Plik Rada Trento był to sobór zwołany przez papieża Pawła III w latach 1545-1563 w odpowiedzi na reformację protestancką. Jego pierwotnym celem było potępienie i obalenie idei teologów Marcina Lutra i Jana Kalwina, którzy zdobyli popularność w Europie..
Co więcej, ten sobór starał się potwierdzić tradycyjne wierzenia katolickie i nakreślić podstawy kontrreformacji. Dlatego jest uważany za najważniejszy ruch Kościoła Katolickiego Kontrreformacji. Poprzez swoje obrady i dokumenty chcieli wyjaśnić wątpliwości i wyjaśnić katolikom tajemnice wiary..
Rada zebrała się w Trydencie (Włochy) i była dziewiętnastą ekumeniczną radą rzymsko-katolicką. Początkowo w soborze uczestniczyło około czterdziestu duchownych katolickich, głównie biskupów włoskich. Obrady obejmowały dwadzieścia pięć sesji roboczych, rozłożonych na trzy okresy po 18 lat.
Podczas swojej kadencji i po jej zamknięciu Sobór Trydencki otworzył szeroką debatę w Kościele katolickim i świecie chrześcijańskim. Pomimo wewnętrznych zmagań, które rozpętał w Kościele i dwóch długich przerw, które miał, osiągnął swoją misję.
Z drugiej strony Sobór Trydencki stanowił przeszkodę dla powstania protestantyzmu w Europie i ożywił Kościół katolicki. Liczne nadużycia i korupcja w papiestwie i świeckim duchowieństwie były szeroko dyskutowane i eliminowane, przynajmniej w teorii..
Jedną z przyczyn jego zwołania była zdyskredytowanie Kościoła i szybki rozwój protestantyzmu w Europie. Niemiecki duchowny Marcin Luter lobbował za soborem debatującym nad ideami reformacji. Był przekonany, że z powodu swoich „heretyckich” tez zostanie potępiony przez papieża, co zresztą się stało..
Indeks artykułów
W niektórych kręgach Kościoła katolickiego potrzeba debaty i podjęcia głębokiej reformy zyskiwała na znaczeniu..
Od V Soboru Laterańskiego w 1517 r., Za panowania papieża Juliusza II, zaczęto proponować reformy dotyczące różnych kwestii, takich jak sposób wyboru biskupów, głoszenie kazań, cenzura i pobór podatków..
Jednak nie zaproponowano żadnych reform dotyczących podstawowych problemów, na jakie Kościół cierpiał w Niemczech i innych regionach Europy. Z tego powodu augustianin Marcin Luter opublikował 95 tez obalających dogmaty wiary katolickiej..
Luter sprzeciwił się papiestwu i zaproponował niemieckim książętom, aby zwołano wolny sobór w Niemczech.
Papież Leon X potępił tezy Lutra i ogłosił je herezjami, z tego powodu w Niemczech uważano, że najrozsądniejszą rzeczą jest zwołanie soboru, który rozstrzygnie różnice. Niemieccy katolicy wierzyli, że sobór wyjaśni gorącą debatę teologiczną między Kościołem katolickim a protestantami..
Papież nie zgodził się, ponieważ Luter zaproponował wyłączenie papiestwa z soboru. Swoją rolę odegrały również nasilające się rywalizacje między Francją a Niemcami oraz niebezpieczeństwa stwarzane przez Imperium Osmańskie na Morzu Śródziemnym. Co więcej, aż do Soboru Trydenckiego papieże nie byli zainteresowani debatowaniem nad zmniejszeniem ich władzy..
Za panowania papieża Klemensa VII (1523-1534) Watykan został najechany i splądrowany przez wojska hiszpańskiego cesarza Świętego Cesarstwa Karola V. Cesarz opowiadał się za zwołaniem rady, ale wymagał poparcia króla Franciszka. I Francji, z którą się starł.
W 1533 r. Zaproponowano, aby sobór był generalny; to znaczy obejmował katolickich władców i protestantów. To jeszcze bardziej skomplikowało szanse na osiągnięcie porozumienia, ponieważ nie tylko uznawano protestantów, ale także świeckich monarchów Europy stawiano ponad kler w omawianiu spraw Kościoła..
Wtedy papież ponownie się sprzeciwił. Cesarz Karol V nadal wspierał niemieckich protestantów po ataku Turków, który dodatkowo opóźnił Sobór Trydencki..
Przed jego zwołaniem papież Paweł III próbował w 1537 r. Spotkać się z soborem w Mantui, a rok później w Vicenzie, podczas negocjacji traktatu pokojowego między Karolem V i Franciszkiem I..
Wahania co do jego zwołania ze strony papieży Leona X i Klemensa VII nie przeszkodziły zwołaniu Soboru Trydenckiego. Jego przyczyny były następujące:
- Cesarz Karol V i papież Klemens VII spotkali się w 1530 roku w Bolonii. Papież zgodził się zwołać sobór, jeśli będzie to konieczne, w celu omówienia wyzwań Lutra wobec katolickich dogmatów. Warunkiem papieża było ponowne posłuszeństwo protestantów Kościołowi katolickiemu.
