Objawy, przyczyny, konsekwencje, leczenie bulimii psychicznej

2144
Simon Doyle
Objawy, przyczyny, konsekwencje, leczenie bulimii psychicznej

Plik bulimia to zaburzenie odżywiania, którego główną cechą jest spożywanie dużych ilości pożywienia. Jest to jedno z najczęstszych zaburzeń psychicznych wśród młodych ludzi, a jego głównym kryterium diagnostycznym jest brak kontroli w zakresie kontroli spożycia pokarmu.

Istnieją dwie inne główne cechy: osoba stara się zrekompensować napad i możliwość przybrania na wadze poprzez pewne zachowania przeczyszczające i ma przesadne przekonanie, że jego wartość osobista zależy od sylwetki i masy ciała..

Przykłady technik przeczyszczających to wymuszone wymioty, nadmierny wysiłek fizyczny, stosowanie środków przeczyszczających i diuretyków. Są jednak osoby z bulimią, które nie stosują środków przeczyszczających i spędzają długie okresy na czczo między posiłkami..

Z tego powodu DSM-IV rozróżnia między przeczyszczającymi i nie przeczyszczającymi bulimią psychiczną. Szacuje się, że dwie na trzy osoby z bulimią stosują techniki przeczyszczające.

Ogólnie zaburzenie to jest poważniejsze u osób, które praktykują przeczyszczki, ponieważ napady objadania się są częstsze i występuje więcej poważnych depresji i współwystępujących zaburzeń lękowych..

Indeks artykułów

  • 1 Objawy bulimii
  • 2 Jak się dowiedzieć, czy masz bulimię
  • 3 Przyczyny bulimii
    • 3.1 Czynniki genetyczne
    • 3.2 Zły obraz ciała
    • 3.3 Niska samoocena
    • 3.4 Historia molestowania lub traumy
    • 3.5 Istotne zmiany
    • 3.6 Działalność zawodowa
    • 3.7 Czynniki genetyczne
  • 4 Diagnoza
    • 4.1 Kryteria diagnostyczne zgodnie z DSM-IV
  • 5 Leczenie bulimii
  • 6 Konsekwencje medyczne
  • 7 Czynniki ryzyka
  • 8 Komplikacje
  • 9 wskazówek, jak pomóc członkom rodziny z bulimią
  • 10 wskazówek dla osób z bulimią
  • 11 Odnośniki

Objawy bulimii

Oznaki i objawy objadania się z napadami objadania się

  • Brak kontroli nad spożyciem, niezdolność do zaprzestania jedzenia do momentu, gdy poczujesz się nieswojo lub niekomfortowo.
  • Jedzenie potajemnie w nocy lub poza domem lub ochota na jedzenie w pojedynkę.
  • Spożywanie dużych ilości jedzenia bez zmiany wagi.
  • Zmieniaj przejadanie się i poszczenie. Zwykle nie ma normalnych posiłków, pościsz lub jesz za dużo.
  • Zanik jedzenia.

Oznaki i objawy przeczyszczania

  • Stosowanie środków przeczyszczających, moczopędnych lub lewatyw po jedzeniu.
  • Przyjmowanie tabletek hamujących apetyt.
  • Chodzenie do łazienki po posiłkach, aby zwymiotować.
  • Zapach wymiocin - łazienka lub osoba może pachnieć wymiocinami.
  • Nadmierne ćwiczenia, zwłaszcza po jedzeniu.

Fizyczne oznaki i objawy

  • Odciski lub blizny na palcach jako przyczyna wymiotów.
  • Opuchnięte policzki od częstych wymiotów.
  • Zużyta szkliwo zębów z powodu narażenia zębów na działanie kwasu żołądkowego. 
  • Normalna waga: mężczyźni i kobiety z bulimią mają zwykle normalną wagę lub niewielką nadwagę. Niedowaga podczas przeczyszczania może wskazywać na jadłowstręt psychiczny.
  • Częste zmiany masy ciała z powodu naprzemiennych ataków przeczyszczania i objadania się.

Jak się dowiedzieć, czy masz bulimię

Zadaj sobie następujące pytania. Im więcej „jeśli”, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia bulimii lub innych zaburzeń odżywiania:

  • Czy jedzenie lub dieta dominują w Twoim życiu??
  • Masz obsesję na punkcie swojego ciała lub wagi?
  • Czy zazwyczaj jesz, aż poczujesz się źle lub jesteś przepełniony??
  • Boisz się zacząć jeść i nie możesz przestać?
  • Czy po jedzeniu czujesz się zawstydzony, winny lub przygnębiony??
  • Czy wymiotujesz, bierzesz środki przeczyszczające lub nadmiernie ćwiczysz, aby kontrolować swoją wagę??

