Empedokles z Agrigento Był greckim filozofem, poetą, politykiem i lekarzem, słynącym z postulatów, które płynęły między racjonalnością a mistycyzmem. Zdobył reputację maga, uzdrowiciela i wróżbity. Najwybitniejszym wkładem Empedoklesa jest idea czterech elementów składających się na człowieka, cykl kosmiczny i teoria o pochodzeniu istot żywych.
Urodzony w wpływowej rodzinie, udało mu się uzyskać wysokie stopnie wykształcenia w różnych dziedzinach, będąc płodnym w filozofii, nauce o przyrodzie i działalności politycznej..
Przez całe życie zajmował różne publiczne stanowiska i podróżował, aby przekazywać swoje pomysły. Udało mu się obalić oligarchię, która panowała w jego rodzinnym Agrigento i starał się przywrócić demokrację.
Główną cechą jego wkładu filozoficznego jest jego sposób pisania jak wersety i wiersze, co dodatkowo potwierdza mistycyzm, który zawsze go otaczał. Przypisuje mu się wiele wczesnych idei o dwoistości rozumowo-zmysłowej, eklektyzmie, doborze naturalnym i walce o demokrację..
Indeks artykułów
Ten grecki filozof był znany jako Empedokles z Agrigento, ponieważ było to jego rodzinne miasto. Oprócz bycia filozofem, Empedokles służył także w starożytnej Grecji jako polityk i pisarz, specjalizujący się w poezji.
Podobnie jak w przypadku innych ówczesnych postaci, nie jest pewne, kiedy urodził się Empedokles. Można jednak stwierdzić, że urodził się w 484 roku pne.
Nie mamy też wielu informacji o jego życiu; Jeśli chodzi o historię jego rodziny, wiadomo, że jego rodzina była pochodzenia szlacheckiego, więc byli uprzywilejowanymi i zamożnymi ludźmi w ówczesnym społeczeństwie..
Wiadomo, że ojcem Empedoklesa był Metón, postać, która w 470 rpne aktywnie uczestniczyła w procesie politycznym mającym na celu pokonanie i obalenie Trasideo, tyrana rządzącego miastem Agrigento..
Dziadek Empedoklesa, który nosił to samo imię, również odegrał wiodącą rolę w tamtej epoce, ponieważ był oddany hodowli koni i został niekwestionowanym zwycięzcą zawodów, które odbywały się na igrzyskach olimpijskich LXXI w Olimpii..
Powyższe dane świadczą o znaczącej obecności rodziny Empedoklesów w społeczeństwie. Dzięki tej sprzyjającej sytuacji miał możliwość skorzystania z wysokiej jakości studiów.
Kiedy Empedokles był mały, miasto, w którym mieszkał, Agrigento, było uważane za jedną z najpotężniejszych i najbardziej wpływowych osad w Grecji w tamtych czasach..
Stało się tak, gdy rządził Terón, którego charakterystyczną cechą jako władcy jest to, że kładł wyraźny i priorytetowy nacisk na religię i sztukę, aspekty, które miały żywotne znaczenie dla mieszkańców Agrigento. Z tego powodu miasto to stało się ośrodkiem artystycznym i punktem odniesienia dla całego regionu..
Empedokles żył w tym kontekście, co niewątpliwie miało duży wpływ na jego naukowy i osobisty trening..
Władca Terón zmarł, a kontrolę przejął jego syn Trasideo. Później został obalony przez ruch, w który zaangażowany był ojciec Empedoklesa..
Obalenie tego władcy przygotowało grunt pod ustanowienie demokracji, a filozof Empedokles uczestniczył w tworzeniu tego kontekstu.
Przykładowo, jednym z działań, w których brał udział Empedokles, była pomoc w zlikwidowaniu tzw. Zgromadzenia tysiąca, organizacji oligarchicznej, pełniącej funkcje ustawodawcze w społeczeństwie..
