Plik profilaktyka wtórna odnosi się do leczenia osoby we wczesnej fazie choroby, w której objawy się nie ujawniły. Celem jest zapobieganie rozwojowi choroby. Badania przesiewowe są zwykle wykonywane poprzez kontrole lub testy medyczne.
Problemy sercowo-naczyniowe, nowotwory i różnorodne wirusy to tylko niektóre z podejrzeń diagnostycznych, które można skuteczniej leczyć dzięki profilaktyce wtórnej.
Ogólnie medycyna prewencyjna była od wieków związana ze środkami sanitarnymi i zdrowymi nawykami. Rozwój metod zapobiegania wynika z zainteresowania wywołanego licznymi epidemiami i śmiercionośnymi wirusami, które pojawiły się w minionych stuleciach. Zagrożenie powodowane przez jakąkolwiek chorobę pozostaje jednym z głównych motywów prewencji.
Indeks artykułów
Ten rodzaj profilaktyki wymaga działania na organizm, który już zawiera chorobę, ale nie objawia się objawowo. Głównym celem jest jak najszybsze wykrycie infekcji. Istnieje kilka strategii, które mogą pomóc populacji w praktyce profilaktyki wtórnej.
Wiele praktyk związanych z profilaktyką wtórną jest związanych ze stopniem wiedzy, jaką ludzie mają na jej temat. Im lepiej poinformowana jest populacja, tym bardziej prawdopodobne jest, że zmniejszy to ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Osoba posiadająca wiedzę jest w stanie podjąć niezbędne kroki, aby wcześnie wyleczyć każdą infekcję..
Edukacja jest wskazówką dotyczącą zachowania osoby zakażonej lub osoby mającej kontakt z podejrzeniem choroby. Poza wykryciem choroby, sposób zarządzania sytuacją decyduje o dużej części poziomu ryzyka, jakie ona reprezentuje.
Rozpoznanie infekcji podczas badań lekarskich jest obecnie jedną z najskuteczniejszych metod wykrywania choroby. Wiele ma związek z poprzednim punktem dotyczącym edukacji i informacji.
Ważne jest, aby ludzie byli świadomi różnych testów, które muszą być przeprowadzane w określonych odstępach czasu, aby wcześnie wykryć zakażenie lub zapobiec jego rozwojowi i rozprzestrzenianiu się..
Jest to czynność prowadzona w medycynie w ramach profilaktyki wtórnej. Jest skierowany do określonych populacji lub osób. Celem jest wczesne wykrycie choroby, aby ją leczyć i zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się. Dokonuje tego pomocniczy personel medyczny. Testy są zwykle proste do masowego stosowania.
Aby zastosować tę strategię, należy spełnić szereg wytycznych znanych jako kryteria Frame i Carlson:
- Choroba musi stanowić istotny czynnik ryzyka dla jakości i rozwoju życia.
- Muszą być dostępne akceptowalne metody leczenia.
- Choroba musi mieć bezobjawowy okres, w którym można zastosować leczenie, a to z kolei zmniejsza zachorowalność i śmiertelność.
- Rezultat terapeutyczny leczenia w fazie bezobjawowej musi być większy niż uzyskany podczas leczenia choroby z wyraźnymi objawami.
-Badania medyczne do wykrywania w okresie bezobjawowym powinny być dostępne i po rozsądnych kosztach.
- Częstość występowania choroby musi być wystarczająca, aby uzasadnić koszt badań lekarskich
Stosowanie testów medycznych jest najbardziej znaną opcją wczesnego wykrywania i przerywania jakiejkolwiek choroby. Niektóre z najbardziej znanych testów są częścią okresowych badań kontrolnych, które dana osoba powinna mieć. Niektórzy z nich są:
- Cytologia
- Mammografia
- Kolonoskopia
- Okresowe monitorowanie ciśnienia krwi
- Badanie krwi
To, jak często dana osoba powinna być badana, zależy od jej indywidualnego stanu. Różni się w zależności od wieku, płci, zawodu, aktywności, chorób metabolicznych, historii rodziny itp..
Wiele z tych badań lekarskich może pomóc we wczesnym wykryciu chorób, takich jak rak piersi, rak wewnątrzmaciczny i rak okrężnicy. Jest również pomocny w rozpoznawaniu chorób serca, chorób metabolicznych czy wirusowych.
Zastosowanie wczesnego leczenia to działanie, które koncentruje się nie tylko na zwalczaniu infekcji pacjenta, ale także na unikaniu zarażenia osób wrażliwych lub społeczności.
Zapobieganie to procedura, którą można stosować i praktykować na różnych poziomach, czy to lokalnym, stanowym czy krajowym. Każda z nich zależy od rodzaju organizacji występującej w grupach zawartych w każdym segmencie..
Na przykład na szczeblu lokalnym głównymi aktorami są sami mieszkańcy społeczności. Zależy to od organizacji i działań podejmowanych między dzielnicami.
Na poziomie krajowym dotyczy to działań podejmowanych przez jednostki rządowe zarówno w celu wspierania lokalnych inicjatyw sprzyjających profilaktyce, jak i utrzymywania stałych programów zdrowotnych..
Na poziomie krajowym wiąże się to zarówno ze wspieraniem programów, jak i tworzeniem polityk sprzyjających praktykom prewencyjnym..
Od czasów starożytnej Grecji sklasyfikowano i zidentyfikowano możliwe przyczyny chorób. Hipokrates kojarzył to ze zmianami pór roku, pogodą, aw sferze bardziej osobistej z nawykami żywieniowymi i fizycznymi jednostki..
Jednak obserwacje te straciły na znaczeniu aż do nadejścia renesansu. Mimo to w historii przyjęto pewne środki, które mają wiele wspólnego z rozwojem medycyny prewencyjnej.
W XV wieku kwarantanna i stosowanie oczyszczających produktów do ciała były stosowane jako środki przeciwko zarazie. Wiek XVII był ważny dla wprowadzenia statystyki w analizie śmiertelności. W tym też czasie powstawały pierwsze podstawy epidemiologii..
W XVIII wieku pojawiły się pisma na temat dżumy i innych chorób, takich jak ospa, oraz sposobów zapobiegania im. Pod koniec XVIII wieku wprowadzono również szczepienia.
Wreszcie w XIX wieku postęp w medycynie był promowany poprzez różne odkrycia dotyczące przenoszenia chorób. Higiena i odżywianie również nabrały większego znaczenia.
Jeszcze bez komentarzy