Przyczyny bulimii

Obawy o wagę i obraz ciała odgrywają rolę, podobnie jak niska samoocena.

Z drugiej strony osoby z bulimią mogą mieć problemy z kontrolowaniem swoich emocji. Jedzenie może być sposobem na uwolnienie się od niepokoju lub problemów emocjonalnych; w rzeczywistości często objadają się lub oczyszczają w stanach depresyjnych, lękowych lub stresowych.

Główne przyczyny to:

Czynniki genetyczne

Podobnie jak w przypadku jadłowstrętu psychicznego, istnieją dowody na to, że predyspozycje genetyczne przyczyniają się do rozwoju bulimii. W zaburzeniach odżywiania stwierdzono nieprawidłowe poziomy hormonów i neuroprzekaźnika serotoniny. Osoby z bulimią częściej mają rodziców z zaburzeniami psychicznymi lub uzależnionych od substancji.

Słaby obraz ciała

Zadowolenie z ciała może być spowodowane naciskiem na piękno i szczupłość w dzisiejszej kulturze..

Niska samo ocena

Kobiety i mężczyźni, którzy uważają się za bezwartościowych, bezwartościowych lub nieatrakcyjnych, są bardziej narażeni na rozwój bulimii. Przemoc w dzieciństwie, depresja lub perfekcjonizm mogą przyczyniać się do obniżenia poczucia własnej wartości.

Historia przemocy lub traumy

Wydaje się, że kobiety z bulimią częściej padają ofiarą wykorzystywania seksualnego. 

Istotne zmiany

Bulimia może rozwinąć się w wyniku zmian życiowych lub przejść, takich jak fizyczne zmiany w okresie dojrzewania, rozpoczęcie studiów lub zerwanie. Oczyszczanie i napadowe objadanie się mogą być sposobami radzenia sobie ze stresem.

Obowiązki zawodowe

Osoby pracujące w zawodach, w których ważny jest wizerunek, mają większą presję i są bardziej podatne na rozwój bulimii.

Czynniki genetyczne

Może istnieć czynnik genetyczny związany z rozwojem bulimii. Badania sugerują, że osoby, które mają bliskiego krewnego, który ma lub miał bulimię, są cztery razy bardziej narażone na jej rozwój niż osoby, które nie mają krewnego z tą chorobą.

Diagnoza

Kryteria diagnostyczne zgodnie z DSM-IV

1) Obecność powtarzających się napadów. Uczta charakteryzuje się:

  1. Spożycie pokarmu w krótkim czasie w ilości większej niż ta, którą większość ludzi spożyłaby w podobnym okresie i w takich samych okolicznościach.
  2. Poczucie utraty kontroli nad przyjmowaniem pokarmu.

B) Niewłaściwe zachowania kompensacyjne, aby nie przybrać na wadze, takie jak wywoływanie wymiotów, nadmierne stosowanie środków przeczyszczających, moczopędnych, lewatyw lub innych leków, post i nadmierne ćwiczenia.

C) Napadowe objadanie się i nieodpowiednie zachowania kompensacyjne występują średnio co najmniej dwa razy w tygodniu w okresie 3 miesięcy.

D) Na samoocenę przesadnie wpływają masa ciała i kształt.

E) Zmiana nie pojawia się wyłącznie w przebiegu jadłowstrętu psychicznego.

Określ typ:  

  • Środki przeczyszczające: osoba regularnie wywołuje wymioty lub stosuje w nadmiarze środki przeczyszczające, moczopędne lub lewatywy.
  • Nie przeczyszczające: osoba stosuje inne nieodpowiednie zachowania kompensacyjne, takie jak post lub intensywne ćwiczenia, bez regularnego uciekania się do wymiotów, środków przeczyszczających, diuretyków lub lewatyw.

Współwystępowanie

Najczęściej występującymi wraz z bulimią zaburzeniami psychicznymi są zaburzenia nastroju i zaburzenia lękowe.

Według badania z 1992 roku (Schwalburg, Barlow, Alger i Howard) 75% osób z bulimią cierpi również na zaburzenia lękowe, takie jak fobia społeczna lub lęk uogólniony.

