sierpień (63 pne - 14 ne) był jednym z najważniejszych mężów stanu i wojskowych na Zachodzie. Służył jako pierwszy cesarz rzymski, oprócz tego, że był tym, który sprawował tę funkcję najdłużej spośród wszystkich, którzy ją sprawowali.
Rząd Augusta rozpoczął się w ostatnich dniach republiki, która podupadała w wyniku dyktatury Juliusza Cezara, który po śmierci mianował go spadkobiercą swoich uprawnień. Stabilność rządu Augusta sprawiła, że Rzym znów zaczął spokojnie rozwijać się i te lata nazywane były Roman Pax.
Co ciekawe, August był pra-bratankiem Juliusza Cezara, który adoptował go w młodości. Pochodził z małżeństwa między Acią i Cayo Octavio Turino, a jego oryginalne imię brzmiało Octavio. Jednak po 44 roku pne często określa się go mianem Oktawiana. C. i Augusto, ponieważ Senat nadał mu ten tytuł w 27a. do.
Połączył siły z byłymi zwolennikami Juliusza Cezara, tworząc w ten sposób to, co stało się znane jako Drugi Triumwirat, w którym uczestniczyli Marco Antonio i Lepido. Zachowali fasadę republiki, chociaż władza była skoncentrowana w rękach triumwirów. Kiedy Antonio popełnił samobójstwo i Lepido udał się na wygnanie, rozpoczęła się nowa era polityczna znana jako „księstwo”..
W tym czasie Senat rzymski nadał mu wieczyste uprawnienia, dzięki którym de facto stał na czele niemal wszystkich instytucji państwowych..
Udało mu się dokonać wielu podbojów, a także wprowadził różne reformy społeczno-finansowe, które zwiększyły jego siłę polityczną i gospodarczą. To pozwoliło mu być odpowiedzialnym za wiele ulepszeń infrastruktury Cesarstwa Rzymskiego..
Chociaż chciał przekazać władzę jednemu ze swoich potomków, nie było to możliwe, ponieważ nie miał dzieci płci męskiej, a pozostali mężczyźni z jego rodu zmarli przed nim. W końcu musiał przekazać kontrolę swojemu pasierbowi Tyberiuszowi.
Indeks artykułów
Cayo Octavio urodził się w granicach miasta Rzym 23 września 63 rpne. C. Był synem również zwanego Cayo Octavio, wybitnego wojskowego i pretora, który służył jako gubernator Macedonii. Jego matka, Acia, była jedną z córek najmłodszej Julii, siostry Juliusza Cezara.
Z jego ojcowskiej gałęzi krewni Octavio byli zamożnymi ludźmi. Pochodzili z Velitrae i wielu z nich było członkami Zakonu Jeździeckiego.
Ojciec Octavio zmarł, gdy miał zaledwie cztery lata. Jego matka wyszła ponownie za mąż za Lucio Marcio Filipo, konsula i byłego gubernatora Syrii. Po nowym związku Aci, mały Octavio został pod opieką swojej babci, Julii, najmłodszej.
Jego babcia zmarła w 51 rpne. C., w tym czasie Octavio miał około 12 lat i stamtąd wrócił do swojej matki. Około trzy lata później został odznaczony męską szatą, wyznaczając początek jego dorosłości..
W 47 a. C. wstąpił do Kolegium Papieskiego, najważniejszej instytucji religijnej w Rzymie. Oktawian był również odpowiedzialny za organizację greckich igrzysk, które odbywały się w Świątyni Wenus Generatrix..
Uważa się, że chłopiec jest bardzo dojrzały i odpowiedzialny za swój wiek. Mimo to jego matka odmówiła mu towarzyszenia Juliuszowi Cezarowi w kampanii afrykańskiej, o co prosił Oktawian..
