Plik kortyzol jest to hormon glukokortykoidowy wytwarzany przez nadnercza. Jego konsekwencje dla organizmu są wielorakie, a jego główną funkcją jest zwiększanie poziomu cukru we krwi i wspomaganie metabolizmu tłuszczów. Podobnie, odgrywa szczególnie istotną rolę w stanach stresu, stając się hormonem, który w takich sytuacjach uwalniamy najczęściej..
Nawet jeśli masz wysoki poziom stresu, możesz poddać się odpowiedniemu leczeniu, kontrolować kortyzol we krwi i zmniejszyć jego skutki. Jeśli podejmiesz działania, aby go zwalczać, możesz uniknąć jego negatywnych konsekwencji.
W tym artykule wyjaśnimy, jakie są cechy kortyzolu, jaką rolę odgrywa wysoki kortyzol w funkcjonowaniu organizmu, jego przyczyny oraz co możemy zrobić, aby jego poziom był niski i korzystny dla naszego zdrowia fizycznego i psychicznego..
Indeks artykułów
Kortyzol, znany również pod nazwą hydrokortyzon, to hormon występujący w naszym organizmie. W szczególności składa się z hormonu glukokortykoidowego, czyli jest jednym z hormonów odpowiedzialnych za regulację metabolizmu węglowodanów, promując glukoneogenezę i hamując aktywność układu odpornościowego..
Kortyzol to hormon, który wydzielają wszyscy ludzie i którego potrzebujemy do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W rzeczywistości ten hormon pełni funkcje regulacyjne w organizmie, które są niezwykle ważne..
Szczególnie odgrywa kluczową rolę w metabolizmie glukozy i regulacji poziomu cukru we krwi.
Jak stwierdzono na Colorado State University, kortyzol stymuluje produkcję glukozy w wątrobie, przenosi określone aminokwasy z tkanek do wątroby, aby wykorzystać je do produkcji glukozy do odżywiania komórek organizmu.
Podobnie kortyzol jest hormonem, który zatrzymuje wchłanianie glukozy, gdy jej konserwacja jest potrzebna do przeżycia, i jest w stanie rozpocząć rozkład tłuszczów w komórkach w celu produkcji energii..
Innymi słowy, główną funkcją kortyzolu jest wydobywanie energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania.
Tak więc, gdyby kortyzol nie krążył w naszej krwi, nie moglibyśmy produkować glukozy, więc komórki naszego organizmu nie mogły być karmione, nasze tkanki nie korzystałyby ze spożywanych substancji i bez względu na to, ile jemy, nie odżywialibyśmy się.
Dlatego kortyzol odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym rozwoju naszego organizmu, ponieważ umożliwia nam przekształcanie spożywanych przez nas składników odżywczych w pożywienie dla tkanek..
Podobnie kortyzol również odgrywa bardzo ważną rolę w regulacji ciśnienia krwi. Jak wykazało badanie opublikowane w czasopiśmie „Hypertension”, poziom kortyzolu reguluje poziom ciśnienia krwi.
W ten sposób wysoki poziom kortyzolu wiąże się z wysokim ciśnieniem krwi, niskim poziomem kortyzolu z niskim ciśnieniem krwi oraz optymalnym poziomem kortyzolu przy dobrym krążeniu krwi w naszym organizmie..
Fakt ten zmotywował wiele badań, które wykazały, jak nadmiernie wysokie wydzielanie kortyzolu może łatwo powodować nadciśnienie, dlatego optymalne uwalnianie tego hormonu w naszym organizmie jest ważne dla zdrowia fizycznego..
Inne ważne funkcje kortyzolu w organizmie obejmują:
Jak wszystkie hormony, kortyzol wydzielany jest w określonym obszarze organizmu, który odpowiada za jego produkcję. W szczególności kortyzol jest wydzielany przez strefę siatkowatą i magazynowany w strefie powięziowej kory nadnerczy, najbardziej zewnętrznej części nadnerczy zlokalizowanej w nerkach..
Jednocześnie uwalnianie kortyzolu przez nadnercza jest kontrolowane przez podwzgórze, specyficzny obszar ludzkiego mózgu..
To połączenie między nadnerczem a podwzgórzem ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego zrozumienia związku między mózgiem a ludzkim ciałem, dwiema strukturami, które nieustannie wzajemnie się wzajemnie uzupełniają..