Empedokles był miłośnikiem demokracji i wszystkie jego działania koncentrowały się na jej osiągnięciu i obronie do tego stopnia, że część jego działań miała na celu przekonanie mieszkańców Agrigento do zaprzestania walki w imieniu różnych partii i stworzenia jednostki politycznej do szukać wolności, równości między obywatelami.
Według różnych zapisów historycznych zaangażowanie Empedoklesa było takie, że systematycznie odrzucał wszelkie stanowisko, jakie chcieli mu przedstawić członkowie ówczesnego społeczeństwa..
Taka postawa była odpowiedzią na jego wizję demokracji, a jego uwagi i interpretacje sprawiły, że wygrał ze swoją sprawą, która ostatecznie wystąpiła przeciwko niemu i wypędziła go z ojczyzny..
Empedokles scharakteryzowano także jako wzorowego lekarza. Istnieją nawet wzmianki, które wskazują, że mógł być twórcą sycylijskiej szkoły medycznej, chociaż nie jest jeszcze w pełni uznawany za Acrona, przyjaciela Empedoklesa, innego możliwego filozofa założyciela..
W każdym razie, według znalezionych zapisów, Empedokles bardzo sprawnie praktykował medycynę i chociaż istnieje wiele historii, które potęgują jego działania medyczne, można powiedzieć, że był dobrym praktykiem medycyny..
Istnieje wiele opowieści o charakterystyce śmierci Empedoklesa. Są tacy, którzy ustalają, że wulkan o nazwie Etna został uruchomiony w celu zapewnienia związku między nim a naturą, chociaż tej konkretnej wersji odmówiono.
Inna wersja opisuje rzekomą boskość postaci, ponieważ opowiada o tym, że po przyjęciu sługa usłyszał głos wzywający Empedoklesa, a potem zobaczył bardzo jasne światło. Po tych wydarzeniach filozof już się nie pojawił.
Jednak wersja, która jest uważana za najbardziej akceptowaną, była taka, że Empedokles po prostu zmarł na Peloponezie, gdzie żył ten filozof po wygnaniu z Agrigento..
Filozofia Empedoklesa różniła się od filozofii innych ówczesnych filozofów z kilku powodów. Pierwszy, który pojmował byt, który daje początek rzeczom, jako zbiór istotnych elementów, a nie jako jeden. Pojęcie to jest powiązane z pojęciem arjé.
W ramach tej koncepcji Empedokles charakteryzował się postrzeganiem bytu jako fuzji istotnych elementów, tak że jego poczęcie i śmierć były po prostu inną strukturą jego zasadniczych elementów..
Dlatego w chwili śmierci nie było zniszczenia jako takiego, a jedynie zmiana kolejności elementów składających się na byt..
Z drugiej strony Empedokles wprowadził dwie koncepcje: miłość i niezgoda. Pojęcie miłości wiąże się z przyciąganiem między tym, co nie jest równe, a pojęcie niezgody dotyczy przyciągania między tym, co równe..
Według Empedoklesa te dwa elementy istnieją niezależnie od czterech podstawowych elementów (ziemi, wody, ognia i powietrza) i są w ciągłym konflikcie. Wskazał, że żadne z tych dwóch pojęć nie może być absolutne: nie może być tylko miłość, ani też nie może być tylko niezgoda; gdyby tak było, istota nie mogłaby żyć na Ziemi.
Wręcz przeciwnie, ciągłe napięcie, które istnieje między tymi dwoma terminami, umożliwiło stworzenie świata o złożoności, która go charakteryzuje..
Empedokles wyjaśnił, że miłość aktywnie uczestniczy w szansie, dzięki której powstały substancje pochodzenia organicznego. Według niego miłość jest tym, co utrzymuje razem i harmonię elementów, więc przypadek staje się ważną częścią racji istnienia..
W starożytnej Grecji pojęcie arche odnosi się do tego, co odpowiada początkowi i pochodzeniu wszystkich rzeczy znalezionych we wszechświecie..