Z drugiej strony depresja pojawia się zwykle po bulimii i często towarzyszy jej nadużywanie substancji psychoaktywnych..

Leczenie bulimii

Dwie główne metody leczenia stosowane u osób z bulimią to psychoterapia i leki..

Psychoterapia

Najczęściej stosowaną terapią jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), w której irracjonalne i negatywne myślenie i zachowania są zamieniane na pozytywny sposób myślenia i zachowania.

W CBT pacjent rejestruje, ile je i okresy wymiotów, aby zidentyfikować i uniknąć zaburzeń równowagi emocjonalnej. Aby terapia była skuteczna, ważne jest, aby uczestniczyć w niej zarówno specjalista, jak i pacjent.

Osoby, które otrzymują CTT i które wykazują wczesne zmiany w zachowaniu, są bardziej narażone na długoterminowe rezultaty. Inne cele, które można osiągnąć dzięki CBT, to przerwanie cyklu obżarstwa i oczyszczenia oraz rozwiązanie problemów emocjonalnych..

Psychoterapia interpersonalna i dialektyczna terapia behawioralna również przyniosły pozytywne rezultaty. Wykazano, że CBT jest skuteczna u dorosłych, chociaż niewiele jest badań dotyczących nastolatków.

Terapia rodzinna może pomóc nastolatkom, ponieważ mogą potrzebować większego wsparcia i wskazówek ze strony rodziny. Młodzież jest mniej świadoma negatywnych konsekwencji bulimii i mniej zmotywowana do zmiany.

Dzięki terapii rodzinnej rodzina angażuje się w zachowania i nawyki żywieniowe nastolatka, przejmuje większą kontrolę nad sytuacją na początku i stopniowo daje autonomię, obserwując postępy w nawykach żywieniowych.

Lek

Leki przeciwdepresyjne znane jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) mogą przynosić niewielkie korzyści, w tym fluoksetyna, sertralina, paroksetyna i fluwoksamina..

Pozytywnymi skutkami leczenia mogą być: zmniejszenie obsesyjnych myśli o odchudzaniu, zmniejszenie lub brak napadowego objadania się, mniej objawów psychiatrycznych, poprawa funkcjonowania społecznego, chęć usunięcia skutków bulimii.

Terapie i nawyki uzupełniające

  • Korzystanie z technik relaksacyjnych lub medytacji może pomóc ci stać się bardziej uważnym na swoje ciało i rozwinąć pozytywny wizerunek..
  • Unikaj kofeiny, tytoniu i alkoholu.
  • Pij 6-8 szklanek wody dziennie.
  • Unikaj rafinowanych cukrów, takich jak cukierki lub napoje gazowane.

Jeśli niezbędne składniki odżywcze nie są spożywane (przed spożyciem skonsultuj się z lekarzem):

  • Spożywaj multiwitaminę z witaminami A, C, E, witaminami z grupy B, magnezem, wapniem, cynkiem, fosforem, miedzią i selenem.
  • Spożywaj kwasy tłuszczowe omega 3 w naturalnych produktach, takich jak łosoś lub w kapsułkach.
  • Koenzym Q10 dla wsparcia mięśni, przeciwutleniacza i wzmocnienia układu odpornościowego.
  • Probiotyki poprawiające zdrowie układu pokarmowego i układu odpornościowego.

Konsekwencje medyczne

Bulimia może mieć kilka konsekwencji dla organizmu:

  • Powiększenie gruczołu ślinowego w wyniku ciągłych wymiotów, które nadaje twarzy „pucołowaty” wygląd.
  • Zużycie szkliwa zębów z powodu wymiotów.
  • Brak równowagi elektrolitowej: chemiczna zmiana przepływów ciała, która może prowadzić do niewydolności nerek i arytmii serca.
  • Problemy z jelitami spowodowane używaniem środków przeczyszczających.
  • Modzele na palcach lub dłoniach w wyniku stymulacji wymiotów z ust.

Czynniki ryzyka

Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia bulimii to:

  • Być kobietą: kobiety częściej mają bulimię niż mężczyźni.
  • Wiek- z większym prawdopodobieństwem rozpocznie się w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości.
  • biologia- Posiadanie członka rodziny z zaburzeniami odżywiania zwiększa ryzyko wystąpienia bulimii.
  • Problemy psychologiczne i emocjonalne- Posiadanie zaburzeń lękowych lub niska samoocena mogą przyczyniać się do zaburzeń odżywiania.
  • Społeczeństwo- Szczupłość i atrakcyjność fizyczna są cenione w zachodnim społeczeństwie, utożsamiane z sukcesem i popularnością.
  • Zawód: Aktorzy, sportowcy, modelki lub profesjonaliści występujący przed publicznością są bardziej narażeni na rozwój zaburzeń odżywiania.

