Plik upadek Konstantynopola Było to wydarzenie wojenne, które miało miejsce 20 maja 1453 r., W którym Imperium Osmańskie odniosło zwycięstwo, co dla historyków oznaczało koniec średniowiecza na kontynencie europejskim i koniec ostatnich pozostałości Imperium Rzymskiego na wschodzie..
Od połowy XIV wieku Imperium Osmańskie zawłaszczyło wiele terytoriów o skłonnościach chrześcijańskich; tylko Konstantynopol, wielka metropolia, pozostał nienaruszony, będąc jednym z najważniejszych miast w tym czasie dzięki swojemu uprzywilejowanemu położeniu.
Dla muzułmanów Konstantynopol był miastem obiecanym. Zgodnie z ich wierzeniami Mahomet przepowiedział, że to miasto upadnie. Przez 1000 lat kilku cesarzy bizantyjskich opierało się atakom swoich przeciwników na Bosfor, tworząc nieprzeniknione mury i silną broń..
Mówi się, że Konstantynopol jest wspaniały. Wśród jego wielkich atrakcji były potężne fortyfikacje, które zostały zaprojektowane w celu ochrony potęgi tego miasta. W połowie XV wieku te mury chroniły ostatnią chrześcijańską klauzurę, która nie została dotknięta przez potęgę osmańską..
W 1453 roku pojawiło się nowe zagrożenie: młody sułtan Mehmed II postanowił za wszelką cenę podbić Konstantynopol. Przed jego przybyciem wielu poprzedzających go sułtanów miało te same aspiracje; jednak żadnemu wcześniej nie udało się przeniknąć do miasta.
Mówi się, że sułtan miał największe działa na świecie wykonane w tym czasie przez węgierskiego kowala. To uzbrojenie służyło największej muzułmańskiej potędze tamtych czasów, której kampania militarna miała na celu ustanowienie jedynej prawdziwej wiary..
12 kwietnia 1453 roku armaty tureckie otworzyły ogień, przebijając w ten sposób ogromne i szorstkie mury, które uważano za niezniszczalne. Sześć tygodni później, 20 maja, konfrontacja zakończyła się, przekazując tym samym władzę nad upragnioną metropolią muzułmanom, po stuleciach prób jej opanowania..
Indeks artykułów
Konstantynopol upadał przez kilka stuleci, kiedy bizantyjskie dominium położone w południowych Włoszech zanikało z powodu ciągłych ataków Roberta Guiscarda i jego Normanów..
Ponadto na północy warzało się również plemię azjatyckie, znane jako Kumanowie, które najechały kilka europejskich prowincji.
Jednak najstraszniejszy wróg miasta formował się na wschodzie, gdzie różne plemiona tureckie najechały regiony islamskie i przeszły na religię islamską. W tym czasie Cesarstwo Bizantyjskie rozpadało się wewnętrznie z powodu braku silnego przywództwa..
Pojawiło się wówczas nowe plemię tureckie. W latach 1037 i 1055 założył swój rząd w Persji, a następnie zdobył Bagdad, co skłoniło ich do stania się największą potęgą w świecie islamskim..
W roku 1190 upadek miasta zaczął być bardziej zauważalny, ponieważ kiedy Bizantyńczycy odmówili udziału w Trzeciej Krucjacie, zdecydowali się pozostać na neutralnym stanowisku..
To spowodowało, że krzyżowcy zaatakowali miasto w 1204 roku. Jednak kilkadziesiąt lat później Miguel VIII Palaiologos zdołał odzyskać miasto..
Osmanowie zdobyli już kilka terytoriów bizantyjskich przed ostateczną katastrofą, pozostawiając Konstantynopol w stanie zaniedbania obrony terytorialnej. Na przykład muzułmanie zajęli niektóre miasta pochodzenia azjatyckiego, takie jak Nicea, Nikomedia i Bursa.
Pomimo różnic politycznych bizantyjski regent Cantacuceno poprosił Turków o pomoc w utrzymaniu porządku w Cesarstwie Bizantyjskim..
W rzeczywistości Cantacuceno zawarł trzy sojusze z muzułmanami, co nie było korzystne dla Bizantyjczyków, ponieważ regent w formie płatności przyznał mu fortecę położoną po stronie europejskiej, która zapewniała Osmanom strategiczną pozycję..
Ponadto książę Sulejman postanowił zająć miasto Gallipoli, co pozwoliło Imperium Osmańskiemu na kontrolę nad półwyspem i korzystną pozycję do ekspansji jego terytoriów..
