Plik Apicomplexa są gromadą jednokomórkowych protistów obejmujących około 5000 gatunków, z których wszystkie są pasożytami pęcherzykowymi. Wiele z tych gatunków ma znaczenie medyczne i gospodarcze.
Przedstawiają strukturę zwaną kompleksem wierzchołkowym, do której nawiązuje nazwa grupy. Kompleks ten składa się z pewnego rodzaju plastydu zwanego apikoplastem i sieci mikrotubul..
Wydaje się, że funkcją kompleksu wierzchołkowego jest umożliwienie pasożytowi przyczepienia się do komórki gospodarza i uwolnienia substancji, która powoduje ich wgłębienie. To wgłębienie umożliwia wejście pasożyta do komórki..
Apicomplexa obejmują różne grupy organizmów, takie jak kokcydia, gregaryny, piroplazmy, hemogregaryny i plazmodia. Są przyczyną wielu chorób zwierząt i ludzi. Choroby te obejmują toksoplazmozę, malarię, kryptosporydiozę i cyklosporozę..
Indeks artykułów
Główną cechą tej grupy jest obecność kompleksu wierzchołkowego. Kompleks ten składa się z konoidu lub zestawu mikrotubul ułożonych spiralnie; roptria z funkcją wydzielniczą i co najmniej jednym pierścieniem polarnym.
Dodatkowo mogą mieć inne cienkie ciała wydzielnicze zwane mikronemami. Mikronemy są otoczone jednym lub dwoma pierścieniami polarnymi.
W komórce rozmieszczone są kuliste organelle zwane gęstymi granulkami. Pełnią one funkcję wydzielniczą i mierzą około 0,7 μm.
Komórka jest otoczona błoną i pęcherzykami pęcherzykowymi, w które przenikają mikropory. Mają haploidalne jądro. Mitochondria mają rurkowate grzbiety. Plastydy występują tylko w kilku gatunkach.
Ruch ma charakter ślizgowy dzięki zastosowaniu zrostów i kurczliwych cząsteczek białka (miozyny). Niektóre gatunki wytwarzają gamety, które mogą być przemieszczane przez obecność wici lub zdolność do wytwarzania nibynóżek..
Inną cechą charakterystyczną jest produkcja oocyst. Oocysty zawierają sporozoity, które są formą zakaźną.
Gatunki składające się na ten takson przy różnych okazjach zostały zaliczone do tak różnych grup, jak między innymi mikrosporydia, chlorofity..
Pierwszy gatunek Apicomplexa, Gregarine ovata, Zostało opisane przez Dufoura w 1828 roku. Do tego opisu użył izolowanych próbek jelit ze skorki. W tym dniu został zaliczony do Vermes.
Leuckart w 1879 roku wzniósł takson Sporozoa, zaliczany do pierwotniaków, gdzie zlokalizował kilka Apicomplexa. Takson Sporozoa został później odrzucony, a większość jego członków była umieszczona w taksonie Apicomplexa, utworzonym w 1970 roku..
Obecnie niektórzy autorzy uważają takson za podtyp w Myxozoa, ale częściej są one akceptowane jako gromada.
Apikompleksy dzielą się na cztery podklasy: gregaryna i kokcydia, należące do klasy Conoidasida oraz hemosporydia i piroplazmy, z klasy Aconoidasida..
Są to duże pasożyty (około 0,5 mm), które żyją głównie w jelitach pierścienic, stawonogów i mięczaków, chociaż mogą również atakować inne tkanki. Dojrzewanie gamonte zwykle występuje w postaci komórkowej i powoduje powstanie wielu gametocytów..
Osoby w tej podklasie są obligatoryjnymi pasożytami wewnątrzkomórkowymi, głównie komórek nabłonka jelitowego, ale można je również znaleźć we krwi, wątrobie i innych narządach..
Pasożytują zarówno na kręgowcach, jak i na wyższych bezkręgowcach. Gamonty rozwijają się wewnątrzkomórkowo, a zygota jest na ogół nieruchoma. Każdy gamont staje się pojedynczym makrogametocytem.
Hemosporydia to pasożyty wewnątrzerytrocytarne zdolne do wywoływania poważnych chorób u zwierząt i ludzi. Mają złożone cykle życiowe, które zmieniają się między żywicielem stawonogiem, który działa jako wektor, a żywicielem kręgowcem, żywicielem ostatecznym..
Trofozoity pasożytują na czerwonych krwinkach lub innych tkankach kręgowca żywiciela. Wśród hemosporydiów jest Plasmodium, powodując malarię.
Piroplazmy to pasożyty kręgowców, które używają kleszczy lub pijawek jako wektorów. Otrzymali tę nazwę, ponieważ pierwszy opisany gatunek wywoływał hipertermię u zarażonego żywiciela bydła.
Mają cykle życiowe podobne do hemosporydii. Różnią się od nich tym, że nie tworzą oocyst ani zarodników. Inną różnicą jest to, że w fazie trofozoitu są oddzielone od erytrocytów pojedynczą membraną. Inne pasożyty krwi mają zwykle co najmniej dwie błony.
Wszystkie Apicomplexa mają kompleks wierzchołkowy. Gregaryny są podzielone na dwie grupy ze względu na morfologię trofozoitu lub gamonte.
W gregarynach cefalinowych ciało jest podzielone na 3 części, epimeryt, odpowiadający narządowi wierzchołkowemu dla adhezji; protomeryt lub przednia część komórki; i deuteromeryt, który odpowiada tylnej części komórki.
