Rodzina, otoczenie, relacje z innymi i sam charakter najmniejszego domu kształtują się jak układanka, charakter i zdolność dzieci do interakcji z innymi i reagowania w taki lub inny sposób na innych. okoliczności, jakie stwarza im życie. Dla niektórych z nich strach, niepewność lub wstyd stają się coraz bardziej niezniszczalnymi barierami, które w końcu spowalniają ich zdolność do ewolucji i interakcji z innymi w sposób odpowiedni dla ich wieku..
Ten typ zachowań nadmiernej nieśmiałości zwykle pojawia się wraz z innymi objawami, takimi jak nerwowość lub niepokój w obliczu pewnych rzeczywistości, w których maluchy muszą wchodzić w interakcje. Epizody, w których dzieci akceptują ze zbyt dużą podejrzliwością lub dotyczą kontaktu z osobami spoza ich najbliższego kręgu.
„Środowisko szkolne ma zasadnicze znaczenie dla wykrywania i pomagania dzieciom w przekierowywaniu tych przypadków skrajnej nieśmiałości, które paraliżują je podczas wykonywania zadań zbiorowych lub interakcji z innymi”
Nauczyciele i personel szkolny są zwykle pierwszymi, którzy wykrywają tego typu zachowania, spędzając więcej godzin z dziećmi, obserwując, jak radzą sobie w różnych sytuacjach poza ich rodzinnym jądrem. W takich przypadkach zachowania nasilonej nerwowości są zwykle zauważane przed zwykłymi czynnościami, takimi jak publiczne przemówienia lub przed przypadkami izolacji w czasie odpoczynku i rekreacji. Pewne chwile, w których maluchy stawiają na samotność, zamiast wchodzić w interakcje z resztą. Zalecamy przeczytanie tego bezpłatnego przewodnika po innowacjach w nauczaniu, aby poznać najlepsze praktyki w tego typu sytuacjach..
W najbardziej znanym środowisku ważne jest również, aby być czujnym i obserwować te zachowania, w których dzieci unikają spędzania czasu z innymi dziećmi w ich wieku, a nawet przyjmują pozycje budzące wyraźny wstyd i dyskomfort lub chowają się za bliskimi, gdy spotykają się z innymi osobami spoza grupy, które daje im większe poczucie bliskości i spokoju.
Za tego typu realiami, jeśli chodzi o aktorstwo, kryje się szeroka lista powodów, które sięgają od powtarzania się wzorców nieśmiałości obserwowanych w rodzinie, do tych dzieci, które zostały wychowane w bardzo opiekuńczym środowisku, które skończyło się na zmniejszeniu ich społecznego. umiejętności, wzmacniając ich lęk przed narażeniem się zarówno na innych, jak i na nowe sytuacje.
Brak poczucia własnej wartości, niepewność lub jakieś traumatyczne przeżycie, którego doświadczyły maluchy w pewnym momencie, mogły również pozostawić swój mały ślad, prowadząc je do stawienia czoła życiu z sytuacji wielkiego strachu i nieśmiałości.
Aby pomóc dzieciom przezwyciężyć tego typu sytuacje, ważne jest, aby nie wywierać na nie presji ani nie minimalizować problemów, dając im poczucie, że są nieważne lub wręcz przeciwnie, wyolbrzymiają rzeczywistość, że żyją w udręce. Zaangażowanie w zwracanie się do specjalistów w tej dziedzinie o informacje pomoże im stawić czoła ścieżce z większymi gwarancjami i zaoferować maluchom różne terapie, które pomogą im zmniejszyć poziom nerwowości i niepewności, zrelaksować się, a także doradzić rodzicom, aby kontynuowali postęp w nauce. we właściwym kierunku.
https://www.youtube.com/watch?v=1PVz8V8LEsw
Jeszcze bez komentarzy