Komórka eukariotyczna to rodzaj komórki, z której składają się zwierzęta, rośliny, grzyby i ludzie. Wraz z komórkami prokariotycznymi, które tworzą inne organizmy, takie jak bakterie i archeony, komórki te są podstawowymi jednostkami, z których powstają żywe istoty..
Komórki eukariotyczne są jak mikroskopijne żywe istoty, to znaczy tak małe, że nie możemy ich zobaczyć tylko naszymi oczami, ale musimy użyć jakiegoś urządzenia, które pomoże nam je powiększyć, aby zobaczyć je lepiej..
Ponieważ są one istotami żywymi, mówimy, że każda komórka eukariotyczna, a także zwierzę, grzyb, roślina lub my możemy karmić, rosnąć, rozmnażać się, przetwarzać informacje, reagować na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne ze środowiska i przeprowadzać reakcje.
Są to cechy, które ogólnie definiują każdą żywą istotę na Ziemi, a mianowicie, że komórki, czy to eukariotyczne, czy prokariotyczne, są najmniejszymi podstawowymi jednostkami każdej żywej istoty..
Żywe istoty zbudowane z komórek eukariotycznych są znane jako organizmy eukariotyczne, i mogą składać się z jednej lub wielu komórek:
Większość znanych nam zwierząt, roślin i grzybów składa się z więcej niż jednej komórki, ale istnieje wiele jednokomórkowych eukariotów, które są bardzo liczne i ważne z wielu punktów widzenia, na przykład drożdże jednokomórkowe, jednokomórkowe grzyby, pasożyty, zooplankton lub fitoplankton.
Niektóre szczególne cechy komórek eukariotycznych obejmują:
- Tworzą je lub są ograniczone błoną, która umożliwia wymianę pewnych substancji między wnętrzem komórki a środowiskiem pozakomórkowym..
- W zależności od rodzaju komórki i organizmu, o którym mowa, komórki eukariotyczne mogą mierzyć do 100 mikronów.
- Wewnątrz znajdują się zwykle różne struktury ograniczone membranami, tworząc rodzaj przedziałów, które są stosunkowo nieprzepuszczalne dla otaczającego je środowiska. W każdym przedziale przeprowadzane są specjalne procesy chemiczne, które pozwalają komórce być żywą istotą.
- Wszystkie cechy komórek eukariotycznych są określone przez informacje przechowywane w cząsteczce znanej jako kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA), która jest zamknięta w błoniastym przedziale zwanym jądrem..
- Są to komórki, które potrzebują energii, a do tego potrzebują składników odżywczych, które mogą lub nie mogą uzyskać ze środowiska, w którym się znajdują.
- Niektóre komórki są ruchome, ponieważ mają rzęski, wici lub pseudopodia, ale inne są całkowicie nieruchome.
- W organizmach wielokomórkowych komórki eukariotyczne mają zdolność do interakcji ze sobą, tworząc tkanki, ściśle ze sobą asocjując, wymieniając składniki odżywcze, informacje i różne rodzaje ważnych wiadomości chemicznych (komunikowanie się).
Wszystkie komórki eukariotyczne, niezależnie od tego, czy należą do zwierzęcia, grzyba czy rośliny, mają dość złożoną organizację wewnętrzną, od której zależą ich funkcje..
Mają między innymi błoniaste jądro i dużą różnorodność organelli wewnętrznych, które są również ograniczone lub oddzielone membranami, zobaczmy, czym one są:
Jądro jest najbardziej widocznym i charakterystycznym wewnątrzkomórkowym organellem komórki eukariotycznej. To właśnie tam materiał genetyczny (kwasy nukleinowe) jest zawarty w ścisłym związku z białkami zwanymi „histonami”, które tworzą chromosomy eukariotyczne..
Te białka histonowe pomagają w kompaktowaniu całego DNA organizmu (z wyjątkiem mitochondrialnego) wewnątrz jądra, a ponadto odgrywają bardzo ważną rolę w ekspresji genów w każdej komórce..
