Plik Kambryjski Jest to pierwszy okres wchodzący w skład ery paleozoicznej. Rozpoczynała się od 541 milionów lat temu do 485 milionów lat temu. W tym okresie geologicznym Ziemia była świadkiem największego zróżnicowania i umasowienia istniejących form życia..
W kambrze doszło do tak zwanej „eksplozji kambryjskiej”, podczas której pojawiła się duża liczba wielokomórkowych gatunków zwierząt, zamieszkujących głównie morza. W tym okresie pojawiły się struny, gromada, do której należą płazy, gady, ptaki, ssaki i ryby..
Okres kambru był jedną z najczęściej badanych przez specjalistów epok geologicznych. Ocenili zmiany geologiczne, jakie zaszły w tym okresie, ewolucję istniejących organizmów żywych, a także warunki środowiskowe, jakie panowały w tym czasie..
Jest jednak wiele aspektów, które wymagają wyjaśnienia w trakcie badania różnych skamieniałości, które wciąż są odzyskiwane..
Indeks artykułów
Okres kambru trwał 56 milionów lat. To był doniosły okres, pełen znaczących zmian.
Jedną z głównych cech charakterystycznych okresu kambru było wielkie zróżnicowanie i ewolucja istot żywych zamieszkujących ówczesną planetę. W kambrze pojawiło się wiele gatunków i gromad, które przetrwały do dziś.
Okres kambru został podzielony na cztery epoki lub serie: terrenewski, epoka 2, miaoling i furong.
W okresie kambru najbardziej znaczące zmiany geologiczne dotyczyły fragmentacji i reorganizacji superkontynentów i ich fragmentów.
Większość specjalistów zgadza się, że kontynenty lub fragmenty skorupy ziemskiej znalezione w kambrze były wynikiem fragmentacji superkontynentu znanego jako Pannotia..
W wyniku fragmentacji Pannotii powstały cztery kontynenty: Gondwana, Baltica, Laurentia i Syberia.
Najwyraźniej prędkość dryfu kontynentów była duża, co spowodowało, że fragmenty te stosunkowo szybko oddzieliły się od siebie. W ten sposób Gondwana przesunęła się w kierunku bieguna południowego, podczas gdy pozostałe cztery znajdowały się na biegunie północnym planety..
Należy wspomnieć, że przemieszczenie tych fragmentów skorupy ziemskiej doprowadziło do powstania nowych oceanów w przestrzeni, która je oddzieliła, a mianowicie:
Podobnie, północna połowa planety była prawie w całości pokryta Oceanem Phantalassa..
Uważa się, że w kambrze powierzchnia kontynentów została zaatakowana przez ważny proces erozyjny, w taki sposób, że ich panorama była raczej rozległą równiną..
Niewiele jest zapisów dotyczących klimatu w okresie kambru. Naprawdę niewiele jest skamieniałości, które pozwalają na zbadanie cech środowiskowych tego okresu.
Można jednak stwierdzić, że klimat w kambrze był znacznie cieplejszy niż w innych okresach geologicznych. Dzieje się tak, ponieważ na planecie nie było dużych fragmentów lodu..
Podobnie, ponieważ prawie całą półkulę północną zajmował ogromny ocean Phantalassa, wielu twierdzi, że klimat był umiarkowany i oceaniczny..
Podobnie uczeni zgadzają się, że w odniesieniu do klimatu nie było wahań sezonowych. W taki sposób, że można stwierdzić, że przynajmniej w kambrze klimat był dość stabilny, bez gwałtownych zmian temperatury..
Jednak pod koniec kambru nastąpił spadek temperatury, który spowodował pokrywanie się lodem części wolno poruszających się kontynentów. Przyniosło to negatywne konsekwencje dla żywych istot zamieszkujących planetę.
W związku z tym można stwierdzić, że klimat kambryjski był przez większość czasu ciepły i stabilny, co pozwoliło na rozwój życia w czasie, co wielu nadal nazywa „Wielką Eksplozją Kambru”..
Chociaż prawdą jest, że życie pojawiło się w eonie archaicznym, formy życia, które istniały na początku ery paleozoicznej, a konkretnie okresu kambru, były bardzo proste. Ograniczały się tylko do bardzo prostych istot żywych, zarówno jednokomórkowych, jak i wielokomórkowych, na ogół o miękkich ciałach..
