Współocena cech, typów, instrumentów, przykład

3864
Jonah Lester

Plik współocena Jest to działalność edukacyjna, w ramach której uczniowie oceniają wyniki swoich rówieśników jako równych sobie. Może przybierać różne formy w zależności od specyfiki sposobu, w jaki jest realizowana, kim są uczniowie i jaki jest kontekst edukacyjny.

Współewaluacja jest jednym z trzech głównych systemów pomiaru wyników stosowanych zarówno w kontekście edukacyjnym, jak i w innych obszarach. Pozostałe dwa to samoocena i heteroocena lub ocena zewnętrzna. Każdy z nich ma szereg zalet i wad i są bardziej odpowiednie w określonych sytuacjach..

Źródło: pixabay.com.

Współocena może się również znacznie różnić w zależności od tego, czy jest używana do celów podsumowujących (tj. Do wystawienia oceny, jak ma to miejsce, gdy test jest oceniany przez rówieśnika), czy do celów informacyjnych, na przykład gdy kilku uczniów przekazuje informacje zwrotne jeden z nich na temat ich wydajności.

Wykazano, że współocena, mimo iż pojawiła się niedawno, ma bardzo pozytywny wpływ na zdolność uczniów do osiągnięć. Ponadto niektóre badania sugerują również, że może to poprawić samoregulację uczniów, ich motywację i umiejętności interpersonalne.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka, zalety i wady
    • 1.1 Pozwalają nauczycielowi zaoszczędzić czas
    • 1.2 Zwiększ uczenie się
    • 1.3 Nie dotyczy wszystkich sytuacji
    • 1.4 Uczniowie wykonują to w sposób naturalny
  • 2 rodzaje
    • 2.1 W zależności od celu
    • 2.2 Anonimowi vs. Osobisty
    • 2.3 W zależności od uczestników
  • 3 instrumenty
  • 4 Przykład
  • 5 Referencje

Charakterystyka, zalety i wady

Pomimo faktu, że jest to stosunkowo nowa technika, współocena rozwinęła się bardzo szeroko, odkąd zaczęto ją wdrażać w dziedzinie edukacji.

W ostatnich dziesięcioleciach ta metoda oceny przeszła wielki rozwój, więc dziś może być stosowana na wiele różnych sposobów.

Na przykład współocena może być wykorzystana po prostu do celów informacyjnych, stosując ją w taki sposób, aby wyniki procesu nie wpływały na końcową ocenę uczniów; ale może być też odwrotnie, wykorzystując ten proces jako jedną z głównych metod oceniania uczniów.

Oprócz tego metody współoceny różnią się pod wieloma względami, na przykład czy są anonimowe czy nie, czy też praca każdego ucznia jest oceniana indywidualnie, w parach czy w grupach..

Jednak wszystkie formy, które przyjmuje to podejście, mają wiele wspólnych cech, które zobaczymy poniżej..

Oszczędzają czas nauczyciela

Jedną z głównych wad ewaluacji zewnętrznej jest to, że pojedyncza osoba lub niewielka ich grupa muszą oceniać pracę większej grupy.

Powoduje to efekt zwany „wąskim gardłem”, co oznacza, że ​​proces oceny może zająć dużo czasu i wymaga dużego wysiłku..

W rzeczywistości w niektórych miejscach, w których liczba uczniów znacznie przewyższa liczbę egzaminatorów, ocena wyników może być niezwykle kosztowna. Może się to zdarzyć na przykład w takich procesach, jak konkursy publiczne, egzaminy wstępne do różnych ośrodków edukacyjnych czy niektórych uczelni..

Chociaż nie ma ona zastosowania we wszystkich tych sytuacjach w sposób uogólniony, współocena może do pewnego stopnia złagodzić ten problem, ponieważ pozwala na znaczną oszczędność czasu w procesie oceniania pracy uczniów..

Zwiększ uczenie się

Podczas procedury oceny zewnętrznej uczniowie otrzymują niewiele informacji, które pozwalają im uczyć się na błędach lub odkrywać coś nowego. Generalnie nauczyciel ogranicza się do poprawiania im egzaminów, zadań czy zadań w taki sposób, aby uzyskiwane informacje zwrotne były bardzo skąpe.

Wręcz przeciwnie, w procesie ewaluacji studenci aktywnie uczestniczą w korekcie, co pozwala im zapoznać się z najczęstszymi błędami popełnianymi przez osoby do nich podobne..

Może to pomóc im ulepszyć własny proces zdobywania wiedzy poprzez tak zwane „zastępcze uczenie się”..

Oprócz tego współocena pozwala również uczniom na przyswojenie sobie tego, czego się nauczyli. Wiele badań sugeruje, że fakt oceniania pracy innych ludzi lub uczenia innych krystalizuje zdobytą już wiedzę w taki sposób, że pogłębia się ona i zmniejsza się prawdopodobieństwo, że zostaną o nich zapomniani..

Nie dotyczy wszystkich sytuacji

Pomimo wszystkich zalet, jakie mogą mieć procesy współoceny, niestety nie jest możliwe lub pożądane ich zastosowanie we wszystkich środowiskach edukacyjnych i kontekstach. W niektórych z nich konieczne jest, aby ekspert zważył jakość pracy uczniów, zamiast być wykonywana przez równorzędny.

Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy temat jest bardzo złożony i wymaga specjalistycznej wiedzy, aby móc go ocenić; lub gdy proces oceny musi następować po określonej serii etapów, które osoba prowadząca egzamin musi być bardzo zaznajomiona.

