ZA kryzys egzystencjalny to moment, w którym człowiek kwestionuje swoje istnienie i zaczyna myśleć, że życie nie ma sensu, zastanawia się, czy to życie ma jakiś sens, cel czy wartość.
Ta egzystencjalna pustka jest zwykle związana z depresją i / lub poczuciem „życia bez sensu”. Niektóre pytania, które może zadać osoba z kryzysem egzystencjalnym, to: „Czy kiedykolwiek zostanę zapomniany? Jakie jest znaczenie całej mojej pracy?
Czy myślisz, że twoje życie jest bez sensu? Czy odczuwasz egzystencjalną udrękę i zwątpienie? Większość ludzi przeżywa kryzys egzystencjalny, kiedy zdają sobie sprawę, że pewnego dnia umrą i zrozumieją, że ich życie i dni na tej planecie nie są nieskończone..
Od wieków człowiek zadaje sobie pytanie, jaki jest sens mojego życia, jeśli jestem skazana na śmierć? Jest to pytanie, które wywołuje zawroty głowy i które próbowano rozwiązać na różne sposoby.
Ludzie wyznania większości religii - żydowskiej, chrześcijańskiej, muzułmańskiej - mają wiarę, że po tym życiu jest inny, który będzie wieczny i dlatego ich duch zawsze będzie żył.
Jednak większość ludzi nie myśli o śmierci, dopóki nie zdadzą sobie z tego sprawy i nie zaczną zastanawiać się nad śmiertelnością..
Kiedy to się dzieje? Zwykle wraz ze śmiercią członków rodziny, współpracowników lub bardzo stresującymi wydarzeniami, takimi jak utrata domu, pracy lub rozstanie partnerów.
Po tych wydarzeniach mogą wystąpić takie kryzysy, po których często następuje lęk, panika lub depresja..
Indeks artykułów
Ten, kto ma żyć, może stawić czoła wszystkim tym, co się dzieje. - Fryderyk Nietzsche.
Z badań i doświadczeń ludzkości wynika, że nadawanie sensu życiu pomaga i bardzo pomaga prowadzić szczęśliwe życie, chcieć iść naprzód i pokonywać przeszkody.
Zdolność niektórych ludzi do pokonywania przeszkód i nie poddawania się pomimo wszystkich nieszczęść, które mogą ich spotkać, jest niezwykła. Jednak innym ludziom trudniej jest znaleźć to znaczenie i wydaje się, że kiedy go nie mają, poddają się..
Viktor Frankl bardzo dobrze opisuje to w swoim arcydziele Człowiek szuka sensu. Ta książka dotyczy jego opisu logoterapii i narracji jego doświadczenia jako niewolnika w nazistowskim obozie koncentracyjnym..
Jeśli obecnie cierpisz na kryzys egzystencjalny i chcesz go przezwyciężyć, gorąco zachęcam do lektury.
W obozach koncentracyjnych II wojny światowej część osób poddała się, podczas gdy inni przeżyli, pomimo niskiego prawdopodobieństwa, ze względu na zły stan zdrowia, w jakim się znaleźli..
Jedli kawałek chleba dziennie, nosili bardzo mało ubrań w środku zimy, buty zniszczone, wilgotne i mniejszych rozmiarów, a strażnicy lub brygadziści często ich bili.
Ich zły stan zdrowia był tak ekstremalny, że ich ciała zaczęły konsumować własne białka i zostały dosłownie znalezione w kościach..
Jest kilka szczególnie godnych uwagi doświadczeń, które Frankl omawia w swojej książce:
1 - Był człowiek, który marzył, że 31 marca 1943 roku wojna się skończy. Jednak ta data nadeszła, osoba zachorowała i zmarła kilka dni później.
Czy to mógł być zbieg okoliczności? Frankl, jeden z najmądrzejszych i najbardziej wykształconych lekarzy i psychiatrów, jakich kiedykolwiek czytałem, zasugerował, że śmierć tego człowieka była spowodowana utratą nadziei na wydostanie się z obozu koncentracyjnego..
2-Miał pacjenta, który stracił żonę i który nie znajdował już sensu życia. Frankl po prostu zadał mu pytanie: co by się stało, doktorze, gdybyś umarł pierwszy, a żona przeżyłaby cię?.
Pacjent powiedział, że jego żona byłaby wyjątkowo smutna, na co Frankl odpowiedział: „uratowałeś jej całe to cierpienie; ale teraz musi za to zapłacić, przeżywając i opłakując swoją śmierć".
Po tej odpowiedzi pacjent wziął Frankl za rękę i wyszedł z gabinetu. Mianowicie, cierpienie przestaje być cierpieniem w momencie, gdy nabiera sensu.
Opisuje również, jak niektórzy więźniowie czuli się apatycznie, bez uczuć, a nawet niektórzy, którzy już nie przejmowali się tym, że naziści ich bili. Czuli się już tak beznadziejni, że nie obchodziło ich, czy są źle traktowani.
Przypadkiem skrajnej utraty nadziei w jego historii w obozach koncentracyjnych jest przypadek mężczyzn, którzy popełnili samobójstwo, przeskakując przez zelektryfikowane ogrodzenia.
Jednak Viktor Frankl wiedział, jak znaleźć sens w swojej męce ...