W ten sposób w sytuacjach stresowych podwzgórze jest aktywowane pod wpływem nerwowości i zewnętrznych obciążeń, którym poddawany jest mózg. Kiedy podwzgórze jest aktywowane, pobudza nadnercza i pobudza wydzielanie kortyzolu, dlatego jest on uwalniany w większej ilości, gdy jesteśmy niespokojni.
Może wydawać się dziwne, jak część mózgu może aktywować obszar nerek tak natychmiast, gdy jesteśmy narażeni na stany stresu.
Oczywiście funkcjonowanie ludzkiego ciała jest bardzo złożone, a połączenie między podwzgórzem a nadnerczem, między mózgiem a nerkami, nie jest połączone magicznym bezpośrednim sposobem wymiany informacji..
Droga, którą musi podążać komunikat „Jestem zestresowany”, aby opuścił mózg i dotarł do nerek, jest nieco dłuższa i bardziej złożona..
Podwzgórze w sytuacjach stresowych wydziela hormon zwany hormonem uwalniającym kortykotropinę (CRH). Hormon ten jest uwalniany w naszym mózgu (podwzgórzu) i jest przenoszony przez krew do przysadki, gruczołu dokrewnego znajdującego się u podstawy czaszki..
Gdy hormon uwalniający kortykotropinę dociera do przysadki mózgowej, natychmiast uwalnia inny hormon, kortykotropinę nadnerczy (ACTH). Ten drugi hormon opuszcza przysadkę mózgową i jest transportowany przez krew do kory nadnerczy..
Kiedy ten hormon dociera do nerki, stymulowane jest wydzielanie glukokortykoidów, więc mózg zdążył już połączyć się z nerką, dzięki czemu uwalnia więcej kortyzolu w naszym organizmie.
W ten sposób możemy zaobserwować związek między poziomem kortyzolu a stanami stresu, który zachodzi poprzez kaskadę uwalniania hormonów, która zaczyna się w mózgu, a kończy w nerkach..
Kortyzol pełni bardzo ważne działania dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Nie oznacza to jednak, że im więcej kortyzolu mamy, tym więcej korzyści odniesie nasz organizm..
Jak wszystkich hormonów, jego nadmiar może być równie negatywny, jak jego brak, ponieważ może zmienić funkcjonowanie tak ważnych procesów organizmu, jak te, które właśnie omówiliśmy..
Podobnie, jeśli przeanalizujemy działanie kortyzolu, zobaczymy, jak niektóre z nich mogą być szkodliwe, jeśli są przeprowadzane w nadmiarze.
Nie interesuje nas to, że ciśnienie krwi jest zbyt wysokie, ani to, że działanie układu odpornościowego jest stale hamowane lub że tworzenie kości jest stale zmniejszane..
W ten sposób kortyzol jest w pewnych momentach całkowicie niezbędnym hormonem, szczególnie w tych, w których organizm potrzebuje metabolizować glukozę, aby odżywić tkanki..
Jednak organizm nie musi przeprowadzać tego procesu w sposób ciągły, więc będą chwile, w których będzie wygodnie mieć wysoki poziom kortyzolu i chwile, kiedy będzie mu wygodnie zmniejszać..
Jak już wspomnieliśmy, w sytuacjach stresowych nadnercza i podwzgórze są połączone kaskadą hormonów. W ten sposób, gdy żyjemy w stresującej sytuacji, nasz mózg wysyła sygnały do naszej nerki, aby zwiększyć uwalnianie kortyzolu.
Dlatego, gdy jesteśmy zestresowani, we krwi naszego organizmu krąży większe ilości kortyzolu.
Ciało ludzkie nie wykonuje tego procesu na próżno, ponieważ zwiększone uwalnianie kortyzolu ma wartość adaptacyjną, to znaczy nasz mózg decyduje się powiedzieć naszym nerkom, aby zwiększyły wydzielanie kortyzolu, aby osiągnąć cel.
Cel ten jest związany z pierwotną reakcją człowieka na stresujące sytuacje, które wymagają zwiększonego niepokoju i pobudzenia..
W ten sposób nasz umysł postrzega stresujące sytuacje jako nagłe chwile, w których nasze ciało musi być bardziej aktywowane, aby móc skutecznie reagować..
Przykładem może być niepokój, który pojawia się przed groźbą realnego zagrożenia, w którym nasz organizm przygotowuje się do posiadania niezbędnej energii, aby móc skutecznie zareagować na to zagrożenie..
Jednak ta adaptacyjna funkcja naszego organizmu działa prawidłowo w określonych momentach niepokoju, w których organizm jest aktywowany bardziej niż normalnie przez określony czas, ale wraca do normy, gdy zagrożenie zniknie..
