Plik fizyczny kontekst komunikacji odnosi się do każdego z namacalnych i dostrzegalnych elementów poprzez zmysły otaczające mówców w momencie angażowania się w wydarzenie komunikacyjne. Elementy te wpływają bezpośrednio zarówno na nadawcę, jak i na odbiorcę, ułatwiając lub komplikując przepływ komunikatu..
Słowo „context” pochodzi z łaciny, pochodzi od słowa Contextus, co oznacza „połączenie kilku elementów”. Następnie można powiedzieć, że fizyczny kontekst komunikacji jest połączeniem różnych elementów, które są obecne, gdy komunikują się dwaj rozmówcy..
Fizyczny kontekst komunikacji jest jednym z czterech kontekstów, które składają się na wydarzenie komunikacyjne. Wraz z tym możemy przejść do kontekstu semantycznego, odwołując się do znaczeń słów i ich korelacji; sytuacyjne, z zastrzeżeniem okoliczności; i kulturowe, podlegające zwyczajom.
Dla nadawców i odbiorców - w ciągłej wymianie informacji, którą implikuje transmisja wiadomości - liczy się każdy czynnik obecny w tej przestrzeni komunikacyjnej. Typowe sposoby, którymi rozmówcy posługują się w tej dziedzinie w celu przekazania przesłania, to ustne i inne niż ustne..
Należy pamiętać, że nie tylko rozmówcy przekazują idee w ramach fizycznego kontekstu komunikacji. W kontekście istnieją elementy komunikacyjne, które chociaż są statyczne, nie przestają emitować swoich komunikatów.
Są to elementy incydentalne, charakterystyczne dla tego miejsca, takie jak: znaki drogowe, plakaty i billboardy na terenach otwartych; oraz billboardy, wykresy, plakaty i szyldy w pomieszczeniach.
Indeks artykułów
Kiedy mówimy o „dynamizmie” kontekstu, mamy na myśli szereg danych, które rozmówcy nieustannie odbierają z otaczającej ich przestrzeni podczas komunikacji..
Choć wydaje się, że kontekst fizyczny jest nieruchomy, elementy, które go tworzą, przekazują informacje, które są postrzegane przez rozmówców..
Z kolei ta seria danych jest asymilowana zgodnie z osobistym kontekstem jednostek, który dotyczy ich wychowania, kondycji edukacyjnej i społecznej oraz innych aspektów..
Tak więc, kiedy widzimy akt komunikacyjny między dwiema lub więcej osobami, zachodzi nie tylko wymiana między nimi, ale także między nimi a tym kontekstowym bytem, który w tych chwilach je zawiera. Jest ruch, ciągły przepływ informacji.
Nazywa się to „szumem” w polu komunikacyjnym do wszystkiego, co generuje niedogodności w momencie, w którym dwie osoby wymieniają wiadomości. Odnosi się nie tylko do dobrze znanej koncepcji kojarzonej z „denerwującym dźwiękiem”, ale do wszystkiego, co ucina, komplikuje lub brudzi przekaz, uniemożliwiając mu wypełnienie swojej funkcji..
Szum kontekstowy w swojej fizycznej części obejmuje wiele subiektywnych aspektów. Wyobraźmy sobie neutralne otoczenie: białe ściany, dwa krzesła i stół, wszystko ułożone tak, aby komunikacja przebiegała bez zakłóceń. Jednak jednego z rozmówców rozpraszają jasne kolory, ponieważ ściany jego domu mają na nim ten sam ton i wpływ.
Coś tak powierzchownego, jak to, może zmienić kontekst i przynieść ze sobą przerażający „hałas”. Jeśli jest coś jasnego, co ta sekcja opuszcza, to jest to, że bez względu na to, jak bardzo chcesz, nigdy nie będzie komunikacji w stu procentach pozbawionej tego typu bodźców.
Fizyczny kontekst można łatwo zmienić. Można interweniować, aby upewnić się, że jego składniki działają jak katalizatory w zdarzeniu komunikacyjnym i unikają jak największego hałasu.
