Plik Zanik mózgu Jest to patologiczny proces, w którym następuje postępująca śmierć i eliminacja neuronów w mózgu, a także połączeń neuronalnych i struktur nerwowych. Mówiąc o atrofii mózgu, odnosi się do procesu zwyrodnieniowego charakteryzującego się utratą funkcjonalności obszarów mózgu.
Ta patologia może wpływać na różne obszary mózgu, w dużej mierze w zależności od czynników powodujących atrofię. Ponieważ każdy obszar mózgu jest odpowiedzialny za przetwarzanie różnych funkcji poznawczych, objawy atrofii mózgu mogą się znacznie różnić w każdym przypadku..
Chociaż ta zmiana jest zwykle patologiczna, należy zauważyć, że normalny proces starzenia może również generować atrofię mózgu, w tych przypadkach uważa się ją za łagodny stan związany z wiekiem.
Indeks artykułów
Atrofia odnosi się do zmniejszenia rozmiaru narządu z powodu utraty masy protoplazmatycznej; wiąże się ze zmniejszeniem rozmiaru mózgu.
W tym sensie proces atrofii mózgu implikuje obecność szeregu podstawowych cech. To są:
W przeciwieństwie do hipoplazji (stan, w którym pogorszenie czynności narządu spowodowane jest zatrzymaniem rozwoju, bez którego narząd osiąga normalny rozmiar), atrofia polega na zmniejszeniu nabytego rozmiaru.
Oznacza to, że osoby z atrofią mózgu prezentowały optymalny rozwój i funkcjonalność swoich struktur mózgowych ...
Jednak ze względu na różne czynniki w pewnym momencie mózg zaczyna zmniejszać swoją aktywność. Neurony umierają, a połączenie między nimi jest tracone, co powoduje stopniową degenerację struktur mózgowych.
Nie wszystkie przypadki atrofii mózgu mają te same uszkodzenia lub procesy zwyrodnieniowe w mózgu. Z tego powodu objawy mogą się znacznie różnić u każdego pacjenta..
Zanik mózgu może mieć swój początek w izolowanych neuronach, w większych tkankach lub nawet w narządzie w sposób zglobalizowany.
Jednym z najczęstszych przypadków atrofii mózgu jest ten charakteryzujący się zbliżeniem powierzchni korowej i epindymalnej, poszerzeniem bruzd mózgowych i ścieńczeniem zwojów płatów czołowych..
W atrofii utrata masy protoplazmatycznej dotyczy głównie miąższu narządów, dlatego w narządach zanikowych zrąb jest zwykle wydatny i ma zwiększony kształt.
Utrata masy protoplazmatycznej w atrofii mózgu rozwija się powoli i stopniowo, w wyniku zachwiania równowagi między anabolizmem a katabolizmem..
Na koniec należy zauważyć, że chociaż termin atrofia mózgu jest często używany w odniesieniu do stanów patologicznych, nie wszystkie są..
W rzeczywistości starzenie się oznacza postępującą redukcję połączeń i struktur mózgowych. Aby odróżnić atrofię patologiczną od łagodnej atrofii związanej z wiekiem, ważne jest przeprowadzenie odpowiedniego badania neuropsychologicznego określającego charakterystykę upośledzenia funkcji poznawczych..
Według National Institute of Strokes and Neurological Disorders atrofia mózgu jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych w populacji..
Powstaje z powodu śmierci niektórych neuronów w mózgu, a także utraty połączenia między nimi. Należy pamiętać, że ta zmiana może wpływać na cały mózg lub tylko na określony sektor lub obszar.
Objawy atrofii mózgu mogą się znacznie różnić w każdym przypadku, w zależności głównie od obszarów mózgu związanych z chorobą. Podobnie przyczyny, które powodują pojawienie się atrofii mózgu, również odgrywają ważną rolę w określaniu jej objawów..
Na przykład atrofie mózgu spowodowane chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera lub choroba Huntingtona, powodują postępujące pogorszenie.
W takich przypadkach zwyrodnienie mózgu zwykle zaczyna się od zajęcia określonych regionów i wywołania określonych objawów. Jednak wraz z upływem czasu atrofia ma tendencję do rozprzestrzeniania się i wykazuje znacznie szerszą symptomatologię.
