Edmundo O'Gorman (1906-1995) był meksykańskim historykiem, filozofem i prawnikiem, którego praca koncentrowała się na wyjściu poza to, co było znane z historiografii jego kraju i Ameryki. Zagłębił się w fakty i debatował nad wydarzeniami, które uważał za nie mające historycznego sensu, aby je wyjaśnić.
Twórczość O'Gormana charakteryzowała się przekraczaniem tego, co już było znane. Jego pisma miały charakter filozoficzny, polegający na badaniu organizacji dawnych istot, aby móc żyć i rozumieć teraźniejszość. Historyk posłużył się kulturowym i precyzyjnym językiem.
Niektóre z najbardziej znanych tytułów tego meksykańskiego intelektualisty to: Kryzys i przyszłość nauk historycznych, Podstawy historii Ameryki, Wynalazek Ameryki Y Meksyk trauma swojej historii. Dzieło historiograficzne Edmundo O'Gormana pozostaje aktualne, ponieważ było całkowicie rewolucyjne.
Indeks artykułów
Edmundo urodził się 24 listopada 1906 roku w Coyoacán w Meksyku; Pochodził z rodziny irlandzkiego pochodzenia, wykształconego i zamożnego. Jego ojciec był inżynierem górnictwa, Cecil Crawford O'Gorman, a jego matka nazywała się Encarnación O'Gorman Moreno, będąc spokrewnionym.
Filozof miał brata imieniem Juan O'Gorman, który był znanym malarzem swoich czasów.
O'Gorman uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w instytucjach w swoim rodzinnym mieście. Jego szkolenie uzupełniała artystyczna i kulturowa wiedza jego ojca Cecila, który był wybitnym malarzem. Historyk dorastał w otoczeniu pisarzy i muzyków, którzy spotykali się w jego domu.
Po ukończeniu szkoły średniej młody Edmundo zdecydował się na studia prawnicze w Escuela Libre de Derecho. Prawnik uzyskał dyplom w 1928 roku i przez pewien czas wykonywał swój zawód.
O'Gorman sumiennie prowadził swoją karierę i zawsze trzymał się blisko historii i tekstów. W ten sposób w 1938 roku podjął decyzję o odstąpieniu od prawa i poświęceniu się studium historii. Edmundo nie wahał się przyjąć w tym samym roku funkcji zastępcy dyrektora Archiwum Generalnego Narodu, którą wykonywał do 1952 roku..
W tamtych latach rozpoczął studia filozoficzne na Narodowym Autonomicznym Uniwersytecie Meksyku (UNAM) i jednocześnie zaczął tam wykładać. W 1947 roku opublikował książkę Kryzys i przyszłość nauk historycznych aw 1948 r. uzyskał tytuł magistra filozofii z wyróżnieniem magna cum laude.
O'Gorman był członkiem Centro de Historia de México, gdzie współpracował przy prowadzonych badaniach, a także organizował materiał bibliograficzny. W 1951 roku odsłonił dzieło Idea odkrycia Ameryki i uzyskał z wyróżnieniem doktorat z historii w UNAM.
Koncepcja studiów historii Edmundo O'Gormana doprowadziła go do kilku rozmów z niektórymi z jego kolegów, w tym: Silvio Zavala, Miguel León Portilla, Lino Gómez Canedo i Marcel Bataillon. Historyk uważał, że historia jest czymś głębszym niż zwykłe zestawienie dat i danych.
Dla tego meksykańskiego filozofa niezmiernie ważne było poznanie tego, co jest poza tym, co znane, i zbadanie tego, co jest pod powierzchnią. W miarę upływu czasu O'Gorman pozostawał niewzruszony wobec swoich pomysłów i sposobów poznawania historii, pomimo prób jego przeciwników usunięcia go z gry..
O'Gorman był nie tylko wybitnym renowatorem historii Meksyku i Ameryki Łacińskiej, ale jego praca rozszerzyła się na akademię. Intelektualista wstąpił do Meksykańskiej Akademii Historii w połowie lat sześćdziesiątych i był dyrektorem od 1972 do 1987, kiedy to zrezygnował..
Jakość jego czasownika w rozwoju jego pism przyniosła mu VI przewodniczącego Meksykańskiej Akademii Języka w 1970 roku. Cztery lata później otrzymał National Award for Sciences and Arts, a następnie nagrodę Rafael Heliodoro Award. za History Valle i National University Award w 1986.
Intelektualista całe życie poświęcił historii i opisywał badania, które prowadził wokół niej. Wśród jego najnowszych prac znalazły się: Meksyk trauma swojej historii Y Wygnanie cieni.
Edmundo O'Gorman zmarł 28 września 1995 roku w Mexico City w wyniku udaru. Jego ciało zostało złożone w Rotundzie Osób Wybitnych w stolicy Meksyku 22 listopada 2012 roku, siedemnaście lat po jego wyjeździe..