Rok później opinia Acia zmieniła się i dała zielone światło młodemu mężczyźnie, by towarzyszył Césarowi w kampanii w Hispania. Szczęście wydawało się przeciwko niemu: Octavio zachorował tuż przed wyjazdem, ale kiedy wyzdrowiał, poszedł na spotkanie ze swoim wujkiem.
Statek, którym podróżował, został rozbity, co zmusiło Octavio do przekroczenia terytorium wroga. Kiedy w końcu dotarł do obozu Juliusza Cezara, był pod wrażeniem umiejętności swojego siostrzeńca..
Podziw, jaki wzbudził Cezar, sprawił, że pozwolił mu wsiąść do powozu w drodze powrotnej do Rzymu. Po dotarciu do miasta rzymski władca zmienił wolę i wyznaczył Oktawiana na swego następcę.
Octavio przebywał w Apollonii, terytorium odpowiadającym dzisiejszej Albanii. Tam odbywał szkolenie zarówno na kierunkach akademickich, jak i wojskowych.
Spisek przeciwko Juliuszowi Cezarowi, którego egzekucja zakończyła się śmiercią rzymskiego władcy, miała miejsce w 44 roku pne. Kiedy Octavio dowiedział się, co się stało, natychmiast wyjechał do Włoch.
Podczas podróży dowiedział się, że dyktator przyjął go w testamencie i został jego spadkobiercą.
Od tego momentu Octavio zaproponował, że nie tylko weźmie dwie trzecie spadku, ale będzie odpowiedzialny za zabranie świadectwa pozostawionego przez Cezara w rzymskiej polityce..
W tym momencie Oktawian zaczął używać imienia swojego ojca Gajusza Juliusza Cezara i choć zwyczaj nakazał mu przekształcić oryginalne imię swojej rodziny w cognomen, nie chciał tego robić. Jednak od tego czasu w aktach zapisano jego nazwisko jako Oktawian.
Członkowie armii Cezara cieszyli się z jego przybycia i wtedy wiedział, że lojalność żołnierzy jest w jego rękach..
Nikt nie miał zastrzeżeń, kiedy domagał się funduszy, które jego przybrany ojciec zdeponował na kampanię przeciwko Partii, czyli 700 milionów sestercji..
Za pieniądze zebrane przez Oktawiana zaczął tworzyć lojalną mu armię, składającą się głównie z ludzi, którzy służyli pod wodzą Juliusza Cezara. Dołączyli do niego weterani i żołnierze sił walczących z Partami.
W czerwcu miał 3000 legionistów, z których każdy zaoferował zapłacenie 500 denarów. Oktawian wiedział, że głównym wrogiem Senatu w tym czasie był Marco Antonio, więc wystąpił przeciwko niemu..
Przybył do Rzymu w maju 44 roku pne. C, w tym okresie zawarto porozumienie o zarządzaniu między zabójcami Cezara i Antonio, które utrzymywało delikatną stabilność.
Chociaż Antonio był bardzo popularny i szeroko wspierany, miał także przeciwników, zwłaszcza wśród lojalnych Cezarowi. Kiedy Oktawian zażądał spadku od Juliusza Cezara, Marco Antonio odmówił wydania spadku.
Dzięki poparciu zwolenników swojego przybranego ojca oraz optymatów, partii, która sprzeciwiała się Cezarowi, Octaviano uzyskał dobrą platformę polityczną.
Cycero, przywódca optymatów, myślał, że z łatwością mogą manipulować Oktawianem z powodu jego młodości i braku doświadczenia, podczas gdy Marco Antonio wydawał się większym złem z powodu jego dominacji zarówno w armiach, jak i polityce..
Przewidując zakończenie konsulatu, Marco Antonio manewrował, aby zachować kontrolę nad Galią Przedalpejską. Oktawian miał wtedy duże sumy pieniędzy i miał już dużą armię, więc dwa legiony Antoniusza przeszły na jego stronę..
Antonio postanowił schronić się w Galii, gdzie przebywał Brutus, jeden z zabójców Juliusza Cezara. Nie chciał go przyjąć i przekazać kontroli nad tym obszarem, więc ludzie Marco Antonio oblegali go.
