Plik dynamika populacji lub populacje obejmuje badanie wszystkich zmian, których doświadcza grupa osobników tego samego gatunku. Zmiany te mierzy się zmiennością parametrów, takich jak m.in. liczba osobników, wzrost populacji, struktura społeczna i wiekowa..
Dynamika populacji jest jednym z głównych tematów nauk ekologicznych. Dzięki badaniu tej gałęzi można ustalić podstawy, które rządzą istnieniem i trwałością organizmów żywych. Oprócz uwzględnienia relacji, które mają (wewnątrz i międzygatunkowe).
Indeks artykułów
Jednym z podstawowych pojęć w ekologii jest populacja biologiczna. Definiuje się to jako grupę składającą się z organizmów tego samego gatunku, które współistnieją w tym samym czasie i przestrzeni (są sympatryczne), z możliwością krzyżowania się osobników tam żyjących..
Organizmy wchodzące w skład populacji tworzą jednostkę funkcjonalną dzięki wszystkim wzajemnym powiązaniom, które się tam rozwijają.
Wzrost liczby ludności jest badany za pomocą modeli matematycznych i istnieją różne typy w zależności od ilości zasobów, które istnieją w populacji..
Pierwszy model to wykładniczy wzrost. Model ten zakłada, że nie ma interakcji z innymi gatunkami. Ponadto wiąże się to również z nieograniczonym istnieniem zasobów i nie ma żadnych ograniczeń dotyczących populacji..
Jak można pomyśleć logicznie, model ten jest wyłącznie teoretyczny, ponieważ nie ma naturalnej populacji, która spełniałaby wszystkie powyższe założenia. Model umożliwia oszacowanie liczebności populacji w zadanym czasie.
Następny zastosowany model nazywa się wzrostem zależnym od gęstości lub logistycznym. Ta odmiana obejmuje bardziej realistyczne warunki, takie jak ograniczone zasoby.
Populacja zaczyna rosnąć jak w poprzednim modelu, ale osiąga pewien punkt, w którym wyczerpuje się zasoby, a tempo reprodukcji spada.
Tak więc małe populacje mają tendencję do wyższego tempa wzrostu ze względu na większą dostępność zasobów i przestrzeni - model jest początkowo wykładniczy. W miarę upływu czasu zasoby się wyczerpują, a wzrost per capita maleje.
Graficznie, drugi model to sigmoidalna krzywa (w kształcie litery S), która ma górną granicę zwaną K. Ta wartość odpowiada nośności lub maksymalnej gęstości, jaką może wytrzymać w tym ośrodku..
W niektórych populacjach toksyczne odpady wytwarzane przez te same osoby powodują zahamowanie wzrostu.
Model ten jest najbardziej akceptowany przez badaczy, ponieważ wydaje się lepiej dostosowywać się do realiów dynamiki populacji..
Pokazuje szybki wzrost, przy czym tempo wyczerpywania się zasobów jest równie szybkie. Zjawisko to prowadzi do upadku, w wyniku którego spada i ponownie rośnie.
Innymi słowy, wzrost uwidacznia się jako cykle gęstości w czasie, ponieważ występują powtarzające się zdarzenia spadku i wzrostu osobników.
Istnieje określony model, który można zastosować do niektórych gatunków wykazujących zachowania stadne, takich jak między innymi pszczoły, ludzie, lwy. W tym modelu jednostka uzyskuje korzyść, gdy dokonuje aktu współpracy z rówieśnikami..
Zachowanie nie jest przypadkowe, a korzyść ze współpracy wiąże się z bliskimi krewnymi i krewnymi w celu faworyzowania ich „tych samych genów”.
Osoby w każdej populacji nie są od siebie odizolowane. Każda z nich ustanawia różne typy interakcji z członkami tego samego gatunku lub z przedstawicielami innego gatunku.
Konkurencja jest zjawiskiem o niezwykle ważnych implikacjach ekologicznych. Jest to ważna siła, która napędza różne procesy ewolucyjne, takie jak specjacja. Mamy kilka przykładów negatywnych interakcji, takich jak drapieżnik-ofiara lub roślina-roślinożerca.
Dwa gatunki nie mogą konkurować w nieskończoność, jeśli używają bardzo podobnych zasobów, jeden może wyprzeć drugi lub mogą się rozdzielić przy użyciu jakiegoś zasobu..
Jednak nie wszystkie interakcje są negatywne. Mogą istnieć relacje, które przynoszą korzyści obu stronom (mutualizm) lub że tylko jedna odnosi korzyść, a druga nie jest dotknięta (komensalizm).
W celu ustalenia skutecznego planu ochrony konieczne jest posiadanie wszystkich niezbędnych informacji o zagrożonej populacji. Badacze powinni zastosować w praktyce wyżej wymienione metodyki przed wdrożeniem metody konserwatorskiej..
Ponadto wiedza na temat wzrostu populacji pomaga nam zrozumieć wpływ działalności człowieka na gatunki. Na przykład, jeśli chcemy zmierzyć efekt konstrukcji, mierzymy wielkość populacji i inne parametry w populacji będącej przedmiotem zainteresowania przed i po interwencji..
Wiele naszych zasobów zależy bezpośrednio lub pośrednio od wzrostu i dynamiki populacji określonego gatunku. Rybołówstwo stanowi ważne źródło pożywienia dla niektórych populacji ludzkich, zwłaszcza tych, które zamieszkują regiony przybrzeżne..
Znajomość różnic w populacji jest niezbędna do utrzymania i zapewnienia zrównoważonego spożycia żywności. W przypadku stwierdzenia spadku liczebności populacji należy podjąć odpowiednie środki, aby uniknąć lokalnego wyginięcia populacji..
Różni badacze (jak na przykład Meadows w 1981 r.) Wykorzystali różne modele wzrostu populacji do interpretacji i przewidywania przyszłych zachowań populacji ludzkich..
Wszystko po to, aby sformułować porady i zalecenia dotyczące unikania śmiertelności z powodu możliwego przeludnienia.
Populacje patogenów zamieszkujących ludzi można badać z ekologicznego punktu widzenia, aby określić zachowania, które mogą pomóc w zrozumieniu choroby.
W ten sam sposób konieczna jest znajomość dynamiki populacji wektorów przenoszących choroby.
W 2004 roku przeprowadzono badanie mające na celu zbadanie dynamiki populacji Lutjanus argentiventris w Parku Narodowym Gorgona w Kolumbii. Aby osiągnąć ten cel, osobniki łowiono przez prawie 3 lata na badanym obszarze..
Zwierzęta mierzono i oceniano stosunek płci (1: 1,2), wskaźnik urodzeń i śmiertelność..
Oceniono parametry wzrostu i ich wpływ na zjawiska klimatyczne La Niña i El Niño. Ponadto wzrost populacji określono za pomocą modeli matematycznych von Bertalanffy'ego..
Stwierdzono, że osobniki były liczniejsze w maju i wrześniu, aw 2000 r. Odnotowano u nich spadek liczebności.
Jeszcze bez komentarzy