Plik leki wazoaktywne To grupa leków stosowanych w celu podwyższenia ciśnienia krwi lub szybkości bicia serca. Ogólnie uważa się, że istnieją dwa różne typy: te, które mają funkcję wazopresyjną i te, które powodują efekt inotropowy..
Leki wazopresyjne powodują zwężenie naczyń; to znaczy, leki te powodują tymczasowe zwężenie żył i tętnic użytkownika. W ten sposób ciśnienie krwi jest sztucznie podwyższane..
Z drugiej strony leki inotropowe charakteryzują się bezpośrednim zwiększaniem szybkości bicia serca osoby. W ten sposób wzrasta również ciśnienie krwi; jednakże robi to poprzez różne mechanizmy.
Leki wazoaktywne zalecane są pacjentom we wstrząsie lub omdleniu z powodu braku ciśnienia tętniczego. Jednak potrzeba więcej badań, aby zdecydować, które są najbezpieczniejsze i jakie mogą mieć skutki uboczne..
Indeks artykułów
Jak wspomniano powyżej, leki wazoaktywne są zwykle dzielone na dwa różne typy: leki wazopresyjne, które sztucznie zwężają rozmiar żył i tętnic; oraz leki inotropowe, które zwiększają szybkość bicia serca.
Niektóre z tych substancji są wytwarzane w sposób naturalny przez organizm, podczas gdy inne są syntetyzowane w laboratorium i wykorzystywane do celów klinicznych. Jednak wszystkie działają poprzez aktywację tych samych receptorów w mózgu..
Wazopresory (znane również jako katecholaminy) to rodzaj neuroprzekaźnika, który występuje naturalnie w organizmie i jest uwalniany do krwiobiegu..
Większość jest utworzona z aminokwasu znanego jako tyrozyna. Najważniejsze z których naturalnie wytwarzamy to adrenalina, dopamina i norepinefryna.
Na ogół substancje te są wytwarzane albo w nadnerczach, albo w zakończeniach nerwowych; dlatego można je uważać zarówno za hormony, jak i neuroprzekaźniki. Jego działanie polega na pobudzeniu współczulnego układu nerwowego, generując tym samym wzrost ciśnienia krwi.
Hormony te można również sztucznie podawać pacjentom, w którym to przypadku można zastosować syntetyczną wersję trzech obecnych w organizmie. Jednak czasami stosuje się również inne, takie jak dobutamina, izoprenalina lub dopeksamina..
Każda substancja, która zmienia siłę lub energię skurczów mięśni, nazywana jest substancją inotropową. Inotropy ujemne zmniejszają siłę, z jaką kurczą się mięśnie, natomiast inotropy dodatnie ją zwiększają.
Najpowszechniejsze są te stosowane w celu zwiększenia kurczliwości mięśnia sercowego; to znaczy siła, z jaką skurczy się serce.
Jednak w niektórych schorzeniach konieczne jest również stosowanie inotropów ujemnych, aby zmniejszyć energię bicia serca, a tym samym zmniejszyć napięcie.
Istnieje wiele rodzajów leków inotropowych, ale do najczęściej stosowanych należą uczulacze na wapń i wapń, digoksyna, inhibitory fosfodiesterazy, glukagon, insulina, efedryna, wazopresyna i niektóre steroidy..
Wszystkie te substancje działają poprzez zwiększanie stężenia wapnia w komórkach lub zwiększanie wrażliwości receptorów wapniowych. Powoduje to wzrost kurczliwości serca, co może być bardzo przydatne w leczeniu niektórych chorób..
Leki wazopresyjne działają poprzez wpływ na współczulny i przywspółczulny układ nerwowy. Obie są związane z utrzymaniem i regulacją pewnych funkcji organizmu, takich jak przepływ krwi i ciśnienie krwi..
Generalnie przywspółczulny układ nerwowy jest odpowiedzialny za zachowanie maksymalnej możliwej energii i utrzymanie funkcjonowania narządów w okresach, w których aktywność nie jest bardzo wysoka.
Wręcz przeciwnie, przywspółczulny układ nerwowy jest aktywowany w sytuacjach, w których stajemy w obliczu niebezpieczeństwa lub sytuacji stresowej. W tym momencie w naszym organizmie zachodzi seria zmian, które prowadzą do pojawienia się reakcji znanej jako „walcz lub uciekaj”.
Oba systemy ciała są w ścisłej równowadze, więc często współpracują, aby organizm funkcjonował prawidłowo..
Mechanizmy, dzięki którym współczulny i przywspółczulny układ nerwowy regulują ciśnienie krwi i szybkość bicia serca, są różne od siebie. Opiszemy każdy z nich poniżej.
Przywspółczulny układ nerwowy poprzez wpływ na nerw błędny przyczynia się do regulacji bicia serca. Może to spowolnić skurcz mięśnia sercowego, ale nie ma wpływu na naczynia krwionośne..
Wręcz przeciwnie, współczulny układ nerwowy ma bezpośredni wpływ zarówno na szybkość bicia serca, jak i na skurcz żył i tętnic..
Jego główną funkcją jest utrzymywanie obu w stanie ciągłej lub tonizującej aktywności. Działa to dzięki trzem typom receptorów, które istnieją w mózgu.
Te receptory - znane jako receptory alfa, beta i dopaminy - to dokładnie te, na które wpływa działanie leków wazopresyjnych.
Ogólnie receptory alfa bezpośrednio powodują kurczenie się mięśnia sercowego. Z drugiej strony, beta powoduje rozszerzenie się i pozwala na łatwiejsze kurczenie się, ale nie powoduje bezpośredniego ruchu mięśni. Oba receptory mają również wpływ na niektóre naczynia krwionośne.
Teraz, gdy wiemy, które receptory mózgowe kontrolują szybkość i siłę skurczu serca, możemy zobaczyć kilka przykładów, na które z nich wpływają niektóre z najczęściej stosowanych leków wazopresyjnych..
Adrenalina lub epinefryna mają bezpośredni wpływ na receptory alfa 1 i beta 1 oraz słabszy wpływ na beta 2. Jednak nie wywołują żadnej odpowiedzi na receptory dopaminy.
Natomiast największy wpływ na receptory dopaminy wywiera dopamina (stąd jej nazwa). Z drugiej strony również nieznacznie aktywuje receptory alfa 1 i beta 1.
Wreszcie, największy wpływ ma również noradrenalina (ostatni z organicznie wytwarzanych wazopresorów w organizmie): w dużym stopniu oddziałuje na receptory alfa 1 i beta 1, w mniejszym na beta 2..
Jeszcze bez komentarzy