Plik Kondor kalifornijski lub kondor kalifornijskiGymnogyps californianus) to ptak drapieżny należący do rodziny Cathartidae. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest pomarańczowe ubarwienie szyi i głowy. Dzieje się tak, ponieważ na tych obszarach zwierzęciu brakuje upierzenia, więc skóra jest odsłonięta.
Tony te nasilają się w okresie rozrodczym i gdy zwierzę jest zestresowane. Te jasne kolory kontrastują z głębokim czarnym upierzeniem pokrywającym ciało.
Po rozłożeniu skrzydeł w dolnej części widać trójkątne białe plamki, które charakteryzują tego ptaka. Jeśli chodzi o nogi, są szare i mają tępe i proste pazury. Z tego powodu nie są przystosowane do chwytania zdobyczy ani do obrony..
Obecnie mieszka w południowej Kalifornii. Jednak populacja kondora kalifornijskiego drastycznie spadła w XX wieku z powodu jego kłusownictwa..
Aby przeciwdziałać tej sytuacji, wdrożono plan ochrony, w ramach którego odłowiono wszystkie istniejące dziko żyjące gatunki. Tak więc od 1991 roku Gymnogyps californianus został ponownie wprowadzony do swojego naturalnego środowiska. Jednak jest nadal uważany przez IUCN za krytycznie zagrożony wyginięciem..
Indeks artykułów
Ogólnie rzecz biorąc, samica jest zwykle nieco mniejsza niż samiec. Całkowita długość może wynosić od 109 do 140 centymetrów, a waga ptaka od 7 do 14 kilogramów. Jeśli chodzi o rozpiętość skrzydeł, wynosi od 2,49 do 3 metrów.
Dziób kondora kalifornijskiego jest ostry, długi i bardzo mocny. To zwierzę używa go do przebijania skóry martwych zwierząt i rozdzierania ich ciała. Ponadto używa go do usuwania liści z drzew, tworząc w ten sposób lepsze miejsce do odpoczynku..
Możesz także manipulować skałami, gałęziami i innymi przedmiotami znajdującymi się w jaskiniach, poprawiając w ten sposób obszar lęgowy..
Uprawa to worek znajdujący się pod gardłem. W tym przypadku żywność jest przechowywana i częściowo trawiona przed wejściem do żołądka. Zewnętrznie można to uwidocznić jako guzek w górnej części klatki piersiowej.
Plik Gymnogyps californianus posiada worki powietrzne zlokalizowane pod skórą, w okolicy szyi i gardła. Kiedy kondor kalifornijski jest podekscytowany lub wzburzony, nadyma te worki. W ten sposób wygląda na większy, robiąc wrażenie na napastniku.
Gatunek ten wyróżnia się pomarańczowo-czerwoną szyją i głową. To zabarwienie wynika z faktu, że w tych miejscach skóra jest naga, z wyjątkiem kilku ciemnych piór, które ma na czole. Na szyi wyróżnia się efektowny naszyjnik z czarnego pióra
W stosunku do tułowia jest upierzony w kolorze czarnym. Na spodniej stronie skrzydeł ma białe trójkątne plamki, które charakteryzują ten gatunek. Jeśli chodzi o nogi, są szare, a dziób jest w kolorze kości słoniowej..
Młode tego gatunku mają szary puch, który zostaje zastąpiony przez dorosłe upierzenie w wieku od 5 do 7 miesięcy. Może nawet zachować ciemnoszarą głowę przez około 4 do 5 lat..
Kondor kalifornijski ma specjalne cechy na palcach, środkowy jest wydłużony, a tył słabo rozwinięty. Ponadto pazury są tępe i proste, więc są bardziej przystosowane do chodzenia niż chwytania nimi rzeczy.
Ta cecha jest bardziej podobna do kończyn bocianów niż do kończyn sępów Starego Świata lub ptaków drapieżnych, które używają swoich nóg jako narządów zatrzymania lub obrony..
