Właściwości, zagrożenia i zastosowania chromianu srebra (Ag2CrO4)

1856
Abraham McLaughlin

Plik chromian srebra jest związkiem chemicznym o wzorze AgdwaCrO4. Jest jednym ze związków chromu w stanie utlenienia (VI) i jest uważany za prekursora współczesnej fotografii.

Przygotowanie mieszanki jest proste. Jest to wytwarzane w wyniku reakcji wymiany z rozpuszczalną solą srebra, taką jak między chromianem potasu a azotanem srebra (smrandy1956, 2012).

2AgNO3(aq) + NadwaCrO4(aq) → AgdwaCrO4(s) + 2NaNO3(aq)

Rysunek 1: Struktura chromianu srebra.

Prawie wszystkie związki metali alkalicznych i azotany są rozpuszczalne, ale większość związków srebra jest nierozpuszczalna (z wyjątkiem octanów, nadchloranów, chloranów i azotanów).

Dlatego po zmieszaniu rozpuszczalnych soli azotanu srebra i chromianu sodu tworzy nierozpuszczalny chromian srebra i wytrąca się (Precipitation of Silver Chromate, 2012).

Indeks artykułów

  • 1 Właściwości fizyczne i chemiczne
  • 2 Reaktywność i zagrożenia
  • 3 Zastosowania
    • 3.1 Odczynnik w metodzie Mohra
    • 3.2 Barwienie komórek
    • 3.3 Badanie nanocząstek
    • 3.4 Inne zastosowania
  • 4 Odnośniki

Fizyczne i chemiczne właściwości

Chromian srebra to czerwone lub brązowe jednoskośne kryształy bez charakterystycznego zapachu lub smaku (National Center for Biotechnology Information., 2017). Wygląd osadu pokazano na rysunku 2.

Rysunek 2: Wygląd chromianu srebra.

Związek ma masę cząsteczkową 331,73 g / mol i gęstość 5,625 g / ml. Ma punkt 1550 ° C i jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie oraz rozpuszczalny w kwasie azotowym i amoniaku (Royal Society of Chemistry, 2015).

Podobnie jak wszystkie związki chromu (VI), chromian srebra jest silnym utleniaczem. Mogą reagować z czynnikami redukującymi, wytwarzając ciepło i produkty, które mogą być gazowe (powodując ciśnienie w zamkniętych pojemnikach).

Produkty mogą być zdolne do dodatkowych reakcji (takich jak spalanie w powietrzu). Chemiczna redukcja materiałów z tej grupy może być szybka lub nawet wybuchowa, ale często wymaga zainicjowania..

Reaktywność i zagrożenia

Chromian srebra jest silnym utleniaczem, higroskopijnym (pochłania wilgoć z powietrza) i jest wrażliwy na światło. Wybuchowe mieszaniny nieorganicznych środków utleniających ze środkami redukującymi często pozostają niezmienione przez długie okresy, jeśli unika się inicjacji..

Takie systemy są zazwyczaj mieszaninami ciał stałych, ale mogą obejmować dowolną kombinację stanów fizycznych. Niektóre nieorganiczne utleniacze to sole metali rozpuszczalne w wodzie (Across Organic, 2009).

Podobnie jak wszystkie związki chromu (VI), chromian srebra jest rakotwórczy dla ludzi, a także jest niebezpieczny w przypadku kontaktu ze skórą (działanie drażniące) lub spożycia.

Chociaż jest to bardziej niebezpieczne, należy również zapobiegać w przypadku kontaktu ze skórą (działanie żrące), kontaktu z oczami (działanie drażniące) i wdychania. Długotrwała ekspozycja może powodować oparzenia skóry i owrzodzenia. Nadmierne narażenie przez drogi oddechowe może powodować podrażnienie dróg oddechowych..

Jeśli związek wejdzie w kontakt z oczami, soczewki kontaktowe należy sprawdzić i usunąć. Oczy należy natychmiast przemywać dużą ilością wody przez co najmniej 15 minut zimną wodą.

W przypadku kontaktu ze skórą, miejsce to należy natychmiast przepłukać dużą ilością wody przez co najmniej 15 minut, zdejmując skażoną odzież i buty..

Pokryj podrażnioną skórę emolientem. Wyprać ubranie i buty przed ponownym użyciem. W przypadku silnego kontaktu przemyć mydłem dezynfekującym, a skażoną skórę pokryć kremem antybakteryjnym.

W przypadku inhalacji ofiarę należy przenieść w chłodne miejsce. Jeśli nie oddycha, stosuje się sztuczne oddychanie. Jeśli oddychanie jest utrudnione, podaj tlen.

W przypadku spożycia związku nie należy wywoływać wymiotów, chyba że jest to zalecane przez personel medyczny. Poluzuj ciasną odzież, taką jak kołnierzyk koszuli, pasek lub krawat.

We wszystkich przypadkach należy natychmiast uzyskać pomoc medyczną (NILE CHEMICALS, S.F.).

Aplikacje

Odczynnik w metodzie Mohra

Chromian srebra jest używany jako odczynnik do wskazania punktu końcowego w metodzie argentometrycznej Mohra. Reaktywność anionu chromianowego ze srebrem jest niższa niż w przypadku halogenków (chlorków i innych). W ten sposób w mieszaninie obu jonów utworzy się chlorek srebra.

