Charakterystyka, siedlisko, uprawa, pielęgnacja Drosera capensis

1823
Robert Johnston

Plik Rosiczka capensis Jest to kłączowy wieloletni mięsożerny gatunek należący do rodziny Droseraceae. Znana jako rosiczka lub trawa kroplówka, jest naturalną rośliną owadożerną z prowincji Cape w Afryce.

Jest to roślina zielna o wysokości od 20 do 30 cm, o wydłużonych liściach pokrytych włoskami, które wydzielają śluz, który zatrzymuje owady. Kwiaty są ułożone na długim kwiatostanie, mają zdolność samozapylenia i wytwarzają liczne nasiona, które są rozrzucane przez wiatr..

Drosera capensis. Źródło: H. Zell [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Jego liście w kształcie macek pokryte są śluzowatymi włoskami, które łapią owady, a następnie trawią je ich enzymami. Przy minimalnym kontakcie liście są aktywowane i otaczają ofiarę, inicjując proces trawienia, który trwa od 5 do 6 godzin.

Ten łatwo rozmnażany gatunek dostosowuje się do różnych warunków środowiskowych, od ciepłych i otwartych miejsc po zacienione i zimne. Jest to roślina wieloletnia, która żyje kilka lat dzięki łatwemu rozmnażaniu przez nasiona lub odrosty wyłaniające się z podstawy centralnej rozety..

Tradycyjnie była używana jako roślina ozdobna, a dziś nadal jest wytwarzana ze świeżych liści Rosiczka capensis likier znany jako „słoneczna rosa”. Ponadto ma właściwości lecznicze, ponieważ jego ekstrakt zawiera „plubaginę”, antybiotyk zwalczający bakterie i wirusy, stosowany w leczeniu przeziębień, grypy i chorób układu oddechowego..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
    • 1.1 Wygląd
    • 1.2 Arkusze
    • 1.3 Kwiaty
    • 1.4 Owoce
    • 1.5 Trawienie
  • 2 Taksonomia
    • 2.1 Etymologia
    • 2.2 Odmiany
  • 3 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 4 Uprawa
    • 4.1 Wymagania
    • 4.2 Odtwarzanie
  • 5 Pielęgnacja
    • 5.1 Lokalizacja
    • 5.2 Rustykalność
    • 5.3 Podłoże
    • 5.4 Nawadnianie
    • 5.5 Abonent
    • 5.6 Szkodniki i choroby
  • 6 Odnośniki

Ogólna charakterystyka

Wygląd

Jednoroczna lub wieloletnia roślina zielna z liśćmi w kształcie anteny lub macki, osiągającymi do 30 cm wysokości. Jej wrażliwe i bardzo ruchliwe liście mają zdolność trawienia składników odżywczych owadów uwięzionych w trichomach gruczołowych..

Pościel

Podłużne liście o długości 5-7 cm pokryte są włoskami gruczołowymi lub włoskami, które wydzielają lepki, słodkawy śluz zawierający komórki gruczołowe. Jego główną funkcją jest unieruchamianie owadów, które spoczywają na liściach, a następnie są trawione przez enzymy proteolityczne.

kwiaty

Gatunek ten rozwija 40-50 jasnofioletowych lub różowawych kwiatów o średnicy 1-2 cm na kwiatostanie o długości 30-35 cm. Kwitnienie występuje latem, kwiaty mają tendencję do otwierania się pojedynczo rano, aby ponownie zamknąć się pod koniec popołudnia..

Kwiaty Drosera capensis. Źródło: Peter Presslein [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]

Owoc

Kwiaty Rosiczka capensis zapylają się samoczynnie, rozwijając suszony owoc znany jako lokulobójcza torebka odrostu, który zawiera dużą liczbę małych nasion. W odpowiednich warunkach środowiskowych nasiona mają tendencję do łatwego rozpraszania się, powodując powstawanie nowych sadzonek wokół rośliny matecznej..

Trawienie

Plik Rosiczka capensis Jest to mięsożerna roślina, która łapie zdobycz poprzez wydzieliny trawienne wydzielane przez macki liści. Te kropelki są wizualną wskazówką, która prześwituje przez krystaliczną końcówkę trichomu. Zachowuje się również jak środek chemiczny przyciągający zdobycz.

Kiedy owad zostaje unieruchomiony przez oślizgłe macki, liście składają się i otaczają ofiarę, podczas gdy ruchome macki uniemożliwiają jej ucieczkę. Roślina działa jak zewnętrzny żołądek, który wydziela enzymy trawienne, które rozkładają białka ofiary i tworzą pożywną zawiesinę, która jest wchłaniana na poziomie komórkowym..

