Plik rozcięgno Jest to włóknista struktura anatomiczna, zbudowana z włókien kolagenowych, która służy jako pokrycie mięśni w niektórych obszarach ciała. Jego główną funkcją jest łączenie mięśni z innymi częściami ciała poprzez grupowanie ich za pomocą ścięgien.
Należy zaznaczyć, że rozcięgno może również łączyć swoje włókna tworząc jeszcze bardziej odporną strukturę. Ma to znaczenie kliniczne przy wykonywaniu zabiegu operacyjnego, ponieważ to właśnie struktura podtrzymuje okres pooperacyjny, zwłaszcza w operacjach jamy brzusznej..
Istnieje kilka punktów, w których rozcięgno jest słabsze i może dojść do wysunięcia tkanki w obrębie jamy brzusznej przez otwór w niej. Ten uraz jest znany jako przepuklina..
W operacjach jamy brzusznej dochodzi do naruszenia rozcięgna, który tworzy słaby obszar. Wyciek treści wewnątrzbrzusznej przez słaby obszar, powstały w wyniku nacięcia chirurgicznego, nazywany jest przepukliną lub przepukliną chirurgiczną.
Rozcięgno zlokalizowane na podeszwach stóp może powodować ból spowodowany przeciążeniem wysiłkowym u sportowców, którzy wywierają duży wysiłek na kończyny dolne, np. Biegacze..
Indeks artykułów
Rozcięgno to cienki, perłowobiały płat tkanki włóknistej. Jego włókna tkanki łącznej to głównie kolagen i po badaniu mikroskopowym wykazuje duże podobieństwo do ścięgien.
Główną funkcją rozcięgna jest łączenie grup mięśni z innymi narządami, w tym kościami. Istnieją również obszary, w których dwie rozcięgna przecinają się, tworząc bardziej odporną tkankę, tak jak ma to miejsce w jamie brzusznej..
Grubość rozcięgna nie jest taka sama we wszystkich obszarach ciała. Z tego powodu istnieją słabe obszary, przez które mogą tworzyć się deformacje zwane przepuklinami..
Przepuklina to worek z zawartością jamy brzusznej, który przechodzi przez słaby obszar rozcięgna. Przepukliny są zróżnicowane w zależności od ich lokalizacji. Najczęstsze to przepukliny pępkowe i pachwinowe.
Po operacji w obrębie jamy brzusznej powięź zostaje osłabiona przez nacięcie. Ta słabość może prowadzić do powstania przepuklin chirurgicznych lub wytrzewów..
Podejrzenie diagnostyczne zaczyna się od objawów dyskomfortu, bólu i guza wychodzącego z jakiegoś miejsca w okolicy brzucha, szczególnie w pachwinie lub pępku lub przez bliznę chirurgiczną..
Ogólnie rzecz biorąc, pacjent zgłasza, że masa wystaje podczas wykonywania jakiejś aktywności siłowej i zmniejsza się w spoczynku..
Najbardziej podatnymi na tego typu patologie są pacjenci, u których występuje podwyższone ciśnienie w jamie brzusznej. Na przykład osoby, które muszą podnosić duże ciężary, chroniczne kaszle lub osoby cierpiące na zaparcia.
Rozpoznanie przepuklin i wytrzewów dokonywane jest na podstawie badania klinicznego, gdy lekarz zauważy wyciek treści przez naturalne słabe punkty rozcięgna.
Leczenie tych urazów jest zawsze chirurgiczne i polega na naprawie osłabienia ścięgna. Czasami należy umieścić specjalną siatkę, która wzmacnia włóknistą powierzchnię, aby uniknąć przyszłych nawrotów.
W przypadku rozpoznania przepuklin i wytrzewów należy operować ze względu na ryzyko powikłań.
Najgroźniejsze powikłania to te, w których część jelita zostaje uwięziona w przepuklinie bez dopływu krwi. Ten stan jest znany jako przepuklina uduszona i jest nagłym przypadkiem chirurgicznym..
W podeszwie stopy znajduje się również rozcięgna, które obejmuje mięśnie i ścięgna. Ta konstrukcja jest przymocowana do pięty od tyłu i do palców od przodu.
Zwykle rozcięgno podeszwowe umożliwia normalną ruchomość ścięgien i ruchy chodu. Jednak może wykazywać pewne różnice, które powodują ból stopy.
Kiedy rozcięgno jest bardzo długie, powoduje tzw. „Płaskostopie”. Następuje zmniejszenie normalnej krzywizny stopy, co powoduje ból.
Wręcz przeciwnie, jeśli rozcięgno jest krótkie, następuje wzrost krzywizny, a łuk podeszwowy jest zwykle wyższy niż normalnie..
W obu patologiach leczenie polega na założeniu wkładek do butów wykonanych specjalnie przez profesjonalistę.
Zapalenie powięzi podeszwy jest bardzo częstą chorobą i główną przyczyną bólu pięt. Obejmuje silny ból podeszwy stopy podczas chodzenia, który może występować od pięty do środka podeszwy.
Typowy ból ustępuje podczas aktywności fizycznej i nasila się przy dłuższych okresach odpoczynku. Z tego powodu osoby z tą patologią zgłaszają silny ból po przebudzeniu, który poprawia się w ciągu dnia..
Zapalenie powięzi podeszwowej przypisuje się nadmiernemu obciążeniu mięśni podeszwowych z powodu złej postawy, otyłości, braku elastyczności i nadmiernego wysiłku mięśni podeszwy z powodu nadmiernego wysiłku..
Pacjent zgłasza się z bólem pięty lub śródstopia. Czasami miałeś to tak długo, że przyjmowałeś pozycje podczas chodzenia, aby uniknąć bólu. Te postawy są znane jako przeciwbólowe, które ostatecznie prowadzą do bólu kolan i pleców..
Leczenie prawie zawsze ma charakter kliniczny i obejmuje doustne leki przeciwbólowe oraz wstrzyknięcie kortykosteroidów bezpośrednio w miejsce bólu. Powszechne jest również zakładanie bandaży, które zapobiegają napięciu podeszwowemu..
Przede wszystkim ważna jest modyfikacja obuwia. Niezależnie od tego, czy zakładasz wkładki, podpórki pięty czy zmieniasz obuwie w zależności od rodzaju śladu, ta część zabiegu ma kluczowe znaczenie dla pełnego wyzdrowienia.
Zapalenie powięzi podeszwy jest chorobą, która powoli ustępuje wraz ze wskazaniami lekarskimi. Poprawa stanu nie jest oczekiwana przed 6 do 8 tygodniami leczenia..
U pacjentów, u których zawodzą techniki zachowawcze, należy rozważyć leczenie operacyjne. Ale dzieje się tak w kilku przypadkach izolowanego zapalenia powięzi podeszwy.
Jeszcze bez komentarzy