Na czym polega somatyzacja emocji?

W człowieku istnieje zasadnicze połączenie między jego ciałem a umysłem. Przez lata koncepcja „psychosomatyczna” utrzymywała różne podejścia somatyzacja  Wywołało to wiele kontrowersji i wątpliwości, które nawet dzisiaj mogą być trudne do zrozumienia..

Bezsporne jest przekonanie, że pewne „czynniki psychologiczne” wpływają na funkcjonowanie organizmu i właśnie o tym mówimy konsensus między różnymi podejściami do nauki, medycyna i psychologia, choć z różnych perspektyw, ale istniejące w czasach, gdy profesjonaliści muszą radzić sobie ze zjawiskami trudnymi do wyjaśnienia ze stricte fizycznego lub biologicznego punktu widzenia.

Specjalnością, która tradycyjnie się tym zajmuje, jest Medycyna psychosomatyczna.

Przy tej okazji postaramy się wyjaśnić kilka pojęć dotyczących somatyzacja i jak emocje mogą wpływać na początek choroby.

Co to jest somatyzacja?

Jak już wskazaliśmy, termin „psychosomatyczny” zawsze był i nadal jest przedmiotem intensywnej debaty ze względu na jego niejednoznaczność, która doprowadziła do znaczących nieporozumień i z kolei do poszukiwania ścieżek prowadzących do tego terminu..

To słowo zawiera pojęcia „psyche” i „soma”, czyli co jest tym samym, ciało-umysł. Podobnie, słowo „somatyzować” (z greckim korzeniem) składa się z „somy” (ciała) i „izein” (przekształcenia w), z których wywnioskujemy, że somatyzować można wtedy zdefiniować jako mimowolna transformacja lub konwersja procesu psychicznego w objawy fizyczne.

Ile razy nie udaliśmy się do lekarza bez znalezienia przez niego jakiejś patologii związanej z naszymi objawami (fizyczne, zmęczenie, ból itp.).

Wykonujemy różne badania medyczne, ale nie można zidentyfikować przyczyny naszego dyskomfortu, chociaż ból lub dolegliwość utrzymuje się, a nawet przeszkadza w życiu człowieka, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym czy towarzyskim. To jest wtedy, gdy somatyzacja.

Czy somatyzujemy poprzez emocje?

Wiemy, że nasze dzieciństwo i sposób, w jaki je przeżywamy, będzie miało decydujący wpływ na późniejszy rozwój naszego zachowania i osobowości, podobnie niezaspokojone lub niezaspokojone podstawowe potrzeby mogą być przyczyną różnego rodzaju tylnych zaburzeń..

Jeśli mówimy w kategoriach emocji, uszkodzenie emocjonalne otrzymane w dzieciństwie i przeżywane intensywnie lub długotrwale, będą miały na nas wpływ emocjonalny, a co za tym idzie, na poziomie fizjologicznym.

Rana emocjonalna może wpływać na nasz organizm na wiele sposobów: problemy żołądkowe, ból, objawy neurologiczne, problemy w relacjach seksualnych, dotknięte narządy itp. Dlatego somatyzacja byłaby odbiciem emocjonalnego bólu „zakorzenionego” lub nieprzetwarzanego w naszym ciele..

Jak więc pojawia się somatyzacja?

Jest wielu autorów, którzy opowiadają nam o somatyzacji i związku między ciałem a umysłem.

Alice Miller w „Ciało nigdy nie kłamie” przegląda biografie znanych postaci, analizując szkody, jakie odnieśli w dzieciństwie i jak ich ciała odzwierciedlały po latach te „dolegliwości emocjonalne” w różnych chorobach.

Emocje muszą być swobodnie wyrażane, werbalizowane, w żaden sposób nie ukrywane w głębi naszego ja, chociaż czasami zdarza się, że nie znajdujemy w nich szacunku, zrozumienia ani empatii, co może sprawić, że poczujemy się samotni, zagubieni, zagubieni lub bezradny..

Profesor psychologii i neuronauki na University of Colorado Boulder, Tor D. Wager, przeprowadził badanie, w którym odkrył, że obszary mózgu, które są aktywowane, gdy odczuwamy ból fizyczny, są takie same jak wtedy, gdy doświadczamy bólu emocjonalnego: „Nasz mózg nie wie, jak odróżnić jeden lub drugi stan, raczej dba o intensywność tego, czego doświadczyliśmy i wynikające z tego cierpienie ”.

Wydaje się, że stan ciągłego stresu, długie okresy wyraźnego niepokoju lub uporczywe problemy emocjonalne ze złym zarządzaniem emocjami, są przyczyną, która prowadzi do somatyzacji.

W tym sensie, jeśli nie poradzimy sobie z naszymi emocjami w zdrowy sposób, jeśli nie będziemy wiedzieć, jak decydować o własnych konfliktach emocjonalnych i zatrzymać się na czas, aby pracować i uzdrowić wspomniany proces, będziemy mieli bardziej prawdopodobne jest zachorowanie.