Podczas lotu ruchy kondora kalifornijskiego są pełne gracji. W momencie oderwania się od ziemi energicznie trzepocze skrzydłami, ale gdy osiągną wysokość, szybuje. Dzięki temu możesz pokonywać duże odległości bez konieczności machania skrzydłami.
Chociaż może latać z prędkością 90 km / h, woli przysiąść w wysoko położonym miejscu i wystartować, poruszając się bez większego wysiłku trzepoczącego. Dlatego ptak ten często lata w pobliżu skalistych klifów, gdzie wykorzystuje prądy termiczne, aby utrzymać się w górze..
Kondor kalifornijski jest ptakiem niemigrującym, jednak zwykle podróżuje po dużych obszarach w poszukiwaniu pożywienia. Następnie zawsze wraca do tego samego miejsca odpoczynku lub gniazda.
W ciągu dnia spędza długie godziny odpoczywając w gnieździe lub na słońcu. Odbywa się to zwykle we wczesnych godzinach porannych, po czym rozpościera skrzydła.
Ma również tendencję do dbania o siebie z pewną regularnością. Kondor kalifornijski zachowuje starannie utrzymane upierzenie. Po karmieniu delikatnie oczyść głowę i szyję.
Możesz także zbliżyć się do źródeł wody i użyć jej do oczyszczenia kurzu z ich błyszczącego upierzenia. Jeśli nie ma dostępnych zbiorników wodnych, oczyści twoje ciało, pocierając je kamieniami, trawami lub gałęziami drzew..
-Królestwo zwierząt.
-Podrzędność: Bilateria.
-Gromada; Chordat.
-Subfilum: kręgowiec.
-Infrafilum: Gnathostomata.
-Nadklasa: Tetrapoda.
-Klasa: ptaki.
-Rząd: szponiaste.
-Rodzina: Cathartidae.
-Rodzaj: Gymnogyps.
-Gatunki: Gymnogyps californianus.
Wcześniej kondor kalifornijski był rozpowszechniany w większości zachodniej części Ameryki Północnej, od Kolumbii Brytyjskiej po północną Kalifornię Baja i od wschodniego regionu po stan Floryda. Do 1700 roku gatunek ten żył w Arizonie, Nowym Meksyku i zachodnim Teksasie.
W 1800 roku populacje Gymnogyps californianus ponieśli kolejny poważny upadek, przestając istnieć w regionie wybrzeża Pacyfiku. Na początku lat trzydziestych wyginęły na terenach położonych na północ od Baja California.
Ostatnią grupę zaobserwowano w 1985 roku w pasmach przybrzeżnych Kalifornii. Organizacje protekcjonistyczne wraz z podmiotami państwowymi i krajowymi przejęły tę grupę i przeniosły ją do ośrodków hodowlanych zlokalizowanych w Los Angeles i San Diego..
Obecnie kondor kalifornijski jest ponownie wprowadzany do swojego naturalnego środowiska, dlatego znajduje się na południowej pustyni Kalifornii. Tak więc żyją w Lesie Narodowym Los Padres, położonym w południowej i środkowej Kalifornii oraz w Parku Narodowym Wielkiego Kanionu w Arizonie..
Kondor kalifornijski żyje w lasach iglastych, skalistych zaroślach i dębowych sawannach. Zamieszkuje również biomy pustynne lub chaparrale wydmowe. Często występuje na obszarach w pobliżu klifów lub tam, gdzie rosną wysokie drzewa, które wykorzystuje jako miejsca lęgowe..
Tak więc gatunek ten występuje w stromych kanionach i lasach górskich, na wysokości od około 300 do 2700 metrów nad poziomem morza. Jeśli chodzi o lęgi, występują one na wysokości od 610 do 1372 metrów nad poziomem morza..
Chociaż morfologicznie nie ma niezbędnych dostosowań do pokonywania dużych odległości, eksperci zwracają uwagę, że w poszukiwaniu padliny może pokonywać odległości do 250 kilometrów. Jednak po wyprawie wracają do gniazda.
