Plik sztuka piór Jest to rodzaj sztuki wykonanej z egzotycznych ptasich piór, szeroko stosowanej przez pierwsze kultury kontynentu amerykańskiego. Większość plemion Ameryki (w tym wielkie cywilizacje mezoamerykańskie) używało ptasich piór do tworzenia specjalnych ubrań.
Szaty z piór były używane przez wysokich urzędników plemion jako symbol boskości i odpowiedzialności. Rzemieślnicy, którzy poświęcili się projektowaniu i tworzeniu dzieł sztuki z piór w czasach przedhiszpańskich nazywani byli „lovercas”..
Wraz z przybyciem Hiszpanów na ziemie amerykańskie, zdobywcy byli pod wrażeniem niesamowitych elementów, które zostały wyprodukowane. Z tego powodu zaczęli domagać się własnego ubioru w duchu chrześcijańskim..
Pomimo ogromnej popularności, sztuka podupadała wraz z nowymi stylami artystycznymi i brakiem pięknych piór ptaków, takich jak kwezal. Jednak w czasie rewolucji przemysłowej iw XX wieku pióra znów wystartowały..
Indeks artykułów
Sztuka piór narodziła się wraz z pierwszymi osadnikami na ziemiach amerykańskich, którzy zaczęli używać piór ptaków do różnych czynności. Sztuka różniła się w zależności od ich zwyczajów i regionów, w których się znajdowali.
Ogólnie rzecz biorąc, ptasie pióra były używane do wyrobu odzieży, ozdób dekoracyjnych i jako wskazanie rang społecznych w plemionach. Rycerze lub ludzie o wysokiej hierarchii ubrani w pióra od stóp do głów, aby odróżnić się od zwykłych ludzi.
Meksykanie i Majowie wykonali niesamowite nakrycia głowy z ptasich piór kwezal, w towarzystwie złotych tkanin, minerałów i kamieni jadeitu. Były postrzegane jako symbole odpowiedzialności i boskości.
W kulturach przedhiszpańskich ptaki takie jak orzeł, kolibry, ary i kwezale były świętymi gatunkami związanymi z ich bogami. Ubrania uszyte z piór tych ptaków były postrzegane jako luksusowe elementy.
Sztuka piór rozwijała się najsilniej w Imperium Azteków. Obecnie, w konsekwencji tego, sztuka piór jest zwykle kojarzona z kulturą meksykańską..
Amantekowie byli rzemieślnikami, którzy poświęcili się reprodukcji tej sztuki w Imperium Azteków. Znajdowali się w Amatlán w Meksyku. Główni przedstawiciele, którzy dali życie sztuce piórkowej, byli skoncentrowani w tym mieście.
Zakochani byli odpowiedzialni za wykonanie kostiumów dla szlachty, która zażądała, aby były wykonane z najlepszych i najbardziej kolorowych piór..
Wszystkie ubrania musiały być wykonane z diamentów, takich jak złoto, srebro i inkrustowane. W kulturze Azteków zaczęła pojawiać się postać „prywatnych kochanek”, oddanych wytwarzaniu ekskluzywnych artykułów dla szlachty..
Kiedy rozpoczęła się era kolonialna, w XVI wieku, wielu hiszpańskich zdobywców z wielkim zdumieniem oglądało dzieła sztuki wykonane przez zakochanych. Stamtąd rozpoczął twórczą wymianę z Europą, rozpowszechniając sztukę piór na całym świecie..
Hiszpanie katoliccy postanowili utrzymać przy życiu sztukę z piór i poprosić zakochanych o wykonanie dzieł z motywami chrześcijańskimi. Na prośbę zdobywców artyści zaczęli wykonywać wizerunki chrystusów, dziewic i świętych wykonane z ptasich piór..
W Nowym Świecie pióra miały znaczenie ceremonialne i religijne. W kulturach amerykańskich kontakt człowieka z naturą odbywał się poprzez ubiór. W czasie odprawiania rdzennych rytuałów zaczęli ozdabiać swoje stroje ptasimi piórami.
Ptaki były święte, ponieważ były kojarzone z bogami wiatru ze względu na ich naturalną zdolność latania. W Mezoameryce znaczna część tej symboliki powstała wraz z rozwojem kultu boga Quetzalcóatl, powszechnie reprezentowanego przez opierzonego węża kwezala..
Wcześniej uważano, że pióra mają magiczne właściwości, takie jak i były symbolem płodności, obfitości, bogactwa i władzy..
Podczas boomu sztuki piórkowej zdobywcy przybyli na kontynent amerykański. Pod wpływem hiszpańskiego katolicyzmu na ziemiach Nowego Świata Amantekowie zaczęli tworzyć dzieła sztuki o tematyce chrześcijańskiej..
Pierwsze prace wykonane z piór nazywano „mozaikami z piór”. Prace te polegały na tworzeniu obrazów Jezusa Chrystusa, Maryi Dziewicy i scen biblijnych. Wiele z tych elementów zostało wysłanych z Ameryki do Europy.