Komplikacje

Bulimia nervosa może powodować poważne komplikacje:

  • Problemy z sercem, takie jak nieregularne bicie serca lub niewydolność serca.
  • Odwodnienie, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niewydolność wątroby.
  • Niepokój i depresja.
  • Uzależnienie od środków przeczyszczających.
  • Nadużywanie alkoholu lub narkotyków.
  • Zużycie szkliwa zębów.
  • Samobójstwo.

Wskazówki, które pomogą członkom rodziny z bulimią

Jeśli podejrzewasz, że członek rodziny lub znajomy ma bulimię, porozmawiaj z nim / nią o swoich obawach..

Może zaprzeczyć objadaniu się lub przeczyszczaniu, ale może sprzyjać przezwyciężeniu problemu.

Jest to zaburzenie odżywiania, którego nie należy ignorować i leczyć tak szybko, jak to możliwe.

Aby pomóc, możesz postępować zgodnie z tymi wskazówkami:

  • Zaoferuj wsparcie i zrozumienie: osoba może być defensywna, ale jeśli chce uzyskać pomoc, okazuj zrozumienie i nie osądzaj.
  • Unikaj stresu i obwiniania: negatywność pogarsza sytuację, ponieważ bulimia jest często spowodowana stresem lub niską samooceną.
  • Bądź dobrym przykładem: pokaż pozytywne nawyki dotyczące jedzenia, ćwiczeń fizycznych i wyglądu ciała.
  • Zaakceptuj swoje ograniczenia: chociaż możesz pomóc, to osoba dotknięta chorobą musi podjąć decyzję o leczeniu i przezwyciężyć problem.
  • Spokojnie: radzenie sobie z zaburzeniem psychicznym jest stresujące i może cię zdenerwować.

Wskazówki dla osób z bulimią

Jeśli masz bulimię, wiesz, jak problematyczne jest wymykanie się spod kontroli i jakie ma to negatywne konsekwencje.

Jednak można to przezwyciężyć i przełamać nawyki przeczyszczania lub objadania się, zmieniając je na zdrowsze nawyki.

  • Przyznaj, że masz problem: pierwszym krokiem jest przyznanie, że twój związek z jedzeniem jest zniekształcony i wymyka się spod kontroli.. 
  • Skonsultuj się z kimś: jeśli zachowałeś swój problem w tajemnicy, rozmowa z kimś może być trudna. Jednak ważne jest, aby nie być sam i znaleźć kogoś, kto Cię wysłucha..
  • Unikaj sytuacji, które zwiększają prawdopodobieństwo objadania się lub przeczyszczania: unikaj spędzania czasu z ludźmi, którzy ciągle rozmawiają o diecie, nie przeglądają magazynów o jedzeniu lub modzie i trzymaj się z dala od witryn promujących utratę wagi lub odchudzanie.
  • Poszukaj profesjonalnej pomocy: jeśli nie możesz samodzielnie rozwiązać problemu, zwróć się o pomoc do specjalisty.

Bibliografia

  1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2013). Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (wyd. Piąte). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing. s. 345-349. ISBN 978-0-89042-555-8 .Linki zewnętrzne.
  2. Jest PJ, Claudino AM; Claudino (2010). "Bulimia". Clinical Evidence 2010: 1009. PMC 3275326. PMID 21418667.
  3. Hay, P (lipiec 2013). „Systematyczny przegląd dowodów dotyczących psychologicznego leczenia zaburzeń odżywiania: 2005-2012.”. Międzynarodowy dziennik zaburzeń odżywiania 46 (5): 462-9. PMID 23658093.
  4. Wynn DR, Martin MJ; Martin (1984). „Fizyczny objaw bulimii”. Mayo Clinic Proceedings 59 (10): 722. doi: 10.1016 / s0025-6196 (12) 62063-1. PMID 6592415.
  5. Mcgilley BM, Pryor TL; Pryor (czerwiec 1998). „Ocena i leczenie bulimii nerwowej”. American Family Physician 57 (11): 2743-50. PMID 9636337.

Jeszcze bez komentarzy