Wyobraź sobie, że ktoś idzie drogą publiczną i nagle napada na niego złodziej, kradnie mu portfel i zostawia go na ziemi. Jak myślisz, jaka byłaby reakcja przechodniów? Z pewnością, aby pomóc okradzionemu, jeśli doznał nieszczęśliwego wypadku, zadzwoń na policję lub krzyknij, aby zaalarmować złodzieja. Niektórzy nieustraszeni nawet pobiegliby za złodziejem, próbując go powstrzymać. A przynajmniej tak chcielibyśmy myśleć. Może się jednak zdarzyć coś nieoczekiwanego: absolutnie nic. Niestety, bierność obywateli wobec wydarzeń wymagających ludzkiej solidarności jest faktem, zwłaszcza w najbardziej zatłoczonych i uprzemysłowionych miastach. Dziś często obserwuje się, jak dziesiątki ludzi chodzą beznamiętnie wokół kogoś, kto potrzebuje pomocy, bez reagowania lub reagowania na te wydarzenia, a nauka zbadała to na podstawie różnych badań. Dziś mówimy o jednym z nich: apatycznym eksperymencie widza.
Zawartość
W 1964 roku w Nowym Jorku wydarzyło się straszne wydarzenie, które wciąż napawa ludzi, którzy o nim słyszą, frustracją i zdumieniem. Chodzi o zabójstwo młodej Kitty Genovese.
Kitty Genovese przybywała do swojego mieszkania w Queens, kiedy nagle mężczyzna imieniem Winston Moseley dźgnął ją w plecy. Kitty krzyczała o pomoc, a głos sąsiada odpowiedział z okna wrzeszcząc na zabójcę „zostaw ją w spokoju”. Po wysłuchaniu sąsiada Moseley opuściła scenę, zostawiając umierającą dziewczynę u stóp jej domu, a następnie wróciła 10 minut później, ponownie ją dźgając, wykorzystując seksualnie i kradnąc pieniądze..
To straszne i tragiczne wydarzenie wywołało wielkie kontrowersje w wyniku artykułu w New York Times, w którym opowiedzieli o tych wydarzeniach. Z tekstu wynika, że potworne wydarzenie zostało utrwalone nie tylko przez rękę mordercy, ale także przez bierność 38 mieszkańców, którzy otoczyli ten teren i którzy będąc świadkami wydarzeń, nie brali w nim udziału lub starali się uniknąć to. W artykule stwierdzono, że młoda kobieta zmarła przez pół godziny bez pomocy sąsiadów, dopóki jeden z nich nie wezwał karetki, która pojechała na miejsce zdarzenia..
W ten sposób rozpoczęła się skomplikowana debata o przyczynach braku solidarności, dehumanizacji społeczeństw i skrajnego indywidualizmu, który kwitnie w wielkich zachodnich miastach..
Wiele lat później brat Kitty, William Genovese, zaczął studiować przypadek, aby dowiedzieć się, w jakim stopniu artykuł był poprawny i czy tragiczne wydarzenie miało miejsce w trakcie jego opowiadania. Z ich dochodzeń wynika, że wielu sąsiadów nie wiedziało dokładnie, co się dzieje, niektórzy słyszeli odgłosy, których nie mogli zidentyfikować, a także sąsiad, który zszedł, aby pomóc młodej kobiecie. Wszystkie te wyniki zebrano w filmie dokumentalnym The Witness.
Ale nadal jest prawdą, że niektórzy sąsiedzi unikaliby aktorstwa i chociaż historia nie była do końca prawdziwa, kontrowersje zostały zaspokojone i było jasne, że niezależnie od tego, czy było 2, czy 38 sąsiadów, niektórzy zachowywali się biernie i że ten brak reakcji na niepokojące wydarzenia zdarzają się wielokrotnie w różnych kontekstach, sytuacjach i datach.
Niektóre wcześniejsze badania i eseje, takie jak te autorstwa Georga Simmla, były już zrobione na temat braku wrażliwości, który dominuje w indywidualistycznych zachowaniach w miastach. Wkrótce po tych wydarzeniach badacze John Darley i Bibb Latané próbowali znaleźć odpowiedź na przyczynę tego typu wydarzeń, przeprowadzając eksperyment zatytułowany „Bierny eksperyment widza”.
Naukowcy zrekrutowali kilku studentów uniwersytetu, którym wyjaśniono, że uczestniczą w dyskusji grupowej z innymi uczestnikami, którzy byli w innym pokoju, za pośrednictwem mikrofonów. Każdy uczestnik dyskutował po kolei z 1 do 5 osobami, w zależności od stanu eksperymentu. Jednak ci nie wiedzieli, że w rzeczywistości mówią nagranymi głosami..
Kiedy uczestnicy byli w pełnej dyskusji, słuchali, jak jeden z tematów, z którymi rozmawiali przez mikrofon, przyznał się do epilepsji, ten temat kilka minut później zaczął mieć ataki. Wyniki zszokowały badaczy: tylko 31% uczestników próbowało skontaktować się w celu uzyskania pomocy.
Zostało to zaakcentowane, gdy badani byli w grupie z 5 innymi osobami, jednak gdy tylko oni brali udział, ich odpowiedź była bardziej zaangażowana.
https://www.youtube.com/watch?v=OSsPfbup0acTa bierna reakcja na pomoc innych została nazwana: efektem widza. Zgodnie z tym, im więcej ludzi jest w danym miejscu, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że pomogą komuś w potrzebie.
Wydaje się, że dzieje się tak z powodu postrzegania rozproszenia odpowiedzialności. Oznacza to, że gdy wokół jest znacznie więcej ludzi, indywidualna reakcja jest bardziej bierna z powodu poczucia braku osobistej odpowiedzialności, czegoś w rodzaju myślenia, że inni ludzie również mogą pomóc zamiast siebie..
Drugie wyjaśnienie odpowiada przyczynom protokołu i zachowań społecznych. Dostrzegając inaktywację w zachowaniu innych ludzi, wydaje się, że jednostka miałaby skłonność do myślenia, że być może sytuacja nie jest tak ryzykowna i reakcja na nią nie byłaby właściwa. Nie dzieje się tak jednak, gdy widzów jest niewielu lub tylko jeden, ponieważ poczucie odpowiedzialności wydaje się być znacznie wyższe, z czym bardziej prawdopodobne jest uczestnictwo..
Chociaż próba badawcza była niewielka, aby wyciągnąć ogólne wnioski, inne badania przeprowadzone później potwierdziły tę zaskakującą odpowiedź..
Istnieją inne zmienne, które należy wziąć pod uwagę przy wyjaśnianiu tych zachowań, takie jak czynniki kulturowe i postrzeganie powagi sytuacji, a także czynnik samoobrony, gdy zostanie wywnioskowane, że interweniując w zdarzeniu konfliktowym, można doznać uszczerbku . Niestety, apatyczny efekt obserwatora został postawiony na nogi w wielu eksperymentach psychologicznych i wydarzeniach z życia wziętych..
Konieczne jest, aby poprzez informację i świadomość społeczną jednostki uczestniczyły w tego typu problemach, które sprawiają, że nasze społeczeństwa stają się coraz bardziej nieodparte i samolubne..
Jeszcze bez komentarzy