Proces trawienia trwa około 5-6 godzin, w tym czasie składniki odżywcze pozyskane z ofiary są wchłaniane przez czubki macek. Miękkie części ofiary są na ogół trawione, pozostawiając jedynie naskórek na mackach liści. Na poniższym filmie możesz zobaczyć, jak łapie mucha:

Taksonomia

- Królestwo: Plantae

- Oddział: Magnoliophyta

- Klasa: Rosopsida

- Zamówienie: Caryophyllales

- Rodzina: Droseraceae

- Płeć: Rosiczka

- Podgatunek: Rosiczka

- Sekcja: Rosiczka

- Gatunki: Rosiczka capensis L.

Liście i trichomy Drosera capensis. Źródło: pixabay.com

Etymologia

- Rosiczka: nazwa rodzaju pochodzi od greckiego „δρόσος” (droso), co oznacza „rosa lub krople rosy”. Łącznie z małymi kroplami śluzu znajdującymi się na końcu każdego liścia.

- capensis: Specyficzny przymiotnik odnosi się do położenia geograficznego, w którym został pierwotnie opisany, do Prowincji Przylądkowej w Afryce Południowej.

Odmiany

- Rosiczka capensis „albinos” lub „świt”

Ten wariant gatunku Rosiczkacapensis Ma żywe różowe macki w pełnym słońcu. W średnim odcieniu liście są białawe lub mają wygląd „albinosa”. Łatwe do odtworzenia metodą tacową.

- Rosiczka capensis "netto"

Odmiana, która rozwija jaskrawoczerwone liście, jeśli pozostają w pełnym słońcu. W okresie dojrzałości liście osiągają 6 cm długości, dostosowują się do warunków wewnętrznych, aw okresie dojrzałości nie wymagają karmienia dla utrzymania swojego rozwoju..

- Rosiczka capensis „bains kloof”

Niskonośna roślina mięsożerna. Charakteryzuje się małymi liśćmi, tylko nieco szerszymi niż typowa odmiana. Zielonkawo-żółte liście mają długie macki o czerwonawym odcieniu.

- Rosiczka capensis „szeroki liść”

Odmiana charakteryzująca się liśćmi o szerokości 4-5 cm, chociaż nie karmione wielkością mogą być mniejsze. Oświetlenie, temperatura, wilgotność i składniki odżywcze są niezbędne do określenia grubości ogonków..

- Rosiczka capensis "ogromny"

Odmiana osiągająca 50-60 cm wysokości. Ich ogonki mają większy wzrost w porównaniu z typowymi gatunkami Rosiczka capensis.

Fragment włosków Drosera capensis. Źródło: Michal Rubeš [CC BY 3.0 cz (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/cz/deed.en)]

Siedlisko i dystrybucja

Pochodzi z Kapsztadu w RPA, dziś jest rośliną uprawianą na całym świecie ze względu na jej dużą zdolność adaptacji i łatwość rozmnażania. Ich naturalne siedliska to bagna, brzegi strumieni lub potoków, infiltrowane ziemie i wilgotne obszary w biomach zwanych fynbos..

Rzeczywiście, fynbos to rodzaj krzewiastej roślinności charakterystycznej dla regionu Cape. Tam, gdzie pada tylko zimą i latem często dochodzi do pożarów.

Plik Rosiczka capensis występuje w stanie dzikim, głównie w Afryce Południowej. W Australii i Nowej Zelandii uważana jest za roślinę inwazyjną, dlatego jej komercjalizacja jest zabroniona. W tych krajach został wprowadzony mimowolnie w skażonym podłożu.

Kultura

Liść Drosera capensis. Źródło: pixabay.com

Wymagania

- Wymaga obfitego naturalnego światła. Zimą może pozostawać w pełnym słońcu, latem należy chronić go przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

- Idealny zakres temperatur dla jego rozwoju wynosi od 5 do 28 ºC, chociaż toleruje sporadyczne przymrozki lub określone szczyty temperatur powyżej 35 ºC..

- Rośnie na glebach mało żyznych i wymaga dużej wilgotności. Jego długi system korzeniowy jest stale aktywny, pochłaniając wodę z podłoża, dlatego nawadnianie musi być stałe. Zaleca się stosowanie wody zdemineralizowanej.

- Może być uprawiana w szkółce, szklarni lub na zewnątrz, w różnych typach klimatu, zarówno tropikalnego, subtropikalnego, umiarkowanego, jak i śródziemnomorskiego.

