Plik douqui, W Quechua Awki był to tytuł nadawany przez cały czas następcy tronu Imperium Inków. Chociaż generalnie męskie dzieci Inków były nazywane auquis, tytuł jako taki odpowiadał tylko temu wybranemu na następcę po nim.
W przeciwieństwie do innych systemów monarchicznych auqui niekoniecznie musiały być pierworodnymi. Aby zostać wybranym spadkobiercą, musiał wykazać się cechami, które kwalifikowałyby go na to stanowisko, takimi jak odwaga, przebiegłość oraz dary wojownika i religijne..
Po nadaniu tytułu auqui otrzymało wykształcenie do wykonywania zadań rządowych. Był także członkiem Rady Królewskiej i wielokrotnie dochodził do zdobycia władzy królewskiej, sprawując swego rodzaju wspólne rządy z ojcem..
Według historyków, pierwszym, który przyjął ten system, był Inca Pachacútec, założyciel Machu Picchu. Inca nazwał Túpac Yupanqui auqui i pozwolił mu przejąć część obowiązków rządowych.
Indeks artykułów
Podobnie jak reszta cywilizacji, Inkowie musieli stworzyć organizację rządową, która pozwoliła im rządzić terytorium, które zdominowali..
Eksperci twierdzą, że musiała to być bardzo wydajna konstrukcja, ponieważ było to jedno z największych starożytnych imperiów na półkuli zachodniej i było w stanie zbudować tak wspaniałe miasta jak Cuzco czy Machu Picchu..
Imperium Inków, zwane także Tahuantinsuyo (kraj czterech części świata), powstało w XII wieku naszej ery. Jego rozkwit nastąpił trzysta lat później.
Imperium Inków było, zgodnie z typem organizacji politycznej, monarchią absolutystyczną i teokratyczną. Monarcha, Inca, był uważany za boskiego pochodzenia i był tym, który miał całą władzę.
Dlatego Inca był absolutnym władcą Tahuantinsuyo. W swojej osobie zgromadził zarówno władzę polityczną, jak i religijną, aby nikt nie kwestionował jego rozkazów. Mimo to eksperci twierdzą, że kiedyś rządził dla dobra ludu, nie osiągając typowego despotyzmu tamtych reżimów..
Siedziba władzy Inków znajdowała się w Cuzco. Każdy Inca zbudował swój własny pałac, czyniąc miasto stolicą imperium.
Dopiero poniżej Inków znajdowała się tak zwana szlachta krwi. Został on utworzony przez rodzinę monarchy i cieszyła się najwyższą pozycją społeczną w imperium.
W ten sam sposób to oni zgromadzili najwięcej bogactwa i wpływów, żyjąc w wielkim luksusie. Dzieci Inków były częścią tego urzeczywistnienia, na całym świecie zwane auquis.
Chociaż, jak zauważono, wszystkie auquis były dziećmi Inków, jedyną osobą, która mogła nosić ten tytuł, był ten, który został wybrany na następcę tronu. Ta tradycja rozpoczęła się w czasach Inków Pachacútec, twórcy Machu Picchu, a Túpac Yupanqui był pierwszym Auqui.
Zwykle dziedzic auqui był najstarszym synem monarchy. Nie było to jednak obowiązkowe. Tak więc wśród młodszych braci, a nawet wśród bękartów, pojawiły się nazwiska.
Aby któryś z tych ostatnich mógł odziedziczyć, musiał przejść ceremonię legitymizacji. To dlatego Coya rozpoznał bękarta, zwykle konkubinę, jako swojego własnego. Aby to zrobić, musiał tylko posadzić go na kolanach i pogłaskać włosy.
Głównym wymaganiem, aby zostać mianowanym auqui, były cechy przywódcze. Badano ich zdolności rządzenia, zwracając uwagę na odwagę, odwagę i przebiegłość. Ponadto bardzo ważne były umiejętności wojownika i religijne spadkobiercy..
Z drugiej strony pozostali bracia auqui nazywali się Pihui Churi.
Kiedy mianowano auqui, zaczął używać żółtego Mascapaicha. Był to gruby tkany sznur, który kilkakrotnie otaczał głowę, będąc symbolem rodziny królewskiej.
Od tego momentu zaczął być szkolony do wykonywania obowiązków rządowych. Z jednej strony otrzymał nauki najwybitniejszych amautów (nauczycieli). Z drugiej strony siedział obok swojego ojca, gdy podejmował decyzje, aby uczyć się na swojej pracy.
Czasami nawet auqui mogli samodzielnie podejmować decyzje w administracji Imperium. W ten sposób zaczęło się coś w rodzaju Correinado, które służyło następcy do zdobywania doświadczenia.
Ten ostatni nie tylko wyszkolił go do przejęcia stery w państwie. Służyło również umocnieniu jego prawa do uznania go za władcę po śmierci Inki, demonstrując jego cnoty przed innymi..
Po śmierci Inków i zakończeniu ceremonii pogrzebowych auqui mogli założyć czerwoną maskę. To było insygnia potęgi imperium i mogły być używane tylko przez Inków.
Chociaż, jak zauważono, wszystkie auquis były dziećmi Inków, jedyną osobą, która mogła nosić ten tytuł, była ta wybrana na następcę tronu. Ta tradycja rozpoczęła się w czasach Inków Pachacútec, twórcy Machu Picchu, a Túpac Yupanqui był pierwszym auqui.
Zwykle dziedzic auqui był najstarszym synem monarchy. Nie było to jednak obowiązkowe. Tak więc wśród młodszych braci, a nawet wśród bękartów, pojawiły się nazwiska.
Aby któryś z tych ostatnich mógł odziedziczyć, musiał przejść ceremonię legitymizacji. To dlatego Coya rozpoznał bękarta, zwykle konkubinę, jako swojego własnego. Aby to zrobić, musiał tylko posadzić go na kolanach i pogłaskać włosy.
Głównym wymaganiem, aby zostać mianowanym auqui, były cechy przywódcze. Badano ich zdolności rządzenia, zwracając uwagę na odwagę, odwagę i przebiegłość. Ponadto bardzo ważne były umiejętności wojownika i religijne spadkobiercy..
Panaca była rodziną każdego Inków, którzy utworzyli królewskie ayllu. Składał się z koi, prawowitych dzieci, braci i potomków jednej linii cesarskiej.
Jedynym synem, który nie był częścią panaki, był właśnie auqui. Będąc skazanym na bycie kolejnym monarchą, musiał stworzyć własną panakę.
Główną funkcją auqui było szkolenie, aby móc objąć tron Cesarstwa po śmierci ojca.
Rada Cesarska miała za zadanie doradzać Inkom. Został utworzony przez głowy każdego Suyo, arcykapłana, amautę i generała armii cesarskiej.
Oprócz tego uczestniczyli także auqui. W ten sposób, jeszcze zanim objął stery imperium, należał do najważniejszego kręgu swojego rządu..
Wielokrotnie auqui aktywnie uczestniczyli w rządzeniu Cesarstwem. Inca pozwolił mu na samodzielne podejmowanie decyzji, dzięki czemu nabierał doświadczenia, kiedy musiał ostatecznie zająć stanowisko.
Jeszcze bez komentarzy