Plik żelazna kurtyna lub stalowa kurtyna to termin spopularyzowany przez byłego premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla w 1946 roku. Churchill użył tego określenia w odniesieniu do podziału politycznego w Europie Zachodniej po zakończeniu II wojny światowej.
5 marca 1946 r. Podczas przemówienia w mieście Fulton w stanie Missouri w Stanach Zjednoczonych Churchill powiedział: „Od Szczecina nad Bałtykiem do Triestu nad Adriatykiem żelazna kurtyna opadła na cały kontynent”. Odnosi się do silnych wpływów militarnych, politycznych i ekonomicznych wywieranych przez Związek Radziecki w Europie Wschodniej.
Była to wyimaginowana bariera nie do pokonania, którą ZSRR wzniósł pod rządami Stalina, aby odizolować się od centrum i wschodu kontynentu wraz z zależnymi sojusznikami. W ten sposób granice między Europą demokratyczną a Europą socjalistyczną zostały wyraźnie określone..
Po stronie zachodniej były kraje kapitalistyczne, które podpisały pakt tworzący Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) w 1949 r., A po stronie Europy Środkowo-Wschodniej państwa członkowskie Układu Warszawskiego (komunistyczne) z 1955 r..
W tym scenariuszu był wyjątek Jugosławii - która nawet będąc socjalistą pozostawała poza konfliktem - i innych krajów niekomunistycznych, takich jak Finlandia i Austria..
Indeks artykułów
Najbardziej odległy poprzednik terminu „żelazna kurtyna” przypada na rok 1920, kiedy to brytyjska pisarka i sufrażystka Ethel Snowden użyła go w swojej książce Przez bolszewicką Rosję. Użyła tej analogii, aby krytycznie i negatywnie opisać brutalne oblicze komunistycznego bolszewizmu..
Aby scharakteryzować geograficzną i polityczną granicę oddzielającą Rosję od reszty Europy Wschodniej, Snowden napisał: „W końcu znaleźliśmy się za„ żelazną kurtyną ””..
Później, u schyłku nazizmu w Niemczech, terminem tym posłużył się także minister propagandy Joseph Goebbels. Pojawił się w artykule w czasopiśmie oraz w jego prywatnej gazecie w lutym 1945 r. Później nazistowski minister finansów Lutz Graf Schwerin von Krosigk użył terminu „żelazna kurtyna” podczas audycji radiowej 2 maja 1945 r..
Dwóch niemieckich urzędników argumentowało, że w każdym kraju okupowanym przez armię sowiecką opadała żelazna kurtyna. Ich celem było popełnienie zbrodni wojennych, a nie pozostawanie pod obserwacją lub kontrolą reszty świata..
Dla obu ministrów „żelazna kurtyna” była częścią procesu europejskiej okupacji komunizmu wynikającego z porozumień jałtańskich z 1943 r..
Goebbels dokonał analogii z żelazną kurtyną w teatrze (z którą był bardzo dobrze zaznajomiony). Chciał przekazać, że wydarzenia zza kulis są niewidoczne i nieodgadnione dla publiczności..
- Żelazna kurtyna wzięła swój początek w strefach wpływów stworzonych przez II wojnę światową wraz z podziałem terytoriów między zwycięskie kraje. Po porozumieniach jałtańskich Europa została podzielona na dwa wielkie bloki ideologiczne, gospodarczy i militarny. Każdy blok próbował rozszerzyć swoje wpływy na drugi.
- Po śmierci rosyjskiego przywódcy Josefa Stalina w 1953 r. Sytuacja za żelazną kurtyną w krajach socjalistycznych uległa pewnemu złagodzeniu; Ale od 1961 r., Wraz z wzniesieniem muru berlińskiego, bardziej odczuwalne stało się oddzielenie społeczeństwa niemieckiego i świata socjalistycznego od świata kapitalistycznego..
- Wyimaginowana bariera graniczna wytyczona przez żelazną kurtynę stała się prawdziwą fizyczną ścianą.
- W latach pięćdziesiątych XX wieku Związek Radziecki stał się imperium gospodarczym i militarnym, które zamierzało rozszerzyć swoje wpływy na całą Europę. Kraje Europy Zachodniej w tym czasie wychodziły z II wojny światowej i pozostawały bardzo słabe z militarnego i ekonomicznego punktu widzenia.
- Każdy blok władzy po obu stronach żelaznej kurtyny miał własne sojusze gospodarcze. Blok komunistyczny utworzył Radę Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG). Plan opracowany przez Stalina miał na celu całkowite zablokowanie stosunków gospodarczych krajów satelickich z Zachodem..
- RWPG był realizowany w opozycji do planu Marshalla Stanów Zjednoczonych dotyczącego odbudowy Europy w okresie powojennym..
- Z drugiej strony Sowieci podnieśli żelazną kurtynę, ponieważ obawiali się, że amerykański styl życia (amerykański styl życia) lub Zachód wpłynie na świat socjalistyczny. Dlatego postanowili zablokować i odizolować Europę Wschodnią od jej wpływów, nie tylko na płaszczyźnie ekonomicznej, ale także kulturalnej i medialno-informacyjnej..
- Obawiali się także o własne bezpieczeństwo, ponieważ w XX wieku Rosja została dwukrotnie najechana i miała zostać dwukrotnie pokonana. Będąc otoczonym przez demokratyczne kraje z liberalnymi systemami rządów, państwa socjalistyczne czuły się bardziej bezbronne.
- Jedną z najbardziej widocznych konsekwencji nałożenia żelaznej kurtyny w krajach socjalistycznych było zaostrzenie się zimnej wojny między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR. Ta wojna, której celem było zwiększenie potęgi i wpływów ówczesnych dwóch militarnych supermocarstw na świecie, trwała do lat 80..
- Rozwój komunizmu na świecie i ustanowienie żelaznej kurtyny wywołały wiele niepokoju w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych..
- Stany Zjednoczone i kraje sojusznicze zareagowały na nałożenie żelaznej kurtyny strategią powstrzymywania, która odwołała się do doktryny Trumana. Poprzez tę politykę państwa usiłowano zablokować ekspansję komunizmu, a także chronić Europę i Amerykę przed wpływami sowieckimi..
- Blokada stworzona przez tę ideologiczno-polityczną barierę odizolowała wszystkie kraje od sowieckiej orbity. Wzrosły wówczas represje i zacofanie gospodarcze. Słabość bloku socjalistycznego, produktu zimnej wojny i modelu produkcji, ujawniła się w latach 60., 70. i 80..
- Podczas gdy kraje zachodnie rozwijały się, państwa socjalistyczne stawały się coraz biedniejsze.
- Rozpętał się wyścig zbrojeń między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR, który niejednokrotnie był w poważnym niebezpieczeństwie, takim jak kryzys rakietowy na Kubie w 1962 r. I inne wydarzenia. Wynaleziono bomby wodorowe i udoskonalono pociski dalekiego zasięgu. Rozpoczęły się testy jądrowe, a inne kraje rozwinęły energię atomową.
Jeszcze bez komentarzy