Uczniowie wykonują to w sposób naturalny

Wreszcie jedną z najciekawszych zalet współoceny jest to, że jest to proces, który uczniowie już przeprowadzają spontanicznie. Praktycznie we wszystkich kontekstach edukacyjnych zaobserwowano, że uczniowie lub uczniowie pomagają sobie nawzajem, oceniają siebie i doradzają, jak mogą się poprawić..

W ten sposób, jeśli współewaluacja zostanie wdrożona jako jedna z głównych metod weryfikacji uczenia się przez uczniów, promowane będzie wykorzystanie umiejętności, która już jest obecna u uczniów..

Mogłoby to nie tylko zwiększyć ich motywację i zaangażowanie, ale prawdopodobnie doprowadziłoby do bardzo dobrych wyników w średnim i długim okresie..

Rodzaje

Nie ma znormalizowanej klasyfikacji różnych rodzajów wzajemnej oceny. Mimo to poniżej zobaczymy kilka kryteriów, które można wykorzystać do podzielenia różnych wersji tego procesu.

W zależności od celu

Jak już widzieliśmy, jedna z głównych różnic, które mogą istnieć między różnymi procesami oceny wzajemnej, dotyczy rezultatów, do których dąży się podczas ich stosowania..

W niektórych kontekstach współocena będzie jedynym narzędziem służącym do badania pracy uczniów, podczas gdy w innych będzie służyć jedynie jako wsparcie w jakimś innym procesie..

W związku z tym współocena informacyjna może po prostu służyć poprawie uczenia się uczniów, poszerzaniu ich umiejętności i generowaniu w nich większej motywacji; ale nie odciąży nauczyciela, który i tak będzie musiał korygować pracę swoich uczniów po zakończeniu tego procesu.

Z drugiej strony, współocena „sumatywna” oznacza, że ​​ostateczne wyniki testu, egzaminu lub demonstracji zostaną ustalone przez rówieśników osoby egzaminowanej..

Ma to wszystkie zalety, o których już wspomnieliśmy, ale może również prowadzić do błędów w ocenach w zależności od zmiennych, takich jak osobiste relacje uczniów między sobą..

Anonimowi vs. Osobisty

Inna z najczęstszych klasyfikacji różnych współocen, których można dokonać, opiera się na tym, czy oceniana osoba wie, kto nadał jej konkretną ocenę, czy nie. W pierwszym przypadku czynniki subiektywne, takie jak związek między dwojgiem ludzi, są bardziej prawdopodobne niż w drugim..

Z drugiej strony zdarzają się też procesy współewaluacji, w których egzaminator nie wie, czyją pracę koryguje. Może się to zdarzyć tylko w niektórych sytuacjach, takich jak poprawianie egzaminu.

W niektórych przypadkach, gdy ani egzaminator, ani zdający nie wiedzą, kim jest ten drugi, mówi się o procesie oceny „podwójnie ślepej”..

W zależności od uczestników

Najbardziej podstawową formą, jaką może przyjąć współocena, jest wymiana pracy między dwiema osobami i wzajemne ocenianie. Jednak nie jest to jedyna wersja tego procesu, jaka istnieje..

Na przykład w niektórych kontekstach jest również możliwe, że kilku studentów utworzy trybunał, który będzie odpowiedzialny za ocenianie wyników ich rówieśników. W innych przypadkach może się nawet zdarzyć, że cała klasa lub grupa musiała zdecydować, jaką ocenę otrzyma każdy z jej członków.

Dynamika występująca w każdym z tych przypadków jest bardzo różna, więc każdy z nich jest bardziej odpowiedni dla serii określonych kontekstów.

Instrumenty

Instrumenty, które będą używane w każdym procesie ewaluacji, będą w dużej mierze zależały od kontekstu, w jakim poruszają się uczniowie oraz rodzaju wiedzy lub umiejętności, które będą badane. Dlatego bardzo trudno jest sporządzić wyczerpującą listę wszystkich narzędzi, które można by wykorzystać w tej dziedzinie..

Jednak za każdym razem, gdy przeprowadzany będzie proces współoceny, konieczne będzie stworzenie wraz ze studentami listy kryteriów oceny, które będą stosowane podczas tej samej oceny..

Dzięki temu będą wiedzieć, na czym muszą się skupić, szczególnie w celu zbadania aktywności swoich rówieśników i skuteczniejszego skupienia uwagi..

Przykład

Jedną z najprostszych form współoceny może być wykonanie przez uczniów serii ćwiczeń, aby zastosować wiedzę zdobytą na zajęciach..

W tym kontekście nauczyciel może poprosić uczniów, aby wymienili wyniki w parach i porównali je, próbując wykryć błędy, które popełnili i gdzie się mylili.

Nauczyciel może następnie podać poprawną odpowiedź, a następnie poprosić uczniów, aby porównali z nią pracę swoich kolegów z klasy i wystawili ocenę..

Bibliografia

  1. „Peer assessment” w: University of Reading. Pobrane: 4 czerwca 2019 z University of Reading: reading.ac.uk.
  2. „Wzajemna ocena uczniów” w: UNSW Sidney. Pobrane: 4 czerwca 2019 r. Z UNSW Sidney: unsw.edu.au.
  3. „Peer assessment” w: Newcastle University. Pobrane: 4 czerwca 2019 z Newcastle University: ncl.ac.uk.
  4. „Peer assessment” w: Stanford University. Pobrane: 4 czerwca 2019 r. Z Uniwersytetu Stanforda: learningcommons.stanford.edu.
  5. „Ocena partnerska” w: Wikipedia. Pobrane: 4 czerwca 2019 z Wikipedii: es.wikipedia.org.

Jeszcze bez komentarzy