Charakterystyka pluskiew (Cimex lactularius), siedlisko, typy, rozmnażanie

4595
Simon Doyle
Charakterystyka pluskiew (Cimex lactularius), siedlisko, typy, rozmnażanie

Plik Roztocza (Cimex lactularius) Są gatunkiem owadów z rodziny Cimicidae. Po raz pierwszy zostały opisane w 1758 roku przez słynnego szwedzkiego przyrodnika Carlosa Linnaeusa i jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych gatunków na świecie..

Owad ten jest odpowiedzialny za poważne inwazje, głównie w domach, szkołach, hotelach i żłobkach. Wielokrotnie trudno jest wykorzenić tego szkodnika. Jeśli jednak zostaną podjęte niezbędne środki, uzupełniające stosowanie pestycydów o ochronę atakowanych przez nie miejsc, można je zlikwidować.

Próbka Cinex lactularius. Źródło: Michael J. Raupach, Lars Hendrich, Stefan M. Kuchler, Fabian Deister, Jérome Moriniére, Martin M. Gossner / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0)

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Taksonomia
  • 3 Morfologia
  • 4 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 5 Klasyfikacja (rodzaje)
    • 5.1 Cimex hemipterus
    • 5.2 Cimex pilosellus
    • 5.3 Hematosiphon inodora
    • 5.4 Leptocimex boueti
  • 6 Odtwarzanie
    • 6.1 Nawożenie
    • 6.2 Jajka
    • 6.3 Stadia larwalne
  • 7 Jedzenie
  • 8 Infestacja
  • 9 Kontrola biologiczna
  • 10 Referencje

Charakterystyka

Z najbardziej ogólnego punktu widzenia, Cimex lectularius jest to wielokomórkowy organizm eukariotyczny. Ma to związek z cechami twoich komórek, które mają jądro komórkowe i są również wyspecjalizowane w określonych funkcjach..

Są owadami trójblastycznymi, koelomatycznymi i protostomijnymi. Te cechy są związane z jego rozwojem embrionalnym. W tym czasie obecne są trzy znane listki zarodkowe: ektoderma, mezoderma i endoderma, z których pochodzą wszystkie narządy i struktury zwierzęcia.

Mają wewnętrzną jamę zwaną coelomem i są protostomią, ponieważ zarówno odbyt, jak i usta są utworzone ze struktury znanej jako blastopore..

Rysując wyimaginowaną linię wzdłuż osi podłużnej owada, uzyskuje się dwie dokładnie równe połówki, co pozwala nam stwierdzić, że mają one dwustronną symetrię.

Jego rozmnażanie jest płciowe, z zapłodnieniem wewnętrznym i rozwojem pośrednim. Są również jajorodne.

Są owadami nocnymi, które żywią się krwią ssaków, takich jak ludzie i nietoperze, a także ptaków, np. Kurczaków..

Taksonomia

Klasyfikacja taksonomiczna Cimex lectularius jest następny:

  • Domena internetowa: Eukarya
  • Królestwo Animalia
  • Gromada: Arthropoda
  • Klasa: Insecta
  • Zamówienie: Hemiptera
  • Podrząd: Heteroptera
  • Rodzina: Cimicidae
  • Rodzaj: Cimex
  • Gatunki: Cimex lectularius

Morfologia

Cimex lectularius Jest to mały owad, który osiąga zaledwie 5 mm długości i jest koloru czerwono-brązowego. Podobnie mają trzy pary przegubowych nóg.

Na głowie mają parę anten, z których każda składa się z czterech kostek. Oprócz tego mają dwoje dużych oczu i trąbkę, która pozwala im wysysać krew i zaszczepiać ofiary substancjami..

Jego ciało jest owalne i spłaszczone w kształcie. Jest pewien dymorfizm płciowy. Samica jest większa od samca iw piątym odcinku brzucha wykazuje szczelinę, która odpowiada strukturze zwanej spermatolega, która służy do zapłodnienia.

Cimex lactularius. Obserwuje się jego nogi i czułki. Źródło: Louis-Marie Poissant / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)

W przypadku samców na brzuchu mają małe, ale solidne przedłużenie w kształcie paznokcia, organ kopulacyjny, którego używa do zapłodnienia samicy..

