Plik Kontynentalna pogoda To ta, która charakteryzuje się obecnością dobrze znanych czterech pór roku, a mianowicie: wiosny, lata, jesieni i zimy. Ten podtyp klimatu zajmuje większość półkuli północnej, więc występuje w Europie Środkowej i Zachodniej, Azji Środkowej, Chinach, Iranie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie..
Istnieją również obszary na półkuli południowej, które mają klimat kontynentalny; tak jest w niektórych rejonach Afryki Północnej i w głębi Argentyny. To pokazuje, że klimat kontynentalny występuje w miejscach poza strefami międzytropikowymi. Z tego powodu jest charakterystyczny dla średnich szerokości geograficznych; to znaczy tak zwana strefa umiarkowana, zarówno na półkuli północnej, jak i południowej.
Jeśli chodzi o temperatury, to są dość wyraźne. Jest bardzo mroźna i bardzo sucha zima, która kontrastuje z gorącym i deszczowym latem; Oto jak w tym sezonie padają ciężkie ulewy, które zamieniają się w burze.
Ponieważ klimat kontynentalny rozciąga się na rozległych obszarach, zachodzą modyfikacje, które prowadzą do różnych typów, takich jak kontynentalny syberyjski, monsunowy, wilgotny, śródziemnomorski i suchy..
Indeks artykułów
Klimat kontynentalny to taki, w którym temperatury różnią się znacznie między latem a zimą; W ten sposób osiągają maksimum 30 ° C latem, a minimum zimą może spaść poniżej zera.
Jeśli chodzi o opady, ten typ klimatu charakteryzuje się obfitymi opadami deszczu, które występują w okresie letnim w postaci ulew burzowych..
Na obszarach o klimacie kontynentalnym występuje zjawisko czterech pór roku, z których każda ma swoje dość wyraźne cechy:
Jeśli chodzi o temperaturę, waha się od 5 ° C do 15 ° C z niewielkimi opadami deszczu, nawet mniej niż w pozostałej części roku.
Maksymalne temperatury sięgają około 32 ° C, a minimalne nie spadają poniżej 15 ° C. W tym sezonie pojawiają się deszcze, osiągając nawet od 50 do 100 mm / miesiąc.
Jest to najbardziej deszczowa pora roku w tego typu klimacie, kiedy opady mogą dochodzić do około 70 mm / miesiąc. Jeśli chodzi o temperatury, to zaczynają być niższe: od 20 ° C do 10 ° C.
Są to trzy najzimniejsze miesiące w całym roku na obszarach o klimacie kontynentalnym. Występują wyraźne mrozy i opady śniegu, ponieważ temperatury są zwykle poniżej zera, a nawet poniżej -10 ° C.
Ze względu na wszystkie te cechy, terytoria o klimacie kontynentalnym prezentują niesamowity krajobraz, pełen gatunków flory i fauny, bardzo spokojny dla oka i oferujący bogactwo korzystania z czterech pór roku..
Ze względu na to, że jest to klimat, który rozciąga się na większości półkuli północnej, wykazuje pewne modyfikacje w swojej charakterystyce na różnych terytoriach, co daje podstawę do klasyfikacji, która dzieli go na następujące typy:
To ten, który występuje w regionie Morza Śródziemnego, w północnych Włoszech i Grecji, a także w atlasie saharyjskim.
Charakteryzuje się bardzo suchymi miesiącami letnimi, niewielkimi opadami deszczu i bardzo ciepłymi; w ciągu roku występuje nawet kilka suchych miesięcy. Jak na zimę jest dość zimno z obecnością mrozów.
Roczna temperatura oscyluje między 10 ° C a 0 ° C. Ten podtyp klimatu jest typowy dla niektórych rosyjskich miast i Korei Północnej, a także północnych Chin.
Należy zauważyć, że jest to zróżnicowany klimat monsunowy, więc na obszarach, na których występuje ten typ klimatu, wyraźny jest kontrast między gorącym i deszczowym latem a mroźną i suchą zimą..
Ten podtyp ma wiele podobieństw do kontynentalnej części Mandżurii; Różni się tylko tym, że temperatury są zwykle niższe, a opadów jest zwykle mniej, co sprawia, że jest bardziej sucho..