- Papież Paweł III, następca Klemensa VII, był przekonany, że tylko przez sobór można osiągnąć jedność chrześcijaństwa, a także skuteczną reformę Kościoła. Po kilku nieudanych próbach udało mu się w końcu wezwać go w Trydencie (północne Włochy) 13 grudnia 1545 roku..
- Dalsze opóźnianie zwołania Rady nie było możliwe ze względu na szybki postęp idei protestantyzmu w Europie. W tym celu należało pilnie potępić protestanckie zasady i doktryny oraz wyjaśnić doktryny Kościoła katolickiego..
- Wizerunek Kościoła został nadszarpnięty ewidentną korupcją istniejącą w jego administracji. Niektórzy poprzednicy papieża Pawła III pogrążyli Kościół w różnych skandalach, problemach finansowych, a nawet zabójstwach, szczególnie za papiestwa Benedykta IX, Urbana VI, Aleksandra VI (Rodrigo Borgia) i Leona X (Giovanni de Medici).
- Sobór Trydencki stał się najważniejszym ruchem powołanym przez katolicką kontrreformację, aby stawić czoła rosnącej reformacji protestanckiej.
- Najbardziej oczywiste nadużycia Kościoła zostały zniesione przez sobór. W konsekwencji zalecono reformy dyscyplinarne. Reformy te wpłynęły na niektóre praktyki sprzeczne z wiarą chrześcijańską, takie jak sprzedaż odpustów, zakaz pojedynków, moralność klasztorów, kształcenie duchowieństwa, zakaz zamieszkania biskupów i cenzura..
- Kościół podtrzymał swoje tezy co do idei protestanckich i nie poszedł na ustępstwa, chociaż niektórzy członkowie soboru byli za utrzymaniem najwyższego autorytetu Pisma Świętego (jak zaproponował Luter) i usprawiedliwieniem wiary..
- W tym sensie duchowieństwo zachowało swoją pozycję ostatniego interpretatora Pisma Świętego. Zatem Biblia i tradycja Kościoła (jako część wiary katolickiej) zostały pozostawione na tym samym poziomie autorytetu i niezależności..
- Zdefiniowano związek między wiarą a uczynkami zbawienia, w przeciwieństwie do protestanckiej doktryny, która mówi, że „usprawiedliwienie tylko przez wiarę”.
- Potwierdzono katolickie praktyki pielgrzymkowe, odpusty, kult świętych i relikwii, a szczególnie kult Maryi Dziewicy. Wszystkie te praktyki były szeroko kwestionowane przez zwolenników reformacji lub reformizmu w Kościele.
- Rozszerzono dekrety dotyczące muzyki i sztuki sakralnej, potępiając niektóre style renesansu i średniowiecza. Miało to ogromny wpływ na późniejszy rozwój malarstwa, rzeźby i literatury..
- Sobór miał również znaczący wpływ na liturgię i inne praktyki religijne Kościoła. Tridentine Creed zostało włączone do modlitw katolickich, a poprawki do Brewiarza i Mszału zostały wprowadzone w późniejszych latach. Wszystko to doprowadziło do ustrukturyzowania Mszy Trydenckiej, która trwa do dziś..
Chęć zamknięcia długiej rady narosła w następstwie ich gorących dyskusji, więc zdecydowano się ją zakończyć. W konsekwencji, podczas obchodów dwudziestej piątej i ostatniej sesji Soboru (3 i 4 grudnia 1563 r.) Zatwierdzono i ogłoszono kilka dekretów:
- Dekret dogmatyczny o czci i wzywaniu świętych oraz o kulcie relikwii i obrazów. Kolejny o mnichach i mniszkach, składający się z dwudziestu dwóch rozdziałów.
- Dekret dotyczący trybu życia kardynałów i biskupów, świadectw predyspozycji księży i spadkobierców mszy. Obejmuje to zniesienie konkubinatu wśród duchowieństwa, jak również w życiu duchowieństwa w ogóle. Zajmuje się również administrowaniem dobrami kościelnymi..
- Inne dekrety dogmatyczne dotyczące odpustów, postów i świąt oraz przygotowania przez papieża edycji Mszału i Brewiarza. Podobnie stworzenie katechizmu i listy zakazanych książek.
Dekrety zatwierdzone przez sobór za pontyfikatów papieży Pawła III i Juliusza III zostały ostatecznie odczytane i ogłoszone jako obowiązujące..
Podpisało je 215 księży soborowych, 4 legatów kardynałów, 2 kardynałów, 3 patriarchów, 25 arcybiskupów, 177 biskupów, 7 opatów, 7 generałów zakonów i 19 przedstawicieli 33 nieobecnych prałatów..
Większość prałatów Kościoła była Włochami, co dawało papieżowi Juliuszowi III przewagę w końcowych obradach i wydanych dekretach. 26 stycznia 1564 roku papież Pius IV zatwierdził dekrety bullą Benedictus Deus.
Na zakończenie soboru władcy świeccy zostali wezwani do zaakceptowania podjętych decyzji i wykonania ich. Zostały one zaakceptowane przez kraje katolickie, chociaż niektóre z nich przyjęły to z zastrzeżeniami..
Jeszcze bez komentarzy