Jądro jest ograniczone otoczką jądrową, która składa się z pary koncentrycznych błon oddzielających składniki jądra od reszty cytozolu i która pełni ważne funkcje z punktu widzenia ekspresji genów i interakcji środowiska wewnątrzkomórkowego..
Cytozol komórki eukariotycznej ma również inne bardzo ważne organelle błoniaste, odpowiedzialne za wytwarzanie energii, która może być wykorzystana przez komórkę: mitochondria.
Dzięki tym organellom organizmy żywe mają zdolność życia w obecności tlenu.
Mitochondria to struktury w kształcie pręcików, podobne do bakterii (patrz teoria endosymbiotyczna); Mają swój własny genom, więc replikują się prawie niezależnie od komórki, w której się znajdują, i mają dwie błony, jedną mocno pofałdowaną wewnętrzną, a drugą zewnętrzną, zwróconą w stronę cytozolu.
Stała wymiana metabolitów i informacji zachodzi między mitochondriami, cytozolem i niektórymi błoniastymi organellami komórek eukariotycznych, które są niezbędne do funkcjonowania komórki..
Retikulum endoplazmatyczne to kolejna wewnętrzna błoniasta struktura komórek eukariotycznych. Składa się z pewnego rodzaju „labiryntu”, którego przestrzenie są ze sobą połączone i otoczone błoną, która jest kontynuacją błony tworzącej otoczkę jądrową, która otacza materiał genetyczny w jądrze..
W organelli wyróżnia się dwa regiony, jeden „gładki”, a drugi „szorstki”. Ten o szorstkim wyglądzie ma powiązane rybosomy i jest głównym miejscem syntezy białek i substancji eksportowanych przez komórkę. Z drugiej strony obszar gładki jest przeznaczony do syntezy lipidów i innych substancji oraz przechowywania niektórych cząsteczek.
Kompleks Golgiego definiuje się jako „stos spłaszczonych woreczków” pokrytych membraną. Jest to jedno z miejsc, w którym zachodzi modyfikacja białek syntetyzowanych w siateczce endoplazmatycznej, a także uczestniczy w jej dystrybucji do innych rejonów komórki i poza nią.
Inne organelle wewnętrzne typowe dla eukariontów to te, które biorą udział w trawieniu i przetwarzaniu materiałów odpadowych oraz reaktywnych gatunków toksycznych dla funkcji komórki..
Chociaż nie są obecne we wszystkich komórkach i mogą pełnić różne funkcje w zależności od gatunku, komórki eukariotyczne zwykle posiadają lizosomy i peroksysomy..
W niektórych mikroorganizmach pasożytniczych występują zmodyfikowane i wyspecjalizowane peroksysomy do katabolizmu glukozy, dlatego nazywane są glikosomami.
Komórki roślinne i niektóre komórki zwierzęce mają wakuolę, która jest dużą organellą, która jest niezwykle ważna dla wzrostu i rozwoju roślin. Wakuola w komórkach roślinnych zajmuje zwykle ponad 80% objętości komórki, zawiera wodę, a także system endomembranowy znany jako tonoplast.
Niektóre organizmy jednokomórkowe utworzone przez zwierzęce komórki eukariotyczne mają kurczliwe wakuole, które między innymi wykorzystują do napędzania ich ruchu w środowisku wodnym..
Ważnym aspektem różnicującym komórki eukariotyczne od prokariotów jest obecność sieci wewnętrznych białek nitkowatych, które tworzą rodzaj wewnętrznego rusztowania w cytozolu.
To „rusztowanie” przyczynia się nie tylko do mechanicznej stabilności komórek, ale pełni również ważne funkcje w komunikacji wewnątrzkomórkowej, transporcie wewnętrznym i ruchach komórek itp..
Podobnie jak w przypadku bakterii, wiele komórek eukariotycznych, zwierzęcych i roślinnych ma zewnętrzne struktury złożone z mikrotubul, które działają zwłaszcza w lokomocji i ruchu..