Istnieją dwa rezerwaty, w których ptak ten jest chroniony przed zakłóceniami powodowanymi głównie przez człowieka. Jeden z nich znajduje się w Sanktuarium Condor Sisquoc, położonym na pustyni San Rafael, a drugi to Sanktuarium Condor Sespe, położone w Lesie Narodowym Los Padres..
Plik Gymnogyps californianus buduje gniazda w lasach iglastych i chaparral, preferując gigantyczne drzewa Sequoia (Sequoiadendron giganteum). Zwykle też gniazduje w gatunkach takich jak Quercus spp., Garrya spp., Adenostoma fasciculatum Y Toxicodendron diversilobum.
Obszary te są strome i pokryte gęstymi zaroślami wzdłuż klifów. Gniazda często znajdują się w naturalnych jaskiniach i szczelinach.
Jeśli chodzi o obszar żerowania, obejmuje to sawannę dębową lub murawy z niewielkimi przestrzeniami zdominowanymi przez jednoroczne trawy. W innych regionach otwarte tereny są prawie pozbawione roślinności, podczas gdy w innych występują rozproszone dęby i krzewy Juglans californica.
Kondor kalifornijski wymaga otwartego terenu do żerowania, ponieważ potrzebuje przestrzeni, aby szybować i łatwo dostać się do ofiary. Przez większość czasu obszary te znajdują się na niższych wysokościach niż siedlisko lęgowe, chociaż mogą się na siebie nakładać.
Plik Gymnogyps californianus Wymaga w swoim domowym zasięgu miejsc do odpoczynku i ochrony przed niepogodą. Takie ostoje znajdują się na ogół w pobliżu miejsc żerowania i lęgów, na wysokich drzewach lub na klifach..
XX wieku populacja kondora kalifornijskiego została drastycznie zmniejszona. W kolejnych latach gatunek nadal się zmniejszał, co doprowadziło do natychmiastowej interwencji właściwych organów.
Ostatni z tego gatunku został złowiony w 1987 roku i objęty udanym programem hodowli w niewoli. W ten sposób w 1991 roku w sanktuarium w Kalifornii wprowadzono pierwsze dwa kondory..
Od tego czasu do chwili obecnej reintegracja trwa. Jednak IUCN uważa, że kondor kalifornijski nadal znajduje się w krytycznym stanie wymarcia..
Drastyczny spadek liczby ludności przypisuje się głównie zatruciu ołowiem. Dzieje się tak, ponieważ ptak zjada mięso zwierząt, które zostały zastrzelone, więc przypadkowo połyka małe kawałki ołowianych kul.
Tak więc badanie przeprowadzone w Kalifornii, gdzie wykorzystano próbki z lat 2004-2009, wskazuje, że około jedna trzecia kondorów doświadcza skutków toksykologicznych związanych z amunicją ołowianą..
Populacja zamieszkująca kalifornijskie wybrzeże środkowego Oceanu Spokojnego cierpi na poważny problem z jajami. Skórka wykazuje zmniejszenie grubości w wyniku działania pestycydu DDT.
Spożycie tej silnie toksycznej substancji pochodzi z połknięcia zwłok ssaków morskich, które zostały narażone na działanie tego pestycydu.
Kolejny czynnik, który zagraża Gymnogyps californianus jest to spożycie zatrutego mięsa przynęty. Jest to używane przez farmerów do kontrolowania populacji kojota, ale przypadkowo zostaje skonsumowane przez tego drapieżnika.
Kondor kalifornijski jest ujęty w Załączniku I i II CITES. Istnieje również zakrojony na szeroką skalę program związany z hodowlą i reintrodukcją w niewoli, prowadzony przez różne instytucje krajowe i międzynarodowe..
Kondor kalifornijski osiąga dojrzałość płciową w wieku około 6 lat, jednak często rozmnaża się dopiero w wieku 8 lat. Początek okresu godowego i wyboru miejsc lęgowych przypada zwykle w grudniu, chociaż niektóre pary robią to późną wiosną..