Każdy filozof przypisywał jej specyficzne cechy i uwarunkowania, aw przypadku Empedoklesa arche to nie tylko jedna rzecz, ale raczej zbiór zasadniczych elementów..
To znaczy, Empedokles uważał, że wszystko jest w ciągłym i nieustannym ruchu i że w tym kontekście wieczne i doczesne cechy istot są ze sobą powiązane..
Według Empedoklesa istoty są tymczasowe i przemijające, ponieważ wszystko nieustannie się zmienia, a zwłaszcza dlatego, że rodzą się i umierają. Jednocześnie uważał byty za wieczne, ponieważ sama ich konformacja jest ukształtowana przez istotne i wieczne elementy..
Pierwotne elementy według Empedoklesa są takie same, jak wcześniej rozważali inni współczesni filozofowie; ogień, powietrze, woda i ziemia.
Dla Empedoklesa żaden z tych elementów nie był ważniejszy od drugiego, ale wszystkie miały takie samo znaczenie w procesie tworzenia i koncepcji wszystkich rzeczy.
Biorąc pod uwagę niewielką ilość informacji na temat Empedoklesa, nie ma całkowitej pewności co do tego, jakie prace napisał. Można jednak potwierdzić, że był autorem dwóch książek, chociaż ostatnie badania szacują, że najprawdopodobniej była to jedna praca.
Tytuły związane z twórczością Empedoklesa to O naturze istot Y Oczyszczenia.
W tej pracy koncepcja Arjé z Empedokles jest wyrażona w konkretny sposób. W tekście stwierdza, że pochodzenie rzeczy nie tkwi w jednym elemencie, ale w zbiorze elementów.
Ponadto wskazuje, że te elementy są ruchliwe, a niektóre mogą zająć pozycję innych, dlatego możliwe jest, że istoty nie umierają, a jedynie przekształcają się.
To wiersz, w którym Empedokles odnosi się do reinkarnacji dusz. Według tego filozofa, konieczne są oczyszczenia, aby zrekompensować jakieś zło popełnione przeciwko tak zwanemu prawu Bożemu; w tym przypadku zwykle odwoływano się do zabójstw lub profanacji miejsc uważanych za święte.
Empedokles uważał, że dusze to byty uwięzione w ludzkich ciałach, które przybyły tam w wyniku działań podyktowanych niezgodą (koncepcja wyjaśniona powyżej). Na tyle, na ile dusza ta działała w imię miłości, byłaby w stanie nadrobić swoje wady.
Był prawdopodobnie jednym z najbardziej wszechstronnych filozofów starożytnej Grecji. Nietzsche nazwał go nawet „najbardziej barwną postacią tej sceny”.
W przeciwieństwie do innych myślicieli, Empedokles jest wyjątkowy w swoich podwójnych cechach. Oznacza to, że podczas gdy niektórzy filozofowie rozwinęli całkowicie mistyczno-duchowe idee, a inni skupili się na opisie rzeczywistości i rozumu, Empedokles bezpiecznie obrał obie ścieżki w swojej myśli..
Z tych powodów Empedokles jest uznawany za eklektyczny. Eklektyzm lub myślenie eklektyczne to takie, które nie zajmuje skrajnych stanowisk, ale stara się pogodzić i zjednoczyć różne przedstawione aspekty, wartości lub idee.
Na tym stanowisku Empedokles przyjmuje statuty i idee swoich przodków, jak to było w przypadku Talesa z Miletu, Anaksymenesa, Heraklita i Ksenofanesa; zaproponowali istnienie różnych elementów: ognia, wody, powietrza i ziemi.
Empedokles proponuje, biorąc je pod uwagę, że byt w całości składa się z tych czterech elementów razem. Jak widać w elastyczności jego idei, argumentuje on, że byt to jedność i dwoistość..
Przed nim filozof Parmenides mówił o byciu io tym, jak nic nie może powstać z niczego, ale jednocześnie wszystko, co istnieje, nie może po prostu zniknąć.