Kiedy Cantacuceno poprosił o powrót Gallipoli, imperium Turków postanowiło zerwać stosunki z Konstantynopolem, ponownie będąc przeciwnikami.
Aby utrzymać kontrolę nad półwyspem, Turcy podjęli pewne decyzje, które opóźniły upadek Konstantynopola. Sułtan Bayazid postanowił zaatakować wielką metropolię, niszcząc jej pola i izolując miasto.
Jednak Konstantynopol nadal mógł zaopatrywać się w morze, ponieważ Turcy nie zamknęli pasa morskiego.
W ten sposób Konstantynopol stawiał opór jeszcze przez sześć lat, dopóki armia turecko-mongolska dowodzona przez Tamerlana osiedliła się w Imperium Osmańskim na wschodzie, więc sułtan Beyazid musiał wrócić na swoje terytorium w 1402 r..
Przez dwie dekady Bizantyjczykom udało się odpocząć od nalegań Osmanów, kiedy to Imperium stanęło w obliczu sporu rodzinnego, w którym Mehmed I zwyciężył i przejął władzę..
W 1422 roku Manuel Palaiologos zdecydował, że najwygodniejszą rzeczą dla przetrwania Konstantynopola jest sprzymierzenie się z nowym księciem tureckim..
Jednak Murad II (który był synem Mehmeda) nie zgodził się na tę prośbę, więc wysłał 10000 wojowników, aby otoczyli wejścia do metropolii. Mimo to miasto ponownie zwyciężyło.
Jak wspomniano w poprzednich paragrafach, upadek Konstantynopola następował stopniowo przez dziesięciolecia, w pierwszej kolejności z powodu masowej ekspansji Turków, a także nieudanych decyzji podjętych przez cesarzy bizantyjskich..
Ponadto dodaje się, że armia bizantyjska została znacznie zmniejszona w wyniku czarnej śmierci, choroby, która dotknęła miasto w okresie największej bezbronności..
Podobnie, inną przyczyną było to, że ponieważ ludność była głównie łacińska i grecka, nauczano religii prawosławnej, zamiast przestrzegać przykazań Kościoła rzymskiego. Doprowadziło to do ekskomuniki państwa bizantyjskiego.
Na koniec należy wspomnieć, że Bizantyńczycy od początku istnienia metropolii byli silnie uzależnieni od murów otaczających Konstantynopol..
Pomimo tego, że stanowiły one główną obronę miasta, Turcy odpowiadali za zlepienie jednej z największych armii późnego antyku, co zapewniło im zwycięstwo..
Bizantyńczycy tęsknili za pomocą Zachodu; jednak Rzym i jego sojusznicy odmówili im pomocy ze względu na różnice religijne (między Kościołem prawosławnym a rzymskim).
W chwili desperacji Juan VIII próbował rozwiązać religijne różnice między oboma narodami za pomocą soboru, który odbył się w Ferrarze; Jednak spowodowało to niezadowolenie ludności bizantyjskiej, ponieważ niektórzy odrzucali Kościół rzymski, a inni popierali taktykę polityczną i wojskową Jana VIII..
W 1448 roku zmarł bizantyjski król Jan VIII, więc jego brat Konstantyn XI musiał objąć tron rok później. Konstantyn miał poparcie tłumu, ponieważ zyskał popularność po wzięciu udziału w peloponeskiej kampanii wojennej przeciwko Turkom.
Konstantyn, podobnie jak Jan VIII, zgodził się ze swoim bratem co do koniecznego pojednania między chrześcijańskimi kościołami Wschodu i Zachodu, co zdenerwowało duchowieństwo bizantyjskie i sułtana Murada II, który był świadomy, że sojusz ten może siać spustoszenie w waszych projektach ekspansji terytorialnej.
W 1451 roku zmarł sułtan Murad II, a jego następcą został jego syn Mehmed II. Na początku swojego panowania Mehmed obiecał nie atakować terytoriów bizantyjskich.
To sprawiło, że Konstantyn zaufał sobie, co skłoniło go do zażądania od Osmanów dochodu na utrzymanie tureckiego księcia, który był zakładnikiem w metropolii..
To zdenerwowało Mehmeda II nie tylko z powodu krzywdy wyrządzonej jego krewnemu, ale także z powodu zuchwalstwa Konstantyna, który nie był w stanie żądać takiej zgody. Z tego powodu Mehmed, który zawsze pragnął Konstantynopola, zdecydował się zaatakować to wielkie miasto w pełni..