Frankl komentuje, że często myślał o swojej żonie i że to ona przy wielu okazjach uratowała mu życie.
Miał nadzieję, że znów ją zobaczy, chociaż później dowiedział się, że zmarła, podobnie jak jej rodzice.
Znalazł także sens pisania swoich doświadczeń i teorii o logoterapii. Miał już napisaną książkę, ale kiedy dotarł na swoje pierwsze pole, została zabrana. Ale nie tracił nadziei i robił notatki na temat pomysłów, które miał później napisać ponownie..
Aby przezwyciężyć kryzys egzystencjalny, musisz znaleźć sens w swoim życiu i zwykle będzie ono oparte na innych ludziach lub celach do osiągnięcia. Oznacza to, że odnajdziesz sens życia dzięki osobistemu związkowi i robieniu rzeczy, które lubisz..
Niektórzy ludzie nie są w stanie nawiązać pozytywnych relacji osobistych (rodziny, przyjaźni czy partnera) i ustanowić poczucia posiadania władzy lub zarabiania pieniędzy. Może to jednak prowadzić do nieszczęścia i niekończącego się cyklu..
Materiał nie daje satysfakcji, co prowadzi do pragnienia większej satysfakcji z rzeczy materialnych. Poszukiwanie materialnego znaczenia może prowadzić do bardzo ulotnego szczęścia i poczucia pustki..
Frankl stwierdził, co następuje:
„Sens życia zawsze się zmienia, ale nigdy się nie kończy. Zgodnie z logoterapią, sens życia możemy odkryć na trzy różne sposoby: (1) wykonując jakąś czynność; (2) mając jakąś zasadę; i (3) za cierpienie. "
Kolejne dwa punkty dotyczą podjęcia działania i posiadania jakiejś zasady. Cierpienie odnosi się do zaakceptowania, że sensem życia jest po prostu cierpienie z jakiegoś powodu (jak poprzedni pacjent, który cierpiał z powodu śmierci swojej żony).
Obecnie chodzę na lekcje salsy i niektórzy mówią mi: „chociaż mam grypę, to przyszedłem, bo to najlepszy dzień” lub „Nie mogę przejść dnia bez tańca”.
Jest prawdopodobne, że tym, co ma największy sens w życiu tych ludzi, jest taniec (lub przynajmniej jedna z rzeczy, która nadaje im znaczenie). Może ci się to wydawać dziwne, chociaż taka jest rzeczywistość, kiedy reszta ich dnia to praca w zawodach, których nie lubią.
Dlaczego niektórzy starsi ludzie wstają o 7 rano, chodzą na siłownię, spacerują i są aktywni przez cały dzień, podczas gdy inni nie znajdują sensu życia??
Moim zdaniem to dlatego, że znaleźli nowe pasje, dla których mogli żyć. Leonardo da Vinci, jeden z najbardziej zaangażowanych i ciekawskich ludzi, którzy zdobyli wiedzę, kontynuował pracę nad nowymi projektami aż na krótko przed śmiercią.
Kiedy połączysz się z tą zewnętrzną pasją, absurdalne będzie zadawanie sobie pytań o sens życia. Nie zrozumiesz nawet, jak mogłeś to zrobić wcześniej.
Jeśli przeżywasz kryzys egzystencjalny, czy robisz coś, co sprawia, że czujesz się dobrze? Czy wykonujesz pracę, którą lubisz? Czy mieszkasz z przyjaciółmi? Czy utrzymujesz kontakty towarzyskie?
To, co nadaje życiu sens, to poczucie, że jesteś wartościowy dla czegoś i dla kogoś. Kluczem są osobiste relacje i praca. W związku z tym:
Jak stwierdził sam Viktor Frankl, życie nie jest stale szczęśliwe, ale są sytuacje i chwile, w których normalne jest uczucie zniechęcenia.
Jednak znalezienie tego sensu w swoim życiu sprawiłoby, że przezwyciężyłbyś sytuację głębokiego i ciągłego smutku..
-Musimy przestać zadawać sobie pytania o sens życia i zamiast tego myśleć o sobie jako o istotach, których życie nieustannie i nieustannie docieka. Nasza odpowiedź nie może składać się ze słów ani medytacji, ale z prawego zachowania i działania. Ostatecznie życie oznacza wzięcie odpowiedzialności za znalezienie właściwej odpowiedzi na problemy, jakie stwarza i wypełnianie zadań, które życie nieustannie stawia każdemu człowiekowi..
-Żyj tak, jakbyś już żył po raz drugi i jakbyś za pierwszym razem postąpił tak źle, jak teraz. " Wydaje mi się, że nic nie pobudza ludzkiego poczucia odpowiedzialności bardziej niż ta maksyma, która zachęca nas do wyobrażenia sobie, po pierwsze, że teraźniejszość jest już przeszłością, a po drugie, że przeszłość można modyfikować i korygować: przykazanie to konfrontuje się z człowieka ze skończonością życia, a także z celem tego, w co wierzy o sobie i swoim życiu.
-Prawdziwy sens życia należy odnaleźć w świecie, a nie w człowieku czy jego własnej psychice, jakby to był zamknięty system.
Jeszcze bez komentarzy