W okresie kambru nastąpiło niezwykłe zróżnicowanie form życia. Specjaliści nazwali ten proces „eksplozją kambryjską”.
Wybuch kambru to zjawisko, które wciąż przyciąga uwagę większości specjalistów, którzy poświęcili się badaniu epok geologicznych..
Dzieje się tak, ponieważ w teorii ogromna różnorodność żywych istot pojawiła się prawie jednocześnie. Wszystko to zgodnie ze skamieniałościami wydobytymi z tego okresu.
Wśród głównych wątpliwości, które pojawiły się wśród specjalistów, można wymienić dwa główne:
Do dziś specjaliści nie byli w stanie dokładnie ustalić, jakie były przyczyny tak dużego zróżnicowania życia w okresie kambru. Istnieją jednak przypuszczenia, które próbują odpowiedzieć na to pytanie.
W okresie kambru Ziemia przeszła szereg zmian i przekształceń na poziomie środowiskowym, co pozwoliło jej stać się bardziej nadającą się do zamieszkania. Te zmiany obejmują:
Są specjaliści, którzy sugerują, że w okresie kambru musiało nastąpić znaczące zjawisko tektoniczne, lub jak to nazywają, „wielkiej wielkości”, które spowodowało podniesienie się poziomu morza, a nawet rozszerzenie się na niektórych powierzchniach istniejących kontynentów..
Hipoteza ta była bardzo chłonna w środowisku geologów, ponieważ wiadomo, że w tym okresie aktywność tektoniczna była częsta..
W tym okresie zaobserwowano, że u istniejących zwierząt doszło do szeregu modyfikacji w budowie ciała, co pozwoliło im na adaptację do środowiska i przyjęcie nowych zachowań, m.in..
W tym okresie pojawiły się m.in. kończyny przegubowe i oko złożone.
Przedstawiciele królestwa plantae, które istniało w okresie kambru, byli dość prości. Przeważnie istniały organizmy zdolne do przeprowadzenia procesu fotosyntezy.
Były jednokomórkowe, to znaczy składały się z pojedynczej komórki. Należą do nich niektóre rodzaje sinic i inne rodzaje organizmów, które pojawiły się później..
Te ostatnie miały wygląd wapienny i znaleziono je osadzone na dnie morskim, tworząc małe hałdy. Ale nie wszystkie z nich miały tę konfigurację, niektóre były zgrupowane razem, tworząc małe arkusze, które jako całość były znane jako oncoids.
W morzach występowały glony, natomiast na powierzchni ziemi jedynymi okazami roślin były porosty, które są bardzo prostymi formami roślin..
Podobnie istnieją dowody na istnienie innego gatunku organizmów z królestwa plantae, akritarchów. Były to żywe istoty, których skamieniałości są bogate.
Specjaliści ustalili, że akritarki składały się z fitoplanktonu, co jest powodem, dla którego tradycyjnie uważali je za rośliny. Są jednak inni, którzy uważają, że akritarchy są fazą lub etapem rozwoju jakiegoś organizmu z królestwa zwierząt.
Mimo to udało się zebrać obfite skamieniałości tych organizmów, choć nie zostały one dogłębnie zbadane, ponieważ ich mikroskopijny rozmiar utrudniał pracę specjalistom..
Zwierzęta występujące w okresie kambru żyły głównie w wodzie. Żyli w rozległych oceanach pokrywających planetę.
Większość zwierząt zamieszkujących kambr to złożone bezkręgowce. Do największych przedstawicieli tej grupy należą: trylobity, niektóre duże bezkręgowce oraz inne grupy, takie jak mięczaki, gąbki i robaki.
W okresie kambru na dnie morskim często znajdowano dużą liczbę gąbek, zaliczanych dziś do gromady porifera..
Charakteryzują się porami w całej strukturze ciała. Woda przepływa przez nie, pozwalając im na filtrowanie i zatrzymywanie małych cząstek jedzenia, które są w nich zawieszone..
Dzięki zapisom kopalnym uzyskano informacje o tym, jak mogły wyglądać te pierwsze gąbki. Według nich były gąbki drzewiaste i inne o kształcie stożka..