Ten typ klimatu występuje w większości wschodniej i środkowej Europy, a także w południowo-wschodniej Kanadzie.
Jest to ostatni podtyp klimatu kontynentalnego. W przeciwieństwie do innych jest najgorętszy latem i najchłodniejszy zimą. Azja Środkowa i Mongolia to tylko niektóre obszary, na których występuje ten klimat.
Klimat kontynentalny występuje na znacznej części północnej półkuli planety z niewielką liczbą próbek na południu, szczególnie we wnętrzu Argentyny i północnej części Afryki..
W tym sensie ten typ klimatu występuje w strefach średnich szerokości geograficznych, powyżej tropikalnych szerokości geograficznych..
Ponadto obszary te charakteryzują się tak zwanymi barierami górskimi, czyli monumentalnymi formacjami górskimi, które utrudniają przepływ napływu morza, a także wiatrów polarnych, które mogą dramatycznie obniżyć temperatury..
Ze względu na swoje położenie obszary o klimacie umiarkowanym to:
- Centralna i Wschodnia Europa.
- Azja Środkowa, z wnętrzem Chin i Iranu.
- W Ameryce Północnej jest to klimat wnętrza Stanów Zjednoczonych i Kanady.
Należy podkreślić, że klimat kontynentalny występuje we wszystkim, co nazywamy strefą umiarkowaną, z wyjątkiem zachodniego wybrzeża, które ma bardziej oceaniczny wpływ..
Jeśli chodzi o florę charakterystyczną dla klimatu kontynentalnego, to tak zwany ekosystem tajgi lub las iglasty stanowią największą masę leśną na planecie, złożoną z drzew wysoce odpornych na niskie temperatury, dzięki różnym adaptacjom, które dokonały z biegiem czasu.
W ten sposób sosny, brzozy, jodły i podobne gatunki są typową florą klimatu kontynentalnego, dlatego stał się najbardziej bujnym biomem dzięki temu, że jego wiecznie zielone liście sprawiają, że jest zielony przez cały rok..
Chociaż ten typ roślin jest dominujący, nie ucieka przed różnorodnością, która może istnieć z powodu lokalnych adaptacji do środowiska. W ten sposób te rozległe terytoria pokryte są roślinnością o wspólnych cechach, ale z kolei roślinami lokalnego pochodzenia..
Kontynentalne strefy klimatyczne utworzyły jeden z najbardziej rozległych biomów na świecie: tajgę.
Ten biom jest znany pod nazwą lasów iglastych lub liściastych, które składają się z dużych drzew, które przeszły modyfikacje przez miliony i miliony lat, aby przetrwać w klimacie charakteryzującym się takimi zmianami temperatur..
Jest to obszar o dużej różnorodności roślinnej, w którym występują cedry, brzozy, cyprysy, jodły, sosny, sekwoje, jałowce, kauris, mañíos i cisy. Istnieje również bogata oferta wieloletnich krzewów i ziół.
Naukowcy odkryli, że są to bardzo stare gatunki, starsze nawet od drzew liściastych, i że przez lata przeszły modyfikacje, aby dostosować się do warunków klimatycznych obszarów, na których występują..
Lasy iglaste składają się z drzew i krzewów, które mają stożkowaty kształt zarówno na liściach, na gałęziach, jak i na owocach, stąd ich nazwa..
Drzewa iglaste to tak zwane drzewa wiecznie zielone; Oznacza to, że są to gatunki, które nie tracą liści wraz ze zmianami temperatury, dlatego lasy te są zawsze bujne.
Inną osobliwością jego liści jest to, że mają specjalną żywicę, która zapobiega utracie wody podczas najgorętszego sezonu. Ponadto w swoich zewnętrznych komórkach mają substancję, która służy jako środek przeciw zamarzaniu, dzięki czemu nie zamarzają w ekstremalną zimę.
Pod względem kształtu i wielkości ich igłowate liście mają bardzo małą powierzchnię, co zapobiega gromadzeniu się śniegu, który mógłby je złamać z powodu ich ciężaru. To również sprzyja im w okresie letnim, ponieważ mają mniejszą powierzchnię wystawioną na działanie promieni słonecznych, a co za tym idzie, parowanie jest ograniczone..
Ogólny stożkowy kształt drzewa sprawia, że zarówno śnieg, jak i ulewne ulewy ślizgają się i opadają, aby zapobiec ich uszkodzeniu przez ciężar.