Zatem określenie objawów atrofii mózgu jest bardzo złożone, ponieważ różnią się one w każdym przypadku. Jednak National Institute of Strokes and Neurological Disorders określa, że najbardziej typowymi objawami atrofii mózgu są:
Utrata pamięci jest jednym z najbardziej typowych objawów patologii, takich jak choroba Alzheimera, otępienie z ciałami Lewy'ego, otępienie czołowo-skroniowe, choroba Huntingtona lub każdy inny stan, który może powodować zespół demencji.
Zwykle atrofie mózgu, które wiążą się z pogorszeniem funkcji pamięci osoby, charakteryzują się wpływem na obszary hipokampu mózgu, a także struktury przylegające do płata skroniowego.
W sposób, który jest ściśle powiązany z pamięcią, atrofia mózgu zwykle powoduje postępującą degenerację zdolności językowych jednostki.
Zmiana, której doświadczają umiejętności uczenia się, a także procesy uwagi, koncentracji i percepcji, zwykle skutkują stopniowym pogarszaniem się języka danej osoby..
Kiedy atrofia wpływa na podkorowe obszary mózgu, takie jak wzgórze, ciało migdałowate lub podwzgórze, mogą wystąpić zmiany psychopatologiczne..
Depresja, apatia, deficyty motywacyjne i zaburzenia lękowe to najbardziej widoczne objawy tego typu atrofii mózgu.
Chociaż są one zwykle rzadkie, atrofia mózgu, która wpływa na płat czołowy mózgu, może powodować zmiany behawioralne i zmiany w cechach osobowości danej osoby.
Innym z najbardziej typowych objawów atrofii mózgu generowanych w podkorowych obszarach mózgu są zmiany w ruchu.
Patologie, takie jak stwardnienie rozsiane lub choroba Parkinsona, zwykle motywują pojawienie się tego typu objawów, ponieważ wpływają na struktury mózgu odpowiedzialne za generowanie takich funkcji.
Kiedy zanik mózgu wpływa na rdzeń przedłużony (strukturę pnia mózgu), osoba może doświadczyć wielu różnych zmian fizycznych.
Najczęstsze są problemy z oddychaniem, zaburzenia układu pokarmowego i sercowo-naczyniowego. Podobnie atrofie mózgu, które wpływają na móżdżek, często powodują ataksję (brak koordynacji) i zmniejszenie napięcia mięśniowego..
Wreszcie, gdy śródmózgowie (śródmózgowie) jest upośledzone, mogą wystąpić zaburzenia procesów metabolicznych i termoregulacji, a gdy atrofia dotyczy przodomózgowia, reakcja odruchowa jest drastycznie zmniejszona..
Obecnie udokumentowano dużą liczbę patologii, które mogą powodować atrofię mózgu. Najbardziej rozpowszechnione w społeczeństwie są choroby neurodegeneracyjne, ponieważ charakteryzują się one głównie degeneracją różnych obszarów mózgu, co powoduje atrofię mózgu.
Jednak wiele innych sytuacji może powodować ten stan, nawet niepatologiczne stany, takie jak starzenie, są silnie związane z atrofią mózgu. Patologie, które są najbardziej związane z tą zmianą, to:
Stwardnienie rozsiane to choroba charakteryzująca się występowaniem zmian demielinizacyjnych, neurodegeneracyjnych i przewlekłych w ośrodkowym układzie nerwowym.
Ta patologia zwykle powoduje dysfunkcję bariery krew-mózg (system naczyń włosowatych, który chroni przedostawanie się substancji do mózgu przez krew).
W ten sposób makrofagi i limfocyty mogą przekraczać barierę krew-mózg pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i dostać się do mózgu, powodując uszkodzenie mózgu i wywołując objawy, takie jak mrowienie, osłabienie, brak koordynacji, sztywność mięśni, zaburzenia mowy lub zaburzenia widzenia..
Choroba Alzheimera jest uważana za chorobę neurodegeneracyjną par excellence. Zwykle dotyka osoby starsze i charakteryzuje się stopniową i postępującą śmiercią neuronów.
Najbardziej typowymi objawami choroby Alzheimera są utrata pamięci, ponieważ atrofia mózgu występuje początkowo w hipokampie (strukturze odpowiedzialnej za rozwój procesów pamięciowych).