- Idealnym podłożem do jej uprawy jest mieszanka mchu i piasku lub krzemionki w doniczkach o głębokości 10-15 cm. Zaleca się, aby pod doniczką pozostawić tacę z wodą na stałe, aby podłoże pozostało wilgotne..

- W klimatach subtropikalnych gatunek można uprawiać przez cały rok, gdyż nie wymaga okresu odpoczynku ani hibernacji..

Reprodukcja

Plik Rosiczka capensis Jest gatunkiem łatwym do rozmnażania, zarówno przez nasiona, jak i sadzonki liści lub podział kłączy. Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem jest użycie nasion, charakteryzujących się wysokim procentem kiełkowania.

Sadzonki liści pozyskuje się ze zdrowych roślin, a metoda polega na wycinaniu kawałków liści i wysiewaniu na żyznym podłożu. Rozmnażanie przez podział kłączy odbywa się metodą „flotacji wodnej”, w której kłącza umieszcza się w wodzie zdemineralizowanej do momentu rozpoczęcia formowania się nowych sadzonek..

Opieka

Owad uwięziony w Drosera capensis. Źródło: Rosťa Kracík [CC BY 3.0 cz (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/cz/deed.en)]

Lokalizacja

Mięsożerna rosiczka może być uprawiana w pomieszczeniach lub na zewnątrz, w pełnym nasłonecznieniu lub w półcieniu. W chłodnych porach roku, kiedy promieniowanie słoneczne nie jest zbyt intensywne, można je wystawiać na działanie promieni słonecznych rano lub po południu.

Wiejskość

Gatunek ten jest pochodzenia subtropikalnego, dlatego jest podatny na intensywne mrozy. Zimą dostosowuje się do temperatur w przedziale 5-15 ºC, a latem do 20-40 ºC.

W ciepłym klimacie śródziemnomorskim, gdzie temperatura spada do -2 ºC, można ją uprawiać przez cały rok. Na obszarach o silnych zimach należy go przechowywać w szklarni lub ciepłym i jasnym pomieszczeniu do początku wiosny..

Podłoże

Najlepszym podłożem do efektywnego wzrostu jest mieszanina mchu lub mchu torfowego (70%) i piasku niewapiennego lub perlitu (30%). Nie zaleca się stosowania czarnego torfu, ściółki, kompostu lub czarnej ziemi, ponieważ pH może zmienić rozwój systemu korzeniowego.

Nawadnianie

Zalecane jest częste podlewanie wodą zdemineralizowaną, najlepiej deszczową, destylowaną lub oczyszczoną metodą osmozy. Latem wskazane jest trzymanie pod doniczką tacy z wodą, w pozostałych porach roku można ją podlewać 2-3 razy w tygodniu, nigdy nie pozostawiając podłoża suchego..

Abonent

Plik Rosiczka capensis Nie wymaga nawożenia ani nawożenia, ponieważ jego system korzeniowy nie jest przystosowany do wchłaniania składników odżywczych i spala się. Jego forma odżywiania polega na łapaniu owadów, z których wchłania składniki odżywcze przez trichomy gruczołowe..

Zarazy i choroby

Ta rustykalna roślina ma zwykle niewielu naturalnych wrogów. W środowiskach gorących i suchych może zostać zaatakowany przez wełnowce bawełniane, które można zlikwidować metodami fizycznymi za pomocą pędzla lub małej szczotki..

Bibliografia

  1. Chuet-Missé, J. P. (2017) To najbardziej śmiercionośna i fascynująca roślina mięsożerna, która jest zagrożona przez człowieka. Naturalna awangarda. Odzyskane w: vanaguardia.com
  2. Drosera capensis. (2019). Wikipedia, wolna encyklopedia. Odzyskane na: es.wikipedia.org
  3. Drosera capensis (2018) Wirtualny katalog gatunków roślin. Ogród Botaniczny Uniwersytetu w Walencji. Odzyskane w: jardibotanic.org
  4. Espejo, C., de la Vega, B. L. i Sánchez, T. (2013). Kolekcja roślin owadożernych w La Concepción w Maladze. El / 0 botânico: Magazyn AIMJB, (7), 20-22.
  5. Jobson, R. W. i Conn, B. (2012). Drosera capensis (Droseraceae), nowy naturalizowany rekord Australii. Telopea, 14, 89–92.
  6. Rośliny Drosera (2018) Rośliny mięsożerne. Sieć specjalizująca się w roślinach mięsożernych. Odzyskane w: lasplantascarnivoras.info
  7. McQuillan, M. (2008) Drosera capensis L. © SA National Biodiversity Institute. Odzyskane z: pza.sanbi.org

Jeszcze bez komentarzy