Siedlisko i dystrybucja

Cimex lactularius Jest to zwierzę, które jest szeroko rozpowszechnione na całym świecie.

Ponieważ żywią się krwią niektórych zwierząt stałocieplnych, w tym ludzi, miejsca, w których występuje, znajdują się tam, gdzie znajduje się obfite źródło pożywienia..

W tym sensie można go znaleźć w domach, szczególnie w miejscach, w których ludzie zwykle leżą lub siedzą przez dłuższy czas..

Ze wszystkich tych miejsc to ulubione Cimex lactuarius są materace. Zwykle są ukryte w nich iw szwach. Podobnie, dużą liczbę owadów znaleziono również w miejscach takich jak za listwami przypodłogowymi lub za tapetami.

Chociaż prawdą jest, że owady te mogą atakować każdy rodzaj domu, rzeczywistość jest taka, że ​​generalnie wiążą się one ze złymi warunkami higienicznymi. Dlatego częściej spotyka się je w domach, w których panują warunki złej higieny, ubóstwa i przeludnienia..

Ważne jest, aby pamiętać, że te owady są nocne, to znaczy wychodzą, aby żerować w nocy. Oznacza to, że w ciągu dnia wolą pozostać w ukryciu, w miejscach, do których nie dociera światło, takich jak pęknięcia, pęknięcia i wewnątrz materacy..

Klasyfikacja (typy)

Istnieją inne gatunki pluskiew, które zamieszkują różne regiony planety i żywią się różnymi zwierzętami. Tutaj jest kilka z nich:

Cimex hemipterus

Nazywa się to „tropikalną pluskwą”. Jak sama nazwa wskazuje, nadają się do życia w środowisku tropikalnym, w którym temperatura i wilgotność są wyższe..

Ze względu na bliskość taksonomiczną do pluskwy pospolitej, ma z nią wiele różnych aspektów, takich jak dieta, przyzwyczajenia i genetyka..

Często spotyka się go w domach, ponieważ jego głównym źródłem pożywienia nadal są ludzie (ich krew). Podobnie specjaliści w tej dziedzinie potwierdzają, że ten pluskwa może pasożytować również na innych zwierzętach, takich jak ptaki i nietoperze..

Cimex pilosellus

Znany jest również jako „pluskwa nietoperzy”, ponieważ żywią się głównie tym ssakiem. Jeśli jednak na to zasługuje, może również żywić się ludźmi.

Charakteryzuje się nieco dłuższą głową niż reszta pluskiew. Ponadto jego ciało jest ciemne (czarne lub brązowe) i ma kilka jaśniejszych plam na powierzchni..

Haematosiphon inodora

Jest znany jako „meksykański pluskwa drobiowa”, ponieważ zaraża te ptaki i odżywia się ich krwią. Jeśli jego obecność nie zostanie wykryta na czas, może stać się wielkim szkodnikiem, którego wytępienie może być bardzo trudne..

Leptocimex boueti

Ten rodzaj pluskwy żywi się również krwią nietoperzy. Występuje głównie na kontynencie afrykańskim. Pod względem anatomicznym jest bardzo podobny do pluskwy pospolitej, ale jeśli zaobserwuje się go pod mikroskopem, można zauważyć, że ma na klatce piersiowej włoski brzeżne, które są dłuższe niż u innych gatunków pluskiew..

Reprodukcja

Rodzaj rozmnażania pluskiew ma charakter płciowy, co oznacza, że ​​dochodzi do fuzji komórek płciowych lub gamet (jaj i plemników). Ponadto ich rozwój jest pośredni, przez co w trakcie swojego cyklu życiowego przechodzą przez szereg stadiów larwalnych.

Cykl reprodukcyjny rozpoczyna się od poszukiwania samicy przez samca. Teraz, biorąc pod uwagę, że owady te są zwierzętami nocnymi, poszukiwania dokonuje się poprzez czucie.

Sposobem na odróżnienie mężczyzny od kobiety jest wyczucie ich wielkości. Samice są większe, ponieważ są pełne krwi, którą się karmiły. Jednak samce często popełniają błędy i kończą jeżdżąc na innym samcu..

