Jaka jest struktura opowieści?

2568
Anthony Golden

Plik struktura opowieści, Podobnie jak inne gatunki literackie, składa się z wprowadzenia (gdzie zaczyna się historia), środka (gdzie ma miejsce konflikt) i wyniku (część, w której konflikt jest rozwiązany).

Historie są podzielone na trzy odrębne części, ale nie jest konieczne, aby zawsze zachowywać tę samą kolejność. Na przykład opowieść o Trzech małych świnkach zaczyna się od opowiadania, gdzie mieszka każda świnia, kontynuuje wydarzenia dla każdej świni, a kończy się rozstrzygnięciem między wilkiem a świniami..

Każdy pisarz może zmienić historię według własnych upodobań. Ważne jest, aby czytelnicy byli na palcach, aby historia cieszyła się nimi. Ale z reguły w opowiadaniach dla dzieci zachowana jest standardowa struktura początku, środka i końca.

Jak zbudowana jest historia?

1. Wstęp

To jest początek historii. We wstępie rozpoczyna się opowieść, zostaje ustawiona scena i krótka prezentacja postaci.

W ten sposób określa się czas narracji i jednocześnie ujawnia pozycję narratora w stosunku do opowiadanej historii. Wydarzenie może być późniejsze, jeśli już się wydarzyło; symultanicznie, jeśli jest opowiadana w tym samym czasie, w którym dzieje się historia, lub wcześniej, jeśli zdarzenie jeszcze się nie wydarzyło.

Należy wyjaśnić, że jednoczesny czas w opowieści jest prawie niemożliwy i jest używany teoretycznie, ponieważ aby go opowiedzieć, trzeba to zobaczyć..

Wprowadzenie do historii ustala również perspektywę, z której opowiadana jest historia..

W kontekście opowieści ustala się również prędkość lub czas trwania. Historia może być bardzo krótka i szczegółowa, lub wręcz przeciwnie, dzieje się przez lata i krótko ją opowiadać.

Wprowadzenie kontekstualizuje historię, która ma być opowiedziana w historii, wstęp stanowi podstawę, aby węzeł miał sens. Podnosi normalną sytuację, która z jakiegoś powodu zostanie zmieniona, ustanawiając w ten sposób podstawy węzła.

Tutaj przedstawiane są postacie i wszystkie ich osobliwości, ponieważ podczas węzła nie będziemy mieli czasu na zatrzymywanie się w wyjaśnieniach postaci, ponieważ fakty z historii, która się wydarzyła, zostaną podniesione.

Gdy wprowadzenie zostanie podniesione, a normalna sytuacja w historii osiągnie punkt napięcia, przechodzimy do węzła opowieści.

2- Węzeł

To centralna część opowieści, w której rozgrywa się cały konflikt opowieści, która jest opowiedziana. Wynika to z bankructwa podniesionego wprowadzenia. Gdy element napięcia zrywa z proponowanym wstępem, wtedy zaczyna się węzeł opowieści.

Aby uzupełnić strukturę opowieści, coś zmienia rzeczywistość przedstawioną we wstępie. Ten punkt ma zasadnicze znaczenie dla uznania tekstu za opowieść. Inaczej mogłaby to być narracja literacka.

Fakty, które podnosi historia, są faktami przeplatającymi się w sposób konsekwencje akcji, z pojedynczą linią fabularną rozwijającą się w węźle.

Chociaż może być więcej niż jeden bohater, w opowieściach jest zwykle tylko jeden, a jego przygody są opowiadane w węzłach. W węźle zaznaczamy rytm narracji, aby czytelnik był zabawiony i zainteresowany przez całą historię

Historia opowiedziana w węźle jest zawsze skierowana ku końcowi lub rozwiązaniu. Napięcie, które przerywa wprowadzenie, rodzi problem, w którym nasz bohater musi w pełni wczuć się w sytuację.

Choć prezentacja bohaterów we wstępie opowieści jest ważna, to tutaj zostanie pokazane, z jakiego makaronu są zrobione, kim naprawdę są i jak się zachowują.

3- Wynik lub koniec

W tej części konflikt, który wywołała historia, zostaje rozwiązany. Zakończenie może być szczęśliwe lub smutne, ale zawsze musi to być zakończenie zamknięte.

Istotną cechą opowieści jest to, że historia jest zamknięta, gdy dobiega końca. Zawsze powinieneś rozwiązywać wątpliwości, które mógł wzbudzić czytelnik.

Jeśli w opowieści znajdziemy otwarte zakończenie, tak naprawdę nie będzie to opowieść, ponieważ postawiony nam problem nie został rozwiązany. Więc historia nie działa

Jedną z najważniejszych cech tej historii jest to, że zakończenie musi być zaskakujące i nieoczekiwane.

Historia musi być sytuacją początkową, która jest skomplikowana i rozwiązana. A jeśli jest to dobra historia, musi mieć nieoczekiwany zwrot akcji, aby mieć zaskakujące zakończenie..

W bajkach dla dzieci nie zawsze jest konieczne, aby miały zaskakujące zakończenie, ale mają morał.

Bibliografia

  1. ANDERSON, Nancy A..Elementarna literatura dziecięca: Podstawy dla nauczycieli i rodziców. Allyn i Bacon, 2006.
  2. BAUMAN, Richard.Historia, performans i wydarzenie: Kontekstowe badania narracji ustnej. Cambridge University Press, 1986.
  3. CURTIUS, Ernst Robert; ALATORRE, Margit Frenk; ALATORRE, Antonio. Literatura europejska i łacińskie średniowiecze. 1955.
  4. WELLEK, RenéAlonso i in.Teoria literatury. Gredos, 1966.
  5. ALMODÓVAR, Antonio Rodríguez.Opowieści ludowe lub próba nieskończonego tekstu. Editum, 1989.
  6. GOJANY, Mariano Baquero.Hiszpańska opowieść w XIX wieku. Wyższa Rada Badań Naukowych, Instytut „Miguel de Cervantes”, 1949.
  7. ZAVALA, Lauro. Ultrakrótka opowieść: ku nowemu kanonowi literackiemu.MIĘDZYAMERYKAŃSKI PRZEGLĄD BIBLIOGRAFII, 1996, t. 46, str. 67-78.

Jeszcze bez komentarzy