Słowo apoteoza Jest to przymiotnik używany do określenia czegoś, co było wspaniałe lub spektakularne; to znaczy godny apoteozy. Jest szeroko stosowany w środowisku artystycznym do kwalifikowania piosenkarza, mówcy, muzyka, tancerza, dyrygenta, orkiestry, chóru, aktora lub aktorki, których gra była po prostu genialna i zasługuje na uznanie..
Służy również do opisania czegoś dużego i bombastycznego, takiego jak budowla lub wydarzenie o znaczącym wpływie kulturowym. Jej żeński odpowiednik to „apoteoza” i ma to samo znaczenie i zastosowanie.
W ten sam sposób słowo to ma związek ze zbiorowym uznaniem osiągniętym przez tę osobę, fakt lub przedmiot zasługujący na taką pochwałę. Można również stosować środki apoteotyczne i apoteotyczne, chociaż jest to mniej powszechne. Oznacza coś godnego apoteozy.
Indeks artykułów
Przymiotnik wywodzi się z ceremonii apoteozy, której korzenie sięgają starożytnej Grecji. Apoteoza była rytuałem, za pomocą którego ktoś, zwykle cesarz lub cesarzowa, został wyniesiony do bogów..
Ceremonia ta opiera się na przekonaniu, że ci najbardziej cnotliwi (w greckim sensie) mieli prawo być wywyższeni i zrównani z bogami po ich śmierci..
Nie tylko Grecy praktykowali tego typu obrzędy i wyznawali takie wierzenia. Inne starożytne cywilizacje, takie jak Egipcjanie, Persowie i Asyryjczycy, witały swoich znamienitych zmarłych (prawie zawsze władców) i umieszczały ich wśród swoich bóstw. Rzymianie odziedziczyli tę praktykę po Grekach.
Te rytuały apoteozy obejmowały wielkie i pompatyczne uroczystości, a także hołd złożony zmarłym. W niektórych kulturach te daniny obejmowały składanie ofiar ze zwierząt i ludzi.
Słowo apoteoza i odpowiadający mu kwalifikator apoteoza pochodzą etymologicznie z konglomeratu greckich słów: apo, co oznacza intensywność; teo, który jest odpowiednikiem boga lub boskości; Y osis co można przetłumaczyć jako szkolenie.
Apoteozy i wydarzenia związane z apoteozą były tematem malarstwa, sztuk performatywnych i literatury na przestrzeni wieków. W europejskim malarstwie barokowym można znaleźć liczne apoteozy chrześcijańskich męczenników.
Pomimo mitologicznego pochodzenia, chrześcijaństwo przyjęło ten temat do przedstawień obrazkowych, aby pokazać wniebowstąpienie męczennika do królestwa niebieskiego. Na tego typu obrazach omawiany święty jest zwykle przedstawiany wznosząc się wśród chmur, podczas gdy anioły towarzyszą mu trąbami i grą świateł..
W sztukach performatywnych, zwłaszcza w teatrze i operze, ostatnia scena aktu lub numeru, przedstawiana w sposób bombastyczny i imponujący, nazywana jest apoteozą, wywołującą wielkie brawa publiczności..
- Oślepiający.
- Triumfalny.
- Chwalebny.
- Chwalony.
- Wspaniały.
- Zwycięski.
- Patetyczny.
- Pompatyczny.
- Spektakularny.
- Wstrząsający.
- Pompatyczny.
- Zachwycający.
- Niezwykły.
- Cudowny.
- Olbrzymi.
- Rozrzutny.
- Kolosalny.
- Nudny.
- Nieistotny.
- Intrascendentny.
- Nieprzezroczysty.
- Zespół zagrał ostatni koncert przed końcem trasy, był niesamowity.
- José apoteosowo wyrecytował swój wiersz.
- Caracas rozegrał wspaniały mecz koszykówki.
- W konkursie nie oczekuje się prezentacji, które nie osiągną apoteozy, a te, które nie osiągną apoteozy, zostaną odrzucone.
- Mariana była apoteozą w swoim dzisiejszym przemówieniu przed pracownikami.
- Pokaz mody w centrum handlowym był niesamowity.
- Chór zachwycił nas na zakończenie dzieła ogromną liczbą.
- Indywidualna wystawa artysty to apoteoza.
- Rozświetlony nocą teatr La Scala był dla mnie niesamowitą wizją.
- Wystawa, którą zrobiłeś w firmie, była niesamowita.
- Koncert zakończył się wspaniałym fortepianowym solo.
- Nowa decyzja prezydenta spotkała się z ogromnym przyjęciem wśród obywateli.
Jeszcze bez komentarzy