ZA diplosomalny Jest to para centrioli, prostopadłych do siebie, które znajdują się blisko jądra komórki. W dzielącej się komórce diplosomy podwaja się, a każdy z powstałych dysplosomów znajduje się na jednym biegunie komórki.
Podczas procesu podziału komórek w matrycę centrosomów osadzane są diplosomy. Stamtąd dyplosomy uczestniczą w organizowaniu wrzecion mitotycznych lub mejotycznych, w zależności od rodzaju podziału..
Wrzeciona te zbudowane są z mikrotubul, które łącząc centriole z kinetochorami, regulują przemieszczanie chromosomów podczas podziału komórki. Mikrotubule to długie cząsteczki alfa i beta tubuliny, które mogą być wydłużane lub skracane odpowiednio przez polimeryzację i depolimeryzację..
Diplosomy są ewolucyjnym nabytkiem niektórych eukariontów. Wyższe rośliny i grzyby nie posiadają jednak diplosomów. Dlatego w wyższych roślinach podział komórek jest regulowany i kontrolowany przez centrosomy bez pomocy centrioli..
U mszaków plastydy pełnią rolę centrioli. U wyższych roślin najwyraźniej tak jest gamma-subulina..
Indeks artykułów
Diplosomy składają się z dwóch centrioli. Bez wyjątku te centriole są do siebie prostopadłe: to znaczy tworzą kąt 90lub. Każdy diplosom powstaje przez powielenie centrioli poprzedniego diplosomu.
Dlatego w każdym diplosomie będzie stara centriola (centriola macierzysta) i nowa (centriola córki). Duplikacja diplosomów następuje w ramach przygotowań do podziału komórki.
Oddzielenie dwóch centrioli da początek prekursorom zwanym procentrioles. Gdy te powielają się i migrują do biegunów komórki już jako diplosomy, będą sygnalizować gotowość do podziału. Po zakończeniu tego, każda komórka potomna będzie miała swój odpowiedni, unikalny i niezbędny diplosom.
Centriole diplosomów mają strukturę przypominającą wici. Jednak nie są one identyczne. Każda centriola składa się z trójek włókien zgrupowanych w cylindrze w układzie 9 obwodowych trójek..
W przeciwieństwie do wici nie mają centralnej pary. Z drugiej strony nierzadko zdarza się, że u tego samego gatunku zasada posiadania trojaczków mikrotubul nie jest spełniona.
Na przykład w nasieniu niektórych owadów można znaleźć 9 pojedynczych włókien, podczas gdy u innych mogą one występować w dubletach. To samo dzieje się również na poziomie gatunku.
Oznacza to, że tablica 9 oparta na trojaczkach, jak w Homo sapiens Y Chlamydia, i gatunki z układami dubletów jak w Drosophila.
W diplosomie centriola macierzysta będzie miała elementy boczne nieobecne w centrioli córki. Dlatego, chociaż jest podstawową częścią diplosomu, centriola potomna nie wiąże włókien mikrotubul podczas podziału komórki. To zrobi, gdy będzie starą centriolą jednego z diplosomów nowej komórki.
Centriole wykazują największe różnice w centralnej części cylindra. W każdym razie istnieją dwa godne uwagi wyjątki od regularności strukturalnej centrioli, o których wspomnieliśmy..
Jednym z nich są współosiowe bicentrioli protistów i „niższych” roślin. Innym wyjątkiem są gigantyczne i nieregularne centriole grzybów z rodzaju Sciara.
Dyplomosomy z reguły są dziedziczone przez ojca. Na przykład u ludzi zapłodnione plemniki powodują degradację pojedynczego diplosomu zapłodnionej komórki jajowej..
Zygota, jak każda inna „nowa” komórka, będzie miała pojedynczy diplosom (pochodzenia ojcowskiego), dopóki nie nadejdzie czas podziału. Niedawno poinformowano, że dwie centriole tego diplosomu nie są całkowicie równoważne. Biologiczna rola takiej różnicy jest nadal przedmiotem aktywnych badań..
Centrosomy stanowią przedział komórkowy, w którym znajdują się diplosomy, organizowane są mikrotubule wrzeciona i skąd kontrolowany jest podział komórek.
Zasadniczo jest to macierz białkowa, która tworzy macierz okołośrodkową u zwierząt, oprócz innych białek obecnych w pozostałych organizmach eukariotycznych..
Nie posiada błony, dlatego jest strukturalnie ciągły z cytoplazmą komórki. Pomimo istnienia ich istnienia od ponad wieku, centrosomy pozostają w dużej mierze nieznane.
Wydaje się, że centrosomy odgrywają ważną rolę w wykrywaniu i naprawie uszkodzeń DNA. W rzeczywistości niektóre białka uczestniczące w procesach naprawy DNA znajdują się w centrosomie. Podczas wykrywania uszkodzenia, na przykład przez promieniowanie jonizujące, białka te migrują do jądra, aby pełnić swoją funkcję naprawczą..
Diplosomy biorą udział w zarodkowaniu mikrotubul podczas procesu podziału komórki. Jednak ostatnio odkryto, że nie są one niezbędne dla tego procesu - który może być przeprowadzony przez same centrosomy..
Na poparcie tych informacji argumentuje się, że ani grzyby, ani rośliny nie posiadają ani nie wymagają diplosomów (tj. Centrioli), aby przejść funkcjonalną mitozę i mejozę..
Ponadto w tzw. Mitozach zamkniętych (i niektórych półzamkniętych) otoczka jądrowa nie znika, a ośrodki organizujące podział chromosomów znajdują się na jej wewnętrznej powierzchni..
W niektórych organizmach zaobserwowano, że centriole diplosomów są niezbędne do powstania rzęsek lub wici. Chociaż oba są strukturalnie bardzo podobne, różnią się rozmiarem, liczbą i typami ruchu..
Obie struktury są bardzo rozpowszechnione wśród eukariontów, z wyjątkiem komórek posiadających ścianę komórkową..
Niezależnie od przypadku lub które organelle, które w rzeczywistości mogą być zawsze takie same, centriole zapewniają komórce większe wyrafinowanie funkcjonalne.
Oprócz koordynacji cyklu komórkowego i segregacji chromosomów pozwalają na określenie polarności, migracji, lokomocji i losu komórki poprzez różnicowanie..
Jeszcze bez komentarzy