Plik rakofobia, Nazywana również karcynofobią, jest to uporczywy strach przed zarażeniem się rakiem po raz pierwszy lub przed ponownym rozmnażaniem się, jeśli już się to zdarzyło. Jest to sytuacja patologiczna, która powoduje prawdziwe zaburzenia, w której wszelkie fizyczne objawy, które mogą być odczuwane, są wyolbrzymione. Strach musi być irracjonalny, trwały w czasie i nieuzasadniony.
Z drugiej strony, z rakofobią wiąże się hipochondria. Pacjent z hipochondrykiem ma ciągłe obawy motywowane lękiem przed chorobą, podczas gdy w przypadku fobii nowotworowej lub innej fobii specyficznej jedyną obawą jest możliwość jej zdobycia po raz pierwszy lub nawrotu u osób, które już mają cierpiałeś (ale nie wierząc, że już to zrobiłeś).
Indeks artykułów
Strach przed zachorowaniem na raka może wynikać z kilku powodów:
Możliwość dziedziczenia raka jest bardzo ważna, biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo wystąpienia tej fobii, zwłaszcza gdy w rodzinie były już przypadki tej choroby.
Obecnie badania genetyczne pomagają złagodzić problem. Dzięki temu można określić, czy pewne zmiany genetyczne zostały odziedziczone.
Jeśli wynik jest pozytywny, pacjent jest ściśle monitorowany w celu wykrycia pierwszych objawów poprzedzających chorobę i możliwości natychmiastowego działania.
Dzięki tym badaniom nie tylko zmniejsza się strach przed zachorowaniem na raka, ale przyjmuje się nawet optymistyczne nastawienie, ponieważ osoba jest w stanie zdawać sobie sprawę, że nie ma zmian genetycznych, które mogą wywołać chorobę..
40% osób, które otrzymają tę diagnozę, potrzebuje wsparcia psychologicznego i emocjonalnego. Rak gwałtownie wpływa na życie pacjenta, jego rodzinę, pracę i środowisko społeczne.
Zachodzą zmiany w relacjach z rodziną, partnerem i przyjaciółmi, wpływające na ich zachowanie w generowaniu uczuć, takich jak złość, wściekłość, depresja lub poczucie winy.
Kiedy miałeś raka i zostałeś przezwyciężony, lęk koncentruje się na strachu, że pojawi się on ponownie.
Badania kontrolne, które ci pacjenci przechodzą okresowo do wypisu, po ostatecznym wyleczeniu, powinny służyć zmniejszeniu lęku przed nawrotem choroby..
Jednak wielu pacjentów częściej udaje się do lekarza na wizyty kontrolne i jest wyczulonych na możliwy nawrót choroby. W badaniach udowodniono, że nie ma bezpośredniego związku między rzeczywistym ryzykiem a postrzeganym ryzykiem zarażenia się chorobą oraz że dzięki wyczerpującym informacjom możemy lepiej radzić sobie ze strachem.
Istnieją obciążenia genetyczne i historia rodzinna, które mogą sprzyjać lub zwiększać ryzyko zachorowania na raka, ale nic nie jest oczywiste.
Nie tylko czynnik genetyczny jest istotny, aby móc zarazić się tą chorobą. Istnieją czynniki ryzyka, których w większości przypadków można uniknąć, takie jak złe nawyki żywieniowe lub używanie substancji.
Istnieją również badania pokazujące, w jaki sposób typ C i rak są powiązane. W 1980 roku naukowcy Morris i Greer podnieśli istnienie wzorca zachowań, który nazwali typem C, ale wcześniej Gendron odkrył, że niespokojne i przygnębione kobiety są podatne na raka.
To było w 1959 roku, kiedy Leshan przeprowadził przegląd bibliograficzny na ten temat i doszedł do wniosku, że beznadziejność, utrata i depresja są często czynnikami predykcyjnymi w pojawieniu się raka..
Rezultatem tego zestawu myśli o chorobie nowotworowej jest strach przed nią, który może spowodować jeszcze więcej cierpienia człowieka niż sama choroba.
Ta obawa może wywołać u człowieka dwa przeciwstawne zachowania: chęć poddania się nadmiernym niepotrzebnym badaniom diagnostycznym lub wręcz przeciwnie, ucieczka przed jakimkolwiek badaniem z obawy przed zdiagnozowaniem patologii.
Osoby dotknięte tą fobią czują, że jeśli będą w kontakcie z osobami cierpiącymi na tę chorobę, będą w stanie ją nabyć. Przebywanie z pacjentem chorym na raka wywołuje różne objawy i dolegliwości, które sprawiają, że myślą, że choroba może rozprzestrzeniać się po całym organizmie.
Te obawy są głównie związane z lękiem przed śmiercią, ponieważ pomimo postępów rak jest obecnie nadal blisko związany ze śmiercią.
Do pewnego stopnia strach przed rakiem lub jakimkolwiek innym rodzajem choroby jest normalny u każdego człowieka. W rzeczywistości większość ludzi doświadcza tego strachu w pewnym momencie życia..
W przypadku tych, którzy cierpią na tę fobię, strach jest tak intensywny, że paraliżuje ich i powoduje dysfunkcje, u tych osób każdy objaw jest przesadzony. Niektóre z zachowań, które ci ludzie przyjmują w wyniku tego irracjonalnego strachu, to:
Jeśli rozpoznasz objawy, które opisałem wcześniej i zauważysz, że mają one wpływ na Twoje codzienne życie, bardzo ważne jest, abyś skontaktował się z lekarzem, który może pomóc Ci bardziej bezpośrednio w przezwyciężeniu fobii..
Najpowszechniejszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia fobii specyficznych, takich jak rakofobia, jest terapia psychologiczna, w szczególności terapia poznawczo-behawioralna.
Ten rodzaj leczenia zawsze będzie musiał opracować specjalista ds. Zdrowia. Chociaż jest to najczęstsze leczenie, idealnym rozwiązaniem jest znalezienie użytecznego leczenia, które można dostosować do potrzeb i okoliczności każdej osoby, aby skutecznie przezwyciężyć sytuację..
Oprócz uzyskania wiarygodnych informacji, które pomagają zmniejszyć obawy (w tym o zaawansowanych technologiach leczenia), ważna jest również rozmowa z przyjaciółmi i rodziną.
Wsparcie społeczne w tej fobii jest bardzo ważne. Osoby bliskie mogą być bardzo pomocne w łagodzeniu stresu i niepokoju, a także w rozmowie z osobami, które przeżyły raka, aby zbudować realistyczny obraz szans na pokonanie choroby, a także przyczyn niezbędnych do jej zarażenia..
Zawsze jest dobry czas na zdrowy styl życia. Niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że zachorowanie nie zawsze oznacza niekorzystny wynik..
Istnieją kroki, które można podjąć, które są pod naszą kontrolą i które pozwalają nam znacznie poprawić stan naszego zdrowia i jakość życia, jednocześnie zmniejszając ryzyko zachorowania na określone choroby. Jeśli udamy się na czas do lekarza, możemy wykryć chorobę w jej początkowym stadium, z dużym odsetkiem wyleczeń i nielicznymi następstwami..
Jeszcze bez komentarzy