Charakterystyka pustyni Chihuahuan, rzeźba terenu, flora, fauna

2663
Abraham McLaughlin

Plik pustynia chihuahua jest to ekoregion o długości ponad 450 000 kmdwa Obejmuje granicę północnego Meksyku i południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Jest to jeden z obszarów pustynnych o największej różnorodności biologicznej na świecie ze względu na bogactwo gatunków i endemizm.

Obejmuje duży obszar północnego Meksyku i południowych Stanów Zjednoczonych. Zajmuje większość zachodniego Teksasu, obszary środkowej i dolnej doliny Rio Grande oraz dolną dolinę Pecos w Nowym Meksyku..

Pustynia Chihuahuan. Autor: Ricraider [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Jego powierzchnia stanowi 12,6% meksykańskiego terytorium narodowego. Jest trzecią co do wielkości pustynią na półkuli zachodniej i drugą co do wielkości w Ameryce Północnej, po pustyni Great Basin..

Krajobraz tego regionu tworzy charakterystyczna mozaika wydm, łąk i zarośli, w dużej mierze zdeterminowana przez podstawowe czynniki, takie jak rzeźba terenu, opady deszczu, temperatury, gleba czy roślinność..

Z biegiem czasu region ulegał znacznej degradacji, głównie z powodu wypasu. Wiele rodzimych traw i innych gatunków zostało zdominowanych przez rośliny drzewiaste, w tym krzew kreozotowy (Larrea tridentata) i mesquite.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
  • 2 Lokalizacja
  • 3 Ludność
  • 4 Ulga
  • 5 Klimat
  • 6 Flora
  • 7 Fauna
  • 8 Aktualny stan
  • 9 Odniesienia

Ogólna charakterystyka

- Położenie geograficzne: Ameryka Północna.

- Kraje: Meksyk i Stany Zjednoczone.

- Powierzchnia: 362 200 km² (do 520 000 km²).

- Maksymalna wysokość: 1675 m.

- Minimalna wysokość: 600 m.

- Sucha pogoda.

Lokalizacja

Pustynia Chihuahuan jest uważana za największy obszar pustynny na półkuli zachodniej i drugi co do wielkości w Ameryce Północnej, po pustyni Great Basin..

Rozciąga się od południowo-wschodniej Arizony, przez południowy Nowy Meksyk i zachodni Teksas do płaskowyżu Edwards w Stanach Zjednoczonych. Przez środek Meksyku obejmuje obszary stanów Chihuahua, północny zachód od Coahuila i północny wschód od Durango.

Ta pustynia graniczy od zachodu z Sierra Madre Occidental, a od wschodu z Sierra Madre Oriental. Rozciąga się również na południe do San Luis Potosí i dociera do wysp żyzności Chihuahuan w stanach Querétaro i Hidalgo..

Populacja

Na pustyni znajduje się kilka obszarów miejskich. Największy z nich to Ciudad Juárez z prawie dwoma milionami mieszkańców. Inne to Chihuahua, Saltillo i Torreón, oprócz amerykańskich miast Albuquerque i El Paso..

Las Cruces i Roswell to jedne z innych dużych miast tego ekoregionu. Z drugiej strony Santa Fe i Monterrey znajdują się również w pobliżu pustyni Chihuahuan..

Ulga

Teren składa się głównie z dolin oddzielonych pasmami górskimi od około 1100 do 1500 m, w tym Sierra Madre Occidental, Sierra Madre Oriental, Sierra del Carmen, Sacramento Mountains, Sandía Mountains, Manzano Mountains, the Chisos Mountains, Góry Magdalena-San Mateo, Góry Guadalupe i Góry Davis.

Znaczna część regionu składa się ze skał osadowych pochodzenia morskiego, chociaż w niektórych obszarach gór skały mogą być pochodzenia magmowego.

Region jest uwarunkowany hydrologicznie przez cztery systemy basenów hydrograficznych: Rio Grande (Rio Grande), który wyznacza polityczną granicę między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi; rzeka Casas Grandes, Mapimí Bolsón i Mayrán.

Wiele małych i średnich rzek przepływa przez te baseny, ale tylko kilka dostarcza znacznych ilości wody..

Gleby w tym regionie to 80% gleby wapiennej (bogatej w wapń) pochodzącej z pokładów wapienia. Oznacza to, że cały region był kiedyś zanurzony w morzu, ale wynurzył się ponownie z powodu różnych wydarzeń geologicznych..

W wielu częściach pustyni Chihuahuan drobne gleby pokrywają warstwę ubitego węglanu wapnia zwanego caliche..

Pogoda

Pustynia Chihuahuan znajduje się w orograficznej strefie cienia, ponieważ dwa główne pasma górskie, które ją pokrywają, Sierra Madre Occidental na zachodzie i Sierra Madre Oriental na wschodzie, blokują większość wilgoci przedostającej się z Oceanu Spokojnego i Zatoki Meksyk.

Klimat pustyni Chihuahuan jest suchy, z tylko jedną porą deszczową latem i mniejszą ilością opadów wczesną zimą..

Ze względu na położenie kontynentalne i większą wysokość, która waha się od 600 do 1675 m, na pustyni tej panują nieco łagodniejsze temperatury niż na pustyni Sonora. Ogólnie rzecz biorąc, latem temperatury w ciągu dnia wahają się między 35 a 40 ° C.

Zimy bywają chłodne lub mroźne, sporadycznie występują przymrozki. Średnia roczna temperatura na pustyni wynosi 24 ° C, ale może się zmieniać w zależności od wysokości.

