Colletotrichum to rodzaj grzybów workowatych (Ascomycota) z dużą liczbą gatunków. Są rozpoznawane na całym świecie jako patogeny wielu dzikich roślin i większości gatunków roślin uprawnych. Organizmy te atakują uprawy w regionach tropikalnych i subtropikalnych, powodując wielomilionowe straty dla przemysłu rolnego.
Grzyby z rodzaju Colletotrichum są odpowiedzialne za zgniliznę owoców po zbiorach, antraknozę i zarazę roślin ważnych handlowo, w tym bananów, papai, manioku, sorgo, kawy, fasoli, pomidorów, papryki i wielu innych.
Klasyfikacja taksonomiczna gatunków Colletotrichum jest kontrowersyjny i jest obecnie poddawany przeglądowi. Niektóre cechy morfologiczne są przydatne do różnicowania grup gatunków, ale nie są przydatne w innych przypadkach.
Sugerowano, że rodzaj Colletotrichum zawiera kompleksy tajemniczych gatunków, które są ze sobą blisko spokrewnione, o podobnych zachowaniach kolonizacyjnych i infekcyjnych.
Indeks artykułów
Plik Colletotrichum należą do grupy grzybów workowatych. Organizmy te charakteryzują się przedstawieniem struktury rozrodczej w postaci worka. Jego grzybnię tworzą strzępki przegrodowe.
Wśród innych cech workowców w ogóle i Colletotrichum w szczególności są to:
Rozmnażanie płciowe zawsze obejmuje wytworzenie worka z dwoma lub więcej haploidalnymi askosporami. Tolerują temperatury od 10 do 40 ° C, ale ich optymalna temperatura rozwoju to 28 ° C.
Podczas procesu infekcji fitopatogenne gatunki z rodzaju Colletotrichum początkowo kolonizuje żywe komórki roślinne poprzez rozbicie ściany komórkowej, ale bez penetracji błony plazmatycznej tych komórek (zapobiega to postępującej śmierci komórki).
Rozpoczęcie żerowania martwych części rośliny przez grzyba wiąże się z istotnymi zmianami morfologicznymi, genetycznymi i fizjologicznymi tego ostatniego. Te zmiany w grzybie powodują masywną śmierć komórki i zniszczenie tkanek żywiciela..
Płeć Colletotrichum, został wzniesiony przez Cordę w 1831 roku, aby opisać gatunek C. lineola, na podstawie materiału zebranego w Pradze (Czechy) z łodygi niezidentyfikowanej rośliny zielnej z rodziny Apiaceae.
Obecnie, chociaż rodzaj Colletotrichum jest uznana za ważną, definicja różnych gatunków jest kontrowersyjna i podlega rewizji.
Niektóre gatunki tego rodzaju są mylone z gatunkami tego rodzaju Gleosporium, jednak te ostatnie nie wytwarzają grzybów w jarzmach.
Identyfikacja na podstawie cech morfologicznych grzybów Colletotrichum u niektórych gatunków jest to możliwe ze względu na żywiciela, z którym są powiązane, wzrost grzybni, zdolność zarodnikowania i szczególne cechy konidiów, appressoria i sklerocji.
W tym celu konieczne jest przeprowadzenie sztucznych kultur grzyba i obserwacja kiełkowania konidiów.
Charakterystyka morfologiczna i zasięg żywiciela były tradycyjnie wykorzystywane do definiowania gatunków grzybów. Nadmierne i niewłaściwe wykorzystywanie typu żywiciela do oznaczania gatunków spowodowało mnożenie się niepotrzebnych nazw naukowych.
Może to częściowo wynikać z faktu, że różne gatunki grzybów mogą mieć wpływ na gatunki roślin o szerokim rozmieszczeniu przestrzennym. Przyczynia się do tego również fakt, że niektóre gatunki Colletotrichum mogą łączyć się z jednym gatunkiem rośliny, podczas gdy inne mogą łączyć się z więcej niż jednym żywicielem.
W związku z powyższym biologia molekularna jako narzędzie dostarczyła nowej wiedzy na temat systematyki tej grupy grzybów, w szczególności w zakresie delimitacji gatunków oraz definiowania zależności międzygatunkowych i wewnątrzgatunkowych..
Wewnętrzny podlegający transkrypcji region rozdzielający rybosomalnego RNA (ITS) jest regionem najczęściej używanym do różnicowania grzybów. Region ten okazał się mało przydatny do różnicowania gatunków Colletotrichum.
Filogeneza wielu locus jest szeroko stosowana do identyfikacji gatunków z tego rodzaju. Korzystając z tej metodologii, zostało to zasugerowane C. gloeosporioides w rzeczywistości jest to kompleks składający się z 23 taksonów. Co najmniej 19 nowych gatunków zostało również opisanych w oparciu o filogenezę wielu locus..
Inne sugerowane narzędzia pomagające w wyjaśnieniu tożsamości gatunków Colletotrichum były analizy biochemiczne i fizjologiczne.
Kiedy Corda w 1831 roku opisała pierwszy gatunek z rodzaju Colletotrichum (C. lineola), wspomniał, że gatunek ten tworzy liniowe wrzecionowate acervuli, mają zakrzywiony wygląd, z szklistymi konidiami o ostrych i brązowych końcach, o nieprzezroczystej tonacji, z subspatulate setae i ostrymi końcami..
Ogólnie rzecz biorąc, grzyby z rodzaju Colletotrichum posiadają zamknięte, osadzone, bezpłciowe owocniki w kształcie poduszki, zlokalizowane na lub w pobliżu naskórka, które otwierają się nieregularnie.
Zrąb podstawny jest różnej grubości, od ciemnobrązowego do bezbarwnego lub prawie bezbarwnego. Podstawowe komórki zrębowe są wielościenne, o prawie tej samej średnicy i bez odstępów między nimi.
Ten stan, znany również jako czarna plama na liściach, jest wywoływany przez różne rodzaje grzybów. Czasami trudno jest określić rodzaj i gatunek grzyba odpowiedzialnego za poszczególne ataki.
Antraknoza spowodowana przez Collecotrichum występuje bardzo często w szkółkach i wielu uprawach. Ta choroba może wpływać na liście, gałęzie, kwiaty i owoce. Główne gatunki Collecotrichum odpowiedzialne za antraknozę należą do kompleksu gatunków C. gloeosporioides.
Plamy na liściach są najczęstszą przyczyną strat produkcyjnych, spowodowanych przez antraknozę Colletotrichum w sadzonkach. Choroba może również objawiać się zarazą liści, plamami na łodygach, gałęziach lub kwiatach, rakami na łodydze i gałęziach lub zgnilizną owoców. Ekspresja objawów w dużym stopniu zależy od zakażonego gatunku rośliny.
Szkody gospodarcze spowodowane przez Colletotrichum w przypadku roślin jest to na ogół wynikiem strat spowodowanych gniciem owoców na polu lub po zbiorach. Ta choroba spowodowała straty 17% upraw papai, 30% mango i do 50% upraw chili.
Jeszcze bez komentarzy