Ozdoby z piór były umieszczane na ołtarzach kościołów i używane jako dodatki w strojach kapłanów.
Niektórzy wojownicy azteccy używali także piór jako symbolu wojny. Na przykład w Imperium Azteków „wojownicy orzeł” używali piór drapieżnych ptaków do okrywania swoich wojennych ubrań..
Indianie Carib i Guajiros używali piór w swoich ubraniach, aby przedstawić liczbę wrogów, którzy zostali wyeliminowani na wojnach. Grecy, Rzymianie i średniowieczni rycerze mieli zwyczaj umieszczania na swoich ubraniach dużych piór.
W XVII wieku kapelusze muszkieterów zdobiły duże pióra.
Na początku XVII wieku sztuka piór znacznie spadła. Wiele ptaków wykorzystywanych do tworzenia elementów garderoby stało się rzadkością..
Jednak w XX wieku wznowiono stosowanie piór w kapeluszach damskich, co było elegancką cechą ówczesnej mody..
Mimo to pióra, które były używane, pochodziły przeważnie z kurczaków, przepiórek, papug, pawi i kaczek, barwione farbą syntetyczną.
Przed przystąpieniem do tworzenia akcesoriów, takich jak bransoletki czy czapki, zakochani musieli zabezpieczyć pióra linami, aby nadać przedmiotowi trójwymiarowość. Następnie należało pomyśleć o podporze, która służyłaby jako podstawa do przyklejania lub tkania piór na ubraniu.
W wielu egzemplarzach zakochane inkrustacje z małych kawałków złota, srebra i kamieni szlachetnych..
Technika malowania piórami została opracowana wraz z przybyciem Hiszpanów i została uznana za jedną z najbardziej skomplikowanych technik w sztuce piór. Technika malowania piórami jest często nazywana „techniką mozaikową”.
Metodologia ta była używana głównie w tarczach i pelerynach wojowników tamtych czasów; do tego rodzaju odzieży należy używać najlepszych piór. Przed przystąpieniem do pracy należało ułożyć warstwę pospolitych piór, aby uzupełnić tło pracy.
Na końcu sztuki detale zostały wykonane ze szlachetnych piór, aby uzyskać pożądaną elegancję. W okresie przedhiszpańskim artyści przyczepiali pióra do cebul orchidei.
Technika pierzastej nici była techniką wykonywaną przez artystów przedlatynoskich i uważaną za przestarzałą. Wiele elementów wykonano z puchu: miękkiego pióra innego niż tradycyjne.
Technika polegała na połączeniu dwóch bawełnianych nici, które są skręcone, aby utrzymać dół. Dzięki tej procedurze powstały tkaniny o różnych wzorach piór.
Plik Pióropusz Montezumy Jest to korona z piór, która zgodnie z tradycją należała do cesarza Azteków Montezumy II.
Całość została wykonana z piór kwezala, ozdobiona innymi rodzajami piór, detalami ze złota i kamieniami szlachetnymi. Chociaż jego pochodzenie jest niepewne, wiadomo, że został on wykonany przez Amanteków z czasów przedhiszpańskich..
Ma wysokość około 116 cm i średnicę 175 cm. Obecnie znajduje się w Muzeum Etnologii w Wiedniu w Austrii. Według wielu badaczy tej sztuki dzieło to nie jest pióropuszem czy kapeluszem, ale peleryną.
Plik Msza św. Grzegorza Był to obraz Azteków z piórami wykonany przez Diego de Alvarado Huanitzina (siostrzeńca i zięcia Montezumy II). Praca służyła jako ofiara papieżowi Pawłowi III i jest uznawana za jedno z najstarszych dzieł sztuki piór o tematyce chrześcijańskiej..
Przedstawiony jest na panelu za pomocą technik malowania ściennych o cechach sztuki piórkowej. Utwór opowiada scenę z Eucharystii wykonywanej przez papieża św. Grzegorza Wielkiego w Boże Narodzenie, kiedy miał miejsce cud pojawienia się Chrystusa..
Na obrazie Chrystus ukazuje swoje rany otoczone elementami Eucharystii i przez uczestników mszy..
Płaszcz Zinacantepec przedstawia jedno z najwybitniejszych dzieł epoki kolonialnej. Ten kawałek został wykonany przez Amantecas przy użyciu techniki przędzonego i skręconego pióra..
Sceny, które pojawiają się na płaszczu, nawiązują do jednego z meksykańskich mitów o stworzeniu świata. Poprzez pracę opowiada się o śmierci dwugłowego orła, gdy wznosi się w kierunku nieba, aby stać się słońcem i księżycem.
Ten kawałek jest chroniony i konserwowany od czasu jego powstania. Obecnie znajduje się w Narodowym Muzeum Wicekrólestwa w Meksyku. Jest chroniony szkłem, które chroni go przed światłem, ciepłem i kurzem.
Jeszcze bez komentarzy