Można go wizualnie modyfikować poprzez malowanie, obrazy, banery, zasłony; Ich fakturę i kształty można również zmieniać (aby generować komfortowe wrażenia tarcia) za pomocą dywaników, poduszek, podpórek pod dłonie, okularów.
Kontekst można również solidnie zmodyfikować, włączając dźwięki natury lub muzyki klasycznej. Wszystko, o czym wspomniano powyżej, dotyczy osiągnięcia bierności i wyciszenia zmysłów, co teoretycznie dawałoby doskonałe warunki komunikacyjne..
Ta technika kondycjonowania jest wykorzystywana przez duże firmy w ich magazynach i obiektach, aby pośrednio przekonać klientów do zakupu..
Kolory, muzyka i rozmieszczenie produktów na półkach zawierają jasny przekaz w kontekście fizycznym, aby przekonać klientów do zainwestowania w Twoje produkty.
To samo dotyczy szkół i uniwersytetów. Kolory ścian odpowiadają studiom nad uczeniem się, zapobiegają rozproszeniu się ucznia i sprzyjają lepszemu środowisku nauki.
Istnieją dwa podstawowe typy kontekstów fizycznych: otwarty, zewnętrzny; oraz konstrukcje zamknięte, wewnętrzne.
Niezależnie od tego, gdzie dochodzi do aktu komunikacyjnego, czy to w miejscu otwartym, czy zamkniętym, oba podlegają elementom, które wymykają się ręce rozmówców i samemu kontekstowi. Możemy je nazwać „super-incydentami”.
Kiedy te super-incydenty mają miejsce, mogą generować hałas, który osłabia wiadomość lub wręcz przeciwnie, całkowicie ją anuluje.
Na przykład, możesz iść na przemówienie w parku, przy czystym niebie i śpiewie ptaków, wszyscy uważni na to wydarzenie i nie wiadomo skąd pojawia się burza. Wszyscy automatycznie uciekają.
Innym przykładem może być przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu, z projektorem, klimatyzacją, mikrofonem i wszystkim gotowym, gdy nagle zanika prąd.
„Związkowiec był na podium, na placu robotniczym, wydając oświadczenie obecnym tam robotnikom. Dzień był pogodny. Ludzie mijali i patrzyli. W górnym rogu placu doszło do wypadku samochodowego, w wyniku którego samochody trąbiły, a wielu obywateli uciekało w przerażeniu. Jednak nic nie przeszkodziło w złożeniu oświadczenia. Zdeterminowani pracownicy zbliżyli się do powiernika, aby lepiej go słuchać ”.
Pamiętaj, że „kontekst” oznacza „grupowanie elementów”. W tym przypadku wyraźnymi elementami była dobra pogoda, przechodzący ludzie, platforma i wszystkie napisy, fontanny, ławki i posągi, które mogłyby znajdować się na kwadracie..
Hałas był spowodowany zderzeniem samochodów, był „dźwięczny” hałas - warto zbędny - i kolejny, odnoszący się do zamieszania, jakie powstało wśród ludzi, poruszenia wywołało ruch, który mógł na chwilę stracić uwagę słuchasz ich ".
„Luis prowadził swój warsztat w klasie. Światło było przygaszone, by docenić obrazy z rzutnika. Młody człowiek mówił przez mikrofon, który pozwolił mu być wyraźnie słyszanym.
Wszyscy zwracali na niego uwagę z wyjątkiem José, który bawił się swoim telefonem komórkowym. Chociaż trochę to niepokoiło Luisa, mówca zdecydował się kontynuować bez brania tego pod uwagę. Wystawa zakończyła się całkowitym sukcesem ”.
Kontekst składa się z: klasy, krzeseł i stołów, mikrofonu, przyćmionego światła, rzutnika i innych elementów sali.
Hałas został spowodowany przez José, który zabawiając się swoją grą, przerwał łącze komunikacyjne.
Jeszcze bez komentarzy