Plik atomizm Jest to teoria, która głosi, że cała rzeczywistość i obiekty we Wszechświecie składają się z bardzo małych cząstek, które są nierozłączne i nierozerwalne i nazywane są atomami. Atom oznacza coś nieobrobionego lub czego nie można podzielić. Słowo atom powstaje z sumy dwóch greckich słów: a, co oznacza bez i tomon, co oznacza cięcie.
Szkoła atomistyczna powstała jako ruch filozoficzny w bardzo starożytnych kulturach Grecji, Rzymu i Indii. Leucippus i Democritus założyli ruch około V wieku pne.
Na początku szkoła atomistów opierała się na aspekcie filozoficznym i brakowało dowodów, które uniemożliwiały jej dodawanie zwolenników. Teoria została porzucona na kilka stuleci i szerzej przyjęta dopiero na początku XIX wieku, dzięki chemicznym dowodom jej postulatów..
Celem pierwszych przedstawicieli atomizmu nie było mówienie o strukturze rzeczy, ale wyjaśnienie, jak się zmieniły lub pozostały takie same. Dla wczesnych atomistów atomy zawsze przetrwały; a kiedy nastąpiła jakakolwiek zmiana, było to spowodowane połączeniem atomów.
Istnieje kilka typów atomistycznych przekonań. Tradycyjny twierdził, że obiekty są zbiorem atomów, a między nimi jest tylko pustka. Można powiedzieć, że jest to odmiana materializmu filozoficznego, ponieważ zapewnia, że niematerialne nie istnieje. Występuje również atomizm społeczny, kosmologiczny lub fizyczny, logiczny, społeczny, biologiczny i psychologiczny..
Indeks artykułów
Szkoła atomistów narodziła się w starożytnej Grecji jako teoria filozoficzna sprzed ponad 2500 lat. Idee dotyczące atomizmu powstały również w Indiach na bardzo wczesnym etapie historii. Filozofowie buddyjscy, dżiniści, a nawet Hindusi pisali w starożytności o atomizmie.
Pierwszym filozofem w Indiach, który sformułował idee dotyczące atomu, była Kanada. W Indiach wierzono, że istnieją cztery typy atomów pierwiastków. Te z kolei miały ponad 20 cech i można je było ze sobą łączyć. Filozofowie z azjatyckiego kraju zgłębiali, jak się połączyli, jak zareagowali i jakie istniały możliwości rozszczepienia atomu.
W kulturze zachodniej atomizm kojarzy się z erą przed Sokratesem. Leukippus i Democritus są uważani za założycieli tego nurtu, chociaż Arystoteles przypisuje Leucippusowi całą zasługę za wynalezienie atomizmu. To sam Arystoteles poprowadził pierwszy ruch z ideami, które odeszły od atomizmu.
W XVI i XVII wieku zainteresowanie atomizmem odrodziło się dzięki postępom naukowym Mikołaja Kopernika i Galileo Galilei. W XVIII wieku powstała pierwsza matematyczna teoria atomizmu, wykorzystująca zasady mechaniki Newtona..
Dopiero w XIX wieku opracowano teorię atomową. John Dalton zaproponował, że każdy pierwiastek chemiczny składa się z atomów unikalnego typu, które mogą łączyć się, tworząc inne struktury..
Atomizm filozoficzny doprowadził do rozwoju teorii atomowej, ale nowoczesna nauka była odpowiedzialna za udoskonalenie teorii. Okazało się, że atomy składają się z mniejszych cząstek (elektronów, neutronów i protonów). Te z kolei składają się z jeszcze mniejszych cząstek zwanych kwarkami..
Teoria atomizmu została opracowana w 1803 roku na poziomie naukowym, stwierdzając, że materia składa się z podstawowych i niepodzielnych jednostek, które łączą się, tworząc różne związki.
Uważano, że atom reprezentuje najmniejszą jednostkę materii i obecnie odkryto ponad sto ich odmian. Każdy rodzaj atomu nazywany jest nazwą pierwiastka chemicznego.
Chociaż Anglik John Dalton, specjalista medycyny naturalnej i chemik, wyszedł od koncepcji atomu starożytnych filozofów, znaczenie tego słowa różniło się nieco. Na przykład Dalton nie podzielał przekonania, że materia ma związek z pojedynczą substancją, ale że istnieją atomy o różnych cechach i różnych typach..
Był również odpowiedzialny za wszczepienie układu okresowego pierwiastków i ustalenie wodoru jako najlżejszego pierwiastka, a więc jako podstawowego standardu przy badaniu każdego pierwiastka..