Tymczasem Octaviano został senatorem 1 stycznia 43 roku pne. C., podobnie otrzymał tytuł propretor imperium, z którym jego siła militarna stała się prawomocna.
Został wysłany wraz z Hircio i Pansą, aby zaatakować Antonio, którego pokonali w bitwach na Forum Galów i Mutina. Jednak pozostali dwaj mężczyźni zginęli, więc Oktawian został sam jako dowódca zwycięskiej armii..
Senat ze swej strony chciał przyznać Brutusowi zaszczyty i nagrody za zwycięstwo, a nie Oktawianowi, który faktycznie pokonał Antoniusza. Ponadto zasugerowali, że zabójca Cezara przejmie kontrolę nad armią.
Od tego momentu Oktawian postanowił zaprzestać ataków na Antonia i pozostać na równinie Padany ze swoimi ludźmi..
Oktawian wysłał do Rzymu grupę centurionów z przesłaniem, że Antoniusz nie będzie uważany za wroga publicznego, a także poprosił konsulaty Hircjusza i Pansy. Senat odpowiedział „nie”.
Po odmowie Rzymu Oktawian wkroczył do miasta w towarzystwie ośmiu legionów. W ten sposób dostał Quinto Pedio, jego krewnego, i siebie samego na konsula. W międzyczasie Antonio zawarł sojusz z Marco Emilio Lépido.
Pod koniec 43 a. C., zorganizowano spotkanie Octaviano, Antonio i Lépido w Bolonii, przy tej okazji został sfałszowany drugi triumwirat. Trwało to pięć lat i zostało zatwierdzone przez trybuny zwykłych ludzi..
W tym czasie od 130 do 300 senatorów uznano za wyjętych spod prawa, oprócz około 2000 członków zakonu jeździeckiego. Wielu z tych ludzi zostało skonfiskowanych w granicach rzymskich.
W styczniu 42 a. C., Juliusz Cezar został uznany za bóstwo rzymskie, co uczyniło Oktawiana synem boga (divifilus).
Głównym celem triumwirów było dobicie tych, którzy zdradzili Cezara. Antoniusz i Oktawian wyruszyli we flocie z 28 legionami na pokładzie, aby stawić czoła Brutusowi i Kasjuszowi, którzy stacjonowali w Grecji..
Po bitwach pod Filippi w Macedonii obaj zdrajcy popełnili samobójstwo. Po unicestwieniu wrogów triumwirowie przystąpili do dzielenia terytorium Cesarstwa Rzymskiego.
Zarówno Galia, jak i Hispania przeszły w ręce Oktawiana. Marco Antonio pozostał w Egipcie, gdzie zawarł sojusz z miejscową władczynią Kleopatrą. Wreszcie Lepidus zdobył władzę nad Afryką.
Oktawian skonfiskował dużo ziemi we Włoszech, aby dotrzymać obietnicy złożonej weteranom zwolnienia ich ze służby wojskowej i zaoferowania im miejsca do osiedlenia się..
Wywołało to ogromne niezadowolenie wśród ludności i zostało wykorzystane przez brata Marco Antonio, Lucio Antonio, który oprócz poparcia Senatu miał własne aspiracje polityczne..
W tych latach Octaviano postanowił wystąpić o rozwód z córką żony Marco Antonio, z którą się ożenił, aby przypieczętować sojusz triumwiratu. Dziewczyna nazywała się Claudia Pulcra i separacja miała również konotacje polityczne.
Kiedy wysłał dziewczynę do domu jej matki, dodał notatkę stwierdzającą, że zwraca ją w „idealnym stanie” i stwierdził, że małżeństwo nigdy nie zostało skonsumowane. Wywołało to głęboką niechęć do Fulvii, matki młodej kobiety..
Lucio Antonio i Fulvia połączyli siły w obronie praw Marco Antonio. Jednak Oktawian zdołał ich oblegać w 40 roku pne. C. i wtedy się poddali.