W takich sytuacjach największe wydzielanie kortyzolu następuje w czasie krótkiego okresu stresu (gdy utrzymuje się stan nerwowości) i jest przywracane po ustąpieniu lęku.
Jednak termin stres nie odnosi się do określonych stanów lęku, a wręcz przeciwnie. Stres rozumiany jest jako trwały i długotrwały stan niepokoju, nerwowości i pobudzenia..
Dlatego, gdy jesteśmy zestresowani, uwalnianie kortyzolu stale rośnie, więc jego poziom rośnie i nie powraca do stanu początkowego.
W ten sposób, w obliczu stresu, nasz mózg interpretuje istnienie stałego zagrożenia, więc nadnercza w sposób ciągły uwalniają kortyzol, aby zapewnić organizmowi niezbędną energię przez cały czas..
Jednak tak naprawdę w wielu chwilach stresu nasz organizm nie potrzebuje wzrostu energii, ponieważ nie ma realnego zagrożenia. W ten sposób organizm zaczyna wytwarzać duże ilości kortyzolu bez rzeczywistego fizycznego powodu, więc hormon zaczyna szkodzić naszemu ciału.
Nadmiar kortyzolu we krwi wywołuje negatywne skutki, takie jak przesadny wzrost poziomu cukru we krwi, podwyższone ciśnienie krwi, osteoporoza, nadmierne owłosienie lub powstawanie rozstępów na skórze brzucha.
Podobnie wysoki poziom kortyzolu może powodować zatrzymywanie wody w powiekach, osłabienie mięśni, zwiększenie masy ciała i wyczerpanie fizyczne..
Dlatego stres nie tylko szkodzi zdrowiu psychicznemu, ale może także bezpośrednio szkodzić zdrowiu fizycznemu poprzez działanie kortyzolu.
Kortyzol to hormon, który działa zgodnie z potrzebami naszego organizmu, więc jego produkcję można regulować poprzez określone zachowania. Jak widzieliśmy, wysoki poziom kortyzolu powoduje ogromne problemy fizyczne, więc aby go zmniejszyć, będziemy musieli zwiększyć dbałość o nasz organizm.
Tak więc, w ten sam sposób, w jaki niektóre zachowania mogą stać się niekorzystne dla zdrowia poprzez wzrost kortyzolu, inne mogą stać się zdrowymi zachowaniami, które go zmniejszą..
Istnieje wiele różnych hipotez dotyczących czynników, które mogą wpływać na produkcję kortyzolu, jednak najważniejsze z nich można podzielić na trzy duże grupy..
Oczywiście, jak widzieliśmy w całym artykule, jeśli jesteś zestresowany, poziom kortyzolu wzrośnie, więc jeśli nie, będziesz bardziej chronić swój organizm przed wzrostem tego hormonu. Dlatego ważne jest, aby unikać stresu, a także radzić sobie z nim w momencie, gdy zacznie się pojawiać..
Postaraj się wypełnić swój harmonogram szeregiem czynności, które możesz wykonywać w zdrowy sposób bez przesady, poświęć trochę czasu każdego dnia na robienie rzeczy, które lubisz, dobrze zorganizuj się i wykonuj ćwiczenia relaksacyjne lub medytacyjne, gdy ogarnia cię niepokój..
Kortyzol odgrywa fundamentalną rolę w metabolizmie pożywienia, dlatego są one również ważne w przewidywaniu funkcjonowania tego hormonu.
Staraj się nie nadużywać produktów, które zawierają duże ilości kofeiny, zmniejszaj ilość przetworzonej żywności, ogranicz spożycie rafinowanych węglowodanów, takich jak biały chleb, czekolada lub słodycze, i dobrze nawadniaj w ciągu dnia.
Badanie przeprowadzone w „The Journal of the International Society of Sports Nutrition” wykazało, że uprawianie aktywności fizycznej pozwala na obniżenie poziomu kortyzolu we krwi. Jednak wykazano również, że nadmiernie intensywny lub długotrwały wysiłek fizyczny wywoływał odwrotny skutek i nasilał go.
W związku z tym, aby obniżyć poziom kortyzolu, zaleca się regularne ćwiczenia, nie przekraczające 45 minut treningu..
Weigensberg MJ, Toledo-Corral CM, Goran MI. Związek między zespołem metabolicznym a kortyzolem w surowicy u młodzieży latynoskiej z nadwagą. J Clin Endocrinol Metab 2008; 93 (4): 1372-1378.
Jeszcze bez komentarzy