Stawonogi zawsze stanowiły bardzo dużą grupę zwierząt. Dziś jest to najliczniejsza gromada w królestwie zwierząt. W kambrze nie był to wyjątek, ponieważ było wiele zwierząt należących do tej gromady.
W tej grupie najbardziej reprezentatywne były trylobity. Była to grupa stawonogów, która obfitowała w tym okresie i utrzymywała się prawie do końca okresu permu..
Nazwa Trylobity pochodzi od jej anatomicznej konfiguracji, ponieważ jego ciało zostało podzielone na trzy części lub płaty: osiową lub krzywkową, opłucną lewą i opłucną prawą. Było to również jedno z pierwszych zwierząt, które rozwinęło zmysł wzroku.
Gromada ta przeszła wielką przemianę, dzieląc się na kilka klas, z których niektóre można spotkać do dziś.
Należą do nich między innymi: ślimak, głowonóg, polyplacophora i monoplacophora. Wiadomo, dzięki zapisom kopalnym, że istniały również inne wymarłe klasy mięczaków: Stenothecoida, Hyolitha i Rastroconchia.
Jest to gromada zwierząt, która w okresie kambru bardzo się rozwinęła i urozmaiciła. W tym okresie pojawiły się nowe gatunki szkarłupni, które potrafiły przystosować się do różnych istniejących warunków środowiskowych..
Jednak tylko jedna klasa przetrwała w czasie i pozostała do dziś - liliowate.
Była to być może najważniejsza grupa zwierząt, która miała swoje początki w okresie kambru, skoro od nich spora liczba grup zwierząt, takich jak kręgowce (płazy, ryby, gady, ptaki, ssaki), urochordaty i głowonogi.
Charakterystyczną cechą akordów jest to, że mają strukturę znaną jako struna grzbietowa. To nic innego jak rurkowaty sznur, który rozciąga się przez grzbietową część osobnika i pełni funkcję strukturalną.
Podobnie, wśród innych cech strunowców, można wymienić obecność ośrodkowego układu nerwowego, ogona poodbytniczego i perforowanego gardła..
Podobnie w morzach były drapieżniki, które żywią się resztą mniejszych organizmów. Wśród nich możemy wymienić Anomalocaris, który był największym znanym drapieżnikiem w okresie kambru..
Było to zwierzę spokrewnione z gromadą stawonogów. Miał długie ramiona pokryte przedłużeniami jak ciernie, które służyły do przybliżania jedzenia do ust, kilka rzędów zębów, które służyły do mielenia i przetwarzania jedzenia, a także miał złożone oczy, które pozwalały mu dostrzec najmniejszy ruch blisko niego..
Jeśli chodzi o rozmiar, może dochodzić do 1 metra długości. To był największy drapieżnik tamtych czasów. Tak bardzo, że znajdował się na szczycie łańcucha pokarmowego.
Okres kambru dzieli się na kilka epok: terrenewski, epoka 2, miaolingian i furong.
Była to najstarsza epoka kambru. Swoje początki miało 541 milionów lat temu. Jego początek zaznaczył się pojawieniem się skamieniałości organizmu zwanego Trichophycus pedum a jego koniec został określony przez pojawienie się trylobitów.
W tym czasie różnorodność istot żywych była nadal niewielka, ponieważ znajdowała się w następujących pododdziałach, w których została rozszerzona.
Zaczęło się około 521 milionów lat temu. O jego początku zadecydowało pojawienie się pierwszych skamieniałości trylobitów.
Specjaliści ustalili, że koniec tej epoki został zdeterminowany wyginięciem dużej liczby okazów zwierząt. Wynikało to ze zróżnicowania warunków środowiskowych, które uniemożliwiały przetrwanie niektórym gatunkom.
Jego imieniem nazwano ją dopiero w 2018 roku. Jest to trzeci i przedostatni okres kambru. Zaczęło się około 509 milionów lat temu. W tym czasie trylobity zaczęły się zwiększać i różnicować.
Zaczęło się 497 milionów lat temu. Jego początek zaznaczył się pojawieniem się nowego gatunku trylobitów, tzw Glyptagnostus reticulatus a jego koniec to pojawienie się gatunku morskiego zwierzęcia akordowego, znanego jako conodonto.
Jeszcze bez komentarzy