W związku z tym wydarzeniem w rocznicę śmierci Cezara z powodu sojuszu z Lucio Antonio stracono 300 osób.
Zarówno Marco Antonio, jak i Oktawian chcieli zawrzeć sojusz z Szóstym Pompejuszem, który kontrolował zarówno Sycylię, jak i Sardynię. Zwycięzcą w walce o to wsparcie został Oktawian, dzięki małżeństwu z Escribonia, rodziną teścia Pompejusza..
Nowa więź urodziła dziewczynę, którą nazwali Julia. Był to jedyny biologiczny potomek, którego zrodził rzymski władca. Jednak rok później Oktawian rozwiódł się i ożenił z Livią Drusila.
W 40 a. C., Marco Antonio wyjechał do Włoch z wielką siłą i dotarł do Brindisi.
Jednak centurionowie odmówili zajęcia stanowiska w konflikcie wewnętrznym, co ułatwiło im pogodzenie się z otoczeniem. Wydarzenie to stało się znane jako traktat z Brindisi.
Potwierdzono, że Lepidus miałby kontrolę nad Afryką, podczas gdy Antony kontrolował wschód, a Oktawian na zachodzie imperium. Odnowiony sojusz został przypieczętowany małżeństwem między Oktawią Małą i Marco Antonio.
Problem między Rzymem a Pompejuszem zaczął się, gdy ten ostatni zaczął sabotować napływ zboża do Włoch. Szósty Pompejusz miał wielką kontrolę nad Morzem Śródziemnym i zaczął nazywać siebie „synem Neptuna”..
W 39 a. Uzgodniono rozejm, w którym Pompejusz przejął kontrolę nad Sardynią, Korsyką, Sycylią i Peloponezem. Jednak od czasu rozwodu Oktawiana i Pisarza nie był już zainteresowany utrzymaniem pokoju.
Dzięki zmianom lojalności miejscowych władców Oktawian odzyskał kontrolę nad Korsyką i Sardynią. Antonio wysłał mu również 120 statków, aby podjąć atak na Pompejusza.
Podczas ataku na Sycylię wykonanego w 36 roku pne. C., Lepido zdołał dołączyć do sił dowodzonych przez Agrypę. To właśnie ten generał był odpowiedzialny za zmiażdżenie Pompejusza, który później uciekł i został stracony w Milecie.
Po zwycięstwie Lepidus próbował się narzucić i poprosił Oktawiana o wycofanie się ze swoimi ludźmi z Sycylii, ale jego własne wojsko go opuściło.
Na cześć swojej rangi Oktawian pozwolił mu zachować tytuł Pintifex Maximus, ale wyrzucił go z triumwiratu. Następnie rząd został podzielony w następujący sposób: wschód na Marco Antonio i zachód na Oktawiana.
Wydał żołnierzom Oktawiana zwolnionych z milicji ziem poza Włochami, co nie przeszkadzało mieszkańcom, a także zwrócił około 30 000 niewolników, którzy dołączyli do Pompejusza, ich prawowitym właścicielom..
Kampania partyjska, którą przeprowadził Antonio, okazała się totalną porażką. Octaviano wysłał tylko 2000 ludzi, co oznaczało wkład tak minimalny, że nie wpłynął na konflikt..
Antoniusz zdecydował się wysłać Oktawię Małą do Rzymu, aby Kleopatra była bardziej chętna do pomocy. Oktawian ze swojej strony wykorzystał tę akcję, aby argumentować przed opinią publiczną, że Antonio na co dzień był mniej Romanem..
W 36 a. C., Octaviano powiedział, że chce zakończyć wewnętrzne konfrontacje i że odejdzie ze swojej pozycji jako triumwir, jeśli Antonio zrobi to samo, ale odmówił.
Kilka lat później syn Kleopatry z Antoniuszem, Aleksander Helios, został przez niego mianowany władcą Armenii..