Jednak wraz z postępem choroby atrofia rozciąga się na inne obszary mózgu, powodując znacznie więcej deficytów poznawczych.
Zapalenie mózgu to grupa patologii, które występują z powodu zapalenia mózgu. Występują zwykle w wyniku infekcji bakteriami, pasożytami, grzybami lub wirusami.
Stan ten zwykle powoduje pojawienie się ogniskowych lub rozlanych zmian w istocie szarej lub istocie białej ośrodkowego układu nerwowego. Najbardziej typowymi objawami spowodowanymi zanikiem mózgowym tej choroby są: ostry zespół gorączkowy, bóle głowy, zaburzenia świadomości, drgawki, zaburzenia językowe i zaburzenia czucia.
Choroba Huntingtona jest poważnym i rzadkim schorzeniem charakteryzującym się dziedziczeniem i zwyrodnieniem. Wynika to ze specyficznej mutacji białka huntingtyny i zwykle powoduje zaburzenia psychiatryczne i motoryczne.
Przedstawia bardzo powolny postęp (od 15 do 20 lat). W początkowych fazach patologia wpływa na przednio-przyśrodkowe obszary jądra ogoniastego i grzbietowe obszary jądra skorupy, powodując zmiany w stawie i spontanicznym języku.
Później, na etapach pośrednich, osoba zwykle doświadcza znacznego zmniejszenia zdolności językowych. W zaawansowanej chorobie pląsawica Huntingtona zwykle powoduje afazję Wernickego, wyraźne zmniejszenie płynności słownej, dysgraficzne pisanie i zmiany w przetwarzaniu wzrokowo-przestrzennym..
Choroba Picka jest chorobą neurodegeneracyjną charakteryzującą się atrofią płatów skroniowych i czołowych mózgu. Stan ten powoduje postępujące niszczenie komórek nerwowych w mózgu, powodując proliferację substancji zwanych ciałami Picka..
Oddziałując na płaty skroniowe i czołowe mózgu, patologia ta zwykle powoduje zmiany osobowości, pogorszenie umiejętności społecznych, odhamowanie behawioralne, otępienie emocjonalne, irytację, apatię, objawy depresyjne i utratę pamięci.
Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) jest lentiwirusem, który powoduje zakażenie HIV i ostatecznie prowadzi do rozwoju zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS)..
Choroba ta charakteryzuje się wpływem na układ odpornościowy, co umożliwia rozwój infekcji oportunistycznych w różnych obszarach ciała, w tym w mózgu.
HIV może powodować atrofię mózgu, prowadząc do zespołu otępienia, który zaczyna się subtelnie, ale stopniowo postępuje, powodując takie objawy, jak powolne myślenie i ekspresja, apatia, trudności z koncentracją i upośledzona koordynacja..
Zespół Korsakkofa to stan, który wywodzi się z niedoboru witaminy B12. Jest to powszechna patologia wśród osób z alkoholizmem i osób z chorobą Wernickego..
Zespół Korsakowa powoduje atrofię mózgu w nerwach czaszkowych, istocie szarej okołomorowej, podwzgórzu i wzgórzu z powodu niedoboru witaminy B12. Ta atrofia mózgu zwykle powoduje zmiany, takie jak amnezja następcza, amnezja wsteczna i trudności w nauce
Wreszcie, starzenie się stanowi normalną i niepatologiczną sytuację związaną z atrofią mózgu. Z biegiem lat, podobnie jak w przypadku większości narządów w organizmie, mózg zmniejsza swoją funkcjonalność.
Połączenia między neuronami ulegają osłabieniu, a struktury mózgu zmniejszają ich aktywność, powodując drobne wady poznawcze takie jak: osłabienie pamięci, osłabienie zdolności uczenia się, zmniejszenie uwagi itp..
Leczenie atrofii mózgu musi opierać się na interwencji patologii, która powoduje pogorszenie obszarów mózgu.
Jednak większość stanów, które powodują tę patologię, charakteryzuje się przewlekłością i nieuleczalnością. Zaleca się ćwiczenia mózgu poprzez programy stymulacji poznawczej w celu poprawy funkcjonowania zachowanych zdolności.
Jeszcze bez komentarzy