Plik Filozofia oświecenia opierało się na ocenie wiedzy i rozumu; oświecenie było poszukiwane przez rozum i naukę. W ten sposób idee takie jak wolność, postęp, braterstwo, tolerancja i oddzielenie państwa od kościoła zaczęły zyskiwać na znaczeniu, a mniejszą wartość przypisywano Kościołowi i monarchii..
Oświecenie zostało zainspirowane nowymi falami racjonalnego myślenia XVII i XVIII wieku z Kartezjuszem na czele i jego metodycznymi wątpliwościami, a także prawami fizycznymi, które charakteryzowały rewolucję naukową Izaaka Newtona..
Oświecenie było europejskim ruchem intelektualnym (zwłaszcza we Francji, Anglii i Niemczech oraz w ich amerykańskich koloniach), który miał miejsce między 1688 r. A rewolucją francuską. Miał zdeklarowany cel rozproszenia ciemności ludzkości za pomocą światła rozumu. Myśliciele tego okresu uważali, że wiedza ludzka może zwalczyć ignorancję, przesądy i tyranię..
Oświecenie wywarło wielki wpływ na ekonomiczne, polityczne i społeczne aspekty tamtych czasów. Jego motto, według Inmanuela Kanta: Saper aude! Miej odwagę użyć własnego rozumu!
Ten wpływ w Ameryce Łacińskiej przełożył się na upadek kolonialny i ruchy niepodległościowe, a także idee, które znalazły odzwierciedlenie w projektowaniu i budowie tych krajów w XX i XXI wieku..
Oświecenie sprzyja tak zwanej rewolucji wiedzy. Dla wyznawców tego ruchu nauka i metoda są podstawą postępu. Krytyka, która wykorzystuje analizę jako instrument, będzie wspólnym mianownikiem oświeconych.
Z drugiej strony Oświecenie generuje kapitalistyczną koncepcję natury, ponieważ ustanawia, bronioną przez Bacona, ideę, że wiedza to potęga..
To znaczy, idea, że generowanie wiedzy implikuje formę dominacji i eksploatacji sił i zasobów przyrody..
Na Oświecenie wpłynęły idee Blaise'a Pascala, Gottfrieda Leibniza, Galileo Galilei i innych filozofów poprzedniego okresu, a rozwinięty światopogląd był karmiony ideami różnych ruchów:
W centrum nie jest już Bóg i religia, ale człowiek, a zwłaszcza jego materialny i zmysłowy rozum. Pojęcie postępu ludzkości pojawia się jako ciągły i nieokreślony proces.
Nihilizm (Casanova, Pierre Choderlos de Laclos), masoneria, deizm (Voltaire), agnostycyzm, ateizm (Pierre Bayle, Baruch Spinoza, Paul Henri Dietrich), nawet libertynizm pojawia się w literaturze, jak w Markiz de Sade, dlatego mówi się, że światła odsłaniają również ciemną stronę człowieka.
W tym nurcie myśli nie ma miejsca na nic poza rozumem i zmysłowym doświadczeniem. Namiętności i uczucia przesłaniają ludzki rozum i dlatego wszystko utrudniają. Estetyka charakteryzuje się harmonią.
Racjonalizm był używany jako sposób na zademonstrowanie istnienia najwyższej istoty, nawet gdy filozofowie tacy jak Voltaire i Jean-Jacques Rousseau kwestionowali instytucje takie jak Kościół i państwo. Leibniz sformułował swoją filozofię optymizmu.
Na pierwszy plan wysuwa się rozum empiryczno-analityczny inspirowany twórczością Newtona i Locke'a i zgodnie z nim doświadczenie jest źródłem wszelkiej wiedzy..
Eksperymentowanie to sposób na zrozumienie logiki faktów. Metodę analityczną stosuje się do wszystkich dziedzin wiedzy, ponieważ uważa się, że dała ją sama natura ludzka. W tym przypadku analiza polega na obserwowaniu w kolejności właściwości przedmiotu.
W tym ruchu materia jest jedyną rzeczywistością i dlatego myśl jest zjawiskiem materialnym. Demokryt, Epikur i Lukrecjusz byli pierwszymi materialistami i jako tacy zaprzeczali jakiemukolwiek dualizmowi między stworzeniem a stwórcą, między ciałem a duszą..
Dla materialisty wszystko jest wyjaśnione ruchem cząstek materialnych bez tego ruchu wymagającego jakiejkolwiek transcendentnej przyczyny..
Ale materializm tej epoki postuluje naturę, która powinna być przewodnikiem dla człowieka, w przeciwieństwie do religii.
Stanowisko to rozpowszechniali w sferze fizjologicznej de Holbach i La Méttrie, aw sferze społecznej Helvetius. Również w ten ruch wpisany jest materializm historyczny Karola Marksa.
Wszystkie powyższe są wątpliwe, krytykowane i ulepszane. Wszelka wiedza, która nie podlega świeckim i materialistycznym zasadom, zostaje odrzucona. Wszystkie wyrażenia kulturowe służą do kwestionowania tej wiedzy.
Cała ta krytyka niesie ze sobą reformy: historia zaczyna być rygorystycznie dokumentowana; nauki stają się empiryczne; rewolucje polityczne i społeczne pojawiają się wraz z dążeniem do bardziej sprawiedliwych rządów z podziałem władzy i prawem do głosowania.
Społeczeństwa są tworzone, aby doskonalić się we wszystkich dyscyplinach, a tym samym rozpoczyna się wzrost demograficzny, który nadal obserwujemy.
Jest to doktryna, która za kryterium prawdy przyjmuje praktyczną wartość rzeczy i zjawisk; zasługuje na to tylko to, co pożyteczne: sztuka, kultura, polityka itp., musi mieć cel dydaktyczny, moralny lub społeczny.
Ta filozofia sprowadza rzeczywistość do bycia, a byt do myśli. Stawia na dobry gust, a puryzm to północ we wszystkich obszarach. Czasowe i historyczne są wykluczone.
Z tego ruchu zakłada się względność kulturową. Francuski jest uważany za najlepszy. Pojawiają się utopie kolektywnego rządu, które ostatecznie prowadzą do rewolucji francuskiej.
Krótko mówiąc, Oświecenie było czasem postępu racjonalnej wiedzy i doskonalenia technik nauki.
Niektórzy uważają, że uprzywilejowanie rozumowania nad religią było tym, co umożliwiło ruchy takie jak Rewolucja Francuska czy amerykańskie ruchy niepodległościowe..
I chociaż było to napędzane przez liczne ruchy filozoficzne, łączyło je mocna wiara w wartość ludzkiego rozumu dla postępu społeczeństwa we wszystkich dziedzinach. Analiza dedukcyjna i naturalizm, odgrywają ważną rolę w podejściu do rzeczywistości.
Jeszcze bez komentarzy