Również Antonio nadał egipskiemu monarsze tytuł „królowej królów”. To wtedy Oktawian zdecydował się zająć Armenię, zakładając, że chce odebrać Rzymowi jej potęgę i podboje..
W styczniu 33 a. C. Senat powołał konsula Octavio. Następnie twierdził, że Antoniusz rozdawał zarówno tytuły, jak i zaszczyty krewnym Kleopatry, których wolał od obywateli rzymskich..
Senatorowie lojalni wobec Antoniusza opuścili Rzym natychmiast po awansie Oktawiana do konsulatu. W międzyczasie Octavio przyjął dwóch dezerterów od swojego starego kolegi: Munatiusa Plancusa i Marcusa Titiusa, którzy dostarczyli mu ważnych informacji, aby osłabić jego nowego rywala..
Oktawian skonfiskował testament Marco Antonio i opublikował jego treść. W ten sposób wyraził, że jego dzieci z Kleopatrą uzyskają kontrolę nad swoimi domenami po jego śmierci i że chce zostać pochowany w Aleksandrii wraz z egipskim monarchą..
To był impuls dla Senatu do zawieszenia uprawnień Antoniusza i otwartego otwarcia wojny przeciwko Kleopatrze.
Agryppie udało się zablokować dostawy dla ludzi Antoniusza i Kleopatry, dzięki czemu Oktawian zyskiwał na popularności. Dostał też wielu ludzi od strony wroga, widząc trudne warunki, pustynię i dołączyli do niego..
Kiedy Antonio próbował przerwać oblężenie, bitwa pod Akcjum miała miejsce w 31 rpne. C. Konfrontacja była korzystna dla Oktawiana i Antonio postanowił schronić się z nielicznymi siłami, które pozostawił w Aleksandrii.
Tam ponownie stanęli naprzeciw siebie i po ostatecznym zwycięstwie Oktawiana 1 sierpnia 30 roku pne. C., Marco Antonio odebrał sobie życie, a potem Kleopatra zrobiła to samo.
Aby umocnić swoją pozycję po śmierci Antoniusza i Kleopatry, Oktawian nakazał Cezarionowi, który był domniemanym synem jego przybranego ojca, Juliusza Cezara, stracić go wraz ze zmarłym egipskim monarchą.
Zamiast tego wybaczył dzieciom Antoniusza, z wyjątkiem Marco Antony'ego Młodszego, który był synem Fulvii, obywatela rzymskiego, więc jako jedyny uznano go za godnego bycia jego spadkobiercą w oczach Rzymian..
Chociaż mógł to zrobić, Oktawian nie chciał przejąć władzy siłą, ale poprzez rzymskie tradycje. Ponadto, aby nie można było kwestionować jego uprawnień, musiał mieć mocną podstawę prawną..
Po zwycięstwie Oktawian i jego najbardziej ceniony generał Agryppa zostali mianowani konsulami przez Senat. W 27 a. C., konsul postanowił zwrócić Senatowi kontrolę nad prowincjami i wojskiem, choć ten ostatni nadal odpowiadał na rozkazy Octaviano..
Senat ze swojej strony wiedział, że potrzebuje następcy Cezara, aby zachować kontrolę nad terytorium i zapobiec chaosowi. W ten sposób zaproponowali Oktawianowi przejęcie władzy przez dziesięć lat.
Wybrał senatorów, którym powierzył nadzór nad obszarami pozostającymi pod jego opieką, a Senat wybrał gubernatorów dla nielicznych, którzy pozostali w jego władzy..
Na początku 27 a. Oktawian uzyskał tytuł „Augusta”, szczególnie związany ze sprawami religijnymi, dzięki łasce rzymskiego Senatu. Wcześniej miał „Romulusa”, ale to było zbyt związane z monarchią, co nie było zbyt dobrze widoczne.
