaczkowego jest powszechny. W przypadku silnego bólu opcją są cewniki pooperacyjne.
W okresie hospitalizacji dożylne leki przeciwbólowe są stosowane w leczeniu epizodów bólu wtórnego do narzędzi chirurgicznych. Doustne leki przeciwbólowe są przeznaczone do użytku ambulatoryjnego.
Jednym ze sposobów zapobiegania infekcjom rany operacyjnej jest jej czyszczenie, które należy wykonywać codziennie. W pierwszych dniach obszar operacyjny powinien być przykryty sterylnymi opatrunkami..
Regularne konsultacje lekarskie są środkiem nadzoru w okresie pooperacyjnym. Ambulatoryjne wizyty kontrolne mają na celu ocenę stanu zdrowia pacjenta i prawidłowego gojenia się ran. Późne powikłania można wykryć podczas regularnych wizyt kontrolnych.
Powikłania wyrostka robaczkowego mogą wynikać z operacji, stadium zapalenia wyrostka robaczkowego, stanu fizycznego pacjenta lub niepowodzeń w opiece pooperacyjnej. Te komplikacje mogą pojawić się wcześnie lub być późnymi konsekwencjami.
Najczęstszymi powikłaniami są rany lub infekcje w obrębie jamy brzusznej. Innymi powikłaniami mogą być krwotoki do jamy brzusznej, przypadkowe urazy narządów i wyciek treści jelitowej z powodu utraty więzadeł wyrostka robaczkowego lub martwicy jelita ślepego..
Infekcje spowodowane są bakteryjnym zakażeniem jamy brzusznej i rany. Obecność zarazków, zwłaszcza bakterii, może wystąpić z powodu użycia niesterylnego materiału, skażenia śródoperacyjnego lub wycieku bakterii jelitowych w przypadku perforowanego lub zgorzelinowego zapalenia wyrostka robaczkowego.
Do najczęstszych infekcji należą ropnie w obrębie jamy brzusznej i ropnie ściany jamy brzusznej..
Powikłanie infekcyjne wiąże się z pobytem pacjenta w szpitalu. Stosowanie antybiotyków, drenaż ropnia i oczyszczenie rany operacyjnej to sposoby leczenia tego powikłania..
Krwawienia w jamie brzusznej występują z powodu krwawiących naczyń z powodu nieostrożnej hemostazy lub utraty podwiązania naczyń krwionośnych. Przypadkowe uszkodzenie narządu może spowodować krwawienie.
Wolna krew w jamie brzusznej podrażnia otrzewną, powodując silny ból i, w zależności od ilości utraconej krwi, oznaki wstrząsu hipowolemicznego. Krwawienie w jamie brzusznej wymaga operacji w celu zlokalizowania źródła krwawienia i jego naprawy.
W przypadku wyrostka robaczkowego możliwe jest przypadkowe uszkodzenie narządów sąsiadujących z wyrostkiem robaczkowym. Uszkodzenie narządu powinno być leczone natychmiast po jego wykryciu, a jeśli jest znaczące, będzie wymagało operacji.
- Ciała obce, składające się z materiału medycznego, przypadkowo pozostawione w jamie brzusznej spowodują reakcje zapalne, poważne infekcje i ból.
- Użycie cewnika pęcherza moczowego podczas operacji może spowodować urazy cewki moczowej lub infekcje dróg moczowych, co jest drobnym powikłaniem.
Długo po usunięciu wyrostka robaczkowego mogą wystąpić dwa powikłania: przepukliny w ranie operacyjnej i zrosty..
Polega na wycieku treści brzusznej w wyniku rozejścia się szwów w wewnętrznych płaszczyznach ran. Zwykle nazywa się wytrzewienie i chociaż nie stanowią dużego ryzyka, mogą powodować ból i wymagać operacji, aby je skorygować.
Zrosty, zwane również kołnierzami, są wynikiem późnej reakcji zapalnej wywołanej przez instrumentację wewnątrzbrzuszną. W łagodnych przypadkach stanowią one tylko przyczynę dyskomfortu lub bólu. Jego leczenie polega na stosowaniu środków przeciwbólowych.
Kiedy kołnierze przylegają do części jelita, mogą powodować obrót wokół jego osi lub kompresję jego światła, prowadząc do niedrożności jelit..
Niedrożność lub ucisk trzewi implikuje przerwanie pasażu jelitowego i możliwość zawału trzewnego. Niedrożność zrostu to nagły przypadek chirurgiczny.
Jeszcze bez komentarzy