Zapłodnienie

Po znalezieniu samicy wspinają się na nią i następuje zapłodnienie. U tego gatunku owadów występuje bardzo ciekawe zjawisko zwane inseminacją traumatyczną..

Polega ona na tym, że samiec przebija ścianę ciała samicy swoim organem kopulacyjnym, aby osadzić wewnątrz nasienie. Należy zauważyć, że jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj zapłodnienia jest bardzo traumatyczny dla kobiety, a nawet może zakończyć się śmiercią, albo w wyniku perforacji organu, takiego jak jelito, lub z powodu zakażenia rany zadanej przez mężczyznę. ..

Plemnik dociera do jajników i jest tam przechowywany w strukturze zwanej nasieniem zarodkowym. Plemniki mogą pozostać przechowywane do 50 dni, maksymalny czas, w którym pozostają żywotne. Następnie degeneruje się i samica musi ponownie parzyć.

Jajka

Po zapłodnieniu jaja samica przystępuje do ich składania. Jaja charakteryzują się tym, że przylegają do powierzchni, na której są złożone, a wyklucie się trwa średnio 15 dni..

Należy zauważyć, że o przetrwaniu jaj, a także ich wylęgu decydują sprzyjające warunki, zarówno temperatura, jak i wilgotność..

Kiedy jaja się wykluwają, wychodzi z nich niedojrzały osobnik znany jako Nimfa 1. Jest to pierwsze z pięciu stadiów larwalnych, które prezentują te owady..

Etapy larwalne

Pomiędzy każdym etapem następuje wylinka, a aby się wyliniło, konieczne jest, aby nimfa żywiła się całkowicie krwią. W miarę przechodzenia przez różne etapy jego rozmiar rośnie. Cały proces może zająć do 1 miesiąca. Jest to jednak w dużym stopniu zależne od dostępności pożywienia i temperatury..

Wreszcie po piątym stadium larwalnym następuje ostatnie wylinki i pojawia się dorosły osobnik. Należy wspomnieć, że ta ma znacznie ciemniejszy kolor niż nimfy. Samica jest płodna dopiero w wieku dorosłym.

Karmienie

Karmienie pluskiew. Źródło: AJC1 z UK / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)

Pluskwy są nocne. Oznacza to, że żerują głównie w nocy, zwłaszcza wczesnym rankiem. Jednak nie tylko tak jest, ale można je również karmić o innych porach dnia, jeśli nadarzy się okazja..

Zwierzęta te wysysają krew, to znaczy żywią się krwią zwierząt, zwłaszcza ludzi. Ich aparat ustny jest przystosowany do tego celu, ponieważ składa się z dwóch bardzo cienkich i wydrążonych końcówek, które wkładają do skóry ofiary..

Każda z tych rur ma inną funkcję. Za pomocą jednego z nich zaszczepia swoją ślinę, w której rozpuszczane są pewne substancje o działaniu znieczulającym, aby ofiara nie poczuła ukąszenia. Przez drugą rurkę zasysa krew, która będzie służyć jako pożywienie.

Proces karmienia trwa kilka minut, a osoba zauważa ukąszenie długo po nim, a nawet godziny później. Pluskwy żywią się średnio co 10 dni.

Infestacja

Infestację można zdefiniować jako proces, w którym między innymi dom, hotel czy szkoła zostaje zaatakowana przez populację pluskiew, które tam osiedlają się i zaczynają wyrządzać krzywdę mieszkającym w takim miejscu.

Sposoby, w jakie może się to zdarzyć, są bardzo zróżnicowane. Na przykład może się zdarzyć, że pluskwy zostaną znalezione w niektórych meblach (sofa, krzesło) i zostaną wprowadzone do domu. Może się również zdarzyć, że mieszkaniec był gdzieś zarażony pluskwami, które dostały się na jego ubranie lub skórę. Istnieją ekstremalne i rzadkie przypadki, w których zwierzęta pełnią rolę pojazdu do transportu pluskiew.

Teraz ważne jest, aby wiedzieć, jakie są ulubione miejsca ukrywania się pluskiew, ponieważ po wykryciu infekcji należy najpierw sprawdzić.