W tym samym czasie nowy August otrzymał drugi, bardzo ważny tytuł, którym był „Książę”, co oznaczało po prostu, że był najwybitniejszym członkiem Senatu, ale z czasem zaczęło oznaczać „pierwszy w rządzie ”..
Od tego momentu był popularnie i przez historyków nazywany Augustem, co zapoczątkowało ostatni etap jego życia, czyli niekwestionowanego władcę..
W tym czasie cesarz rzymski uczynił „Cezara” znakiem rozpoznawczym swojej rodziny, aby utrwalić początek dziedzicznej rodu..
Odmówił noszenia koron, tiar czy fioletowej togi, aby odróżnić go od reszty obywateli. W ten sposób oddzielił się od obrazu władców, którzy nieśli przed nim te elementy i uniknął popełnienia błędów Juliusza Cezara..
Aneksja Galacji do ziem rzymskich w 25 roku pne. Oznaczało to jeden z pierwszych wielkich podbojów militarnych Augusta. Oprócz wspomnianego już środkowego terytorium Azji Mniejszej klientem Rzymian stała się Mauretania.
W 23 a. A. Fakt, że Augusto co roku przyjmował konsulat, był częstą krytyką. Zaczęło się również wydawać oczywiste, że twierdzenie rzymskiego przywódcy, że jego bratanek Marco Claudio Marcelo zastąpił go na czele imperium.
Niektórzy żołnierze, tacy jak Agryppa, zaczęli czuć się zagrożeni na swoim stanowisku przywódczym, podczas gdy Livia, żona Augusta, nie widziała przychylnie, że cesarz wybrał swojego siostrzeńca na dziedzica, a nie pasierbów..
Aby rozwiać te plotki, Augusto wybrał Calpurnio Piso na konsula, uznanego za popieranie strony republikańskiej..
W tym samym roku rzymski władca zachorował i wszyscy myśleli, że koniec jego życia jest bliski. August chciał ustanowić sposób na kontynuowanie księstwa i uczynił to, oddając swój pierścień Agryppie, z którym przekazywał dowództwo armii.
Z drugiej strony przekazał Piso wszystkie dokumenty prawne, a jego spadkobiercy zatrzymaliby tylko jego majątek materialny: wpływy wojskowe i polityczne były symbolicznie w rękach osób spoza rodziny..
Po wyzdrowieniu Augusto zdecydował, że aby uspokoić wody, musi zrezygnować z konsulatu. Dzięki temu wszyscy senatorowie uzyskali większe szanse na awans, a on utrzymał kontrolę nad instytucją bez złej reputacji, którą.
Mieć imperium proconsulare, która dotyczyła wszystkich prowincji, co przekładało się na większą władzę niż ta, którą dysponują sami konsulowie. Kolejną z korzystnych umów, które uzyskał, jest umowa z tribunicia potestas do jego śmierci.
Ten ostatni element miał ogromne znaczenie, ponieważ pozwalał mu na zwoływanie Senatu i poszczególnych osób w dowolnym momencie, a także prawo weta zarówno dla Zgromadzenia, jak i Senatu. Mógł też przewodniczyć wyborom i uzyskać uprawnienia cenzora.
August otrzymał później ogólne imperium konsularne w 19 pne. C… Od tego momentu jego status poprawił się, ponieważ oprócz siedzenia pośrodku dwóch konsulów na służbie mógł nosić insygnia konsularne.
W tym samym roku Agryppa ustanowił dominację nad Hiszpanią. W 16 a. C. miała miejsce podbój Alp, które później posłużyły jako baza ofensywna przeciwko Pannonijczykom w konfrontacji prowadzonej przez Tiberio, pasierba Augusta. Mniej więcej w tym samym czasie Druzus walczył z Niemcami na wschód od Renu.
Julia była jedynym potomkiem Augusta i wyszła za mąż za swojego kuzyna Marco Claudio Marcelo. Po śmierci męża wyszła za mąż za Agryppę, ulubionego generała jej ojca..
