Plik astrofizyka termojądrowa Jest to specyficzna gałąź fizyki, która bada ciała niebieskie i uwalnianie pochodzącej z nich energii, wytwarzanej w wyniku syntezy jądrowej. Znana również jako astrofizyka jądrowa.
Nauka ta narodziła się przy założeniu, że obecnie znane prawa fizyki i chemii są prawdziwe i uniwersalne.
Astrofizyka termojądrowa jest nauką teoretyczno-eksperymentalną na ograniczoną skalę, ponieważ większość zjawisk kosmicznych i planetarnych została zbadana, ale nie została udowodniona w skali obejmującej planety i wszechświat..
Głównymi przedmiotami badań tej nauki są gwiazdy, obłoki gazowe i pył kosmiczny, dlatego jest ściśle spleciona z astronomią.
Można nawet powiedzieć, że narodził się z astronomii. Jego głównym założeniem była odpowiedź na pytania o pochodzenie wszechświata, chociaż jego komercyjne lub ekonomiczne interesy dotyczą energetyki..
To podstawowa nauka astrofizyki odpowiedzialna za pomiar ilości światła emitowanego przez gwiazdy.
Kiedy gwiazdy formują się i stają się karłami, zaczynają emitować jasność w wyniku wytwarzanego w nich ciepła i energii..
W gwiazdach zachodzą fuzje jądrowe różnych pierwiastków chemicznych, takich jak hel, żelazo i wodór, a wszystko to w zależności od etapu lub kolejności życia, w którym te gwiazdy się znajdują..
W rezultacie gwiazdy różnią się rozmiarem i kolorem. Z Ziemi dostrzegany jest tylko biały świecący punkt, ale gwiazdy mają więcej kolorów; ich jasność nie pozwala uchwycić ich ludzkiemu oku.
Dzięki fotometrii i części teoretycznej astrofizyki termojądrowej ustalono fazy życia różnych znanych gwiazd, co zwiększa zrozumienie Wszechświata i jego praw chemicznych i fizycznych..
Przestrzeń jest naturalnym miejscem reakcji termojądrowych, ponieważ gwiazdy (w tym Słońce) są głównymi ciałami niebieskimi..
Podczas syntezy jądrowej dwa protony zbliżają się do takiego punktu, że udaje im się przezwyciężyć odpychanie elektryczne i połączyć się, uwalniając promieniowanie elektromagnetyczne..
Proces ten jest odtwarzany w elektrowniach jądrowych planety, aby jak najlepiej wykorzystać uwolnienie promieniowania elektromagnetycznego i energii cieplnej lub cieplnej powstałej w wyniku wspomnianej fuzji..
Niektórzy eksperci twierdzą, że ta teoria jest częścią kosmologii fizycznej; obejmuje jednak również dziedzinę badań astrofizyki termojądrowej.
Wielki Wybuch jest teorią, a nie prawem, więc nadal napotyka problemy w swoich podejściach teoretycznych. Astrofizyka jądrowa wspiera go, ale też denerwuje.
Brak zgodności tej teorii z drugą zasadą termodynamiki jest głównym punktem jej rozbieżności.
Zasada ta mówi, że zjawiska fizyczne są nieodwracalne; w konsekwencji entropii nie można zatrzymać.
Chociaż idzie to w parze z poglądem, że wszechświat stale się rozszerza, teoria ta pokazuje, że uniwersalna entropia jest nadal bardzo niska w porównaniu z teoretyczną datą narodzin Wszechświata, która miała miejsce 13,8 miliarda lat temu..
Doprowadziło to do wyjaśnienia Wielkiego Wybuchu jako wielkiego wyjątku od praw fizyki, osłabiając tym samym jego naukowy charakter..
Jednak znaczna część teorii Wielkiego Wybuchu opiera się na fotometrii oraz cechach fizycznych i wieku gwiazd, przy czym oba obszary badań to astrofizyka jądrowa..
Jeszcze bez komentarzy