Najcieplejsze temperatury na pustyni występują na niższych wysokościach iw dolinach. Regiony północne mają ostrzejsze zimy niż regiony południowe i mogą być narażone na burze śnieżne. Roczne opady są stosunkowo wysokie (200-300 mm / rok), ale większość opadów występuje latem.

Flora

Na pustyni żyje około 3500 gatunków roślin, szacuje się, że może występować do 1000 gatunków endemicznych (29%) i co najmniej 16 rodzajów roślin endemicznych..

Wysoki stopień lokalnego endemizmu jest wynikiem izolacyjnych skutków złożonej fizjografii basenów i pasm górskich, a także dynamicznych zmian klimatu w ciągu ostatnich 10000 lat.

Stosunkowo wysokie opady i chłodne zimowe temperatury powodują, że roślinność często jest zdominowana przez odporne na mróz trawy i rośliny, takie jak agawy i juki.

Murawy stanowią 20% pustyni i często są mozaiką krzewów i traw. Wśród nich są trzy zakrzywione krawędzie (Aristida purpurea), czarna trawa (Bouteloua eriopoda) i flaga (Bouteloua curtipendula).

Krzew kreozotowy (Larrea tridentata) to dominujący gatunek roślin w glebach żwirowych i sporadycznie piaszczystych w wewnętrznych obszarach pustyni Chihuahuan.

Śliska akacja (Acacia neovernicosa) i liść sen (Flourensia cernua) występują obficie na obszarach północnych, podobnie jak czarna miotła (Psorothamnus scoparius) w piaszczystych glebach części zachodniej.

Gatunki juki i opuncji występują obficie u podnóża iw środkowej części trzeciej, podczas gdy kaktus tęczowy z Arizony (Echinocereus polyacanthus) i meksykańskiego kaktusa ognistego (Ferocactus pilosus) mieszkają w częściach w pobliżu granicy USA z Meksykiem.

Fauna

Region pustyni Chihuahuan jest siedliskiem wielu bezkręgowców. Do najbardziej znanych należą pustynna tarantula, bicz skorpion (ocet), stonoga pustynna lub gigantyczna stonoga. Można również znaleźć bogatą faunę motyli i ciem.

Podobnie jak w większości regionów pustynnych, gatunki ryb ewoluowały przez stulecia izolacji. Można znaleźć wiele gatunków endemicznych. Płazy występujące powszechnie na pustyni Chihuahuan obejmują salamandrę tygrysią, ropuchę ostrogową i żabę z Rio Grande..

Pustynia Chihuahuan jest domem dla dużej liczby dużych ssaków, takich jak widłoróg (Amerykańska antilocapra), mulaki (Odocoileus hemionus), lis szary (Unocyon cineroargentinus), pekari z kołnierzem lub oszczepem (Peccary tajacu), zając czarnooki (Lepus californicus) lub szczur kangur (Dipodomys sp.), pośród innych.

Z zaledwie 24 okazami zarejestrowanymi w stanie Chihuahua, Amerykańska antilocapra jest to jeden z najbardziej zagrożonych gatunków zamieszkujących tę pustynię.

Ekoregion jest również domem dla niewielkiej dzikiej populacji żubrów amerykańskich (Żubr) i rozproszone populacje prairie z czarnym ogonem (Cynomys ludovicianus) lub meksykański piesek preriowy (Cynomys mexicanus), również zagrożonych wyginięciem.

Rzeczywisty stan

W ostatnich stuleciach działalność człowieka miała wpływ na pustynię Chihuahuan. Rozległe obszary pustyni zostały przekształcone w roślinność wtórną i sukcesyjną. Największe zagrożenie dla rodzimych zbiorowisk roślinnych stanowi działalność rolnicza.

Gleby zajmowane przez Yuca filifera i mesquiteProsopis juliflora), ponieważ mają odpowiednie właściwości uprawne, ponieważ są to gleby głębokie, które lepiej zatrzymują wodę.

Zmiany warunków wypasu, pożary, a także wyczerpywanie się i zmiana źródeł wody również wpłynęły na naturalną roślinność.

Obszary intensywnego wypasu na terenie całego ekoregionu charakteryzują się rosnącą dominacją krzewu kreozotowego, mesquite, Eremophila glabra lub krzew smoły, akacja i drastyczna zmiana rodzimych traw.

Obecnie ze względu na utratę siedlisk duże kręgowce nizinne są rzadkie i izolowane. Z regionu praktycznie zniknęły niedźwiedzie brunatne, wilki, żubry, widłorogi i wielkie koty.

Bibliografia

  1. Ekoregion pustyni Chihuahuan. National Park Service. Zaczerpnięte z nps.gov/im/chdn/ecoregion.htm
  2. Duran, K. L., Lowrey, T. K., Parmenter, R. R., & Lewis, P. O. (2005). Różnorodność genetyczna populacji kreozotebusha na pustyni Chihuahuan (Zygophyllaceae: Larrea tridentata). American Journal of Botany.
  3. Gutierrez, J. R., & Whitford, W. G. (1987). Rośliny jednoroczne na pustyni Chihuahuan: znaczenie wody i azotu. Ekologia.
  4. Schmidt, R. H. (1979). Klimatyczne określenie „prawdziwej” pustyni Chihuahuan. Journal of Arid Environments
  5. Południowa Ameryka Północna: Północny Meksyk i południowo-zachodnie Stany Zjednoczone | ekoregiony | WWF. Zaczerpnięte z worldwildlife.org

Jeszcze bez komentarzy