Wici to struktury o długości do 1 mm, a rzęski mogą mieć długość od 2 do 10 mikronów. Struktury te są bogate w mikroorganizmy i małe organizmy wielokomórkowe..
U zwierząt i roślin są też komórki z rzęskami i wici. Tak jest w przypadku wici plemników i rzęsek, które wyścielają powierzchnie komórek, które tworzą wewnętrzne nabłonki niektórych narządów..
Komórki eukariotyczne mogą rozmnażać się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Organizmy eukariotyczne rozmnażają się seksualnie poprzez połączenie dwóch komórek (gamet) z dwóch różnych organizmów, które mają połowę ładunku genetycznego każdego „rodzica”.
Wynikiem eukariotycznego rozmnażania płciowego jest nowa komórka - zygota - która ma w sobie połowę informacji genetycznej jednej osoby i połowę drugiej; z tego, co rozumiemy, jest to rodzaj rozmnażania, który generuje dużą zmienność genetyczną. Rozmnażanie płciowe następuje w wyniku mejozy.
Z drugiej strony, duża liczba eukariontów rozmnaża się bezpłciowo poprzez podziały mitotyczne. W tych podziałach każda komórka tworzy praktycznie identyczną kopię siebie, a następnie dzieli się, tworząc dwie równe komórki..
Eukarionty mogą być heterotroficzne lub autotroficzne. Powszechnie mówi się, że zwierzęta i grzyby składają się z heterotroficznych komórek eukariotycznych, to znaczy nie mogą „wytwarzać” własnego pożywienia..
Zwierzęta muszą pozyskiwać potrzebną im energię i organiczne składniki odżywcze ze spożycia innych organizmów, takich jak rośliny lub inne zwierzęta, a grzyby robią to samo, ale generalnie ze spożycia rozkładającej się materii organicznej..
Z drugiej strony rośliny składają się z autotroficznych komórek eukariotycznych, co oznacza, że są zdolne do wytwarzania pożywienia ze źródeł nieorganicznych, takich jak światło słoneczne..
Większość zwierząt i grzybów potrzebuje tlenu i wody, aby przeżyć, a rośliny są odpowiedzialne za produkcję tego tlenu; ci z kolei potrzebują wody i dwutlenku węgla.
Jak każda żywa istota, jednokomórkowe i wielokomórkowe organizmy eukariotyczne odnoszą się do swojego środowiska na różne sposoby, albo z organizmami tego samego gatunku, albo z organizmami różnych gatunków..
Te relacje, które można nazwać międzygatunkowymi i wewnątrzgatunkowymi „związkami ekologicznymi” i mogą być korzystne, szkodliwe lub neutralne.
Ponadto należy podkreślić, że komórki wielokomórkowych organizmów eukariotycznych są ze sobą w ścisłym związku, ponieważ aby tworzyć tkanki, narządy i układy organizmu, które stanowią wielokomórkowe zwierzęta i rośliny, muszą stale wymieniać informacje i komunikować się.
Rośliny i algi zbudowane są z komórek roślinnych. Komórki te, oprócz mitochondriów, mają organelle (plastydy) specjalizujące się w fotosyntezie: chloroplasty.
Takie organelle zawierają liczne wgłębienia i wewnętrzne procesy błoniaste, które są bogate w określone pigmenty i enzymy, które dają tym komórkom zdolność do „produkcji własnego pożywienia”, przekształcając energię pochodzącą z promieni słonecznych w energię chemiczną i składniki odżywcze..
Komórki roślinne mają na swojej błonie komórkowej ścianę komórkową utworzoną z organicznego polimeru znanego jako celuloza. Jest to sztywna konstrukcja, która zapewnia tym komórkom pewną odporność na różne rodzaje sił..
Wszystkie zwierzęta, które znamy w biosferze, składają się z komórek zwierzęcych. Komórki te nie mają ściany komórkowej ani chloroplastów, jak to ma miejsce w przypadku komórek roślinnych..
Jego wielkość i kształt różnią się znacznie w zależności od rodzaju komórki i rodzaju organizmu, narządu lub tkanki, do której należy..