Mieli pięcioro dzieci, z których dwóch chłopców zostało adoptowanych przez Augusta. Imiona tych młodych ludzi to Gajusz Juliusz Cezar, który urodził się 20 pne. C. i Lucio Julio César, którzy przybyli na świat w 20 pne. do.
Innymi potomkami Julii i Agryppy byli Julia Mniejsza, Agrypina i Marco Vipsanio Agryppa pośmiertnie. W tym samym roku, w którym urodziło się jego najmłodsze dziecko, Agryppa zmarł. W konsekwencji Julia i Tyberiusz Klaudiusz Neron, pasierb Augusta, pobrali się.
Związek ten nie przyniósł owoców, ponadto córka władcy zaczęła przejawiać wstydliwe zachowania seksualne. Dlatego jej ojciec postanowił wygnać ją na wyspę, na której nie miała kontaktu z żadnym mężczyzną..
Augusto również faworyzował swoich pasierbów, zajmując wysokie stanowiska w rządzie. W ten sposób obaj byliby gotowi do sprawowania dowództwa po jego śmierci, ale Druso zmarł w 9 pne. do.
Tyberiusz dobrowolnie wycofał się z płaszczyzny politycznej w 6 pne. A., Prawdopodobnie widząc, że przybycie adoptowanych dzieci Augusta było nieuchronne.
Wśród adoptowanych synów Augusta, pierwszym, który osiągnął wiek, który został przedstawiony w życiu publicznym, był Gajusz Juliusz Cezar w 5 pne. Od tego momentu chłopiec wyjechał na wschód od imperium, aby się kształcić i trenować.
Lucio Julius Caesar miał swoje publiczne wprowadzenie w 2 pne. C., w jego przypadku szkolenie odbyło się w zachodniej części terytoriów rzymskich. Jednak obaj chłopcy, którzy mieli odziedziczyć imperium, zmarli młodo.
Po ich śmierci August musiał zażądać powrotu swojego pasierba Tyberiusza, którego adoptował w 4 roku naszej ery, pod warunkiem adopcji swojego siostrzeńca Germanika, syna Druzusa..
Tyberiusz poświęcił się utrwaleniu podboju Germanii, ale silny lokalny bunt uniemożliwił mu to, więc nakazano mu zabezpieczyć Ren. W 6 roku Judea została przyłączona do terytoriów rzymskich..
Również w tym czasie w Rzymie utworzono straż pożarną z obowiązkami miejscowej policji.
Imperator Caesar Divi Filius Augustus, jego imię po łacinie zmarł w mieście Nola w 14 roku naszej ery. Jego adoptowany syn, Tyberiusz, został nazwany spadkobiercą przed śmiercią rzymskiego władcy..
Szczątki Augusta złożono w mauzoleum w Rzymie, gdzie przewieziono je w karawanie pogrzebowej. Wkrótce po jego śmierci został mianowany członkiem rzymskiego panteonu, z którym sam stał się jednym z bogów miasta.
Mandat Augusta zapoczątkował erę znaną jako Roman Pax. Pod koniec wojny domowej Imperium Rzymskie miało większe możliwości rozkwitu w różnych aspektach, takich jak gospodarka, sztuka i rolnictwo..
August był odpowiedzialny za odrestaurowanie wielu świątyń i budowę wielkich dzieł, takich jak Termy Rzymskie. Wśród lokalnych listów tamtych czasów wyróżniały się również dzieła takie jak dzieła Virgilio. Kolejnym postępem czasów Augusta były wprowadzone przez niego reformy.
Pod względem religijnym istniał kult cesarski, z którym cesarz był utożsamiany z bogiem. Zreformowano również podatki, aby promować małżeństwo i płodność, dając zwolnienia parom posiadającym więcej niż troje dzieci..
Stworzył profesjonalną armię składającą się z 28 legionów, a także założył armię aerarium militare, ekskluzywna pozycja ekonomiczna na wypłatę pensji żołnierzom czynnym i emerytowanym.
Jeszcze bez komentarzy