Plik kły To zestaw czterech zębów w protezie ludzkiej, zarówno w górnym, jak i dolnym łuku zębowym, których główną funkcją ze względu na swoje anatomiczne cechy jest rozdarcie pokarmu w celu późniejszego połknięcia. Etymologicznie nazywane są również kłami.
Wynika to z podobieństwa do zębów innych ssaków, takich jak dziki, tygrysy, słonie itp. Ważna znajomość anatomii, powiązań, budowy i funkcji tych części anatomicznych polega na tym, że biorą one udział w czynnościach tak podstawowych, jak karmienie podczas procesu żucia..
Inna z funkcji idzie bardziej w kierunku pola estetycznego, ponieważ są one również związane z symetrią twarzy; na nich, podobnie jak na innych zębach, oprzyj górną lub dolną wargę.
Indeks artykułów
Kły górne znajdują się przyśrodkowo w stosunku do pierwszych przedtrzonowców oraz dystalnie lub bocznie od bocznych siekaczy..
Zgodnie z międzynarodową nomenklaturą stomatologiczną zęby nazwane są liczbami w zależności od ich lokalizacji i rodzaju zęba. Na tej podstawie kły mają następujące numery:
- 13: prawy górny kłów.
- 23: lewy górny kły.
- 33: dolny prawy kły.
- 43: lewy dolny pies.
Tak zwane kły, podobnie jak wszystkie inne zęby, mają w swojej budowie trzy różne warstwy zewnętrzne i warstwę wewnętrzną:
Jest to najsilniejsza i najbardziej zmineralizowana tkanka w organizmie człowieka, jej zabarwienie zwykle waha się od szarego do białego, jest bezkomórkowa i stanowi najbardziej powierzchowną część korony zębowej..
Jest to warstwa znajdująca się bezpośrednio pod szkliwem i jest od niej mniej twarda. Składa się w 65% z materiałów nieorganicznych, 10% z wody i 25% z materiałów organicznych..
Znajduje się w najbardziej wewnętrznej części zęba, utworzonej przez wyspecjalizowaną tkankę kostną, która umożliwia korzeniu zęba optymalne i adekwatne przyleganie do kości wyrostka zębodołowego..
Jest to wewnętrzna część zęba znajdująca się wewnątrz zębiny. Wewnątrz znajdują się odontoblasty. Przez otwory zwane otworami wierzchołkowymi naczynia zębowe (żyły i tętnice) i limfatyka zębowa dostają się do wnętrza zęba w miazdze zębowej..
Kł jest najdłuższym zębem spośród wszystkich zębów ludzkich. Posiada 3 główne cechy, które odróżniają go od innych zębów:
- Obecność pojedynczego stożkowego wierzchołka.
- Jego korzenie są pojedyncze i szerokie w sensie przedsionka podniebiennego.
- Ma powierzchnię podniebienną porównywalną do powierzchni zgryzowych zębów tylnych.
Ma kształt trapezu, którego podstawa ma kierunek sieczny. Składa się z 4 twarzy: dystalnej, mezjalnej, podniebiennej i wargowej.
Podobnie jak wszystkie inne zęby, składa się z 3 zewnętrznych struktur zwanych koroną, szyjką i korzeniem. Ponadto ma 4 krawędzie, które zostaną szczegółowo opisane poniżej:
Dolna krawędź w stosunku do wolnej krawędzi kła, przez którą rozdarty jest pokarm.
Jest przymocowany do brzegu siecznego na dobrze określonej granicy kątowej. Ta granica jest bliżej linii środkowej.
Całość jest zakrzywiona, z wklęsłą w kierunku granicy mezjalnej.
Jest to krawędź najbardziej oddalona od linii środkowej.
Wśród funkcji górnych kłów są:
- Rozerwij pokarm, aby ułatwić jego połknięcie w czasie karmienia. Służą jako wsparcie dla całego łuku zębowego w tworzeniu bolusa pokarmowego.
- Wspieraj symetrię twarzy, ponieważ są to niezwykle ważne punkty podparcia dla ust; w związku z tym brak któregokolwiek z nich może powodować asymetrie twarzy z ważnymi konsekwencjami estetycznymi.
Kła górne różnią się od kłów dolnych następującymi anatomicznymi punktami orientacyjnymi:
- Górne kły są szersze niż dolne.
- Mamelon szyjny (wypukłość po stronie podniebiennej kłów) jest mniej wydatna w dolnych kłach niż w górnych.
W zależności od stanu osobnika górne kły mogą podlegać pogorszeniu lub patologiom. Najczęstsze są wymienione poniżej:
Jest to wieloczynnikowa jednostka, której etiologię przypisuje się postępującej i ciągłej demineralizacji szkliwa zębów w wyniku kwaśnego wydzielania płytki bakteryjnej jamy ustnej..
Często wiąże się to między innymi ze złymi nawykami higienicznymi, immunosupresją i nadmiernym spożyciem słodyczy..
Ta jednostka kliniczna nie jest typowa dla zębów, ale dla otaczających tkanek; Jest to jednak ważne, ponieważ nieleczone w naturalny sposób może wpływać na zęby, infekować je i powodować silny ból (ból zęba) na skutek stanu zapalnego..
Pozostawienie tej choroby bez opieki może nawet doprowadzić do martwicy, a następnie utraty zębów stałych..
Leczenie wyżej wymienionych schorzeń zwykle obejmuje stosowanie antybiotyków, szczególnie w przypadku ropni przyzębia. Do najczęściej stosowanych leków należy amoksycylina z kwasem klawulanowym oraz leki przeciwzapalne.
W przypadku próchnicy konieczna jest praktyczna interwencja lekarza stomatologa w celu jego wyleczenia, uszczelnienia i późniejszej odbudowy zęba w zależności od jego afektacji..
W celu zapobiegania patologiom i dobrego zdrowia zębów zaleca się higienę, która obejmuje okresowe szczotkowanie zębów, zmniejszenie spożycia środków uszkadzających zęby i ich wzmacnianie przy jednoczesnym utrzymaniu odpowiedniego poziomu wapnia we krwi..
Jeszcze bez komentarzy