Plik kapitalizm przemysłowy był to drugi etap rozwoju międzynarodowego kapitalizmu, który rozpoczął się w Anglii wraz z pierwszą rewolucją przemysłową. Obejmuje długi okres od końca XVII wieku do około 1970 roku. Zaczęło się od angielskiego przemysłu tekstylnego.
Następnie szybko się rozrósł wraz z wynalezieniem silnika parowego, który zrewolucjonizował pracę fabryki. Kapitalizm przemysłowy zastąpił korporacje powstałe w kolonialnym kapitalizmie handlowym. Fabryki zastąpiły pracę fizyczną na niektórych obszarach i stymulowały mechanizację w rolnictwie..
Kapitalizm przemysłowy charakteryzował się tworzeniem złożonego społecznego podziału pracy i zwiększaniem produktywności poprzez wprowadzanie zmian w rutynie pracy.
Jego ewolucja lub rozwój odbywał się etapami, jak opisał amerykański ekonomista Walt W. Rostow, analizując wzrost gospodarczy narodów..
Indeks artykułów
Kapitalizm przemysłowy był poprzedzony kapitalizmem handlowym, który szybko został zastąpiony przez rozwój maszyn w Anglii. Ten etap kapitalizmu był konsekwencją pierwszej rewolucji przemysłowej, która miała kilka faz.
Wraz z wynalezieniem maszyny parowej przez Thomasa Newcomena (1712) proces ten przyspieszył sto lat później, głównie w ciągu pierwszych 25 lat XIX wieku..
Było jednak kilka elementów, które połączyły się, aby zmienić rytm rodzącego się kapitalizmu przemysłowego drugiej połowy XVIII wieku..
Do elementów tych należy rozwój przędzalni bawełny, modernizacja rolnictwa oraz tworzenie narzędzi i maszyn ułatwiających pracę. Zwiększona produkcja masowa i spadające koszty stymulowały szybki wzrost gospodarczy.
Od tego czasu ekspansja kapitalizmu przemysłowego w XIX i XX wieku nie zatrzymała się, z wyjątkiem Wielkiego Kryzysu 1929 roku w Stanach Zjednoczonych..
Do tego procesu ciągłego wzrostu dodano innowacje technologiczne i odkrycia naukowe, które ostatecznie doprowadziły do konsolidacji kapitalizmu przemysłowego..
Inne gałęzie przemysłu dołączyły do dawnego przemysłu metalowego, tekstylnego i górniczego. Inżynieria elektryczna i chemiczna, budowa maszyn, przemysł samochodowy i lotniczy oraz sam przemysł wojenny zapoczątkowały nową fazę procesu industrializacji.
Europa i Stany Zjednoczone doświadczyły niezwykłej ekspansji gospodarczej i okresu prosperity. Proces ten przerwał dopiero wybuch I wojny światowej, a następnie w 1939 r. II wojna światowa..
Jednak przemysłowo-kapitalistyczna gospodarka zyskała nowy i gigantyczny impuls po 1945 roku, podczas procesu odbudowy Europy..
W latach 70. rozpoczął się nowy etap w ewolucji kapitalizmu zwany kapitalizmem finansowym, który był promowany w latach 80. wraz z pojawieniem się na rynku komputerów i internetu..
- Kapitalizm przemysłowy charakteryzował się przewagą własności prywatnej czynników produkcji (kapitału, ziemi) zamiast kontroli państwa. Polegał on na uznaniu praw osobistych ustalonych na ilustracji, w tym praw autorskich.
- Pojawiła się i utrwaliła koncepcja pracownika najemnego, co definitywnie zaznaczyło ten kluczowy etap w rozwoju kapitalizmu. Siła robocza stała się jeszcze jednym towarem (Marksem), który był kupowany i sprzedawany na rynku. Pracownicy byli zmuszeni sprzedawać swoją pracę na coraz bardziej konkurencyjnym rynku pracy.
- Produkcja rzemieślnicza ustąpiła miejsca produkcji masowej, głównie pod koniec XIX i w XX wieku.
- System produkcji i rutyna pracy zdecydowanie się zmieniły. Godziny pracy nie były już wykonywane tylko w ciągu dnia, ale w niektórych przypadkach zostały wydłużone do 16 i 18 godzin dziennie. Nie rządziły się też okresami sezonowymi, jak miało to miejsce w rolnictwie..
- Fabryka przyczyniła się do znacznej redukcji kosztów i czasu produkcji. Kapitalistyczny przemysłowiec uzyskał większą kontrolę nad surowcami i siłą roboczą do ich wykorzystania. Spowodowało to ustanowienie większej organizacji i kontroli pracy z korzyścią dla produktywności.
- W konsekwencji zyski kapitalistycznego przemysłowca wzrosły, przyspieszając procesy produkcyjne i poprawiając jakość wytwarzanych towarów..
- Inną z najbardziej wyrazistych (jeśli nie najważniejszą) cechą kapitalizmu przemysłowego był społeczny podział pracy. Rozdzielenie zadań i ustalenie rutyny zdecydowanie zmieniło charakter pracy.
- Zdywersyfikowano produkcję i dystrybucję towarów i usług, umożliwiając ich większą dostępność na rynku.
- Przyczynił się do konsolidacji rynków krajowych i międzynarodowych poprzez zwiększenie produkcji masowej.
- Stworzył konkurencję między różnymi dostawcami (producentami i handlowcami), co pozwoliło siłom rynkowym na samodzielną regulację.
- Konkurencja pomogła regulować ceny towarów i usług.
- Promował wolność wyboru kupna i sprzedaży, idee te bardzo szybko przeniknęły do polityki. Niektóre zasady kapitalizmu stały się podstawą rządu przedstawicielskiego.
- Wzrost wskaźników zatrudnienia dzięki zatrudnianiu tysięcy pracowników miejskich i wiejskich w fabrykach.
- Wspierał postęp, stymulując tworzenie nowych technologii i pogłębiając postęp naukowy, który służył ludzkości.
- Zdynamizował aparat produkcyjny, odkrywając i aktywując siły wytwórcze.
- Pobudziło wzrost gospodarczy narodów.
- Zaspokoiłem ludzkie potrzeby we wszystkich dziedzinach (ekonomicznych, społecznych, kulturowych).
- Produkcja była zasadniczo oparta na poszukiwaniu korzyści indywidualnych. To jeden z głównych zarzutów wobec kapitalizmu jako systemu produkcji..
- Doszło do nadmiernego wyzysku pracy najemnej, w wyniku którego cała grupa rodzinna (ojciec, matka i dzieci) kończyła pracę w fabrykach.
- Dynamika kapitalizmu przemysłowego doprowadziła do nierówności społecznych i ekonomicznych, sprzyjając podziałowi klas społecznych. Dwie główne wynikające z tego klasy społeczne to kapitalista i robotnik.
- Zaczęły powstawać monopole i inne odchylenia w zarządzaniu własnością prywatną.
- Stymulował wzrost konsumpcjonizmu, aby ożywić rynek. Ten wzrost konsumpcji znalazł również odzwierciedlenie w nieracjonalnej eksploatacji zasobów naturalnych.
- Przyczynił się do wzrostu zanieczyszczenia środowiska, ignorując korzyści społeczne i wygenerowane negatywne efekty zewnętrzne.
Jeszcze bez komentarzy