Różnią się również od komórek roślinnych obecnością „organelli” zwanych centrosomami, które zawierają centriole; Obie struktury są odpowiedzialne za syntezę i organizację mikrotubul podczas podziału komórki.
Podobnie większość komórek zwierzęcych ma wokół siebie „śluzową” lub „galaretowatą” warstwę zwaną glikokaliksem, która jest dla nich bardzo ważna i jest tworzona przez cukry obecne w błonie komórkowej..
Komórki grzybów to te, które tworzą wszystkie organizmy należące do królestwa Grzybów, czyli grzyby, jednokomórkowe lub wielokomórkowe..
Różnią się od komórek zwierzęcych tym, że mają ścianę komórkową, ale nie jest ona wykonana z celulozy, ale z innego organicznego polimeru: chityny. Nie mają chloroplastów ani innych plastydów, takich jak rośliny, ale mają typowe organelle komórki zwierzęcej.
Obecne w przyrodzie komórki eukariotyczne tworzą nie tylko duże i złożone organizmy, takie jak zwierzęta, grzyby i rośliny, które są nam znane na co dzień. Oprócz tych organizmów istnieją jednokomórkowe istoty eukariotyczne, to znaczy złożone z pojedynczej komórki.
Organizmy te mogą składać się z komórek roślinnych (takich jak fitoplankton), komórek zwierzęcych (takich jak zooplankton, ameby i niektóre pierwotniaki pasożytnicze) lub komórek grzybów (takich jak drożdże i inne jednokomórkowe grzyby).
Główną różnicą między komórkami prokariotycznymi i eukariotycznymi jest obecność błoniastego jądra wewnątrz tych ostatnich.
W rzeczywistości słowo „eukariot” wywodzi się z greckich korzeni eu, co oznacza „prawda” i karion, co oznacza „rdzeń”; to znaczy termin definiuje komórki z „prawdziwym jądrem”.
Obecność tego jądra w cytozolu komórek eukariotycznych pozwala na delikatniejszą kontrolę ekspresji genów zawartych w zawartym w nim materiale genetycznym i jednocześnie większą złożoność ogólnych funkcji komórkowych.
Komórki eukariotyczne są ogólnie uważane za większe niż komórki prokariotyczne. Jak już wspomnieliśmy, ten pierwszy może mierzyć od 10 do 100 mikronów, podczas gdy drugi ma średnią wielkość od 0,1 do 1 mikrona..
Ten większy rozmiar pociąga za sobą nie tylko różnicę w objętości, ale także w złożoności, ponieważ to właśnie umożliwia rozwój błoniastych struktur lub organelli, które charakteryzują komórki eukariotyczne i sprawia, że są one znacznie bardziej złożone niż komórki prokariotyczne..
Z drugiej strony komórki eukariotyczne mogą łączyć się ze sobą, tworząc organizmy wielokomórkowe złożone z tkanek i narządów, podczas gdy organizmy prokariotyczne są ściśle jednokomórkowe..
W zależności od typu komórki lub typu organizmu eukariotycznego rozmnażanie może być płciowe lub bezpłciowe. Innymi słowy, komórki eukariotyczne mogą rozmnażać się lub rozmnażać przez mitozę lub mejozę..
Ważne jest, abyśmy pamiętali, że rozmnażanie bezpłciowe przyczynia się do szybkiego namnażania komórki, tworząc jej „klon”, podczas gdy rozmnażanie płciowe pozwala nie tylko na namnażanie się liczby komórek, ale także wytwarza komórki odmienne genetycznie..
Rozmnażanie płciowe jest jednak bardzo szczególnym atrybutem organizmów utworzonych przez komórki eukariotyczne i nie odpowiada żadnemu z typów rozmnażania organizmów prokariotycznych, które rozmnażają się wyłącznie bezpłciowo..
Rozmnażanie płciowe stanowi dla organizmów eukariotycznych bardzo ważne źródło zmienności genetycznej, co ma istotne implikacje w dużej różnorodności obserwowanej w tego typu organizmach..
Jeszcze bez komentarzy