Należy zauważyć, że w nieco cieplejszych podtypach klimatu kontynentalnego kształt drzew iglastych znacznie się zmienia: ich gałęzie i liście otwierają się bardziej, aby wykorzystać więcej światła w procesie fotosyntezy oraz ponieważ nie muszą z zagrożeniem gromadzenia się śniegu.
Lasy iglaste mają duże znaczenie dla gospodarki terenów, na których się znajdują, ponieważ ich drewno jest wykorzystywane jako surowiec w różnych gałęziach przemysłu. Innym wysoce użytecznym pierwiastkiem są żywice, z których wytwarza się różne materiały..
Istnieje również ważna szansa dla eksploatacji drewna, zarówno dla trwałego rozwoju kraju, który je sprzedaje, jak i dla odbudowy obszarów, które wymagają ponownego zalesienia, ponieważ gatunki iglaste są idealne do sadzenia na terenach, które zostaną odzyskane. ponieważ zapobiegają erozji gleby.
Ze względu na cały ten potencjał gospodarczy w wielu miejscach lasy te zostały bezkrytycznie wycięte, co spowodowało poważne szkody w ekosystemie..
Niedźwiedź, wilk, łoś, łasica, dziki kot, wiewiórka, ryś, jeleń, lis i królik to jedne z głównych gatunków tworzących faunę, która tworzy życie na kontynentalnych obszarach klimatycznych. Występuje również duża różnorodność ptaków, wśród których wyróżniają się sowy i jastrzębie..
Jeśli chodzi o gady, to obfituje m.in. w węże, salamandry, żaby i robaki. W tego typu klimacie występują również owady, takie jak robaki i motyle. Należy zwrócić uwagę, że wiele gatunków zwierząt migruje zimą do cieplejszych obszarów lub hibernuje, aby wytrzymać niskie temperatury..
Jak widać, w klimacie kontynentalnym ekosystem jest dość bogaty, z obecnością wielu ssaków, ptaków, owadów i gadów. Dzieje się tak, ponieważ ponieważ w biomie tajgi występuje duża różnorodność gatunków roślin, istnieje różnorodność pożywienia dla różnych gatunków..
Zwierzęta żyjące w kontynentalnych strefach klimatycznych są całkowicie przystosowane do warunków klimatycznych. W przypadku ptaków, gdy zima się pogarsza, wiele gatunków migruje do cieplejszych obszarów, aby uniknąć narażenia się na niskie temperatury..
Jeśli chodzi o ssaki, w klimacie umiarkowanym istnieje kilka gatunków, które praktykują spoczynek lub spoczynek, aby przetrwać. Jest to proces polegający na znacznym spowolnieniu rytmu życia, zmniejszeniu aktywności fizycznej oraz aktywności organizmu..
Chociaż istnieje kilka rodzajów spoczynku, najbardziej znanym jest hibernacja praktykowana przez niedźwiedzie i wiewiórki. W przypadku niedźwiedzia brunatnego w okresach przedimowych gromadzi on tłuszcz, aby jego organizm mógł się nim odżywiać w okresie letargu. Po przebudzeniu będziesz szczuplejszy, słabszy i bardziej głodny.
W przypadku niektórych gatunków wiewiórek hibernacja przebiega inaczej. Chociaż wpadają w ospałość, budzą się okresowo, aby zjeść owoce, które zgromadziły w swojej norze..
Nie wszystkie ssaki żyjące w kontynentalnych strefach klimatycznych przechodzą w stan uśpienia. Są gatunki, które po prostu szukają miejsca, które będzie dla nich schronieniem podczas mroźnej zimy; dotyczy to m.in. lisów, reniferów, jeleni, łasic i rysi.
Biorąc pod uwagę bogactwo tego ekosystemu, od czasów starożytnych służył on jako siedlisko dla gatunku ludzkiego, który niejednokrotnie nadmiernie eksploatował zajmowaną przez siebie przestrzeń..
Z tego powodu wiele zwierząt zostało przesiedlonych, a wiele innych jest zagrożonych i zagrożonych wyginięciem. Tak jest m.in. w przypadku pandy, dzikiego kota, dzika, jelenia i popielicy..
Jeszcze bez komentarzy