Teoria atomizmu pomogła położyć podwaliny dzisiejszej chemii. Chociaż było to zmieniane przez lata, podstawowe stwierdzenie, że atom jest najmniejszą jednostką materii, nadal jest aktualne..
Postępy pokazały, że Dalton nazwał to, co obecnie nazywamy cząsteczkami, złożonymi atomami, że atomy można modyfikować przez fuzję i że składają się one z mniejszych struktur..
Aby lepiej wyjaśnić, jak powstała materia, Dalton rozwinął pewne postulaty lub zasady. Postulaty te były akceptowane przez większość XIX wieku, ale nowe eksperymenty dowiodły, że niektóre z nich nie były słuszne..
1-Cała materia składa się lub składa się z nierozdzielnych cząstek zwanych atomami.
2-Atomy tego samego pierwiastka mają podobny kształt i wagę, ale różnią się od atomów innych pierwiastków.
Nie można stworzyć ani wygenerować 3-atomów, ani też nie można ich zniszczyć.
Atomy 4-złożone mogą powstać, gdy atomy różnych pierwiastków łączą się ze sobą.
5-Atomy tego samego pierwiastka mogą łączyć się na więcej niż jeden sposób, tworząc dwa lub więcej atomów złożonych.
6-Atom jest najmniejszą jednostką materii, która może uczestniczyć w reakcji chemicznej.
Z tych postulatów zostało już wykazane, że ten, kto mówi o koncepcji niepodzielności atomu, twierdzi, że coś jest nie tak, ponieważ można go podzielić na protony, neutrony i elektrony. Drugi postulat również został poprawiony, ponieważ atomy niektórych pierwiastków różnią się masą lub gęstością i są znane jako izotopy..
Leucippus i Democritus to dwaj starożytni filozofowie, których uważano za założycieli szkoły atomistycznej i dlatego są najważniejszymi przedstawicielami. Nie ma zgody co do tego, który z nich był twórcą lub kto przyczynił się do atomizmu, chociaż Arystoteles przypisuje całą zasługę Leucippusowi, nauczycielowi Demokryta..
To, co wiadomo o ideach Leukipusa i Demokryta, przetrwało z biegiem czasu w pismach innych uczonych, takich jak między innymi Arystoteles, Diogenes czy Teofrast..
Platon był jednym z pierwszych głosów, które sprzeciwiły się atomizmowi, ponieważ argumentował, że atomy zderzające się z innymi atomami nie są w stanie wytworzyć piękna i kształtu świata. Zamiast tego Platon założył istnienie czterech żywiołów: ognia, powietrza, wody i ziemi..
Arystoteles z kolei potwierdził, że te cztery pierwiastki nie są zbudowane z atomów i że istnienie próżni, jak potwierdził atomizm, narusza zasady fizyczne. Arystoteles był pierwszym przedstawicielem ruchu, który odszedł od idei szkoły atomistów.
Później pojawił się Epikur, zwany także Epikurem z Samos, grecki filozof, który określił się jako zwolennik atomizmu Demokryta. Zakwestionował, jak zjawiska naturalne (trzęsienia ziemi, błyskawice, komety) można wyjaśnić teorią Arystotelesa.
Zainteresowanie atomizmem pojawiło się ponownie w XVI i XVII wieku. Nicolás Copernicus i Galileo Galilei zostali przekształceni w atomizm przez pewne postępy naukowe, które zaczęły zaprzeczać niektórym arystotelesowskim teoriom, które dominowały w tamtym czasie.
Inni filozofowie, tacy jak angielski Francis Bacon, Thomas Hobbes i Giordano Bruno, byli przez pewien czas uważani za atomistów. Jednak większość uznania za odrodzenie szkoły atomistów przypada Francuzom René Descartes i Pierre Gassendi.
Kartezjusz potwierdził, że wszystko, co fizyczne we wszechświecie, składa się z małych cząsteczek materii; i że doznania, takie jak smak i temperatura, są spowodowane kształtem i rozmiarem tych małych kawałków materii. Ta idea Kartezjusza miała wiele podobieństw do atomizmu, chociaż dla Kartezjusza nie mogło być próżni.
Następnie Roger Boscovich był odpowiedzialny za stworzenie w XVIII wieku pierwszej matematycznej teorii atomizmu. Wreszcie to John Dalton rozwinął teorię atomową i jej postulaty.
Zaproponował po raz pierwszy, że każdy pierwiastek chemiczny składa się z atomów unikalnego typu i że można je łączyć, tworząc nowe, bardziej złożone struktury..
Jeszcze bez komentarzy