Zacznijmy od zdefiniowania, czym jest żal. Żal jest normalną i zdrową odpowiedzią na stratę. Charakteryzuje emocje, które odczuwasz, gdy tracisz kogoś lub coś ważnego.
Ludzie są dotknąć z wielu różnych powodów:
Strata, która wywołuje żal, nie zawsze jest fizyczna. Mogą pojawić się smutki z powodu przyszłych planów, które poczyniłeś lub różnych zmian w życiu.
Żałoba jest opisywana jako proces 5-etapowy: zaprzeczenie, złość, negocjacje, depresja i akceptacja. Wszystkie te reakcje na utratę są normalne..
Nie wszystkie straty dotyczą śmierci, poniesienia strat takich jak: rozwód, separacja, utrata pracy, niewyjaśnione zmiany życiowe itp..
J.W Worden komentuje, że mówienie o fazach i / lub etapach może ustawić osobę w pozycji biernej twarzą w twarz z bólem, w której nie można nic zrobić poza czekaniem na kolejne etapy..
Dlatego autor woli o tym mówić żałobne zadania, ustawić osobę w bardziej aktywnej pozycji, aby stawić mu czoła.
Od osoby wymaga się, aby nauczyła się otwierać na emocje, których doświadcza, bez osądzania ich, walki z nimi i nadawania im sensu, aby stopniowo przyjąć stratę, zmienić jej pozycję w swoim życiu i kontynuować podążanie ścieżką naprzód..
Zadania zaproponowane przez Wordena to:
Naucz się rozróżniać akceptacja intelektualna i akceptacja emocjonalna. Konieczne jest rozpoznanie i przeżycie emocji, które wywołała strata.
Zaprzeczanie utrudnia życie i radzenie sobie z żalem. Dlatego niezwykle ważne jest, aby zaakceptować rzeczywistość straty i emocje, jakie ona generuje..
Aby pracować nad emocjami, które pojawiają się w okresie żałoby, konieczne jest, aby osoba była świadoma tego, jakich emocji doświadcza i pozwoliła sobie na ich odczuwanie..
Odradza się unikanie przejawiających się emocji, ponieważ uniemożliwia to prawidłowe działanie żałoby..
Worden mówi o 3 obszarach adaptacji, którymi należy się zająć po stracie:
a) Adaptacje zewnętrzne: Jak strata wpływa na codzienne życie danej osoby.
b) Adaptacje wewnętrzne: W jaki sposób strata wpływa na obraz, jaki dana osoba ma o sobie, przede wszystkim w definiowaniu siebie samego i poczuciu osobistej skuteczności.
c) Duchowe adaptacje: Jak strata wpływa na przekonania, wartości i założenia danej osoby na temat świata. Osoba będzie musiała nauczyć się przyjmować role, do których nie jest przyzwyczajona, rozwinąć umiejętności, których nigdy wcześniej nie miała i przejść z nowym poczuciem siebie i świata..
Zadanie to polega na znalezieniu dla osoby, która odeszła, takiego miejsca, które pozwala na związanie się z nią, ale w sposób nie przeszkadzający jej w dalszym życiu.
Musimy znaleźć sposób na zapamiętanie bliskich zmarłych, zabierając ich ze sobą, ale nie powstrzymując nas przed dalszym życiem (Worden, 2004).
Nie chodzi o oddanie zmarłego, ale o znalezienie dla niego odpowiedniego miejsca w jego życiu emocjonalnym..
Jest to akt, w wyniku którego osoba celowo powoduje śmierć. Zwykle jest wynikiem rozpaczy spowodowanej lub przypisywanej chorobie fizycznej, chorobie psychicznej, takiej jak depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia lub zaburzenie osobowości typu borderline.
Plik alkoholizm lub nadużywanie substancji. Również problemy w relacjach międzyludzkich czy molestowanie psychiczne.
Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy myślą o samobójstwie, mają tendencję do fizycznego i emocjonalnego wycofywania się z ludzi. Są tak zamknięci w swoich myślach o „bólu”, „traumie”, „chorobie” itp., Że całkowicie izolują się od swojego otoczenia..
Większość samobójstw następuje impulsywnie w momentach kryzysu, kiedy nie ma refleksji, by znaleźć rozwiązanie, oślepiają i myślą, że nie ma innego wyjścia.
Jeśli myślisz o samobójstwie, poproś o pomoc! Nie pozwól, aby ta myśl była w twoim umyśle przez cały czas. ZAWSZE jest rozwiązanie, daj sobie możliwość życia w pokoju i radości.
Jest to mechanizm, w którym na podstawie działania lub zaniechania dokonujemy moralnej oceny naszego postępowania (w tym naszych myśli) i „orzekamy”, że popełniliśmy błąd i powinniśmy zostać ukarani..
Poczuciu winy towarzyszą takie emocje jak smutek, udręka, frustracja, bezradność lub wyrzuty sumienia, i powtarzające się i nieproduktywne myśli. O poczuciu winy decyduje nasza interpretacja i ocena faktów.
Jest to emocja, której doświadczają ludzie, którzy są przekonani, że wyrządzili krzywdę, nie robiąc czegoś innego dla zmarłej osoby, i mają tendencję do negatywnych ocen swoich ludzi.
Zgodnie z prądem poznawczym to myśli wywołują te emocje, myśląc, że ktoś jest odpowiedzialny za dyskomfort lub nieszczęście innej osoby.
Ważne jest, abyśmy pamiętali o osobach, które przeżyły samobójstwo ukochanej osoby, nie odpowiadają za decyzje osoby, która dopuściła się czynu. Osoba, która zdecyduje się popełnić samobójstwo, zrobi to niezależnie od tego, czy jej rodzina i przyjaciele się na to zgodzą, czy nie.
Kiedy czujesz się winny z tego powodu, ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy. Jest to wyczerpujące i może stać się paraliżujące, jeśli doświadczysz tego bez profesjonalnej pomocy..
Jeszcze bez komentarzy