Samiec tego gatunku wykonuje pokazy zalotów, aby przyciągnąć uwagę samicy. W ten sposób rozkłada skrzydła, poruszając głową. Gdy kobieta zaakceptuje roszczenia mężczyzny, staje się partnerem życiowym.
Preferowanymi miejscami gniazdowania są klify, jednak mogą to robić również między skałami lub w zagłębieniach dużych drzew, takich jak sekwoja kalifornijska (Sequoia sempervirens).
Samica składa zwykle tylko jedno jajo w sezonie. To powolne tempo reprodukcji negatywnie wpływa na regenerację gatunku.
Jeśli chodzi o jajo, to jest ono składane w gnieździe między lutym a początkiem kwietnia. Jeśli chodzi o inkubację, trwa ona około 56 do 58 dni i zarówno samiec, jak i samica na zmianę opiekują się jajkiem..
Po wykluciu pisklę szybko rośnie. Rodzice są odpowiedzialni za dostarczanie im jedzenia. Ze względu na charakterystykę swoich pazurów kondor kalifornijski nie może nosić ze sobą pożywienia, jak to czyni zdecydowana większość ptaków. Dlatego wykorzystuje plony do przechowywania mięsa, które oferuje swoim młodym..
W tego rodzaju worku skórnym, znajdującym się w gardle, odkłada się pokarm, a gdy ptak dotrze do gniazda, zwraca go. W ten sposób pisklę jest karmione, dopóki nie będzie mogło samodzielnie latać, co ma miejsce między 6 a 7 miesiącem życia..
Kiedy odleci, pozostaje w gnieździe z rodzicami przez 1 rok lub dłużej, ucząc się samodzielnie żerować i żyć samodzielnie..
Plik Gymnogyps californianus jest obowiązkowym padlinożercą, żywiącym się wyłącznie tuszami zwierząt, na które polowały inne gatunki. Na ogół wolą, aby padlina była świeża, jednak w razie potrzeby mogliby ją spożyć w zaawansowanym stanie rozkładu..
Obecnie gatunek ten żeruje na sawannach i otwartych siedliskach dębowych oraz na łąkach. Zwykle robi to również w przybrzeżnych regionach środkowej Kalifornii. Jednak kilkakrotnie był widziany na obszarach bardziej zalesionych w poszukiwaniu pożywienia..
Aby znaleźć jedzenie, nie tylko wykorzystują swój zapach, ale zwykle lokalizują je gołym okiem lub podążając za innymi padlinożercami. Kondor kalifornijski może karmić się pojedynczo lub w dużych grupach, które siadają na martwym zwierzęciu..
W przypadku tworzenia grupy żywności obowiązuje ścisła hierarchia. Dominujące ptaki jedzą jako pierwsze, w ten sposób selektywnie zbierając ulubione i najbardziej odżywcze części zwierzęcia..
Jeśli chodzi o zachowania żywieniowe, obejmuje loty rozpoznawcze, loty wokół padliny i długie godziny oczekiwania w pobliżu zwłok zwierzęcia, na gałęzi lub na ziemi. Jest to możliwe, aby uważać, aby inne drapieżniki nie zjadały ich pożywienia..
Kondor kalifornijski żywi się głównie tuszami dużych ssaków, takich jak mulaki (Odocoileus hemionus), antylopa widłoroga (Amerykańska antilocapra), łosie de tule, kozy, owce, krowy, świnie, kojoty i konie.
Może również żerować na mniejszych ssakach, takich jak wiewiórki ziemne (Spermophilus spp.) i zające (Lepus spp.) i króliki ogoniasteSylvilagus spp.). Ci, którzy mieszkają w pobliżu wybrzeży, zwykle jedzą mięso lwów morskich (Zalophus californianus), wieloryby (Order Cetacea) i foki, wśród innych gatunków morskich.
Kości małych ssaków są źródłem wapnia, bardzo ważnego pierwiastka mineralnego w produkcji jaj..
Jeszcze bez komentarzy