Bizantyńczycy, którzy teraz mieli wsparcie zachodnich terytoriów, otrzymali trzy statki genueńskie. Zostały one wysłane przez papieża i miały na celu dostarczenie żywności, broni i żywności. Podobnie wysłano 300 łuczników z Neapolu.
Podobnie Wenecjanie współpracowali z 800 żołnierzami i 15 łodziami, a także kilkoma beczkami pełnymi greckiego ognia..
Konstantyn XI przeprowadził spis ludności miasta, aby dowiedzieć się, na kogo można liczyć w bitwie. Wynik nie był zachęcający, ponieważ liczyło tylko 50 000 mieszkańców z powodu ciągłych walk i czarnej śmierci..
W świetności miasta Konstantynopol liczył pół miliona mieszkańców. Co więcej, w tym czasie mieli tylko 5000 żołnierzy do utrzymania obrony.
Ze swojej strony Turcy zbudowali gigantyczny mur, aby otoczyć miasto. Tym razem Mehmed II nie chciał zostawić luźnych końców tak jak jego poprzednicy, więc zablokował wejścia do morza, zakazując tym samym jakiejkolwiek dostawy do wielkiej metropolii..
W 1452 roku węgierski kowal i inżynier imieniem Orbón zgłosił się na ochotnika do wykonania najstraszniejszej broni dla sułtana. To dziewięciometrowe działo nazwano Wielkim Bombardem.
Wydarzenie wojenne rozpoczęło się 7 kwietnia 1453 r., Kiedy Wielki Bombard oddał pierwszy strzał. Nigdy wcześniej ściana Konstantynopola nie została osłabiona, aż do tego czasu. W ciągu zaledwie kilku tygodni zawaliły się niegdyś zabezpieczone fortyfikacje.
W nocy Bizantyńczycy próbowali naprawić zniszczenia muru za pomocą drewna, kamieni i beczek z piaskiem. Jednak Turcy nie spieszyli się; Mehmed wiedział, że odniesie zwycięstwo.
Początkowo Bizantyńczycy wierzyli, że mogą przetrwać oblężenie, ponieważ odnieśli dwa dość obiecujące zwycięstwa. Jednak 22 kwietnia sułtan poprowadził genialny pucz strategiczny, nakazując budowę drogi, która pozwoli mu wypchnąć swoje statki lądem, unikając w ten sposób bizantyjskich kontyngentów..
Aby wywołać strach i na znak protestu, Bizantyjczycy postanowili ściąć głowy 200 Turków, którzy byli więźniami, a następnie rzucić ich zwłoki na imponujące mury.
W tym czasie zaczynało brakować siły roboczej, żołnierze byli wyczerpani i kończyły się zapasy. Starając się zachować na duchu, Constantine stanął obok swoich ludzi i skoordynował obronę.
Po kilku nieudanych próbach i wyczerpanych żołnierzach, Mehmed zarządził całkowity atak na bizantyjskie fortyfikacje; jednak Konstantynopol nie ustąpił przez dwie godziny.
Później, dzięki armacie, w końcu udało im się zburzyć mur; Jednak Konstantyn nakazał wykonanie ludzkiego łańcucha, aby uniknąć przejścia Turków.
Mówi się, że cesarz bizantyjski walczył na śmierć i życie przed jego murami i u boku swoich ludzi. Konstantyn został ścięty, a jego głowa została porwana przez Turków.
W wyniku tego militarnego ataku niektórzy wierzący uważali, że zbliża się koniec ery chrześcijańskiej, ponieważ utracili ważne miasto położone na wschodzie. Podobnie handel, który istniał między Europą a Azją, nagle ustał..
Podobnie Europa musiała ustanowić nowe szlaki handlowe, ustępując miejsca wycieczkom morskim, które przyczyniły się do odkrycia Ameryki..
Pozytywnym aspektem upadku tego miasta jest to, że kilku greckich uczonych i intelektualistów uciekło do Włoch, co sprzyjało ruchowi artystycznemu renesansu.
Wraz z upadkiem Konstantynopola Cesarstwo Rzymskie zakończyło się raz na zawsze. Ponadto chrześcijaństwo zostało podzielone na zachodnie i wschodnie, przy czym ta ostatnia uległa tureckiemu panowaniu..
Jeszcze bez komentarzy