Plik krzyżówki dwuhybrydowe, w genetyce obejmują procesy hybrydyzacji, które uwzględniają dwie cechy każdego rodzica. Dwie badane cechy muszą być ze sobą sprzeczne i muszą być brane pod uwagę jednocześnie podczas przeprawy..
Przyrodnik i mnich Gregor Mendel użył tego rodzaju krzyży do wypowiedzenia swoich dobrze znanych praw dziedziczenia. Krzyże dihybrydowe są bezpośrednio związane z drugim prawem lub zasadą niezależnej segregacji postaci.
Istnieją jednak wyjątki od drugiej ustawy. Cechy nie są dziedziczone niezależnie, jeśli są zakodowane w genach znajdujących się na tych samych chromosomach, to znaczy fizycznie razem.
Krzyżowanie zaczyna się od wyboru rodziców, którzy muszą różnić się dwiema cechami. Na przykład wysoką roślinę o gładkich nasionach krzyżuje się z krótką rośliną o szorstkich nasionach. W przypadku zwierząt możemy skrzyżować królika o białej i krótkiej sierści z osobnikiem płci przeciwnej o długim czarnym futrze..
Zasady znalezione przez Mendla pozwalają nam przewidywać wynik wspomnianych krzyżyków. Zgodnie z tymi prawami pierwsze pokolenie synowskie będzie składać się z osobników wykazujących obie cechy dominujące, podczas gdy w drugim pokoleniu synowskie proporcje 9: 3: 3: 1.
Indeks artykułów
Gregorowi Mendelowi udało się wyjaśnić główne mechanizmy dziedziczenia dzięki wynikom uzyskanym z różnych krzyżówek grochu.
Wśród jego najważniejszych postulatów wyróżniają się, że cząsteczki związane z dziedziczeniem (obecnie nazywane genami) są dyskretne i przekazywane są w stanie nienaruszonym z pokolenia na pokolenie..
Mendel zaproponował dwa prawa, z których pierwsze znane jest jako zasada dominacji i proponuje, że gdy dwa kontrastujące allele są połączone w zygocie, tylko jeden jest wyrażany w pierwszym pokoleniu, będąc dominującym i tłumiącym recesywną cechę fenotypu..
Aby zaproponować to prawo, Mendel kierował się proporcjami uzyskanymi w krzyżach monohybrydowych: krzyżówkach między dwoma osobnikami różniącymi się tylko jedną cechą lub cechą..
Krzyże dihybrydowe są bezpośrednio związane z drugim prawem Mendla lub zasadą niezależnej segregacji. Zgodnie z tą zasadą dziedziczenie dwóch postaci jest od siebie niezależne.
Ponieważ loci są segregowane niezależnie, można je traktować jako krzyżówki monohybrydowe..
Mendel badał krzyżówki dwuhybrydowe łączące różne cechy u roślin grochu. Użył rośliny z gładkimi żółtymi nasionami i skrzyżował ją z inną rośliną z surowymi zielonymi nasionami.
Interpretację Mendla wyników jego krzyżowania dwuhybrydowego można podsumować następującą ideą:
„W krzyżówce dwuhybrydowej, w której bierze się pod uwagę kombinację pary kontrastujących postaci, w pierwszym pokoleniu pojawia się tylko jedna odmiana każdej cechy. Dwie ukryte cechy pierwszej generacji pojawiają się ponownie w drugiej..
Możemy wykonać krzyżówkę dwuhybrydową i stwierdzić, że cechy nie są niezależnie segregowane. Na przykład jest możliwe, że w populacji królików czarne futro zawsze będzie segregować z długim futrem. Jest to logicznie sprzeczne z zasadą niezależnej segregacji.
Aby zrozumieć to zdarzenie, musimy zbadać zachowanie chromosomów w przypadku mejozy. W krzyżówkach dwuhybrydowych badanych przez Mendla każda postać znajduje się na oddzielnym chromosomie..
W przypadku anafazy I mejozy homologiczne chromosomy rozdzielają się, które będą segregować niezależnie. Zatem geny znajdujące się na tym samym chromosomie pozostaną razem na tym etapie, docierając do tego samego celu..
Mając na uwadze tę zasadę, w naszym hipotetycznym przykładzie królika możemy wywnioskować, że geny odpowiedzialne za kolor i długość sierści znajdują się na tym samym chromosomie i dlatego segregują się razem..
Istnieje zdarzenie zwane rekombinacją, które umożliwia wymianę materiału genetycznego między sparowanymi chromosomami. Jeśli jednak geny są fizycznie blisko siebie, rekombinacja jest mało prawdopodobna. W takich przypadkach prawa dziedziczenia są bardziej złożone niż te proponowane przez Mendla.
W poniższych przykładach użyjemy podstawowej nomenklatury używanej w genetyce. Allele - formy lub warianty genu - są oznaczane dużymi literami, gdy są dominujące, i małymi literami, gdy są recesywne..
Jednostki diploidalne, jak my, ludzie, mają dwa zestawy chromosomów, co przekłada się na dwa allele na gen. Dominujący homozygota ma dwa dominujące allele (AA), podczas gdy homozygotyczny recesywny ma dwa recesywne allele (aa).
W przypadku heterozygot oznacza to wielką literę, a następnie małą literę (Aa). Jeśli dominacja cechy jest całkowita, heterozygota będzie wyrażać w swoim fenotypie cechę związaną z dominującym genem..
Jako przykład krzyżówek dwuhybrydowych wykorzystamy kolor i długość sierści hipotetycznego gatunku królików..
Generalnie te cechy są kontrolowane przez kilka genów, ale w tym przypadku użyjemy uproszczenia ze względów dydaktycznych. Omawiany gryzoń może mieć długą czarną sierść (LLNN) lub krótkie i szare (llnn).
Królik z długim czarnym futrem wytwarza gamety z allelami LN, podczas gdy gamety osobnika z krótkim szarym futrem będą ln. W momencie powstania zygoty plemniki i komórka jajowa, które przenoszą te gamety, połączą się.
W pierwszym pokoleniu znajdźmy jednorodne potomstwo królików o genotypie LlNn. Wszystkie króliki będą miały fenotyp odpowiadający dominującym genom: długie, czarne futro.
Jeśli weźmiemy dwie osobniki płci przeciwnej z pierwszego pokolenia i skrzyżujemy je, otrzymamy dobrze znany stosunek mendlowski 9: 3: 3: 1, w którym cechy recesywne pojawiają się ponownie i cztery badane cechy są łączone.
Te króliki mogą wytwarzać następujące gamety: LN, Ln, lN lub ln. Jeśli wykonamy wszystkie możliwe kombinacje dla potomstwa, okaże się, że 9 królików będzie miało długie czarne futro, 3 będzie miało krótkie czarne futro, 3 będzie miało długie szare futro i tylko jeden osobnik będzie miał krótkie i szare futro..
Jeśli czytelnik chciałby potwierdzić te proporcje, może to zrobić, rysując allele na wykresie, zwane kwadratem Punnetta..
Jeszcze bez komentarzy