Plik kanały percepcji są różnymi komponentami, za pomocą których bodźce zewnętrzne są przekształcane w percepcję. Systemy te różnią się od narządów zmysłów tym, że te ostatnie odnoszą się tylko do komponentu receptywnego..
U ludzi istnieją różne typy kanałów percepcji, podzielone ze względu na pochodzenie odbieranych bodźców i rodzaj receptorów. Najbardziej widoczne typy kanałów odbiorczych to interoceptywne, proprioceptywne i zewnętrzne.
Pomimo tego, że są różnymi systemami, wszystkie charakteryzują się różnymi komponentami, za pomocą których przetwarzają informacje i zachodzą procesy odczuwania i percepcji. Pierwszym składnikiem są receptory czuciowe, w których początkowo bodźce oddziałują i stają się impulsami nerwowymi.
Ten pierwszy proces nazywa się transdukcją. Drugim składnikiem są aferentne ścieżki transmisji, które składają się ze ścieżek neuronowych, przez które otrzymywane informacje przechodzą z narządu do mózgu; to znaczy, gdzie jest przesyłany w celu przetworzenia.
Wreszcie trzeci składnik odpowiada obszarom kory mózgowej, w których informacje są przetwarzane i integrowane. Oprócz tych wszystkich komponentów istnieją również różne rodzaje obszarów, które oddziałują na siebie.
Istnieją różne typy kanałów percepcyjnych, które zostały zidentyfikowane na podstawie badań neurofizjologicznych i psychologicznych (psychofizycznych)..
Aby można je było uznać za kanały percepcji, muszą mieć receptory czuciowe, które reagują specyficznie na rodzaj energii, a receptory te muszą być połączone z określoną strukturą neuronalną..
Jednak to nie wszystko, ponieważ konieczne jest, aby informacja sensoryczna została ostatecznie przetworzona w mózgu i skutkowała percepcją.
Oto kanały percepcyjne związane z tak zwanymi pięcioma zmysłami:
W tego typu kanale informacja pochodzi z ciała, a receptory są również zlokalizowane wewnątrz. W rzeczywistości receptory są zlokalizowane w ważnych narządach, takich jak wnętrzności..
Ten rodzaj kanału przetwarza informacje o stanie tych narządów, zwłaszcza związanych z bólem trzewnym, co pozwala im być swego rodzaju ostrzeżeniem o negatywnych lub nieoczekiwanych zmianach..
W tego typu kanale informacja pochodzi również z organizmu, podobnie jak receptory. Jednak receptory nie znajdują się w narządach i trzewiach. Znajdują się tu kanały kinestetyczne i przedsionkowe.
-Kinestetyk ma receptory w stawach, a informacje, które uzyskuje, dotyczą ciała (m.in. jego lokalizacji i ruchów). Ten kanał percepcji jest niezbędny do koordynacji sensoryczno-ruchowej.
-Kanał przedsionkowy ma swoje receptory w przedsionkach ucha wewnętrznego. Ten kanał jest powiązany z ruchami głowy i oczu oraz równowagą.
Każdy kanał percepcji ma swoją własną charakterystykę pod względem narządów zmysłów, ścieżek neuronowych i reprezentacji w korze mózgowej. Poniżej przedstawiono główne cechy kanałów eksteroceptywnych..
Narząd czuciowy kanału wzrokowego znajduje się w siatkówce oka. W siatkówce znajdują się dwa rodzaje komórek fotoreceptorowych, które przekształcają energię elektromagnetyczną; to znaczy światło w impulsach nerwowych.
Komórki fotoreceptorowe to pręciki i czopki, które pełnią różne funkcje. Pręciki pracują nad widzeniem w dzień, a czopki reagują na widzenie w nocy.
Nerw wzrokowy opuszcza siatkówkę, która jest drogą aferentną, która przechodzi przez wzgórze, a następnie dociera do obszaru widzenia w płacie potylicznym.
Narządem zmysłów jest ucho, do którego docierają fale akustyczne i są transportowane przez ucho zewnętrzne i środkowe w kierunku ucha wewnętrznego.
W uchu wewnętrznym ślimak zawiera komórki rzęsate, które przekształcają fale w potencjały czynnościowe..
Droga aferentna składa się z nerwu VIII lub nerwu przedsionkowo-ślimakowego, który łączy się z jądrem ślimakowym w pniu mózgu. Stamtąd impuls nerwowy przechodzi przez wzgórze i dociera do kory słuchowej..
Kanał haptyczny ma swoje receptory pod naskórkiem i jest odpowiedzialny za przekształcanie energii w sygnały nerwowe.
Te różne receptory to ciałka Meissnera, ciałka Pacciniego, dyski Merkel i zakończenia Ruffiniego. Nie są równomiernie rozmieszczone w całym ciele, ale w najbardziej wrażliwych obszarach jest ich więcej.
Receptory te przenoszą informacje do rdzenia kręgowego, a stamtąd do kory czuciowej. Kanał dotykowy może zidentyfikować ciśnienie, zimno, ciepło i ból wywołane przez bodziec.
Kanał smakowy to układ chemiczny, którego receptorami czuciowymi są kubki smakowe i ciałka na języku, podniebieniu i policzkach. W zależności od kształtu mogą być grzybicze, kielichowe lub nitkowate.
Droga aferentna prowadzi do zwojów nerwów czaszkowych VII i IX, które przenoszą informacje do rdzenia przedłużonego, a stamtąd do wzgórza.
Wreszcie docierają do kory ciemieniowej oraz wyspowej i wieczkowej kory mózgowej w celu przetworzenia..
Kanałem smakowym można określić, czy potrawa jest słona, słodka, gorzka, kwaśna czy umami.
Kanał węchowy to zmysł chemiczny, którego receptory znajdują się w nabłonku węchowym (w nosie), gdzie komórki rzęsate wychwytują bodźce węchowe.
W tym nabłonku węchowym rozpoczyna się aferentna droga prowadząca do rdzenia przedłużonego, przechodząc przez boczny przewód węchowy łączący się z pierwotną korą węchową..
Wiadomo, że kanał węchowy jest ściśle powiązany z pamięcią poprzez zapachy związane z przeszłymi doświadczeniami; na przykład perfumy, które szybko przypominają ci osobę, z którą się kojarzysz.
Jeszcze bez komentarzy