Jakie są części raportu?

4634
Alexander Pearson

Plik części raportu Są to nagłówek, otwierający akapit lub wpis, treść raportu i ostatni akapit. Raport jest tekstem informacyjnym, w którym opracowano określony temat. Jest to gatunek dziennikarski, który opowiada o wydarzeniach lub faktach dowolnego rodzaju. Jest to praca dokumentalna zaplanowana i zorganizowana w wyraźnie wyodrębnione części.

Raporty są dłuższe i pełniejsze niż wiadomości i zwykle towarzyszą im wywiady lub obrazy, które nadają wiadomościom więcej prawdy i treści. Tematyka raportu jest zróżnicowana; rzeczywiste wydarzenia o charakterze ogólnym, związane ze społeczeństwem, podróżami, sportem, polityką, gospodarką itp..

Przykład raportu prasowego

Kluczem do dobrej historii jest to, że przyciąga uwagę czytelnika. Mogą odnosić się do niektórych wiadomości, które się wydarzyły, a raport jest analizowany bardziej dogłębnie.

Raporty zwykle wykorzystują kanały nadawane przez tradycyjne media, takie jak telewizja, radio i czasopisma. Tworzone są poprzez dostarczanie danych, referencji, wypowiedzi ekspertów i fotografii.

Struktura raportu

Ogólnie raporty są podzielone na cztery części:

1- Uchwyt

Podobnie jak w wiadomościach, nagłówek może towarzyszyć podtytuł i podtytuł. W tej części raportu ujawniane są informacje o tym, o czym jest raport. Nagłówek musi wzbudzić uwagę lub zaciekawienie czytelnika.

2- Początkowy akapit lub wpis

Paragraf otwierający, podobnie jak nagłówek, musi przyciągnąć czytelnika. W tej części raportu przedstawiono podsumowanie tego samego.

To znaczy lista lub sekwencja punktów w raporcie. Dodatkowo musi być opisowy, czyli musi opisywać miejsce, w którym ma miejsce akcja, lub mały opis sytuacji lub faktu.

Dobrze, że jest również używany w sposób kontrastowy, stawiając na pierwszym miejscu dwie sytuacje i wskazując, co się zmieniło. Zazwyczaj dołącza się również cytat jednej z postaci lub ekspertów biorących udział w raporcie..

Ważne jest, aby kontekst, w jakim sporządzane jest sprawozdanie, był jasny w pierwszym akapicie. Oprócz małego rozwinięcia faktów.

W tej części raportu jest jasne, jakiego rodzaju raport jest wykonywany:

  • Jeśli ma charakter naukowy i podkreśla rozwój i odkrycia.
  • Jeśli z drugiej strony ma charakter wyjaśniający i koncentruje się na transcendentnych wydarzeniach wiadomości.
  • Śledczy z natury, jeśli pytasz o nieznane fakty w wiadomościach, w tego typu raporcie bardzo ważne jest cytowanie źródeł.
  • Zainteresowanie ludzkie, jeśli koncentruje się na konkretnej osobie.
  • Kontynuujemy formalny, który jest bardzo podobny do newsów.
  • Relacja narracyjna oparta jest na narracji podmiotu w formie kroniki.
  • Interpretacja to taka, w której pisarz wyjaśnia temat w inteligentny i zrozumiały dla czytelnika sposób.
  • Autobiograficzne, jeśli sam reporter staje się tematem swojego raportu. Informacyjny, w którym stosowana jest technika odwróconej piramidy.
  • I wreszcie opisowa, w której cechy przedmiotu są powiązane.

3- Treść raportu

W treści raportu można wyróżnić kilka części, według których paragraf się odnosimy. Te akapity mogą być:

Pierwszy akapit lub akapit wiodący

Można go również znaleźć jako akapit otwierający, o którym mówiliśmy powyżej, ale wskazuje to na pierwszy akapit treści raportu, który zawiera nieco więcej szczegółów na temat sytuacji.

Możesz również rozwinąć cytat z dowolnych postaci w raporcie lub ekspertów, z którymi skonsultowano się przy pisaniu raportu.

Paragrafy wprowadzające

W tych pierwszych akapitach treści raportu omawiany temat jest przedstawiony w ograniczony sposób.

W raporcie określono punkty, na których należy się kierować, oraz na jakim aspekcie będzie się koncentrować jego treść.

Kontekstualizacja akapitów

Te akapity przedstawiają kontekst historyczny lub koncepcje niezbędne do zrozumienia, o czym jest raport..

Są one niezbędne, aby czytelnik mógł zrozumieć temat poruszany w raporcie i uzyskać niezbędne informacje dotyczące głównego tematu, zanim w pełni się w nie zagłębia..

Punkty dotyczące rozwoju informacji

W tym miejscu maksymalnie rozwijamy temat do omówienia. W tym akapicie szczegółowo wyjaśniono fakty, na których koncentruje się raport.

Ponadto dodawane są cytaty, bezpośrednie lub pośrednie, dotyczące osób przedstawionych w raporcie lub ekspertów, z którymi przeprowadzono konsultacje, aby wyrazić swoją opinię na ten temat i pomóc czytelnikowi uzyskać szerszą wizję podejmowanego tematu..

W tym miejscu również znajdują się statystyki lub dane porównawcze z innymi podobnymi tematami, które są powiązane..

Ważne jest, aby w tych akapitach uwzględnić źródła i cytaty, na których opieramy się przy pisaniu raportu..

Akapit podsumowujący

W ostatnim akapicie treści raportu temat zaczyna się zamykać, który zostanie całkowicie zamknięty ostatnim akapitem.

Powstaje krótkie podsumowanie omawianych tematów, które prowadzi do ostatniego akapitu.

4- Ostatni akapit

  • Ostatni akapit stanowi zakończenie artykułu. Zaproponuj zakończenie lub poproś czytelnika do refleksji nad omawianym tematem.
  • Rodzaje zamknięcia mogą się różnić w zależności od tego, czy są to:
  • Wniosek, w którym reporter szybko podsumowuje temat poruszony w raporcie.
  • Sugestia; gdzie redaktor zachęca czytelnika do zajęcia stanowiska w sprawie ujawnionej historii.
  • Głośne zakończenie, w którym raport kończy się definitywnie frazą.
  • Morał, w którym redaktor oczekuje, że czytelnik wyciągnie lekcję z tego, co znajduje odzwierciedlenie w raporcie.

Bibliografia

  1. ULIBARRI, Eduardo.Idea i życie raportu. Threshes, 1994.
  2. HERRERA, Earle. Raport, esej: od jednego gatunku do drugiego. Caracas, 1983.
  3. RÍO REYNAGA, lipiec. Dziennikarstwo interpretacyjne: raport. Meksyk, 1994.
  4. MARRERO SANTANA, Liliam. Raport multimedialny jako gatunek współczesnego dziennikarstwa cyfrowego. Podejście do jego cech formalnych i merytorycznych.Łaciński Magazyn Komunikacji Społecznej, 2008, tom. 11, nr 63.
  5. LARRONDO-URETA, Ainara. Metamorfoza raportowania w dziennikarstwie cybernetycznym: koncepcja i charakterystyka nowego modelu narracji. 2009.
  6. MONTORO, José Acosta. Dziennikarstwo i literatura. Guadarrama, 1973.
  7. OSSA, César Mauricio Velásquez. Podręcznik gatunków dziennikarskich. Uniwersytet La Sabana, 2005.

Jeszcze bez komentarzy