Gregaryny acefalinowe nie posiadają epimerytu. W Accephaniloidea trofozoit jest niesegmentowany, podczas gdy Cephaniloidea ma ciało podzielone na dwa przedziały przez ektoplazmatyczną przegrodę. Gametocyty są zaokrąglone.
Kształt trofozoitu hemosporidium może zmieniać się z upływem czasu, we wczesnych stadiach przybierając kształt pierścieni, a następnie dojrzewa do postaci ameboidalnej. Schizont jest duży i nieregularny, podczas gdy gametocyty są okrągłe lub owalne.
Piroplazmy mają ogólnie kształt gruszki, jednak niektóre gatunki są pleomorficzne i mogą być jajowate, zaokrąglone, ameboidalne, przecinkowate, pręcikowe lub wydłużone. Kształty gruszki występują w parach noszących nazwę bigéminas.
Apicomplexa są endopasożytami bezwzględnymi, co oznacza, że zawsze zamieszkują wnętrze swoich żywicieli. Niektóre gatunki są pasożytami wewnątrzkomórkowymi, inne mogą dojrzewać pozakomórkowo.
Liczba hostów może wahać się od jednego do dwóch. W przypadku dwóch osób, na ogół żywicielem ostatecznym jest kręgowiec. Produkt pośredni to na ogół stawonogi.
Apicomplexes rozmnażają się zarówno seksualnie, jak i bezpłciowo. Istnieją modyfikacje w cyklach życiowych i mechanizmach rozmnażania w zależności od grupy organizmów..
Trofozoit przekształca się w schizonta, który dzieli się schizogonią, dając początek licznym merozoitom. Merozoity są uwalniane z komórki gospodarza przez lizę i atakują nowe komórki.
Ten proces można powtórzyć kilka razy. W pewnym momencie powstają gametocyty, które są uwalniane w wyniku lizy komórek gospodarza..
Gametocyt tworzy dużą liczbę gamet. Gamety łączą się w pary, tworząc oocysty. Ci drudzy opuszczają swojego gospodarza, aby szukać nowego.
Podobny do gregaryn
Niektóre trofozoity powiększają się i stają się pojedynczymi makrogametami, inne dzielą się wielokrotnie, tworząc mikrogamety. Te ostatnie są mobilne i poszukują makrogamet, aby ją zapłodnić..
Zapłodniona makrogameta staje się krótkotrwałą zygotą, która przekształca się w oocystę. Oocysta zwykle opuszcza żywiciela.
Podczas rozmnażania płciowego mikrogamety łączą się z makrogametami. Zygota staje się teraz ookinetą, która następnie staje się oocystą. Ta ostatnia jest początkowo podzielona przez mejozę, a następnie przez mitozę, dając początek sporozoitom..
Te organizmy mają cykle życiowe podobne do hemosporydiów. Różnią się od nich tym, że nie tworzą oocyst ani zarodników.
Wszystkie apikompleksy są pasożytami, niektóre z nich mają znaczenie medyczne i weterynaryjne. Wśród wywoływanych przez nie chorób są:
Nazywana również malarią, jest chorobą wywoływaną przez pasożyty z rodzaju Plasmodium. Objawy są zróżnicowane, z okresowymi i nawracającymi gorączkami i dreszczami, poceniem się i bólem głowy.
Występują również nudności, wymioty, kaszel, krwawe stolce, bóle mięśni, żółtaczka i wady krzepnięcia krwi. W miarę nasilania się choroby może wystąpić wstrząs, niewydolność nerek lub wątroby. Dodatkowo mogą wystąpić zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, śpiączka, a nawet śmierć..
Wektory choroby to komary z rodzaju Widliszek. Samice tego komara żywiące się krwią osoby zakażonej mogą przenosić chorobę na inne zdrowe osoby..
Jedną z form bezpośredniego zakażenia jest zakażenie przez łożysko od matki do płodu. Transfuzje krwi od dawców, którzy cierpieli na tę chorobę, to kolejna forma zakażenia.
Spowodowane przez pierwotniaka Toxoplasma gondii,Obowiązkowo pasożyt wewnątrzkomórkowy. Przenosi się ze zwierząt na ludzi różnymi drogami zarażenia.
Żywicielami ostatecznymi jest kilka gatunków kotów. Toksoplazmoza może powodować łagodne, bezobjawowe infekcje. Zakażenia śmiertelne to te, które najczęściej dotykają płodu, powodując tzw. Toksoplazmozę płodową lub wrodzoną.
Choroba może być również skomplikowana, gdy dotyka pacjentów z osłabionym układem odpornościowym, takich jak osoby zakażone wirusem HIV..
Choroba oportunistyczna wywoływana przez pasożyta Cryptosporidium, obecny w niektórych produktach spożywczych lub w zanieczyszczonej wodzie. Infekcja jest samoograniczająca się u osób z prawidłową odpornością, ale może być śmiertelna u pacjentów z obniżoną odpornością..
W pierwszym przypadku objawia się wodnistą biegunką z obecnością śluzu, gorączką, nudnościami, wymiotami, bólami brzucha i utratą masy ciała. W tym ostatnim przypadku objawy są powikłane utratą do 10% masy ciała, żółtaczką i ciężkimi zaburzeniami wchłaniania.
Ta choroba jest spowodowana przez Cyclospora cayetanensis i przenoszone drogą fekalno-ustną poprzez spożycie skażonej żywności lub wody. Nie jest przenoszona z osoby na osobę.
Jest to częsta przyczyna biegunki u podróżnych. Objawy to ciężka biegunka, wzdęcia, gorączka, bóle brzucha i mięśni. Głównymi żywicielami są ludzie i inne naczelne.
Jeszcze bez komentarzy