Charakterystyka kwasów i zasad to wszystkie te właściwości i cechy, za pomocą których możemy odróżnić kwas od zasady..
Zgodnie z teorią Arrehniusa, a kwas jest substancją uwalniającą protony H.+ po rozpuszczeniu w wodzie oraz a baza to każda substancja, która uwalnia jony hydroksylowe OH- w roztworze wodnym.
Kwasy | Podstawy | |
---|---|---|
Tworzenie jonów | Teraźniejszość | Teraźniejszość |
Reakcja neutralizacji | Kiedy reagujesz z bazą. | Kiedy reaguje z kwasem. |
Rozpuszczalność w wodzie | Rozpuszczalny | Częściowo rozpuszczalny. Wodorotlenki wapnia, baru i glinu są słabo rozpuszczalne. |
Przewodność elektryczna | Teraźniejszość | Teraźniejszość |
Stan skupienia | Ciało stałe, płynne lub gazowe | Ciało stałe, ciekłe lub gazowe |
Reakcja z papierkiem lakmusowym | Zabarwienie czerwone | Kolorystyka niebieska |
wartość PH | Poniżej 7 | Większy niż 7 |
Koniugat odpowiednik | Słaby kwas tworzy sprzężoną zasadę. | Słaba zasada tworzy sprzężony kwas. |
Efekt żrący | Mocne kwasy | Mocne zasady |
Kwasy mają kilka cech, dzięki którym można je zidentyfikować.
Główną cechą substancji kwaśnych jest to, że mogą ulegać jonizacji, czyli tracić lub zyskiwać elektrony.
Kwas solny HCl, mocny kwas, jonizuje, tworząc anion chlorkowy Cl- i proton H.+.
Kwas reaguje z zasadą, tworząc sól i wodę. Ta reakcja jest znana jako Reakcja neutralizacji. Na przykład HCl reaguje z NaOH, tworząc chlorek sodu NaCl (sól kuchenna) i wodę:
Kwasy są na ogół rozpuszczalne w wodzie. Na przykład kwas solny lub kwas solny jest umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie, w 100 ml wody o temperaturze 0 ° C można rozpuścić do 82 g HCl. W przypadku kwasu siarkowego H.dwapołudniowy zachód4, mieszanie z wodą generuje ciepło, dlatego zawsze zaleca się dodanie kwasu do wody, aby uniknąć eksplozji.
Sposób dysocjacji kwasów decyduje o tym, czy są one mocne, czy słabe. Siła kwasu jest określona przez jego stała dysocjacji.
Kwas azotowy HNO3 to jest mocny kwas ponieważ w roztworze wodnym całkowicie jonizuje do protonów i jonów azotanowych:
Oznacza to, że kiedy dodamy HNO3 w wodzie, analizując wodę, znajdziemy tylko H.+ i jony azotanowe i praktycznie nie ma HNO3.
Zamiast tego kwas octowy znajdujący się w occie to słaby kwas, ponieważ tylko część jest zdysocjowana:
Dlatego jest przedstawiony strzałkami w dwóch kierunkach, co oznacza, że w roztworze wodnym będziemy mieli kwas octowy, H.+ i anion octanowy (H.3C-COO-).
Kwasy można znaleźć w stanie ciekłym, stałym lub gazowym. Na przykład kwas solny HCl jest ciekły, siarkowodór HS jest gazem, a kwas szczawiowy jest ciałem stałym..
Kiedy umieścimy pasek papierka lakmusowego w kwaśnej substancji, papier lakmusowy zmienia kolor na czerwony.
PH jest miarą ilości H.+ obecny w roztworze. Zatem pomiędzy pH 0 a 7 znajdujemy się w obecności kwasu. Na przykład ocet ma pH równe 2, pH kwasu siarkowego w akumulatorach samochodowych jest równe 1.
Ponieważ kwasy mogą dysocjować i wytwarzać elektrycznie naładowane jony, kwaśne roztwory mogą przewodzić prąd. Na przykład w akumulatorach samochodowych stosuje się kwas siarkowy, który jest mocnym kwasem jako przewodnikiem elektryczności..
Silne kwasy działają korodująco, mogą spalać tkanki organiczne, dlatego obchodzenie się z nimi musi być bardzo ostrożne.
Słabe kwasy po rozpuszczeniu tworzą tak zwaną parę sprzężoną, to znaczy słaby kwas tworzy sprzężoną zasadę.
Na przykład:
W tym przypadku kwas mrówkowy lub metanowy (HCOOH) po dysocjacji tworzy format sprzężonego jonu zasadowego.
Może Cię zainteresować:
Następnie przedstawiamy właściwości zasad lub roztworów alkalicznych, które je charakteryzują.
Substancje zasadowe lub alkaliczne charakteryzują się tworzeniem jonów po rozpuszczeniu w wodzie:
W tym przypadku wodorotlenek sodu NaOH jonizuje, tworząc anion wodorotlenkowy OH- i kation sodu Na+.
Zasada reaguje z kwasem w reakcji neutralizacji, tworząc wodę i sól, na przykład:
W tym przypadku wodorotlenek glinu Al (OH)3, zasada, reaguje z HCl i tworzy sól chlorku glinu AlCl3 i woda. Wodorotlenek glinu jest stosowany jako środek zobojętniający kwas w celu złagodzenia refluksu żołądkowego poprzez neutralizację kwasu wytwarzanego przez żołądek.
Niektóre zasady są rozpuszczalne w wodzie. Wodorotlenki ziem alkalicznych, takie jak wodorotlenek wapnia i wodorotlenek baru, są słabo rozpuszczalne w wodzie. Na przykład wodorotlenek sodu lub sodę kaustyczną można rozpuścić 109 g w 100 ml wody o temperaturze 20ºC. Podczas gdy wodorotlenek magnezu lub mleko magnezowe Mg (OH)dwa jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie.
W zależności od stopnia jonizacji zasady mogą one być mocne lub słabe. Na przykład wodorotlenek litu to mocna podstawa ponieważ w roztworze wodnym całkowicie jonizuje do jonów wodorotlenkowych OH i kationów litu Li+:
Z drugiej strony amoniak NH3 jest słaba podstawa ponieważ w kontakcie z wodą nie cały amoniak dysocjuje:
Zasady można znaleźć w stanie stałym, ciekłym i gazowym. Na przykład czysty wodorotlenek sodu jest ciałem stałym, amoniak jest gazem.
Kiedy umieścimy pasek papierka lakmusowego w substancji alkalicznej, papier zmieni kolor na niebieski.
Zasady charakteryzują się pH między 7 a 14.
Zasady ze względu na swoją zdolność jonizacyjną są dobrymi przewodnikami elektryczności. Na przykład w bateriach alkalicznych wodorotlenek potasu KOH jest używany jako przewodnik elektryczny..
Silne zasady mogą uszkodzić tkanki organiczne. Na przykład środki do czyszczenia piekarników kuchennych są na ogół mocnymi zasadami i zawsze zaleca się obchodzenie się z nimi z najwyższą ostrożnością, zakładając rękawice i okulary ochronne..
Słabe zasady po rozpuszczeniu tworzą sprzężony odpowiednik, to znaczy słaba zasada tworzy sprzężony kwas.
Na przykład tris- (hydroksymetylo) aminometan (OHCHdwa)3CNHdwa jest słabą zasadą, której sprzężonym kwasem jest (OHCHdwa)3CNH3+:
To jest podstawa działania substancji buforujących lub bufor, które są substancjami używanymi do stałego utrzymywania pH roztworów.
Możesz być zainteresowany poznaniem różnic między kwasami a zasadami.
Jeszcze bez komentarzy