Podamy przykład: Osoba, która wspiera wysoki poziom ciągłego stresu, Wychodzi z pracy i kontynuuje pracę w domu, nie odpoczywając przez niezbędne godziny itp., A kiedy ten stresujący okres kończy się, by rzekomo cieszyć się wakacjami, zachorowała.

Kiedy umysł się rozluźnia, ciało zwraca na siebie uwagę i wtedy „stawia czoła” lub pokazuje konsekwencje nasze poprzednie złe zarządzanie emocjonalne. To wtedy zaczynają pojawiać się te „próbki w naszym ciele”, które mogą przybierać różne formy: bóle głowy, pleców, stawów, dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, pieczenie, biegunka, wymioty ...), reakcje alergiczne itp..

Jak więc przestać się somatizować?

Na szczęście wiedza o tym, jak w zdrowy sposób zarządzać swoimi emocjami jest coraz bardziej w zasięgu ręki i dziś mamy cały wachlarz możliwości, aby takie zarządzanie można było przeprowadzić..

Kiedy atakuje nas jakaś emocja, taka jak uczucie strachu w danym momencie, smutek z powodu pewnych sytuacji w naszym życiu lub uczucie złości, pierwszą rzeczą, której zwykle próbujemy, jest rwycisnąć tę emocję, ponieważ żyliśmy zbyt długo, być może z wieloma naszymi ograniczającymi przekonaniami, na przykład kiedy powiedzieli nam: „Nie płacz, płacz jest dla dziewcząt”, „nie ufam nikomu”, „Nie wiedzieć, czy będziesz w stanie to zrobić ”i długie itd.

Pozwalanie sobie na odczuwanie własnych emocji może być wyczerpujące, jeśli nie jesteśmy w stanie nimi zarządzać, ale wtedy nie będziemy w stanie pogodzić się z naszym emocjonalnym bólem, aby uleczyć to, co jest w nas zakorzenione i które w danym momencie nas zraniło, świadomie lub nieświadomie.

Emocja pozostaje kapsułkowane i postanowiliśmy ją pochować zamiast patrzeć na jej głowę, wyprowadzać na spacer z naszej ręki lub towarzyszyć jej i dać jej przestrzeń, na jaką zasługuje.

Naszemu organizmowi trudno jest zaprzestać somatyzacji, a nawet niektórzy ludzie bardziej upierają się przy twierdzeniu, że istnieje choroba podstawowa, gdy lekarz nie znajduje źródła fizycznej przyczyny ich bólu i trudno jest im to zaakceptować. nasz umysł odgrywa w ten sam sposób ważną rolę, jeśli chodzi o somatyzację.

Plik Farmakoterapia Jest to konieczne w przypadku niektórych dolegliwości, ale przynosi ulgę na krótką metę; jest to zawsze możliwe uzupełnij profesjonalistą, który pomoże nam zarządzać naszymi emocjami w najzdrowszy sposób.

Ważne jest, aby zadać sobie pytanie, jak się czujesz, czego potrzebujesz, abyś mógł przeprowadzić samokontrolę emocjonalną i zobaczyć, jaka jest odpowiedź, możesz być zaskoczony, wiedząc, że jest to łatwiejsze niż sobie wyobrażałeś.

Kilka wskazówek, które mogą nam pomóc w zaprzestaniu somatyzacji

Rozpoznanie naszej obecnej sytuacji i emocji, które odczuwam przez cały czas, jest pierwszym krokiem do naszego dobrego samopoczucia emocjonalnego. Co mogę zrobić, gdy moje ciało wysyła mi sygnały:

• Potwierdź i zaakceptuj co czujesz przez cały czas i zobacz, gdzie w ciele jest twój ból.
• Spróbuj spojrzeć w przeszłość i pamiętaj, kiedy innym razem czułeś się tak samo.
• Dodaj słowa do tego, co czujesz. Pomoże Ci nawet nazwać swoją emocję, na przykład jeśli teraz czuję strach, nadaj jej imię, kolor, kształt ... Przynajmniej dasz jej przestrzeń, na jaką zasługuje.
• Unikaj sytuacji, które powodują stres lub krzywdę. Możesz ćwiczyć relaksację lub medytację, kiedy zaczynasz czuć się przygnębiony lub przytłoczony, a ciało-umysł to doceni..
• Dzielić z bliskimi Ci osobami, co czujesz w tej chwili. Możliwość wyrażenia tego, co czujesz, pomoże ci wydobyć to, co nosisz w środku.
• Jeśli w tym momencie nie masz ochoty rozmawiać, możesz napisać na papierze, jak się czujesz, o czym ci przypomina, z czym cię łączy ...

Pamiętaj, że zawsze ważne jest, aby zachować pozytywne nastawienie do życia, pamiętając, że życie jest też pełne trudności i trudnych chwil. Za każdą emocją zawsze kryje się nauka, której być może jeszcze nie byłeś w stanie rozpoznać.