Tylko wtedy, gdy nie pozostanie żaden chlorek (lub halogen), chromian srebra (czerwono-brązowy) tworzy się i wytrąca.

Przed osiągnięciem punktu końcowego roztwór ma mleczno-cytrynowożółty wygląd, ze względu na zabarwienie jonu chromianowego i już utworzonego osadu chlorku srebra. Zbliżając się do punktu końcowego, dodatki azotanu srebra prowadzą do stopniowego zmniejszania się czerwonego zabarwienia..

Gdy utrzyma się czerwonawo-brązowy kolor (z szarawymi plamkami chlorku srebra), osiągnięty zostaje punkt końcowy miareczkowania. Dotyczy to neutralnego pH.

Przy bardzo kwaśnym pH chromian srebra jest rozpuszczalny, a przy alkalicznym pH srebro wytrąca się w postaci wodorotlenku (metoda Mohra - oznaczanie chlorków miareczkowaniem azotanem srebra, 2009).

Barwienie komórek

Reakcja tworzenia chromianu srebra była ważna w neurologii, ponieważ jest stosowana w „metodzie Golgiego” barwienia neuronów do mikroskopii: chromian srebra wytrąca się w neuronach i uwidacznia ich morfologię.

Metoda Golgiego to technika barwienia srebrem stosowana do wizualizacji tkanki nerwowej pod mikroskopem świetlnym i elektronowym (Wouterlood FG, 1987). Metodę odkrył Camillo Golgi, włoski lekarz i naukowiec, który opublikował pierwsze zdjęcie wykonane tą techniką w 1873 roku..

Plamę Golgiego użył hiszpański neuroanatom, Santiago Ramón y Cajal (1852-1934), aby odkryć serię nowych faktów na temat organizacji układu nerwowego, inspirujących narodziny doktryny neuronalnej.

Ostatecznie Ramón y Cajal udoskonalił technikę, używając metody, którą nazwał „podwójną impregnacją”. Technika barwienia Ramón y Cajal, wciąż w użyciu, nosi nazwę Mancha de Cajal

Badanie nanocząstek

W pracy (Maria T Fabbro, 2016) zsyntetyzowano mikrokryształy Ag2CrO4 metodą współstrącania.

Te mikrokryształy scharakteryzowano metodą dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) z analizą Rietvelda, skaningową mikroskopią elektronową z emisją polową (FE-SEM), transmisyjną mikroskopią elektronową (TEM) ze spektroskopią dyspersji energii (EDS), mikro-Ramanem.

Mikrografie FE-SEM i TEM ujawniły morfologię i wzrost nanocząstek Ag na mikrokryształach Ag2CrO4 podczas napromieniania wiązką elektronów..

Analizy teoretyczne oparte na teorii funkcjonału gęstości wskazują, że inkorporacja elektronów jest odpowiedzialna za zmiany strukturalne i powstawanie defektów w skupieniach [AgO6] i [AgO4], tworząc idealne warunki do wzrostu nanocząstek Ag.

Inne zastosowania

Chromian srebra jest używany jako środek wywołujący w fotografii. Jest również stosowany jako katalizator do tworzenia aldolu z alkoholu (chromian (VI) srebra, S.F.) oraz jako utleniacz w różnych reakcjach laboratoryjnych..

Bibliografia

  1. CHEMIKALIA NILU. (S.F.). SREBRNY CHROMAT. Odzyskany z nilechemicals: nilechemicals.com.
  2. Across Organic. (2009, 20 lipca). Karta charakterystyki materiału Chromian srebra, 99%. Odzyskany z t3db.ca.
  3. Maria T Fabbro, L. G. (2016). Zrozumienie powstawania i wzrostu nanocząstek Ag na chromianach srebra indukowanych przez napromieniowanie elektronowe w mikroskopie elektronowym: połączone badanie eksperymentalne i teoretyczne. czasopismo Solid State Chemistry 239, 220-227.
  4. Metoda Mohra - oznaczanie chlorków miareczkowaniem azotanem srebra. (13 grudnia 2009). Pobrane z titrations.info.
  5. Narodowe Centrum Informacji Biotechnologicznej. (2017, 11 marca). Baza danych PubChem Compound; CID = 62666. Pobrane z pubchem.
  6. Wytrącanie chromianu srebra. (2012). Odzyskany z chemdemos.uoregon.edu.
  7. Królewskie Towarzystwo Chemii. (2015). Disilver (1+) dwutlenek chromu. Pobrane z chemspider: chemspider.com.
  8. Chromian srebra (VI). (S.F.). Odzyskany z drugfuture: drugfuture.com.
  9. (2012, 29 lutego). Wytrącanie chromianu srebra. Pobrane z youtube.
  10. Wouterlood FG, P. S. (1987). Stabilizacja impregnacji chromianem srebra Golgiego w neuronach ośrodkowego układu nerwowego szczura przy użyciu wywoływaczy fotograficznych. II. Mikroskopia elektronowa. Stain Technol. Styczeń; 62 (1), 7-21.

Jeszcze bez komentarzy