Pluskwy ze względu na swoją anatomię mogą chować się w bardzo małych miejscach, z których wychodzą nocą, aby się pożywić. Specjaliści podają, że przeważnie przebywają w pobliżu swojej ofiary, aby móc spokojnie się pożywić podczas snu..

Wykrywanie obecności pluskiew w domach jest nieco trudne, ponieważ w ciągu dnia ukrywają się one w swoich norach. Istnieją jednak przesłanki wskazujące na inwazję.

Pierwszym z nich są ukąszenia, które pojawiają się na skórze ofiar. Jak już powiedziano, ludzie dowiadują się o tym kilka godzin później. Jednak widząc, że masz ukąszenia i że powtarza się to dzień po dniu, mogą rozpocząć badanie, dopóki nie znajdą owadów.

Podobnie, gdy występuje duża liczba pluskiew, można wyczuć pewien charakterystyczny zapach, który jest spowodowany przez same owady, ale także przez pozostałości, które pozostają po każdym wylince. Wiedzącym ludziom naprawdę łatwo jest stwierdzić, że istnieje plaga, po prostu zauważając zapach.

Kontrola biologiczna

W przypadku wykrycia inwazji pluskiew, środki, które należy podjąć w celu całkowitego wyeliminowania pluskiew, są wielorakie i sięgają od stosowania środków biologicznych, takich jak pestycydy, po całkowitą izolację artefaktów i miejsc, w których pluskwy są powszechne..

Oczywiście są specjaliści specjalizujący się w powstrzymywaniu i eliminowaniu tego typu szkodników. Jedną z technik jest podniesienie temperatury pokojowej do 50 ° C na około półtorej godziny. To zabije owady z całkowitym bezpieczeństwem.

Jeśli chodzi o stosowanie środków biologicznych do eliminacji owadów, nie jest to wysoce zalecane. Dzieje się tak, ponieważ te, które są używane głównie, takie jak tzw. Pyretroidy, wywierają szkodliwy i szkodliwy wpływ na ludzi.

W tym sensie stosuje się również inne związki chemiczne, takie jak między innymi kwas borowy, butanolan piperonylu i fluorek sulfurylu. Niezwykle ważne jest przestrzeganie instrukcji i zaleceń podczas stosowania którejkolwiek z tych chemikaliów.

Istnieją również inne środki, które można podjąć w domu, takie jak przykrycie materacy i mebli izolacyjnym tworzywem sztucznym, codzienne odkurzanie każdego pomieszczenia, zwłaszcza tych, w których wykryto szkodnika, oraz pranie odzieży w gorącej wodzie o temperaturze około 60 ° C..

Postępując zgodnie z tymi wytycznymi, można całkowicie wyeliminować infestację pluskiew. Zaleca się zdawać sobie sprawę z przyzwyczajeń osób mieszkających w domu, aby uniknąć ponownej infekcji.

Bibliografia

  1. Brusca, R. C. & Brusca, G. J. (2005). Bezkręgowce, wydanie 2. McGraw-Hill-Interamericana, Madryt
  2. Curtis, H., Barnes, S., Schneck, A. and Massarini, A. (2008). Biologia. Od redakcji Médica Panamericana. 7. edycja.
  3. Goddard, J. i DeShazo, R. (2009). Roztocza (Cimex lectularius) i kliniczne konsekwencje ich ukąszeń. Journal of the American Medical Association 301 (13).
  4. Hickman, C. P., Roberts, L. S., Larson, A., Ober, W. C. i Garrison, C. (2001). Zintegrowane zasady zoologii (tom 15). McGraw-Hill.
  5. Pinto, L., Kraft, S. and Cooper, R. (2007). Podręcznik pluskiew: kompletny przewodnik po pluskwach i ich zwalczaniu. Mechanicsville, Maryland: Pinto & Associates.
  6. Wang, C., Saltzmann, K., Chin, E. and Bennett, G. (2010). Charakterystyka Cimex lectularius (Hemiptera: Cimicidae), inwazja i rozprzestrzenianie się w wieżowcu. Journal of Economic Entomology. 103 ust. 1.

Jeszcze bez komentarzy