Empedokles zgadza się z tą tezą, jednak niechętnie podchodzi do tej sztywnej idei bycia jako „jest albo nie jest”. Dla filozofa każda Istota ma podwójny aspekt, każda Istota jest przejściowa.
Jeśli chodzi o narodziny i śmierć, Empedokles podejmuje ideę czterech elementów i proponuje, aby nigdy nie konwertowały ani nie zmieniały swojego kształtu, ale zamiast tego harmonizowały z pozostałymi elementami, tworząc w ten sposób życie rzeczy..
Według niego życie zaczyna się wtedy od interakcji tych elementów. Kiedy te są uporządkowane, Istota rośnie i rozwija się. W ten sam sposób śmierć następuje, gdy istotne elementy rozdzielają się i wracają na swoją ścieżkę..
Dla filozofa istnieją dwie główne siły rządzące kosmosem: miłość i niezgoda. Zjednoczenie lub oddzielenie elementów zależy od walki tych dwóch sił: kiedy jest miłość, elementy wchodzą w harmonię i jednoczą się; niezgoda powoduje natomiast separację i różnicę.
Te siły rządzące kosmosem zostały początkowo oddzielone. Planeta była sferą, w której żyła tylko miłość, a w najodleglejszych częściach świata znajdowano niezgodę.
Z tymi korzeniami kosmos był w swoim najbardziej boskim i czystym stanie, jednak ta sfera, która zawierała tylko miłość, była nieruchoma i nieaktywna.
Dopiero gdy niezgoda zaczęła wpływać na elementy sfery, życie zostało stworzone, a kosmos składał się teraz z różnych rzeczy..
Im więcej było niezgody, tym więcej pierwiastków się rozdzielało, a kiedy osiągały maksymalną separację, powstawały ekskluzywne ciała jednego elementu, takie jak oceany, niebo i góry..
Z drugiej strony, im więcej miłości, tym więcej komunii między żywiołami i stworzeniami, takimi jak ludzie i zwierzęta, ożyło.
Empedokles nazywa to cyklem kosmicznym i zapewnia, że istnieją w nim cztery etapy:
W swoim czasie Empedokles powiedział, że ludzkość znajduje się na drugim etapie, w którym niezgoda, coraz bliżej ziemi, była zauważalna w mrocznych wydarzeniach, które dotknęły ludzkość; w przeszłości, na pierwszym etapie, ludzkość żyła w harmonii z życiem. Mówi, że to cykl, który powtarza się przez całą wieczność..
Mając pojęcie o składzie rzeczy, filozof spędzał czas na obserwowaniu przyrody, roślin, zwierząt i człowieka.
Zaproponował nawet bardzo wczesną koncepcję doboru naturalnego i ewolucji, ustalając, że żywe istoty z elementami w harmonii będą tymi, które najbardziej zaawansowały się w życiu..
Według niego równowaga jest konieczna, dlatego na przykład człowiek z baranimi łapami miał zniknąć. Ponadto ustalono, że myśl rodzi się w sercu, a propozycja ta przez długi czas była akceptowana w medycynie.
Wreszcie Empedokles mówił o cyklach, przez które przechodzą żywe istoty, wskazując, że każdy z nas musi przejść przez 10 000 „reinkarnacji”, aby powrócić do naszego czystego stanu i wznieść się wraz z bogami. On nawet ogłosił się wcześniej mężczyzną, kobietą, ptakiem i rybą w morzu..
Istnieje kilka opowieści o jego śmierci, jednak najpopularniejsza z nich mówi, że przekonany o swojej czystości, poddany pokucie i przeżywszy niezbędne cykle, rzucił się do wulkanu Etna..
Empedokles utrzymywał, że po śmierci zostanie namaszczony na boga, cementując w ten sposób mistyczny i duchowy obraz filozofa.
Jeszcze bez komentarzy