Styl literacki Edmundo O'Gormana charakteryzował się posługiwaniem się jasnym i precyzyjnym językiem o szerokich rysach filozoficznych. Praca tego historyka była głęboka i pełna pytań o fakty. Podniósł swój temat ze świadomości bycia jako tymczasowej istoty niezbędnej do zrozumienia teraźniejszości.
Biorąc pod uwagę powyższe, O'Gorman został ulokowany w nurcie filozoficznym meksykańskiego historyzmu. Ruch ten opierał się na ideach intelektualistów Leopolda von Ranke i Benedetto Croce. Dzięki swoim wysiłkom i badaniom Edmundo położył podwaliny pod nową historiografię.
- Historia podziału terytorialnego Meksyku (1937).
- Katalog osadników Nowej Hiszpanii (1941).
- Podstawy historii Ameryki (1942).
- Kryzys i przyszłość nauk historycznych (1947).
- Idea odkrycia Ameryki. Historia tej interpretacji i krytyka jej podstaw (1951).
- Wynalazek Ameryki (1958).
- Polityczne przetrwanie Novohispana (1961).
- Meksyk trauma swojej historii (1977).
- Wygnanie cieni (1986).
Było to jedno z najważniejszych i najbardziej reprezentatywnych dzieł myśli Edmundo O'Gormana. Jego pełny tytuł brzmiał Wynalazek Ameryki. Badania nad historyczną strukturą Nowego Świata i sensem jego stawania się. W tej pracy autor zwrócił uwagę na tradycyjną koncepcję historii, która istniała w Meksyku.
Historyk podjął dyskusję na temat odkrycia kontynentu amerykańskiego, dlatego użył określenia „wynalazek”. Edmundo przedstawił argumenty w tej pracy, aby wyjaśnić, czy Kolumb przybył do Ameryki przez pomyłkę, czy nie. O'Gorman wyszedł daleko poza znane dane dotyczące roku 1492.
„… Teza jest taka: kiedy Kolumb przybył 12 października 1492 roku na małą wyspę, która, jak sądził, należała do sąsiedniego archipelagu, odkrył Amerykę. Okej, ale zapytajmy, czy to naprawdę to, co on, Colón, czy też to, o czym mówi się teraz, że zrobił. Oczywiste jest, że chodzi o drugą, a nie pierwszą ...
„… Kiedy historycy twierdzą, że Ameryka została odkryta przez Kolumba, nie opisują własnego oczywistego faktu, ale raczej proponują nam sposób, w jaki ich zdaniem należy rozumieć oczywiście zupełnie inny fakt: jest jasne, w efekcie nie jest to nawet dotarcie do wyspy, o której uważa się, że jest blisko Japonii, ale ujawnienie istnienia kontynentu ...
„… Innymi słowy, kiedy jesteśmy pewni, że Kolumb odkrył Amerykę, nie jest to faktem, a jedynie interpretacją faktu. Ale jeśli tak jest, trzeba będzie przyznać, że nic nie stoi na przeszkodzie, z wyjątkiem lenistwa lub rutyny, w kwestionowaniu słuszności tego szczególnego sposobu rozumienia tego, co zrobił Kolumb w tym pamiętnym dniu ... ".
- „Najwyższą zdolnością człowieka nie jest rozum, ale wyobraźnia”.
- „Chcę nieprzewidywalnej historii, takiej jak przebieg naszego śmiertelnego życia; historia podatna na niespodzianki i wypadki, fortuny i nieszczęścia; historia utkana z wydarzeń ... lustrzana opowieść o zmianach w sposobie bycia człowieka ... ".
- „Prawdziwa nauka historyczna polega na pokazaniu i wyjaśnieniu struktury bytu, w który wyposażamy przeszłość, odkrywając ją jako własną”.
- „Różnica w liczbie liści drzew tego samego gatunku lub w nazwach lub specyficznych symbolach bogów płodności czczonych przez sąsiednie plemiona to okoliczności, które, odpowiednio, mogą być słusznie pominięte przez botanika lub antropologa”.
- „Zamiast być rzeczywistością nam obcą, ludzka przeszłość jest naszą rzeczywistością i jeśli przyznamy, że ludzka przeszłość istnieje, będziemy musieli również przyznać, że istnieje ona w jedynym miejscu, w którym może istnieć: w teraźniejszości”.
- „Zło, które leży u podstaw całego procesu historycznego idei odkrycia Ameryki, polega na tym, że przyjęto, iż ten kawałek kosmicznej materii ... był tym od zawsze, podczas gdy w rzeczywistości w którym nadano mu to znaczenie ... ".
- „… Każdy transcendentalny lub immanentny cel historycznego stawania się. Tutaj nie panuje ani opatrzność religijna, ani teologia idealistyczna. ".
- „Ta nowa historiografia wroga tradycji polega na uświadomieniu sobie historii w nowym i radykalnie rewolucyjnym sensie”.
- „... W przekonaniu, że nasza istota, istota ludzka, podobnie jak byt wszystkich rzeczy, jest czymś stałym, statycznym, wcześniejszym, zawsze tym samym niezmiennym”.
Jeszcze bez komentarzy